levende gebouwen

[Johan Bollen]

Ik ben reeds verschillende jaren geïnteresseerd in de mogelijkheden van planten. Ik heb ook wat 'halve' experimenten gaande om een gebouw te maken met levende materialen. Het is verre toekomstmuziek om dit op grote schaal toe te passen, maar de vraag hoe een levend gebouw functioneel (waterdicht bv.) maken, hoe omgaan met scheefheid en groei, de noodzakelijke veranderende relaties tussen de generaties bij het bouwen ('groeien') van een woonst, de legale aspecten van een 'groeivergunning', enzovoort, houden me nu bezig (wel in feite een tiental jaren geleden vooral).

De tijd lijkt rijpt voor het 'westen' om in die richting beginnen denken, alhoewel tot nu toe slechts door enkelingen. In Duitsland wordt er een levend huis gebouwd met es, en in de VS is er de 'arborsmith' Reames actief.

Mijn idee gaat verder dan wat stoelen uit levende wilg of levende stoelen uit wilg. Ik stel me etages hoge woningen voor gemaakt van verschillende levende planten, honderden jaren oud, en nog steeds groeiend. Uit het dak steken de kronen.

Niet kappen maar buigen. Het idee is niet nieuw. Tolkien zou ervan gehouden hebben. Nu kom ik te weten dat er in Indië bruggen bestaan uit levend materiaal. Het is een van de voorbeelden dat het idee om levend materiaal te gebruiken om te bouwen een sluimerend bestaan leidt sinds lange tijd. Dat leek me een geschikt moment om er een draad over te beginnen.

http://rootbridges.blogspot.com/

Aansluitend. In België moet een boom moet plaats maken voor een weg en zelfs sneuvelen als het voetpad een beetje omhooggeduwd wordt. Dat is niet zo overal ter wereld, maar meer waar de 'ontwikkeling' naar westers model zich doorzet. Leven met planten vraagt om een ingesteldheid waar de gemiddelde Belg ver van af staat. Het vraagt voor een deel controle los te laten over de natuur en deel te worden van haar groei.

[Johan Bollen]

Richard Reames: http://arborsculpture.blogspot.com/

Enkele architecten (http://www.archinode.com/bienal.html) pikten het idee op en zouden er graag een naam van een 'ontwerper' aan verbinden. Ik zie het eerder als een groeiend ontwerp, niet enkel als een ontwerp dat dient te groeien. De architectuurwereld zit op dit moment in een paradigma dat levende woningen niet ten goede komt. Het gevolg daarvan zijn 'primitieve' 'ontwerpen' die geen mentaliteitswijziging vragen en daardoor slechts beperkt toepasbaar zijn mijns inziens.

Toch is deze interesse van architecten, kunstenaars en anderen een teken van de tijd, een gevolg van een aanvoelen meer met dan ten gevolge van de natuur te willen leven...en er zelfs beter door te leven.

[Ditorimi]

Wat is het voordeel van levende gebouwen uit uitsluitend levend materiaal?
Trouwens, een boom bestaat voornamelijk uit dode cellen.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Ditorimi

Wat is het voordeel van levende gebouwen uit uitsluitend levend materiaal?
Trouwens, een boom bestaat voornamelijk uit dode cellen.

Ik zie voordelen voor het 'milieu', en uiteindelijk voor ons overleven als soort, indien we dat zouden willen, een wens die uiteindelijk 'normaal' te noemen is. Het is niet alleen de kruin uit je dak die zuurstof produceert, maar heel de 'ecologische voetstap' zoals dat tegenwoordig genoemd wordt van het bouwen én leven die gunstige gevolgen ondergaan van een veranderende omgang met levende materialen. Nu is ons denken rond bouwen 'statisch', niet 'evolutief'. Hierdoor wordt een aarde uitputtende wegwerpmentaliteit bevordert.

Ook zal er door de veranderende omgang met het leven op de aarde noodzakelijkerwijze een langetermijn denken gestimuleerd worden bij de mensen, een ontbrekend maar belangrijker wordend element in het huidige economische en politieke systeem.

Door de natuur te buigen in plaats van haar in 'dode' materie om te zetten om ons overleven en ons welzijn te pogen bereiken vermenigvuldigen we de natuur en de kansen dit leven en overleven te bevorderen. De mens staat niet buiten de natuur. Die houding, die ook vele huidige 'groenen' kermerkt zorgt voor een vervreemding van de natuur waardoor die uiteindelijk slechts kan beschermd worden en als een schaarser wordend goed bekeken, waartegenover de mens slechts als een 'predator' staat. Heel deze houding is in essentie een anti-natuur denken.

(Iets dat reeds gezegd is is gemakkelijker uit te leggen)

[Ditorimi]

Is een houten (of ander organische materiaal) met een daktuin dan
niet hetzelfde qua ecologische voetafdruk?

Oude bomen produceren meer C02 dan ze opnemen.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Ditorimi

Is een houten (of ander organische materiaal) met een daktuin dan
niet hetzelfde qua ecologische voetafdruk?

