sterk ras

thornberrys · 2 oktober 2004, 01:16

Artsen kunnen tegenwoordig veel. Wanneer een vrouw zwanger is van een kind, kan de vrucht al vroeg bekeken worden. De gezondheidstoestand is in meerdere facetten te bekijken en te controleren. Soms kan men zelfs positieve dingen doen aan de slechte gezondheidstoestand van een embryo.

Door middel van deze technieken kan men relatief al goed zien, of het kind gezond ter wereld zal komen. De vooruitgang staat niet stil en dit is in een steeds vroeger stadium al waar te nemen. Ouders weten dus soms al ver voor de geboorte dat ze een mongooltje of een zwaar lichamelijk gehandicapt kind gaan krijgen. Dit tot hun verdriet uiteraard. Dit is een zwaar, moeilijk ethisch onderwerp. Maar wel iets waar in principe iedereen mee te maken kan krijgen.

Enkele vragen omtrent dit onderwerp:

- Als jij weet dat je een geestelijk en/of lichamelijk (zwaar?) ongezond kind
zal krijgen, wil je het dan nog hebben? Of laat je het verwijderen?

- Moeten deze ongeboren kinderen per direct (dat wil zeggen zonder invloed
van de ouders zelf hierin) worden gedood bij constatering
van geestelijke en/of lichamelijke (zware?) gebreken?

- Is de samenleving/maatschappij erbij gebaat als dergelijke kinderen niet
meer worden geboren?

- Welke norm hanteer je hierbij? Enkel voor zware gevallen, of voor ALLE
gevallen?

Mijn eigen mening hierover is eigenlijk nauwelijks gevormd. Ik weet dat ik geen gehandicapt kind wil. Onder geen enkele voorwaarde. Gelukkig kom ik uit een geslacht met sterke genen en is zoiets nooit in mijn familie voorgekomen. Dat is voor mij een opluchting. Minder gelukkigen onder ons, hebben soms wel gehandicapte geboortes in hun familie meegemaakt. Zij kunnen het beste vertellen over hun ervaringen en de consequenties dat zoiets met zich meebrengt. Ik ben iemand die 'nooit' 'nooit' zegt en zal dus ook niet beweren dat dit mij onmogelijk kan overkomen. Mocht mij dit later overkomen, zou ik dat zeer gruwelijk vinden. Nogmaals: ik zou GEEN gehandicapt kind willen. In geen enkel geval!!

Hoe denken jullie hierover? In samenverband met de vragen die ik hierboven heb gesteld?

Mitgard · 2 oktober 2004, 08:25

het zou natuurlijk beter zijn indien er minder gehandicapte kinderen zouden geboren worden aangezien dit een volk aanzienlijk verzwakt. bovendien kost dit de maatschappij enorm veel aan gezondheidszorg. daarom zouden ouders beter voor een abortus kiezen bij een zwaar gehandicapt kind. de natuurlijke selectie is quasi onbestaande in deze zorgstaat, en dit zal op andere manieren gecompenseerd moeten worden vermits zonder selectie een genenpool onverbiddelijk degenereert en verzwakt. daarom ben ik ook voorstander van een humane eugenetica waarbij mannen met sterke genen (intelligent, gezond, geen erfelijk overdraagbare ziektes...) zich opgeven als zaaddonor en sterke vrouwen zich opgeven als draagmoeder (met financiele vergoeding uiteraard). dit ter verhoging van de gemiddelde intelligentie en gezondheid van de bevolking.
koppels die geen kinderen kunnen krijgen kunnen deze kinderen eventueel adopteren zodat ze geen foster-kindje uit timboektoe meer hoeven te bestellen. er zijn genoeg koppels die helaas geen kinderen kunnen krijgen. daarom zou men ook abortussen van gezonde kinderen (bv bij tienerzwangerschappen) kunnen vermijden door deze kinderen te laten adopteren.

ps: het feit dat je uit een geslacht met sterke genen komt geeft je weliswaar meer kans op gezonde nakomelingen, maar geen absolute garantie aangezien genen voortdurend muteren. als je bv rookt, ongezond leeft of in een ongezonde omgeving leeft (uitstoot van auto's, straling, vervuiling) zal de mutatie van genen groter zijn. veel hangt bovendien af van de genetische achtergrond van je partner.

