Latijns Amerikaanse druk voor vrijlating politiek gevangene Assange

[Bach]

"Former Consul of Ecuador: Latin American Leaders ‘Have the Key’ to Free Assange
The support of Gustavo Petro, Lula, and other Latin American leaders for the freedom of Julian Assange may be crucial for his release, former Ecuadorian consul in London, Fidel Narváez, told Sputnik. For the diplomat, the Assange case is “a political case” that requires “increasing international pressure” against the US.

In dialogue with Sputnik, Fidel Narváez, who accompanied Assange during his refuge in the Ecuadorian Embassy in the United Kingdom, acknowledged the importance of the support of Colombian President Gustavo Petro for Wikileaks and the demand for freedom for the Australian cyberactivist and journalist Julian Assange. “I think President Petro understands very well what the Assange case is about. We are talking about a political case,” Narváez said.

The former diplomat appreciated that Petro had expressed his solidarity with Assange even before his presidency. Now that he is power, said Narváez, Petro “has the opportunity to apply political pressure from his position in a case that is of world interest, because Assange is the most important political prisoner in the West.”

In a meeting with a Wikileaks representatives in Bogotá, Petro promised to demand Assange’s release before US President Joe Biden, as well as to gather more support among other Latin American leaders. Wikileaks also had contacts with the president-elect of Brazil, Luiz Inácio Lula da Silva, during the tour of a delegation from the platform through South America.

“Latin America has been the region in which Assange has found the most solidarity,” said Narváez. “Let’s not forget that he was sheltered in the Ecuadorian Embassy for almost seven years (between 2012 and 2019) and throughout that time several Latin American leaders expressed their support.” Among these leaders, Narváez recalled, has been Mexican president, Andrés Manuel López Obrador, who also offered asylum to the founder of Wikileaks.

Latin American presidents’ expressions of support for Assange is crucial if the United Kingdom and the US are to stop persecuting Asssange, said Narváez. “It is a political case, and it is necessary to show the presence in the international arena of the leaders who are opposed to a journalist being imprisoned for having revealed the truth.”

The Ecuadorian warned that the British and US legal systems will act according to the political pressures they receive in their countries to condemn Assange. For this reason, it is necessary to oppose political influences in his favor, as the only way to fight for his freedom.

“Those who hold the key to Assange’s freedom are the politicians,” Narváez said. “The British government can intervene and the US government can drop the charges of this shameful persecution at any time and that is why political pressure on a global level is important.”

The Ecuadorian affirmed that, while the main human rights organizations in the world have already expressed themselves in favor of Assange, there is still a need to deepen the support of political leaders for the cause, in order to pressure the US to desist from Assange’s political persecution.

“International political pressure must be increased because the case is political,” reiterated Narváez."

https://orinocotribune.com/former-co...-free-assange/

Latijns Amerika gedraagt zich in de Assange zaak onafhankelijker van de VS dan Europa. Zonder politieke druk geen vrijheid voor Assange. Vrijheid volgt als de blamage voor de VS groter wordt dan het voorbeeld dat men door Assange's gevangenisschap geeft aan andere journalisten en klokkenluiders die de vuile was van de VS durven buiten hangen.

Latijns Amerikaanse leiders scharen zich achter Assange. Ook Latijns Amerika leiders weten goed hoe repressief de VS zijn en geweest zijn in Latijns Amerika.

De blamage treft ook Europa door medeplichtig stilzwijgen

7 jaar opgesloten in ecuatoriaanse de ambassade en reeds drie jaar tussen moordenaars in het Verenigd Koninkrijk voor het bekend maken van VS oorlogsmisdaden waar tot nu toe nooit iemand voor vervolgd werd.

Recent riepen een aantal westerse media (type NYT en Guardian) het Biden regime op de aanklacht tegen Assange te laten vallen. Dit na een decennium stilzwijgen van hun kant ondertussen dat ze wel Wikileaks info verspreid hebben. De blamage begint te groot te worden. Daarom draaien deze media hun hypocriete kar. Niet omdat ze een strijd voor persvrijheid voeren.