Die berekeningen wil ik aan wetenschappers overlaten. Ik benadruk het belang van een minder natuurvreemde houding in het algemeen. Het 'doden' van natuur om dan jonge natuur in de plaats te zetten is een minder intelligente manier van omgang met die natuur dan het voortbouwen op de bestaande natuur. Indien we meer 'cumulatief' kunnen denken en handelen zullen we meer kansen hebben de huidige destructieve trend om te keren. Heel het idee van 'ecologische voetstap' is, alhoewel een noodzakelijke 'fase' op dit moment, een van de natuur vervreemdende idee, omdat het de mens tegenover de natuur plaatst alsof dat een natuurlijke situatie is. We zijn geen kanker of parasiet die zich kan automediceren. Maar goed. Dit wordt meer iets voor een gesprek, waar de ideeën vrijer kunnen vloeien omdat de zichtbare emoties ze duidelijker maken...

Oude bomen produceren meer C02 dan ze opnemen.

Bedoel je misschien stervende bomen? Want dit is een gedroomd excuus voor houthandelaren gezien de aandacht die tegenwoordig besteed wordt aan één van deze 'functies' van de natuur, het produceren van zuurstof. Tegenwoordig wordt een boom die nog in zijn kinderschoenen staat als oud gezien en 'kaprijp' verklaard, zelfs als die in een zogezegd natuurgebied staat. Slechts in sommige parken kan je enigszins oude bomen tegen komen tegenwoordig. Bomen worden ook snel 'ziek' verklaard lijkt me. Ik vermoed dat het economisch argument de diagnose versnelt in vele gevallen. Mensen weten niet wat oude bomen zijn. Een verandering in houding is ook op dit gebied essentieel, en wordt bevorderd door het anders omgaan met de plaats die levend materiaal inneemt. Het lijkt tegenwoordig alsof het dikker worden van een boom een probleem is tenzij de boom kan neergehaald worden.

Heel de 'mentaliteit' tav de natuur is 'verkeerd'. In die zin kan ik het conflict tussen boeren en groenen begrijpen. De boeren 'beschermden' de natuur dan misschien niet naar behoren, ze 'leefden' er tenminste mee samen tot op zekere hoogte.

De rechten van de natuur is een interessant thema om uit te diepen hier. De natuur kan niet slechts op een koude 'wetenschappelijke' manier benaderd worden. De idee van 'wildernis' kan hier een uitweg geven.

Een gesprek is beter inderdaad. Intuïtie in woorden gieten gaat beter zo.

[maddox]

Ik probeer me voor te stellen om de hoeveel jaar je de electriteitskabels/waterleiding/riolering zal moeten vervangen.
Dat leeft en groeit niet mee.

[Ditorimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Die berekeningen wil ik aan wetenschappers overlaten. Ik benadruk het belang van een minder natuurvreemde houding in het algemeen. Het 'doden' van natuur om dan jonge natuur in de plaats te zetten is een minder intelligente manier van omgang met die natuur dan het voortbouwen op de bestaande natuur. Indien we meer 'cumulatief' kunnen denken en handelen zullen we meer kansen hebben de huidige destructieve trend om te keren. Heel het idee van 'ecologische voetstap' is, alhoewel een noodzakelijke 'fase' op dit moment, een van de natuur vervreemdende idee, omdat het de mens tegenover de natuur plaatst alsof dat een natuurlijke situatie is. We zijn geen kanker of parasiet die zich kan automediceren. Maar goed. Dit wordt meer iets voor een gesprek, waar de ideeën vrijer kunnen vloeien omdat de zichtbare emoties ze duidelijker maken...

Bedoel je misschien stervende bomen? Want dit is een gedroomd excuus voor houthandelaren gezien de aandacht die tegenwoordig besteed wordt aan één van deze 'functies' van de natuur, het produceren van zuurstof. Tegenwoordig wordt een boom die nog in zijn kinderschoenen staat als oud gezien en 'kaprijp' verklaard, zelfs als die in een zogezegd natuurgebied staat. Slechts in sommige parken kan je enigszins oude bomen tegen komen tegenwoordig. Bomen worden ook snel 'ziek' verklaard lijkt me. Ik vermoed dat het economisch argument de diagnose versnelt in vele gevallen. Mensen weten niet wat oude bomen zijn. Een verandering in houding is ook op dit gebied essentieel, en wordt bevorderd door het anders omgaan met de plaats die levend materiaal inneemt. Het lijkt tegenwoordig alsof het dikker worden van een boom een probleem is tenzij de boom kan neergehaald worden.

Heel de 'mentaliteit' tav de natuur is 'verkeerd'. In die zin kan ik het conflict tussen boeren en groenen begrijpen. De boeren 'beschermden' de natuur dan misschien niet naar behoren, ze 'leefden' er tenminste mee samen tot op zekere hoogte.

De rechten van de natuur is een interessant thema om uit te diepen hier. De natuur kan niet slechts op een koude 'wetenschappelijke' manier benaderd worden. De idee van 'wildernis' kan hier een uitweg geven.

