Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Elke ideologie, of die nu religieus of seculier van aard is, perkt het menselijk handelen in, telkens vanuit de eigen waarden en inzichten. Uiteindelijk is een democratie niets anders dan een gepacificeerd strijdperk tussen verschillende visies op de ideale samenleving, en wie 'ideaal' zegt, zegt vormgeving, ordening en sturing in de richting van dat ideaal.
Kijk, de default-status van de mensheid is de absolute chaos: er is geen cultuur, er zijn alleen maar de dierlijke impulsen van de mens. Om die chaos in orde om te zetten moet het menselijk handelen worden ingesnoerd. De ene (vaak de pessimist) wil wat meer insnoeren dan de andere; de ene wil andere zaken insnoeren dan de andere (de ene abortus, de andere de vrijheid om geen hand te schudden), maar het principe is telkens hetzelfde.
|
Is dit zo? is dat principe steeds hetzelfde? Neem de abortuswetgeving, de mogelijkheid is er om abortus te doen maar niemand verplicht je daartoe.
Wanneer het van Jan afhangt, schaft hij via democratische weg die vrijheid af, waarmee de keuze en vrijheid voor alle vrouwen wordt ingesnoerd.
Mensen hangen om samen te leven af van onderlinge afspraken, die voor alle leden van een groep gelden. Ruim bekeken is dit wetgeving in landen. De wijze waarop religie " chaos " wil voorkomen heeft niets met de ordening van de samenleving te maken, moraliteit is geen religieus eigendom meer.
Maar wie ijvert om op basis van religie de samenleving in te snoeren, is dus eigenlijk een gevaar voor anderen die deze religie niet delen. Dat komt neer op dwang. Is dat niet wat gezien mag worden als sektarische eigenschap?