thornberrys · 11 oktober 2004, 22:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

het zou natuurlijk beter zijn indien er minder gehandicapte kinderen zouden geboren worden aangezien dit een volk aanzienlijk verzwakt. bovendien kost dit de maatschappij enorm veel aan gezondheidszorg. daarom zouden ouders beter voor een abortus kiezen bij een zwaar gehandicapt kind. de natuurlijke selectie is quasi onbestaande in deze zorgstaat, en dit zal op andere manieren gecompenseerd moeten worden vermits zonder selectie een genenpool onverbiddelijk degenereert en verzwakt. daarom ben ik ook voorstander van een humane eugenetica waarbij mannen met sterke genen (intelligent, gezond, geen erfelijk overdraagbare ziektes...) zich opgeven als zaaddonor en sterke vrouwen zich opgeven als draagmoeder (met financiele vergoeding uiteraard). dit ter verhoging van de gemiddelde intelligentie en gezondheid van de bevolking.
koppels die geen kinderen kunnen krijgen kunnen deze kinderen eventueel adopteren zodat ze geen foster-kindje uit timboektoe meer hoeven te bestellen. er zijn genoeg koppels die helaas geen kinderen kunnen krijgen. daarom zou men ook abortussen van gezonde kinderen (bv bij tienerzwangerschappen) kunnen vermijden door deze kinderen te laten adopteren.

ps: het feit dat je uit een geslacht met sterke genen komt geeft je weliswaar meer kans op gezonde nakomelingen, maar geen absolute garantie aangezien genen voortdurend muteren. als je bv rookt, ongezond leeft of in een ongezonde omgeving leeft (uitstoot van auto's, straling, vervuiling) zal de mutatie van genen groter zijn. veel hangt bovendien af van de genetische achtergrond van je partner.

idd ben ik het mee eens

Dr. Bos. Herz. · 12 oktober 2004, 15:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

het zou natuurlijk beter zijn indien er minder gehandicapte kinderen zouden geboren worden aangezien dit een volk aanzienlijk verzwakt. bovendien kost dit de maatschappij enorm veel aan gezondheidszorg. daarom zouden ouders beter voor een abortus kiezen bij een zwaar gehandicapt kind. de natuurlijke selectie is quasi onbestaande in deze zorgstaat, en dit zal op andere manieren gecompenseerd moeten worden vermits zonder selectie een genenpool onverbiddelijk degenereert en verzwakt. daarom ben ik ook voorstander van een humane eugenetica waarbij mannen met sterke genen (intelligent, gezond, geen erfelijk overdraagbare ziektes...) zich opgeven als zaaddonor en sterke vrouwen zich opgeven als draagmoeder (met financiele vergoeding uiteraard). dit ter verhoging van de gemiddelde intelligentie en gezondheid van de bevolking.
koppels die geen kinderen kunnen krijgen kunnen deze kinderen eventueel adopteren zodat ze geen foster-kindje uit timboektoe meer hoeven te bestellen. er zijn genoeg koppels die helaas geen kinderen kunnen krijgen. daarom zou men ook abortussen van gezonde kinderen (bv bij tienerzwangerschappen) kunnen vermijden door deze kinderen te laten adopteren.

ps: het feit dat je uit een geslacht met sterke genen komt geeft je weliswaar meer kans op gezonde nakomelingen, maar geen absolute garantie aangezien genen voortdurend muteren. als je bv rookt, ongezond leeft of in een ongezonde omgeving leeft (uitstoot van auto's, straling, vervuiling) zal de mutatie van genen groter zijn. veel hangt bovendien af van de genetische achtergrond van je partner.

Heilijge flikkertjes.

Weetnunizeker of dat het in alle gevallen zo is, maar die gehandicapte peopletjes zien er meestal nogal vrij gelukkijg uit, yup yup yup, of 't zou moeten zijn dat u zo een beetje van plan bent iemand met bv zwemvliezen al bij het groot (of koers klein, maar past anderst niet in de uitdrukkink) huishuil (of koers omdezelfde reden eigenlijkst ziekenhuishuisvuil) te zetten?

Onmens.