Een gesprek is beter inderdaad. Intuïtie in woorden gieten gaat beter zo.

Ik zie nog altijd geen voordelen aan jouw project.

Wat doe je als je boomhuis ziek wordt? Verhuizen?
Welke gek wil in een boomhut wonen?
Hier is, denk ik, geen markt voor.
Verwarming?
Hygiëne?

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Ik probeer me voor te stellen om de hoeveel jaar je de electriteitskabels/waterleiding/riolering zal moeten vervangen.
Dat leeft en groeit niet mee.

Goede vraag die ik me ook gesteld heb. Ik denk dat systeem 40 (bestaat dat in België?) plastieken buizen een genetatie meegaan, ook als er levend materiaal rond groeit. Ik zou ze iets dikker nemen om naderhand gemakkelijker te kunnen vervangen (omgroeide buizen hoeven dit misschien niet, een soort van isolatielaag in de gecreëerde holte is zou voldoende kunnen zijn). Maar dat zijn technische zaken die doorheen de praktijk geperfectioneerd kunnen worden. Je kan de groei gebruiken om zaken sterker te maken, te laten 'ingroeien'. Kamers kunnen kleiner worden na verloop van tijd, muren en vloeren scheef, maar je groeit kamers bij (wel ik voor mijn kleinkinderen in dit geval), en het idee van recht kan je als mode zien voor een groot deel. Ik zal misschien eens een biljardtafel tekenen in een levende woning om mijn punt te maken.

Wat je je niet kan voorstellen hoet daarom nog niet onmogelijk te zijn.

Een gegroeide woning na een duizendtal jaar, de geschiedenis van de bouwers bestuderend, erin vertoeven, dat kan ik slechts in gedachten...wat een lange weg we nog kunnen afleggen als mens.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Ditorimi

Ik zie nog altijd geen voordelen aan jouw project.

Wat doe je als je boomhuis ziek wordt? Verhuizen?
Welke gek wil in een boomhut wonen?
Hier is, denk ik, geen markt voor.
Verwarming?
Hygiëne?

Bekijk het als het planten van ideeën op lange termijn

Spijtig dat ik de laatste jaren niet meer in België geweest ben. Een keer per jaar is het toch wel nodig om een gevlochten huis te buigen en verzorgen

Natuurlijk is er geen 'markt' voor, zeker nu niet. Als je dat wenst mis je een beetje de essentie van mijn verhaal denk ik.

[Ditorimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Goede vraag die ik me ook gesteld heb. Ik denk dat systeem 40 (bestaat dat in België?) plastieken buizen een genetatie meegaan, ook als er levend materiaal rond groeit. Ik zou ze iets dikker nemen om naderhand gemakkelijker te kunnen vervangen. Maar dat zijn technische zaken die doorheen de praktijk geperfectioneerd kunnen worden. Je kan de groei gebruiken om zaken sterker te maken, te laten 'ingroeien'. Kamers kunnen kleiner worden na verloop van tijd, muren en vloeren scheef, maar je groeit kamers bij (wel ik voor mijn kleinkinderen in dit geval), en het idee van recht kan je als mode zien voor een groot deel. Ik zal misschien eens een biljardtafel tekenen in een levende woning om mijn punt te maken.

Wat je je niet kan voorstellen hoet daarom nog niet onmogelijk te zijn.

Een gegroeide woning na een duizendtal jaar, de geschiedenis van de bouwers bestuderend, erin vertoeven, dat kan ik slechts in gedachten...wat een lange weg we nog kunnen afleggen als mens.

Brandveiligheid?

Ik denk dat het een kinderdroom is, niets meer.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Ditorimi

Brandveiligheid?

Het gaat om levende bomen. Ga dat zeggen tegen mensen die in houten woningen wonen.

Aardbevingsbestendigheid? (Ik denk niet aan de Belgische 'markt' noodzakelijkerwijze)

Begin een levende katedraal in de efteling, en neem er een paar honderd jaar voor. Daarna zullen we nog eens praten.

Goed, nu ben ik effe weg.

Kinderdroom? Moesten we niet durven dromen we zouden het vuur nog niet 'ontdekt' hebben.

[Mambo]

Op kleine schaal zijn er wel wat toepassing mogelijk. Je hebt bv pergola's in de tuin die opgetrokken zijn in bamboe en die ze laten dichtgroeien met (ja met watte?) ...enfin struiken of bomen in elk geval.
Je hebt groendaken die hier nog steeds niet echt ingeburgerd geraken, nochtans prima voor het water en isolatie en esthetisch zeer mooi en bijzonder interessant. Denk maar eens aan al die mooie daktuintjes als je eens door het raam kijkt naar de buren. (ook goed tegen opwarming allerhande zelfs)

Het principe van laten dichtgroeien is niet eens zo dom, maar ik zie het meer als een schil rondom dan als woning op zichzelf.
Tenzij misschien een garage of zo.