Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
U heeft dus de 'Oude Kerk' en 'de gemeenschap van eerste christenen' gevonden in de leer van de Didachè? En gaat u dat wereldkundig maken?
|
Indien we aannemen dat de datering en de oorsprong van de Didache correct is ingeschat, kunnen we ongeveer ons grosso modo het volgende schema indenken.
Joodse (niet-christelijke) predikers gebruiken een geschrift om proselieten te onderrichten. Deze predikers kregen het gezelschap na de dood van Jezus van rondtrekkende christelijke joodse predikers. Wij weten dat die inderdaad bestonden. Zo was Paulus slechts één van de velen soortgelijke predikers. Deze Joods-christelijke predikers kenden natuurlijk ook het geschrift van hun joodse ‘concurrenten’ en namen het over, maar pasten het aan de noden van hun nieuwe ‘geloof’ of inzichten aan. In de loop van de tijd kreeg de Didache een christelijke inhoud en het joods karakter verdween in grote mate .
De Didache zet in feite de tijdsdeur op een kier en geeft ons een glimp van de onderrichtingen die rondtrekkende christelijke ‘apostelen’ in die tijd (en dat is dus zeer vroeg in de geschiedenis van het christendom) hun adepten voorhielden. Het geeft ons terzelfder tijd ook een inzicht in wat
deze allereerste christenen in iedere geval dachten op geloofsvlak. M.a.w. , eigenlijk is de Didache een belangrijk historisch document m.b.t. tot het zeer prille christendom en veel te lang onderschat. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat de Didache gedurende een lange tijdspanne verdwenen was en ook dat het geschrift nooit gecanoniseerd werd (en niet meer werd beschouwd als belangrijk). Maar het één is misschien tevens het gevolg van het andere. Want de Didache werd pas terug ontdekt in 1873.