[Bach]

Voor wie nog zou twijfelen aan de benaming "politiek gevangene" voor Assange:

"It took 12 years to realize: The EU Council recognized Julian Assange as a political prisoner

88 members of the Council voted in favor of the adoption of the relevant resolution, 13 against, 20 abstained.

After 12 years of imprisonment — seven years behind the walls of the Ecuadorian Embassy and five years in a British prison — the Council of Europe's Parliamentary Assembly has voted to confirm that Julian Assange was held as a political prisoner." (Geopolitics live)

Europeanen zijn dikwijls onderdanig als het op de VS of het VK aankomt maar soms tonen ze toch nog wat moed en inzicht, en benoemen ze de zaken zoals ze zijn. Welliswaar wat laf want voor Julian maakt het geen verschil nu hij vrij is na zich schuldig verklaard te hebben aan joernalisme zoals hij het zelf samen vat.

Latijns Amerika was moediger dan Europa. Het durfde te spreken tijdens de gevangenschap van Assange. Assange werd een embarrassment voor de VS door de aandacht die hij kreeg. Waarschijnlijk liet men hem daarom vrij in plaats van hem te vermoorden zoals Pompeo en zijn criminelen van de CIA wouden.

[Vlad]

Assange is al even vrij hoor. En iets zegt me dat gezien de richting waarin mensen vluchten die Latijns Amerikaanse democratieën niet het paradijs zijn uit jouw fantastische wereldbeschouwing. Maar dat ligt ongetwijfeld aan de monsterachtige Verenigde Staten dat hen in een harde kapitalistische wereldorde van een onwelkome vooruitgang, welvaart en vrijheid wil dwingen.

[Bach]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlad

Assange is al even vrij hoor. En iets zegt me dat gezien de richting waarin mensen vluchten die Latijns Amerikaanse democratieën niet het paradijs zijn uit jouw fantastische wereldbeschouwing. Maar dat ligt ongetwijfeld aan de monsterachtige Verenigde Staten dat hen in een harde kapitalistische wereldorde van een onwelkome vooruitgang, welvaart en vrijheid wil dwingen.

Emigreren of in het buitenland gaan werken is niet noodzakelijk 'vluchten'. Men kan het ook diversifiëren noemen zelfs. Men zoekt vooralsnog het imperiale centrum op omwille van de macht van de dollar.

Het bezoek van Assange aan Europa en zijn erkenning als politiek vluchteling is van vorige week. Jammer dat de VRT er geen nieuwsitem aan besteedde anders had u het waarschijnlijk wel geweten. Op sociale media kan u gemakkelijk de persconferentie vinden met interessante onthullingen/beschuldigingen over de CIA onder andere.

[Vlad]

Oorspronkelijk geplaatst door Bach

Emigreren of in het buitenland gaan werken is niet noodzakelijk 'vluchten'. Men kan het ook diversifiëren noemen zelfs. Men zoekt vooralsnog het imperiale centrum op omwille van de macht van de dollar.

Het bezoek van Assange aan Europa en zijn erkenning als politiek vluchteling is van vorige week. Jammer dat de VRT er geen nieuwsitem aan besteedde anders had u het waarschijnlijk wel geweten. Op sociale media kan u gemakkelijk de persconferentie vinden met interessante onthullingen/beschuldigingen over de CIA onder andere.

De VS en de CIA verdedigen de vrije markt. Meer hoef ik niet te weten. Dat de VS en de CIA soms ongeoorloofde middelen inzetten neem ik er graag bij. Op de lange termijn wordt iedereen er beter van.

Ik ben enkel tegen het vrij verkeer van personen. Het kan wel zo zijn dat dit de productiviteit verhoogt doordat mensen migreren naar waar ze het meest kunnen verdienen maar de nadelen zijn groter dan dit voordeel. Als de markt voor goederen vrij is dan verhoogt de productiviteit sowieso. Het duurt enkel iets langer. Tragere welvaart, meer welzijn.

