Ik las het opiniestuk van Maddens (cfr. de openingspost).
Met alle respect, maar Maddens gaat uit van minstens twee verkeerde premissen :
• Een politieke : als basis voor zijn simulatie van de verkiezingsuitslag van 2014 gebruikt hij het resultaat van de net afgelopen provincieraadsverkiezingen. Evenwel, de inzet van de verkiezingen van 2014 zal totaal verschillend zijn van deze van de provincieraadsverkiezingen, en bovendien ligt er tussen beide verkiezingen bijna twee jaar : het is op dit ogenblik nog geheel en al raden welke de politieke en economische omstandigheden zullen zijn in 2014, die een al dan niet grote invloed kunnen hebben op het stemgedrag van de kiezers.
maar vooral
• Een constitutionele : Maddens gaat in verband met het in 2014 al dan niet “incontournable” zijn van de N-VA uit van de meerderheden die blijken uit de huidige constitutionele spelregels ; hij blijkt aan te nemen dat men zich bij het mogelijks overeenkomen cq. het instellen van een geheel verschillende staatsstructuur moet houden aan de grondwettelijke spelregels van het huidige staatsbestel "België". Dat doet mij denken aan kaartspelers die een bepaald spelletje kaart spelen, en die bij het eventueel onderling beslissen om een totaal ander kaartspel te spelen, zich moeten houden aan de spelregels van het eerste kaartspel. Zoiets is uiteraard onzinnig.
Ik heb het eerder in verband met de zogenaamde “bijzondere meerderheid” (cfr. deze voorzien in GW-Art.4, laatste lid) op dit forum reeds in extenso uitgelegd, dus ik zal het hier niet opnieuw doen, maar wie in verband met het “incontournable” zijn van welkdanige partij (beter gezegd : welkdanige groep in uw federaal parlement) de huidige constitutionele meerderheidsnormen aanhoudt, kan zonder meer vaststellen dat die meerderheden in de praktijk eenvoudigweg niet haalbaar zijn.
Aannemen dat het eventueel onderhandelen over en van een “confederaal” staatsmodel slechts zou kunnen indien de N-VA, eventueel in coalitie met andere Nederlandstalige partijen, de door uw huidige grondwet voorziene bijzondere meerderheid heeft om een aantal huidige specifiele constitutionele bepalingen te wijzigen, is zowat hetzelfde als zeggen dat dit nooit zal gebeuren : in theorie kan het best dat die bijzondere meerderheid zelfs niet gehaald wordt indien de N-VA alle zetels van de Nederlandse taalgroep in uw parlement zou bezetten !
Met andere woorden :
• Het heeft weinig of geen zin om nu reeds op basis van de uitslag van de provincieraadsverkiezingen voorspellingen te doen inzake de mogelijke verkiezingsuitslag van 2014, en zo mogelijk nog minder om aan die voorspellingen conclusies te verbinden.
• Het heeft totaal geen zin om het eventueel bereiken van de “confederale doelstelling” te zien in het kader van uw huidige grondwet(sbepalingen) en van de bijzondere meerderheden daarin voorzien die wie dan ook “incontournable” zouden kunnen maken. Het instellen van een confederatie van staten houdt in dat er in voorkomend geval twee of meer nieuwe soevereine staten worden gecreëerd met het oog op het onderling vormen van die confederatie, en dat de staat “België” verdwijnt : het is volstrekt onzinnig om er van uit te gaan dat men zich daarbij aan de spelregels van uw huidige Belgische grondwet moet houden.
Mijn visie terzake is en blijft ongewijzigd : het zijn niet de “Vlaamse” partijen, de N-VA incluis, die ooit - binnen uw huidig constitutioneel kader - in voornoemd confederaal doel kunnen slagen. Daarvoor hebben ze a) nog altijd véél te weinig steun bij de Vlaamse bevolking, b) in véél te grote mate het Belgisch staatsregime en de bepalingen van uw huidige grondwet tegen, en c) geen enkele steun te verwachten van de Belgische Franstalige partijen, zonder dewelke een “overeengekomen” confederaal staatsmodel hoe dan ook niet mogelijk is.
Als ooit de stekker uit het staatsgeheel “België” wordt getrokken, zal dit door de Belgische Franstaligen gebeuren, op het ogenblik dat zij geen economisch en politiek belang meer hebben bij het instandhouden van de Belgische staat. En zij zullen zich daarbij geen ene bal aantrekken van uw huidige grondwetsbepalingen, noch van de voorgehouden nodige steun vanuit Vlaanderen.
Vergeet een “vreedzaam onderhandeld” confederaal model ter vervanging van het huidig voor de Belgische Franstaligen o zo scheefgetrokken voordelig staatsmodel “België” : de Belgische Franstaligen zullen daar nooit mee akkoord gaan. Als Vlaanderen ooit een soevereine staat wil worden, los van “België”, dan zal het op een gegeven moment de onafhankelijkheid moeten uitroepen, en over de voorwaarden tot erkenning moeten onderhandelen met de Europese Unie en meer algemeen met de internationale gemeenschap. Durft of kan het dat niet, dan zal het moeten wachten tot de Belgische Franstaligen België opblazen wegens voor hen niet meer interessant.
|