Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door S.W.T.P.
Ik heb je (moet ik toegeven, nieuwsgierigheid) uit mijn negeerlijst gehaald. Meteen stel ik mij vragen bij wat voor persoon jij bent.
Als jij 14 maanden hebt gezeten in totaal; hoe in de wereld kan jij jezelf dan tijdens die eerste negen maanden, aanschouwen als 'onschuldig'? Enkel en alleen op papier dan toch? Op basis van één of andere gevolgde procedure?
Dat is nu net jouw probleem. Je klaagt over; en schopt op onze wetten; maar als het even in jouw kraam past, hanteer je de letter van de wet maar al te graag om jezelf wijs te maken, dat je ooit als onschuldige in de gevangenis hebt gezeten.
U zit vol rancune ten overstaan van de samenleving; omdat u gestraft bent. In de plaats van te erkennen dat u fouten heeft gemaakt in uw leven; ga je ten onder aan verbittering. En dat alleen omdat je maar niet wil aanvaarden dat misdrijven streng bestraft dienen te worden.
|
Je denkt er allemaal te diep over na, als ik het zo lees is mijn leven het summum van dramatiek. Ik heb helemaal geen rancune tegenover de maatschappij omdat ik gestraft ben, ik ben gestraft omdat ik me heb laten pakken, dat is mijn schuld niet die van de maatschappij.
Over het voorarrest, dat werkt juridisch nu eenmaal zo, wie niet veroordeeld is onschuldig, dat telt dus uiteraard ook voor mij. Alleszins, dat is het verleden, voorbij, ik ben een gewone burger geworden die raar of zelden nog de wet overtreed.
Waar ik wel met het systeem een appeltje over te schillen heb, dat is bijvoorbeeld dat ik jarenlang moet procederen tegen de staat om gewoon te krijgen waar ik wettelijk recht op heb, want dan plots blijkt de wet toch niet zo belangrijk.
Maar, ook dat behoort (bijna) tot het verleden, vermits op de behandeling van mijn beroepsprocedure vorige week tegen de staat de procureur nu eindelijk de tegenstand heeft laten varen met de met tegenzin gemompelde woorden, "het beroep is gegrond, gezien het verslag van de gerechtsdeskundige".
Nu wachten op de uitspraak volgende maand en dan heb ik eindelijk zoals jan en alleman in Belgie recht op zaken zoals ziekenkas en dergelijke.
En als ik de toestand in de gevangenissen in Belgie aanklaag, dan is dat omdat de toestand daar en de behandeling die mensen daar krijgen, in de woorden van de VN-rapporten terzake, mensonwaardig is. Zulke zaken zijn normaal misschien in Centraal- en Noord-Afrika, maar niet in de "zogenaamde" rechtstaat.