[Nr.10]

Erkend politiek gevangene J. Assange, Straatsburg, Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, 1 oktober 2024, volledige transcript [machinevertaald], via Wikileaks

= = =

“Mijnheer de Voorzitter, geachte leden van de Parlementaire Vergadering van
de Raad van Europa, dames en heren.

De overgang van jarenlange opsluiting in een zwaar beveiligde gevangenis
naar hier staan voor de vertegenwoordigers van 46 landen en 700 miljoen
mensen is een diepgaande en onwerkelijke verandering.

De ervaring van jarenlange isolatie in een kleine cel is moeilijk over te
brengen; het ontdoet je van je gevoel van eigenwaarde, waardoor alleen de
rauwe essentie van het bestaan overblijft.

Ik ben nog niet volledig toegerust om te spreken over wat ik heb doorstaan -
de onophoudelijke strijd om in leven te blijven, zowel lichamelijk als
geestelijk, en ik kan ook nog niet spreken over de dood door ophanging,
moord en medische verwaarlozing van mijn medegevangenen.

Ik verontschuldig me bij voorbaat als mijn woorden haperen of als mijn
presentatie niet de glans heeft die je zou verwachten in zo'n vooraanstaand
forum.

Het isolement heeft zijn tol geëist, die ik probeer af te wikkelen, en mezelf
uitdrukken in deze setting is een uitdaging.

Maar de ernst van deze gelegenheid en het gewicht van de onderwerpen die
aan de orde zijn, dwingen me om mijn bedenkingen opzij te zetten en u
rechtstreeks toe te spreken.

Ik heb letterlijk en figuurlijk een lange weg afgelegd om hier vandaag voor
jullie te staan.

Voordat we met elkaar in discussie gaan of eventuele vragen beantwoorden,
wil ik PACE bedanken voor zijn resolutie van 2020 (2317),
[https://pace.coe.int/en/files/28508/html], waarin werd gesteld dat
mijn gevangenschap een gevaarlijk precedent voor journalisten schept en
werd opgemerkt dat de speciale VN-rapporteur inzake foltering heeft
opgeroepen tot mijn vrijlating.

Ik ben ook dankbaar voor de verklaring van PACE uit 2021
[https://pace.coe.int/en/news/8446/pa...-expresses-se]
waarin bezorgdheid wordt geuit over geloofwaardige berichten dat
Amerikaanse functionarissen mijn moord hebben besproken en waarin
opnieuw wordt opgeroepen tot mijn onmiddellijke vrijlating.

En ik prijs de Commissie juridische zaken en mensenrechten voor de
opdracht aan een gerenommeerde rapporteur, Sunna Ævarsdóttir, om de
omstandigheden rond mijn detentie en veroordeling en de daaruit
voortvloeiende gevolgen voor de mensenrechten te onderzoeken.

Maar zoals zoveel inspanningen in mijn geval - of ze nu afkomstig waren van
parlementariërs, presidenten, premiers, de paus, VN-functionarissen en -
diplomaten, vakbonden, juristen en medici, academici, activisten of burgers -
hadden ze allemaal niet nodig hoeven zijn.

Geen van de verklaringen, resoluties, verslagen, films, artikelen,
evenementen, geldinzamelingen, protesten en brieven van de afgelopen 14
jaar hadden nodig moeten zijn.

Maar ze waren allemaal nodig omdat ik zonder hen nooit het daglicht had
gezien.

Deze ongekende wereldwijde inspanning was nodig omdat van de wettelijke
beschermingen die wel bestonden, velen alleen op papier bestonden of niet
effectief waren binnen een redelijk tijdsbestek.

Uiteindelijk koos ik voor vrijheid boven onrealiseerbare gerechtigheid, nadat
ik jarenlang gevangen had gezeten en een straf van 175 jaar boven het hoofd
hing zonder effectief rechtsmiddel. Gerechtigheid voor mij is nu uitgesloten,
omdat de regering van de VS in haar pleidooiovereenkomst schriftelijk heeft
geëist dat ik geen zaak kan aanspannen bij het Europees Hof voor de
Rechten van de Mens of zelfs maar een verzoek kan indienen voor de
Freedom of Information Act over wat zij mij heeft aangedaan naar aanleiding
van haar uitleveringsverzoek.

