De homeopaten staan in rep en roer. Maar waarom?

[Freethinker]

[size=18]SOS homeopathie[/size]

Reactie Prof. med. Willem Betz op petitie.
25 juli 2005

De homeopatenwereld staat in rep en roer en organiseert een petitie om de homeopathische artsen te redden.
Waarom? Wat is er gebeurd?

Na langdurige besprekingen in de Hoge Raad van Geneesheren Specialisten en Huisartsen werd er eind juni 2005 een wetsvoorstel goedgekeurd, waarin de criteria worden vastgelegd om erkend huisarts te worden en te blijven. Minister Demotte heeft dit ontwerp nu naar de Raad van State gezonden voor advies alvorens te publiceren.
In de zeer uitvoerige tekst van dat ministeriële besluit wordt vastgelegd welke opleiding vereist is om als huisarts erkend te worden: minstens zes jaar basisopleiding geneeskunde en dan nog drie jaar specialisatie als huisarts. De tijd dat een basisdiploma geneeskunde volstond om zich huisarts te mogen noemen is voorbij. Eigenlijk zou ik de term familiearts verkiezen, maar “erkend huisarts” is nu eenmaal de wettelijke benaming en daar moeten we het mee doen.
Er is echter nog meer vereist dan alleen maar een opleiding en een diploma om als huisarts erkend te worden en te blijven. Het gaat immers om een erkende functie binnen het systeem van de gezondheidszorg, en daaraan zijn een aantal rechten maar ook een aantal verplichtingen verbonden.
Dit alles past in het kader om de kwaliteit van de gezondheidszorg te garanderen en ook meer duidelijkheid te scheppen voor de bevolking, zodat de mensen weten wat ze kunnen verwachten als ze naar een erkend huisarts gaan. Om erkend te blijven moet die dus aan een aantal voorwaarden voldoen: hij moet beschikken over een praktijkadres, hij moet de continuïteit van de zorgen verzekeren, dossiers bijhouden en zich permanent bijscholen. Hij moet zorgen verlenen zonder onderscheid van geslacht of leeftijd, voor jong en oud, voor dringende gevallen en voor langdurige zieken, met inbegrip van palliatieve zorgen en stervensbegeleiding, dus van de wieg tot het graf. Hij moet ook deelnemen aan de officiële regionale wachtdienst en zo nodig patiënten thuis bezoeken en verzorgen en … hij mag de geneeskunde enkel op wetenschappelijk onderbouwde wijze uitoefenen.
Wie niet voldoet aan die vereisten kan de erkenning als huisarts verliezen, zij het mits een langdurige procedure met mogelijkheden van beroep. Je zou verwachten dat iedereen een dergelijke aanzet tot kwaliteitsbevordering zou toejuichen. Het gaat toch ook niet meer op, dat eender wie zomaar een rood kruis kon schilderen op een tweedehands bestelwagentje en dan beweren dat het een volwaardige ambulance is?

• “De farma-jongens zijn ook niet altijd zo braaf, maar dat betekent nog niet dat moeder natuur zo lief is. Laat staan dat de soms keiharde belangenbehartiging van de farma-industrie een argument kan zijn om kwakzalverij te erkennnen en terug te betalen! Belangen zien we ook bij de ziekenfondsen, die op cliëntenjacht gaan en hun rationaliteit laten varen door een doctrine als homeopathie geloofwaardigheid te geven, waarvan een groot deel van de beoefenaars impliciet of expliciet tegen vaccinaties is en tevens beweert heilzaamheid te bieden tegen allerlei ernstige aandoeningen zoals kanker en Aids.”

Toch is niet iedereen gelukkig met deze kwaliteitsvereisten, onder andere de homeopathische artsen, en ze slaan groot alarm. Ze verspreiden berichten met als titel “S.O.S Homeopathie” en vragen een petitie te tekenen, want volgens hen “zullen vele artsen die alternatieve geneeskunde toepassen plots geen huisarts meer zijn. […] Alle huisartsen die alternatieve geneeskunde toepassen kunnen deze titel verliezen en zij kunnen geen onderzoeken en doorverwijzingen meer voorschrijven”. Ze hebben een speciale website gestart en ze willen hun petities ook verspreiden via apotheken.
Wat vragen ze eigenlijk in deze petitie? Dat is niet echt duidelijk, al lijkt het er op dat ze de hele wet willen tegenhouden. Zijn ze dan tegen alle normen voor kwaliteit die in de wet staan? Dat zeggen ze niet, maar blijkbaar willen ze alle rechten en bevoegdheden van een erkend huisarts hebben zonder aan de verplichtingen te moeten voldoen.
Wat vrezen ze dan? Zouden ze zich misschien bedreigd voelen door de verplichting “enkel wetenschappelijk onderbouwde geneeskunde” uit te oefenen, waarmee op bewezen werkzaamheid gedoeld wordt?
Nochtans hebben de initiatiefnemers van deze petitie onlangs zelf nog beweerd dat het wetenschappelijk bewijs voor de werking van homeopathie definitief geleverd is. Als die bewering juist is, dan zal de Koninklijke Academie samen met alle Belgische universiteiten haar standpunt, namelijk dat er voor de werking van homeopathie geen enkel bewijs is, toch wel veranderen. Als er echt bewijs bestaat, dan zal dit geen enkel probleem geven.

