Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Weyland
Taal evolueert. Ik snap wat je bedoelt, denk ik. Het onderwijs is zo nodeloos anti-dialect met de agenda kinderen netjes Nederlands te leren spreken. Terwijl streektaal niet per se vijandig tegenover standaardtaal hoeft te staan. Beiden kunnen perfect naast elkaar leven en dat is een jammere instelling die bestaat. Je kan ook taalnazi in dialect spelen, want taalarmoede is wel degelijk een bestaand probleem (kleine woordenschat, geen logica; ook als je dialect praat kan je slordig of netjes praten).
|
Eerlijk gezegd, behalve het element "folklore", en inderdaad een vorm van "tiens, die is van mijn streek", ontgaat het nut mij een beetje om dialecten GEDWONGEN gaan aan te leren aan kinderen. Tenslotte is taal in de eerste plaats een communicatie middel, en geen "identiteit" ; het WORDT een identiteit omdat het moeite vraagt om zo een communicatiemiddel goed leren te beheersen, en men dus ergens, willen of niet, geindentificeerd zal worden met het eerste communicatiemiddel dat men als kind geleerd heeft, en daar dus meestal het beste in wordt om het te gebruiken.
Maar taal dient in de eerste plaats om uw ideeen zo nauwkeurig mogelijk, met een zo groot mogelijke precisie in de nuances, over te dragen aan andere mensen. Des te beter men een taal beheerst (langs beide kanten, spreker en toehoorder), des te beter die overdracht precies kan zijn, en des te beter het "klikt" met die nuances. Als men nieuwe talen moet leren, is het precies daar dat het schoentje soms knelt: in de nuances, de kleine meningsverschillen tussen verschillende manieren om grosso modo hetzelfde te zeggen. Daar zit hem de "rijkdom" van de taal die men spreekt of hoort.
Als dusdanig heeft een taal enkel maar zin als zowel spreker als toehoorder die praten op een voldoende beheerst niveau, en dan ontgaat mij de zin van een dialect dat enkel maar, en dan nog op variabele wijze, door een heel klein groepje mensen gesproken wordt. Als 3 dorpen verder, "hetzelfde" woord al lichtjes anders wordt uitgesproken, en misschien ook lichtjes van mening gaat verschillen, welk nut als communicatie middel heeft zo een taalgebruik ?
En als het dient als identificatie, welke is nu de zin om enkel maar met de 20 dorpen in uw omgeving "geidentificeerd" te worden ?
Ja, het heeft ergens iets grappigs om "kunnen te horen" dat die persoon die min of meer dezelfde taalklanken uitstoot als jij, en waar je min of meer dezelfde betekenis op grove wijze kan uit afleiden, toch niet tot "uw clan" behoort, want hij is 20 km verder opgevoed. Maar tevens ben je de mogelijkheid kwijt om met die persoon precies, nauwkeurig, en met nuances kunnen te communiceren, want je weet niet echt of de woorden die je precies uitkiest, niet "lichtjes anders" geinterpreteerd worden en uw boodschap dus vervaagt.
Natuurlijk, zoals met postzegelverzamelaars en dergelijke, zit er een schat aan historische en culturele informatie in die VERSCHILLEN, en die gelijkenissen, maar daarbuiten, als praktische taal, vind ik het gebruik van heel gelocaliseerde en redelijk slecht gedefinieerde "streektaal" wat idioot.
Taal is een van de dingen die weinig individuele zin hebben. Taal dient om te communiceren, en dan is het beter dat het zo universeel mogelijk is, zou ik denken. Het is juist het gebrek aan gemakkelijke communicatie die maakt dat talen vaak mee volkeren definieren: zij die de taal niet (goed) spreken, zijn dan automatisch "vijanden". De vraag is of dat zin heeft op het niveau van een paar dorpen, om reeds "vijandschap" kunnen te detecteren bij die die 10 dorpen verder woonden. In een heel heel erg sedentarische maatschappij waar men quasi nooit van dorp verandert heeft zoiets zin. In een wat mobielere maatschappij is dat op zijn best folkore, en in het algemeen, storend.
Mocht men de logica van de "streektalen" extreem doorvoeren, dan zou elk gezin zijn eigen taal hebben. Iets wat enkel vader en moeder hebben uitgevonden, en hun kinderen dat aanleren. En wat niemand anders kan. Eens vader en moeder dood, kunnen enkel broers en zussen dat nog met elkaar praten, en gaan dat zeker niet aan HUN kinderen leren, want ZIJ gaan dan HUN EIGEN variant uitvinden als zij met een partner samenzijn, en zelf kinderen hebben. DAT zou pas echt idioot zijn, niewaar ?
Citaat:
|
In dat opzicht zou het voor het Waals - in theorie althans - niet te laat hoeven te zijn. Het Waals dat een rijkere literatuur kent dan mensen denken, he? Het Waals dat zo verwaarloosd is geweest dat het de zweem van bejaardheid en klapperende kunstgebitten in een glas water heeft tegenwoordig, helaas. Soms heb je her en der een jonge Waal die het Waals terug wil opwaarderen, maar totnogtoe niet met succes. Jammer eigenlijk.
|
Een gelukte assimilatie is eigenlijk nooit jammer, zolang men tenminste maar de bronnen behoudt (en niet gaat vernietigen in een beeldenstorm), zodat die paar mensen-postzegelverzamelaars die dat leuk vinden, zich daar nog kunnen aan te buiten gaan he.