Ik wil volkomen duidelijk zijn. Ik ben vandaag niet vrij omdat het systeem
werkte. Ik ben vandaag vrij omdat ik na jaren opsluiting schuldig heb gepleit
aan journalistiek. Ik pleit schuldig aan het zoeken naar informatie van een
bron. Ik pleit schuldig aan het verkrijgen van informatie van een bron. En ik
heb schuldig gepleit aan het informeren van het publiek over die informatie.
Ik heb nergens anders schuld aan bekend. Ik hoop dat mijn getuigenis van
vandaag kan dienen om de zwakke punten van de bestaande waarborgen aan
te tonen en om diegenen te helpen wier zaken minder zichtbaar zijn, maar
die even kwetsbaar zijn.

Nu ik uit de kerker van Belmarsh kom, lijkt de waarheid minder
waarneembaar, en ik betreur hoeveel terrein er verloren is gegaan in die
periode waarin het uiten van de waarheid is ondermijnd, aangevallen,
verzwakt en verminderd.

Ik zie meer straffeloosheid, meer geheimhouding, meer vergelding voor het
vertellen van de waarheid en meer zelfcensuur. Het is moeilijk om geen lijn te
trekken van de vervolging van mij door de Amerikaanse regering - het
overschrijden van de rubicon door journalistiek internationaal te
criminaliseren - naar het onderkoelde klimaat voor vrijheid van meningsuiting
nu.

Toen ik WikiLeaks oprichtte, werd ik gedreven door een eenvoudige droom:
mensen voorlichten over hoe de wereld in elkaar zit, zodat we door begrip
iets beters tot stand kunnen brengen.

Als we een kaart hebben van waar we zijn, kunnen we begrijpen waar we
naar toe kunnen gaan.

Kennis stelt ons in staat om de macht ter verantwoording te roepen en
gerechtigheid te eisen waar die niet bestaat.

We hebben waarheden verkregen en gepubliceerd over tienduizenden
verborgen oorlogsslachtoffers en andere ongeziene verschrikkingen, over
programma's voor moord, uitlevering, marteling en massasurveillance.

We onthulden niet alleen wanneer en waar deze dingen gebeurden, maar
vaak ook het beleid, de afspraken en de structuren erachter.

Toen we Collateral Murder publiceerden, de beruchte camerabeelden van een
Amerikaanse Apache helikopterbemanning die gretig Iraakse journalisten en
hun redders aan stukken blies, schokte de visuele realiteit van moderne
oorlogsvoering de wereld.

Maar we gebruikten de belangstelling voor deze video ook om mensen te
wijzen op het geheime beleid voor wanneer het Amerikaanse leger dodelijk
geweld mocht inzetten in Irak en hoeveel burgers er gedood mochten worden
voordat er toestemming van hogerhand voor was.

In feite was 40 jaar van mijn potentiële straf van 175 jaar voor het verkrijgen
en vrijgeven van dit beleid.

De praktische politieke visie die ik overhield nadat ik ondergedompeld was in
's werelds vuile oorlogen en geheime operaties is simpel: Laten we voor de
verandering eens ophouden elkaar de mond te snoeren, te martelen en te
vermoorden. Zorg dat deze fundamenten in orde zijn en andere politieke,
economische en wetenschappelijke processen zullen de ruimte hebben om
voor de rest te zorgen.

Het werk van WikiLeaks was diep geworteld in de principes waar deze
vergadering voor staat.

Journalistiek die vrijheid van informatie en het recht van het publiek om te
weten hoog in het vaandel had staan, vond zijn natuurlijke operationele thuis
in Europa.

Ik woonde in Parijs en we hadden formele bedrijfsregistraties in Frankrijk en
IJsland. Onze journalistieke en technische medewerkers waren verspreid over
heel Europa.

We publiceerden over de hele wereld vanaf servers in Frankrijk, Duitsland en
Noorwegen.

Maar 14 jaar geleden arresteerde het Amerikaanse leger een van onze
vermeende klokkenluiders, soldaat Manning, een Amerikaanse
inlichtingenanalist in Irak.