2 oktober 2004, 01:16	#1
thornberrys Banneling Geregistreerd: 25 september 2004 Locatie: STORMFRONT.ORG Berichten: 95	sterk ras Artsen kunnen tegenwoordig veel. Wanneer een vrouw zwanger is van een kind, kan de vrucht al vroeg bekeken worden. De gezondheidstoestand is in meerdere facetten te bekijken en te controleren. Soms kan men zelfs positieve dingen doen aan de slechte gezondheidstoestand van een embryo. Door middel van deze technieken kan men relatief al goed zien, of het kind gezond ter wereld zal komen. De vooruitgang staat niet stil en dit is in een steeds vroeger stadium al waar te nemen. Ouders weten dus soms al ver voor de geboorte dat ze een mongooltje of een zwaar lichamelijk gehandicapt kind gaan krijgen. Dit tot hun verdriet uiteraard. Dit is een zwaar, moeilijk ethisch onderwerp. Maar wel iets waar in principe iedereen mee te maken kan krijgen. Enkele vragen omtrent dit onderwerp: - Als jij weet dat je een geestelijk en/of lichamelijk (zwaar?) ongezond kind zal krijgen, wil je het dan nog hebben? Of laat je het verwijderen? - Moeten deze ongeboren kinderen per direct (dat wil zeggen zonder invloed van de ouders zelf hierin) worden gedood bij constatering van geestelijke en/of lichamelijke (zware?) gebreken? - Is de samenleving/maatschappij erbij gebaat als dergelijke kinderen niet meer worden geboren? - Welke norm hanteer je hierbij? Enkel voor zware gevallen, of voor ALLE gevallen? Mijn eigen mening hierover is eigenlijk nauwelijks gevormd. Ik weet dat ik geen gehandicapt kind wil. Onder geen enkele voorwaarde. Gelukkig kom ik uit een geslacht met sterke genen en is zoiets nooit in mijn familie voorgekomen. Dat is voor mij een opluchting. Minder gelukkigen onder ons, hebben soms wel gehandicapte geboortes in hun familie meegemaakt. Zij kunnen het beste vertellen over hun ervaringen en de consequenties dat zoiets met zich meebrengt. Ik ben iemand die 'nooit' 'nooit' zegt en zal dus ook niet beweren dat dit mij onmogelijk kan overkomen. Mocht mij dit later overkomen, zou ik dat zeer gruwelijk vinden. Nogmaals: ik zou GEEN gehandicapt kind willen. In geen enkel geval!! Hoe denken jullie hierover? In samenverband met de vragen die ik hierboven heb gesteld?

2 oktober 2004, 08:25	#2
Mitgard Banneling Geregistreerd: 16 februari 2004 Berichten: 23.890	het zou natuurlijk beter zijn indien er minder gehandicapte kinderen zouden geboren worden aangezien dit een volk aanzienlijk verzwakt. bovendien kost dit de maatschappij enorm veel aan gezondheidszorg. daarom zouden ouders beter voor een abortus kiezen bij een zwaar gehandicapt kind. de natuurlijke selectie is quasi onbestaande in deze zorgstaat, en dit zal op andere manieren gecompenseerd moeten worden vermits zonder selectie een genenpool onverbiddelijk degenereert en verzwakt. daarom ben ik ook voorstander van een humane eugenetica waarbij mannen met sterke genen (intelligent, gezond, geen erfelijk overdraagbare ziektes...) zich opgeven als zaaddonor en sterke vrouwen zich opgeven als draagmoeder (met financiele vergoeding uiteraard). dit ter verhoging van de gemiddelde intelligentie en gezondheid van de bevolking. koppels die geen kinderen kunnen krijgen kunnen deze kinderen eventueel adopteren zodat ze geen foster-kindje uit timboektoe meer hoeven te bestellen. er zijn genoeg koppels die helaas geen kinderen kunnen krijgen. daarom zou men ook abortussen van gezonde kinderen (bv bij tienerzwangerschappen) kunnen vermijden door deze kinderen te laten adopteren. ps: het feit dat je uit een geslacht met sterke genen komt geeft je weliswaar meer kans op gezonde nakomelingen, maar geen absolute garantie aangezien genen voortdurend muteren. als je bv rookt, ongezond leeft of in een ongezonde omgeving leeft (uitstoot van auto's, straling, vervuiling) zal de mutatie van genen groter zijn. veel hangt bovendien af van de genetische achtergrond van je partner. Laatst gewijzigd door Mitgard : 2 oktober 2004 om 08:33.