VVO: "Colloque singulier" = "Colloque antidemocratique"

[Politics.be]

De Koning “ontbloten” = “democratisch”

Er is grote ophef ontstaan in de media over het “ontbloten” van de “Kroon”, doordat toponderhandelaars bij “De Standaard” zouden gelekt hebben over hun gesprekken met de Koning, en in de eerste plaats zou Leterme hiervoor verantwoordelijk tekenen. Het Verbond van het Vlaams Overheidspersoneel (V.V.O.) kan voor al die heisa geen begrip opbrengen. De zwijgplicht over die gesprekken is immers volledig “ondemocratisch” en gaat voorbij aan wat de Grondwet bedoelt met een gedegen democratie. Het is “canapé”-politiek van de smalste soort, de burger volledig onwetend te laten over die handel en wandel. En wat een contrast met de voorverkiezingen in de VSA! Daar treden meerdere kandidaten naar voor die, elk, open en bloot, een eigen boodschap aan de partijleden brengen. In de VSA heeft de “voorverkiezer” daardoor de mogelijkheid om in alle openheid zijn voorkeur uit te spreken en hij doet dat ook. Het resultaat is dat in elk van de beide grote partijen momenteel een kandidaat voorop ligt, die twee maanden geleden nog geacht werd geen enkele kans te maken. Bij ons vindt die mediaheisa niet alleen steun bij “Het Paleis”, maar ook bij de meeste toponderhandelaars, die zich onwennig voelen, nu uitkomt wat ze zo al tijdens die onderhandelingen hebben uitgespookt.“Coburg” ageerde andermaal anti-VlaamsDe Koning staat inderdaad in zijn blootje. Hij is niet alleen niet neutraal is geweest in zijn optreden, maar hij heeft ook actief de oplossingen “Verhofstadt”, een federale kieskring en de splitsing van het kartel CD&V/N-VA gepromoot. Op die wijze heeft hij de regel geschonden, die wil dat hij zich tegenover de partijen neutraal opstelt. Door de voorstellen “Verhofstadt” te promoten, heeft hij zich eens te meer anti-Vlaams opgesteld. Hoewel aanvaard door de Franstalige partijen, worden die voorstellen door de overgrote meerderheid van de Vlaamse kiezers verworpen. Het VVO stelt dan ook dat, na een motie in het parlement, aan dit zogezegde privilege van de monarchie een einde moet worden gesteld door de rol ervan te beperken tot een louter protocolaire.Ook onze toponderhandelaars staan in hun blootjeUit wat in “De Standaard” is gepubliceerd, is tevens gebleken dat de betrokken toponderhandelaars achter de schermen standpunten hebben ingenomen, die frontaal tegen de partijstandpunten indruisen. Iemand met nog enige reflex ten gunste van het welzijn van ons Vlaamse volk kan niet anders dan zich de vraag stellen wat een Eyskens, een Herman Van Rompuy en een Dehaene nog doen in de CD&V-rangen. En wat Verhofstadt betreft, dringt zich ook de vraag op of hij nog wel voldoende steun geniet van zijn partij, na de standpunten die hij in het openbaar heeft beleden. Wie dus een verklaring zoekt voor heel die mediahetze, kan er niet onderuit dat ze gedeeltelijk ook wordt ingegeven door de schrik, die al die heren om het hart is geslagen, nu hun kiezers vernemen wat zij achter hun rug bedisselden en bekokstoofden.

Bron: politics.be

[-=EXCALIBUR=-]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

De zwijgplicht over die gesprekken is immers volledig “ondemocratisch” en gaat voorbij aan wat de Grondwet bedoelt met een gedegen democratie. Het is “canapé”-politiek van de smalste soort, de burger volledig onwetend te laten over die handel en wandel.

Zo is dat.

[Geert C]

Kan het VB haar persberichten niet onder eigen naam versturen?

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Kan het VB haar persberichten niet onder eigen naam versturen?

de wettelijke term 'openbaarheid van bestuur' zegt u niks ? of is het gewoon een democratisch gestemde wet die u niet aanstaat ?

wickipedia voor u :

In België is de openbaarheid van bestuur in 1993 vastgelegd in de Grondwet, artikel 32:

Ieder heeft het recht elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in de gevallen en onder de voorwaarden bepaald door de wet, het decreet of de regel bedoeld in artikel 134.
Zowel de Belgische federale wetgever als het Vlaams Parlement en de andere wetgevende instanties hebben vervolgens, ieder voor zich, een regeling uitgewerkt. Zie onder andere:

Federale wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur
Federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten
Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur
Brusselse ordonnantie van 30 maart 1995 betreffende de openbaarheid van bestuur
Het Waals Gewest, de Franse Gemeenschap en de Duitstalige Gemeenschap vaardigden soortgelijke decreten uit. In het Frans spreekt men van transparence administrative.

In al deze regelgevingen wordt een onderscheid gemaakt tussen actieve en passieve openbaarheid. Actieve openbaarheid houdt in dat de overheden op een systematische manier de burgers informeren over het gevoerde beleid. Passieve openbaarheid houdt in dat de burgers mogen verzoeken bepaalde bestuursdocumenten te zien.

[Geert C]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

de wettelijke term 'openbaarheid van bestuur' zegt u niks ? of is het gewoon een democratisch gestemde wet die u niet aanstaat ?

Wat heeft dat er nu mee te maken? Noem mij eens één land waar de gesprekken tussen staatshoofd en minister niet vertrouwelijk zijn.

Alles wat op ministerraden gezegd wordt is ook geheim, die notulen mogen pas na een paar tiental jaar worden vrijgegeven.

Vertrouwelijkheid is een belangrijk concept in het bestuur, en dat over de hele wereld in zowel monarchieën als republieken.

[Vette Pois(s)on]

Ministers zijn toch verkozen?
En de koning?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vette Pois(s)on

Ministers zijn toch verkozen?
En de koning?

Inderdaad, juist dat is het wezenlijk verschil. Op de ministers is er uiteindelijk een democratische controle; op de monarch niet.

[Geert C]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Inderdaad, juist dat is het wezenlijk verschil. Op de ministers is er uiteindelijk een democratische controle; op de monarch niet.

Er is zoiets als de ministeriële verantwoordelijkheid, de ministers oefenen dus een democratische controle uit op de koning.