Tegelijkertijd startte de Amerikaanse regering een onderzoek tegen mij en
mijn collega's.

De Amerikaanse regering stuurde illegaal vliegtuigen met agenten naar
IJsland, betaalde steekpenningen aan een informant om onze juridische en
journalistieke werkproducten te stelen en oefende zonder formele procedure
druk uit op banken en financiële diensten om onze abonnementen te
blokkeren en onze rekeningen te bevriezen.

De Britse regering nam deel aan een deel van deze vergelding. Ze gaf bij het
Europees Hof voor de Rechten van de Mens toe dat ze mijn Britse advocaten
gedurende deze periode onrechtmatig had bespioneerd.

Uiteindelijk was deze intimidatie juridisch ongegrond. Het ministerie van
Justitie van president Obama besloot mij niet aan te klagen, omdat hij
erkende dat er geen misdaad was gepleegd.

De Verenigde Staten hadden nog nooit eerder een uitgever vervolgd voor het
publiceren of verkrijgen van overheidsinformatie.

Om dat te doen zou een radicale en onheilspellende herinterpretatie van de
Amerikaanse grondwet nodig zijn.

In januari 2017 zette Obama ook de straf van Manning om, die was
veroordeeld omdat hij een van mijn bronnen was.

In februari 2017 veranderde het landschap echter drastisch.

President Trump was gekozen. Hij benoemde twee wolven met MAGA-
hoeden: Mike Pompeo, een congreslid uit Kansas en voormalig
leidinggevende uit de wapenindustrie, als CIA-directeur, en William Barr, een
voormalig CIA-officier, als procureur-generaal van de VS.

In maart 2017 had WikiLeaks de infiltratie van de CIA in Franse politieke
partijen onthuld, het bespioneren van Franse en Duitse leiders, het
bespioneren van de Europese Centrale Bank, Europese ministeries van
Economische Zaken en haar permanente orders om de Franse industrie als
geheel te bespioneren.

We onthulden de enorme productie van malware en virussen door de CIA, de
ondermijning van toeleveringsketens, de ondermijning van antivirussoftware,
auto's, smart tv's en iPhones.

CIA-directeur Pompeo lanceerde een vergeldingscampagne.

Het is nu algemeen bekend dat de CIA onder Pompeo's uitdrukkelijke leiding
plannen heeft uitgewerkt om mij te ontvoeren en te vermoorden binnen de
Ecuadoraanse ambassade in Londen en toestemming heeft gegeven om
achter mijn Europese collega's aan te gaan en ons te onderwerpen aan
diefstal, hacking aanvallen en het plaatsen van valse informatie.

Mijn vrouw en zoontje waren ook het doelwit. Een CIA medewerker werd
permanent toegewezen om mijn vrouw op te sporen en er werden instructies
gegeven om DNA te verkrijgen uit de luier van mijn zes maanden oude zoon.

Dit is de getuigenis van meer dan 30 huidige en voormalige functionarissen
van de Amerikaanse inlichtingendienst die tegenover de Amerikaanse pers
hebben gesproken, wat nog eens extra is bevestigd door documenten die in
beslag zijn genomen tijdens een rechtszaak tegen enkele van de betrokken
CIA-agenten.

Het feit dat de CIA mij, mijn familie en mijn medewerkers tot doelwit maakte
met agressieve buitengerechtelijke en extraterritoriale middelen geeft een
zeldzaam inzicht in hoe machtige inlichtingenorganisaties zich bezighouden
met transnationale onderdrukking. Dergelijke onderdrukkingen zijn niet
uniek. Wat wel uniek is, is dat we hier zoveel over weten dankzij talloze
klokkenluiders en gerechtelijke onderzoeken in Spanje.

Deze Vergadering is niet vreemd aan extraterritoriaal misbruik door de CIA.

Het baanbrekende verslag van PACE over uitleveringen door de CIA in Europa
onthulde hoe de CIA geheime detentiecentra beheerde en onwettige
uitleveringen uitvoerde op Europese bodem, waarbij mensenrechten en
internationaal recht werden geschonden.

