Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Athelas
En wat maakt het concreet uit op welk niveau, zei het onderbewustzijn of het bewustzijn, de afweging gemaakt wordt mbt de beslissingen die we nemen? Tot nu toe dachten we dat we bewust beslissingen namen en dat we daar controle over hadden. Nu nemen we nog altijd dezelfde beslissingen maar op een andere manier. Wat maakt één beter dan het andere? Je hebt nog steeds invloeden die je beslissingen beïnvloeden. Waarom denk je dat je bewustzijn andere/betere beslissingen zou nemen of dat het die beslissingen zou naast zich kunnen neerleggen zonder redenen die je onderbewustzijn net zo goed in rekening kan brengen? Je onderbewustzijn maakt nog steeds deel van je uit en deelt al je ervaringen, herinneringen en kennis. Ik zou eigenlijk denken dat je onderbewustzijn mogelijk beter geplaatst is om beslissingen te nemen.
Volgens mij maakt het helemaal geen verschil want er is niets veranderd aan de manier waarop we denken. Die is altijd dezelfde gebleven. We weten ook uit observatie wat werkt bij psychologische problemen bvb. Dat verandert ook niet.
Bij mensen die je het "goede nieuws" vertelt ivm geen vrij wil, merk je effectief dat ze zich anders gaan gedragen. Je voelt je gelukkiger wetende dat je aan een beslissing niets kon veranderen. Dit is net ervoor zorgen dat je onderbewustzijn minder zaken in rekening gaat brengen. Daar ervoor te zorgen dat je andere waarden aanleert dan dat fylosofisch gezever, kan je weldegelijk jezelf een bepaalde richting doen uitgaan. Het is niet dat je bewustzijn plots totaal onbelangrijk wordt.
|
Ik denk er anders over, je zou kunnen zeggen dat het onbewuste een motor is die zelf beslist met welke snelheid we rijden zonder dat we daar invloed op hebben. Snel rijden is plezant, daar niet van, maar met een onbeheersbare chauffeur aan het stuur is dat toch nog net iets anders.
Wat betreft beslissingen nemen, zo leren we nu, is het bewustzijn raar of zelden betrokken partij. Dat lijkt me geen gezonde situatie.
Wat me enigszins stoort (relatief gesproken natuurlijk, het gaat niet over u of mij) is dat je schijnt te denken dat het onbewuste een soort van bewustzijnsvorm is die we wat minder kennen maar die je toch normen en waarden toebedeeld. Ik vrees dat dit niet klopt.
Zo meen ik bijvoorbeeld dat het seksueel misbruik in de kerk het direct resultaat is van het verdringen van de seksuele drang naar het onbewuste, je zou kunnen zeggen dat diegenen die het celibaat ernstig nemen - de echte gelovige priester - de grootste boosdoeners worden, zij het dan vanuit hun onbewuste zonder dat ze bewust iets tegen die drang kunnen beginnen.