Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Elke ideologie, of die nu religieus of seculier van aard is, perkt het menselijk handelen in, telkens vanuit de eigen waarden en inzichten. Uiteindelijk is een democratie niets anders dan een gepacificeerd strijdperk tussen verschillende visies op de ideale samenleving, en wie 'ideaal' zegt, zegt vormgeving, ordening en sturing in de richting van dat ideaal.
Kijk, de default-status van de mensheid is de absolute chaos: er is geen cultuur, er zijn alleen maar de dierlijke impulsen van de mens. Om die chaos in orde om te zetten moet het menselijk handelen worden ingesnoerd. De ene (vaak de pessimist) wil wat meer insnoeren dan de andere; de ene wil andere zaken insnoeren dan de andere (de ene abortus, de andere de vrijheid om geen hand te schudden), maar het principe is telkens hetzelfde.
|
Dat lijkt me eerlijk gezegd typisch een sociaal-wetenschappelijke beschrijving van 'democratie', in dien verstande dat de sociale wetenschappen zelf de ideologie reproduceren. De democratie is een voorgrond die gecreëerd wordt om de bevolking te pacificeren rond de idee van 'inspraak' tegen de achtergrond van een meer wezenlijke consensusvorming bij de heersende klasse. 'Democratisering' in een bredere, culturele zin is verder niets anders dan het evolueren in de richting van de chaos die je noemt.