In februari van dit jaar werd de vermeende bron van sommige van onze CIA-
onthullingen, voormalig CIA-officier Joshua Schulte, veroordeeld tot veertig
jaar gevangenisstraf onder omstandigheden van extreme isolatie.

Zijn ramen zijn verduisterd en boven zijn deur staat 24 uur per dag een witte
ruis machine zodat hij er niet eens doorheen kan schreeuwen.

Deze omstandigheden zijn ernstiger dan die in Guantanamo Bay.

Transnationale onderdrukking wordt ook uitgevoerd door misbruik te maken
van juridische processen.

Het gebrek aan effectieve waarborgen hiertegen betekent dat Europa
kwetsbaar is voor het feit dat zijn verdragen voor wederzijdse rechtsbijstand
en uitlevering gekaapt worden door buitenlandse mogendheden om tegen
andersdenkenden in Europa op te treden.

In de memoires van Mike Pompeo, die ik in mijn gevangeniscel las, schepte
de voormalige CIA-directeur op over hoe hij de Amerikaanse procureur-
generaal onder druk zette om een uitleveringszaak tegen mij aan te spannen
naar aanleiding van onze publicaties over de CIA.

Gevolg gevend aan Pompeo's inspanningen heropende de Amerikaanse
procureur-generaal het onderzoek tegen mij dat Obama had gesloten en
arresteerde Manning opnieuw, dit keer als getuige.

Manning werd meer dan een jaar gevangen gehouden en kreeg een boete
van duizend dollar per dag in een formele poging om haar te dwingen een
geheime getuigenis tegen mij af te leggen.

Uiteindelijk probeerde ze zelfmoord te plegen.

We denken meestal aan pogingen om journalisten te dwingen tegen hun
bronnen te getuigen.

Maar Manning was nu een bron die gedwongen werd om tegen hun journalist
te getuigen.

In december 2017 kreeg CIA-directeur Pompeo zijn zin en vaardigde de
Amerikaanse regering een arrestatiebevel uit tegen het Verenigd Koninkrijk
voor mijn uitlevering.

De Britse regering hield het bevel nog twee jaar geheim voor het publiek,
terwijl zij, de Amerikaanse regering en de nieuwe president van Ecuador de
politieke, juridische en diplomatieke basis voor mijn arrestatie vormden.

Als machtige naties het recht hebben om individuen buiten hun grenzen aan
te vallen, dan maken die individuen geen schijn van kans, tenzij er sterke
garanties zijn en een staat bereid is om die af te dwingen. Anders heeft geen
enkel individu hoop om zich te verdedigen tegen de enorme middelen die een
agressor van een staat kan inzetten.

Alsof de situatie in mijn geval nog niet erg genoeg was, heeft de Amerikaanse
regering een gevaarlijke nieuwe wereldwijde juridische positie ingenomen.
Alleen Amerikaanse burgers hebben het recht op vrije meningsuiting.
Europeanen en andere nationaliteiten hebben geen recht op vrije
meningsuiting. Maar de VS beweert dat de spionagewet nog steeds op hen
van toepassing is, ongeacht waar ze zich bevinden. Dus Europeanen in
Europa moeten zich houden aan de Amerikaanse geheimhoudingswet zonder
enige verdediging wat de Amerikaanse overheid betreft. Een Amerikaan in
Parijs kan praten over wat de Amerikaanse overheid van plan is - misschien.
Maar voor een Fransman in Parijs is dat een misdaad zonder enig verweer en
hij kan net als ik worden uitgeleverd.

Nu een buitenlandse regering formeel heeft verklaard dat Europeanen geen
recht op vrije meningsuiting hebben, is er een gevaarlijk precedent
geschapen.

Andere machtige staten zullen onvermijdelijk volgen.

Door de oorlog in Oekraïne zijn journalisten in Rusland al gecriminaliseerd,
maar op basis van het precedent dat met mijn uitlevering is geschapen, kan
niets Rusland, of welke andere staat dan ook, ervan weerhouden om
Europese journalisten, uitgevers of zelfs gebruikers van sociale media aan te
vallen door te beweren dat hun geheimhoudingswetten zijn geschonden.

