Daarbij, als ik kijk hoe de vlag er hier bijstaat in Nederland:
- Men kijkt steeds meer naar binnen, het liefst nog naar de eigen regio. Alles hierbuiten is of exotisch of eng. Het moet in ieder geval vooral daarbuiten blijven.
- Men wordt steeds conservatiever. Vroeger was alles beter. Was Nederland nog maar Nederland. Maar nu hebben die [vul zondebok naar keuze hier in] het allemaal verpest.
- Het geloof in vooruitgang door samenwerking brokkelt af. Men wil eigenlijk alleen het eigen standpunt horen, en het standpunt van de ander ridiculiseren. Kijk naar de populariteit van websites als geenstijl. Nee, echt, als je als Belg het Nederland van nu wilt begrijpen moet je eens op geenstijl.nl gaan kijken.
- Alles is de schuld van Brussel, ook als onze regering er zelf om heeft gevraagd (bijvoorbeeld de begrotingsnorm).
- Het vertrouwen in de politiek is tot een dieptepunt gedaald. Aan de andere kant is de politiek steeds populistischer geworden. Het resultaat is dat er nog nauwelijks knopen doorgehakt kunnen worden. Partijen durven geen gezichtsverlies te leiden door compromissen aan te gaan.
- Bij de Nederlandse overheid is er een obsessie met schaalvergroting. Gemeentes moeten bij elkaar. Provincies moeten bij elkaar. Zoveel gebrek aan respect voor plaatselijke cultuur lijkt me niet bevoordelijk voor een unie tussen twee verschillende landen met geheel verschillende identiteiten.
Met dat in het achterhoofd moet ik hartelijk lachen om het idee dat de Nederlander warm zou lopen voor een unie met Belgie/Vlaanderen. De kosten van zulk een operatie zouden in chocoladeletters in de Telegraaf staan. Bij de eerste tekenen dat men in Vlaanderen anders over zaken dacht dan hier zou het grote zeuren beginnen. Er zou een tegenpartij opgericht worden. Er zouden elke week polls gehouden worden, waarin de nieuwe partij stemmen zou winnen. Uiteindelijk zou de Nederlandse politiek besluiten het plan in de ijskast te zetten en er zou nooit meer over worden gepraat.
Uberhaupt weten de meeste Nederlanders inderdaad bitter weinig over Belgie. Je hoeft maar te kijken naar hoe het de Nederlandse studenten vergaat wanneer zij in Belgie proberen te studeren zoals zij hier gewend zijn. De cultuur is gewoon anders.
Let wel. Ik geloof zelf dat mensen allen gelijk zijn, en zelf ben ik totaal niet nationalistisch ingesteld. Maar in Nederland is men gewoon gewend dingen anders te doen. We zeggen hier tegen de meester Wim en we spreken hem met je aan. En als iets ons iets niet zint dan zeggen we er iets over. Dat is zeker niet altijd positief, dat geef ik toe. Nederlanders klagen te veel, willen te veel regelen (en zorgen juist hierdoor weer dat er grote puinhopen ontstaan).
En tja, voor ons is Belgie gewoon dat grappige ongevaarlijke buurlandje. Daarom leeft bij ons wat voetbal betreft Nederland-Belgie ook nauwelijks, en Duitsland-Nederland wel. Belgie is manneke pis, Suske en Wiske, friet en wavels. En ze spreken er grappig.
Als we voorbij onze grenzen kijken dan kijken we naar Duitsland, naar de VS, naar het VK. Kijken we naar het zuiden, dan is het toch meer... Frankrijk, dat mooie vakantieland. Prachtig. Maar rare mensen. Levensgenieters, dat wel. Maar... Ze staken er omdat ze de pensioenleeftijd van 60 naar 62 is gegaan. Wat?!! Dan Italie, Berlusconiland. Daar kun je alleen je hoofd maar over schudden. Rare mensen, die Italianen.
Dan kom je toch al snel bij landen als Spanje, Portugal, Griekenland. Waar onze EU centen heengaan voor dure projecten die nergens toe dienen. Bruggen naar nergens. Prachtige snelwegen die nauwelijks gebruikt zullen worden. Dat soort werk.
Ik zeg alleen wat ik van andere mensen opvang. Zo kijken mensen naar de wereld. Of ze gaan er op vakantie, en dan blijft men meestal gewoon op de Nederlandse kolonie in den vreemde en negeren zowat dat ze elders zijn, of ze merken vooral op hoe merkwaardig het elders is, en uiteindelijk hoe blij men toch is gewoon in Nederland te leven.
Weet je trouwens hoe door sommige boven de rivieren nog steeds over Nederlands Limburg wordt gesproken? Reserve Belgie.
Ik moet ook eerlijk zeggen, van sommige Limburgers (dan heb ik het over wat oudere Limburgers, waarvan ik het idee dan ook heb dat ze niet zoveel opleiding hebben genoten en niet vaak buiten de eigen streek komen) versta ik vaak echt niets, zelfs al proberen ze Nederlands te praten. Je hebt in Nederland veel verschillende dialecten, maar als iemand uit Friesland of Groningen Nederlands praat met een beetje een accent kan ik dat prima verstaan. Ik vind het zelfs wel wat hebben. Aandoenlijk. Maar mensen uit Limburg, gut. En dan moet je vragen of ze het misschien nog een keer kunnen zeggen, en tja, dan ergeren zij zich daar natuurlijk weer aan... Het werkt wel versterkend op het wij/zij gevoel.
Genoeg Limburgers die zich ook eigenlijk geen Nederlander voelen. Voor er nu Belgen in de tank stappen om Limburg voor zich op te eisen, volgens mij voelen zij zich vooral Limburger. Ze hebben meer met de zustergemeente in Belgie of in Duitsland dan met de rest van Nederland, maar dat wil niet zeggen dat ze meer bij Duitsland of bij Belgie zouden horen.
En dan hebben we het over een provincie die toch al een tijdje deel uitmaakt van Nederland...