De rechten van journalisten en uitgevers binnen de Europese ruimte worden
ernstig bedreigd.

Transnationale repressie mag hier niet de norm worden.

Als een van 's werelds twee grote normgevende instellingen moet PACE
optreden.

De criminalisering van nieuwsgaring is een bedreiging voor
onderzoeksjournalistiek overal.

Ik ben formeel veroordeeld, door een buitenlandse mogendheid, voor het
vragen, ontvangen en publiceren van waarheidsgetrouwe informatie over die
mogendheid toen ik in Europa was.

De fundamentele kwestie is eenvoudig: Journalisten moeten niet vervolgd
worden omdat ze hun werk doen.

Journalistiek is geen misdaad; het is een pijler van een vrije en
geïnformeerde samenleving.

Mijnheer de Voorzitter, geachte afgevaardigden, als Europa een toekomst wil
waarin de vrijheid om te spreken en de vrijheid om de waarheid te publiceren
geen privileges zijn voor een paar mensen, maar rechten die voor iedereen
gegarandeerd zijn, dan moet het ervoor zorgen dat wat er in mijn geval is
gebeurd, nooit iemand anders overkomt.

Ik wil mijn diepste dankbaarheid uitspreken aan deze vergadering, aan de
conservatieven, sociaaldemocraten, liberalen, linksen, groenen en
onafhankelijken - die mij tijdens deze beproeving hebben gesteund en aan de
ontelbare mensen die onvermoeibaar voor mijn vrijlating hebben gepleit.

Het is bemoedigend om te weten dat in een wereld die vaak verdeeld is door
ideologie en belangen, er een gedeelde toewijding blijft bestaan voor de
bescherming van essentiële menselijke vrijheden.

De vrijheid van meningsuiting en alles wat daaruit voortvloeit, bevindt zich op
een donker kruispunt. Ik vrees dat als normbepalende instellingen zoals PACE
niet wakker worden en de ernst van de situatie niet inzien, het te laat zal
zijn.

Laten we allemaal ons steentje bijdragen om ervoor te zorgen dat het licht
van de vrijheid nooit zal doven, dat het streven naar de waarheid zal
voortleven en dat de stemmen van velen niet het zwijgen wordt opgelegd
door de belangen van enkelen.”

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlad

De VS en de CIA verdedigen de vrije markt. Meer hoef ik niet te weten. Dat de VS en de CIA soms ongeoorloofde middelen inzetten neem ik er graag bij. Op de lange termijn wordt iedereen er beter van.

Ik ben enkel tegen het vrij verkeer van personen. Het kan wel zo zijn dat dit de productiviteit verhoogt doordat mensen migreren naar waar ze het meest kunnen verdienen maar de nadelen zijn groter dan dit voordeel. Als de markt voor goederen vrij is dan verhoogt de productiviteit sowieso. Het duurt enkel iets langer. Tragere welvaart, meer welzijn.

"De VS en de CIA verdedigen de vrije markt."

Wat deze entiteiten verdedigen is een systeem dat niet meer werkt.

[Vlad]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

"De VS en de CIA verdedigen de vrije markt."

Wat deze entiteiten verdedigen is een systeem dat niet meer werkt.

Waarom zou 'dat systeem' niet meer werken ? Wat we meemaken is het gevolg van tientallen grote (en kleine) landen met miljarden inwoners die, na vrije markt en kapitalisme decennia lang afgewezen te hebben, met honderden miljoenen doden tot gevolg, eindelijk tot die vrije markt en het kapitalisme toetreden. Dat dit niet zonder horden en stoten gaat is onvermijdelijk. Maar 'het systeem', kapitalisme/vrije markt en democratie, is het enige werkbare systeem. Dat blijkt keer op keer. En telkens extreem links denkt beter te kunnen en daarvoor de vrije markt (en vervolgens democratie) opzij schuift wordt het een ramp. En dat, cirkelredeneren ze, ligt dan aan de imperialisten.