• "Zouden homeopaten zich misschien bedreigd voelen door de verplichting “enkel wetenschappelijk onderbouwde geneeskunde” uit te oefenen, waarmee op bewezen werkzaamheid gedoeld wordt?"

Waarom zijn de homeopaten zo ongerust, als in de wet het woord homeopathie zelfs nergens vermeld wordt? Zouden zij zelf dan toch ook nog twijfels hebben over de vraag of hun oneindig verdunde middeltjes wel een bewijsbare werking hebben?
Zou hun bezwaar kunnen zijn dat ze niet wensen deel te nemen aan de wachtdiensten? Voor een aantal zich homeopathisch noemende artsen is dat zeker zo. Ze staan niet ter beschikking, zijn niet uitgerust voor spoedgevallen en weigeren zich te verplaatsen. Misschien maar goed ook, want heel wat mensen zouden het niet op prijs stellen om bij een ernstig spoedgeval enkel wat geschud water toegediend te krijgen.
Verwerpen ze dan het principe van wetenschappelijk bewijs? Velen onder hen doen dat zeker wel. “Als de wetenschap niet kan aantonen dat homeopathie werkt, dan is er iets mis met de wetenschap” zeggen ze. Wetenschap is volgens hen toch maar een geloof tussen vele andere, en het volk weet wel beter, want het is tevreden en eist homeopathie. Dat staven ze met steeds weer dezelfde argumenten en cijfers, o.a. dat minstens 40% van de bevolking homeopathie zou willen, of dat homeopathie 66 tot 80% besparing zou betekenen voor de ziekteverzekering.
Die cijfers over de volkswil zijn misleidend want volgens de nationale gezondheidsenquête doet per jaar maar 7 tot 11% van de bevolking beroep op niet bewezen behandelingen, en slechts een deel daarvan op homeopathie, en slechts een zeer klein deel daarvan enkel op homeopathie.
Ook van Nederland hebben we cijfers en die komen goed overeen met de Belgische: naargelang de regio bezocht slechts 6 tot 10% een alterneut, en dat zijn niet allemaal homeopaten (zie: http://www.rivm.nl/vtv/object_map/o1150n21254.html )
Het misleidende van de hoge cijfers die de homeopaten zelf geven, is dat men er niet bij vertelt hoe de vraag gesteld werd. Als men vraagt “ hebt u in de loop van de laatste 12 maanden…”, dan geeft dat heel andere resultaten dan de vraag “hebt u ooit”. Met een dergelijke manier van vraagstelling zou men ook kunnen aantonen dat 80% van de bevolking op een driewielertje rijdt.

• “Het tevredenheidscijfer van 40% voor homeopathie is bedrieglijk. Volgens de nationale gezondheidsenquête doet per jaar maar 7 tot 11% van de bevolking beroep op niet bewezen behandelingen, en slechts een deel daarvan op homeopathie, en slechts een zeer klein deel daarvan enkel op homeopathie.”

Ze beweren ook dat het kostenbesparend zou zijn. Ook dat is niet waar, want de meeste gebruikers blijven ook nog veel gewone geneesmiddelen gebruiken. Globaal komt het dus duurder uit voor de verzekering. Dit gegeven werd ook bevestigd in een experiment door de Zwitserse ziekenfondsen, die aantoonden dat dergelijke gebruikers ook veelgebruikers van normale geneesmiddelen zijn.

Is het goedkoper, zoals zij beweren? Het misleidende van hun vergelijkingen ligt hierin, dat ze de prijzen van een echt geneesmiddel met een bewezen werking gaan vergelijken met hun middelen waar niets in zit. En zelfs dan is het nog niet altijd juist, want er zijn bijvoorbeeld nogal wat medicijnen, zelfs antibiotica, die goedkoper zijn dan een flesje homeopathie. Als het enkel om prijs per dosis gaat en bewezen werking geen belang heeft, dan is wijwater nog veel goedkoper.
Ze zeggen dat het kostenbesparend is, omdat het toch veel beter is om homeopathie te nemen in plaats van antibiotica als die niet nodig zijn. Die bewering werd ook bijgetreden door een ziekenfonds. Daar kan je geen speld tussen krijgen, maar het is toch wel een zeer eigenaardige redenering, want zou het niet eerlijker en ook veel goedkoper zijn om niets voor te schrijven als er niets nodig is? Homeopaten pleiten dus om gewoon de ene zinloze slikcultuur te vervangen door een andere zinloze slikcultuur.

Homeopathie is ook zeer doeltreffend, beweren zij. Mocht dat waar zijn, dan hadden we na 200 jaar toch al herhaaldelijk een onweerlegbaar bewijs moeten zien in gewone dubbelblinde proeven, en dat lukt maar niet.
“Wetenschappelijke testen zijn niet geschikt voor ons systeem, maar onze patiënten weten wel beter.”, luidt het dan. Of de mensen zelf dat ook vinden, klinkt echter niet zo overtuigend als je er bijvoorbeeld de resultaten op naleest van een enquête van Test-Aankoop bij 1000 homeopathiegebruikers. Daar zul je vinden dat enkel in de categorie "vage problemen" 5 % van de patiënten zegt dat ze een duidelijke verbetering merkten! In alle overige categorieën is er hòògstens een lichte verbetering (dat is logisch, vele aandoeningen verdwijnen immers ook vanzelf of fluctueren cfr. allergie). In de categorie "Spieren en skelet" is het resultaat helemaal niets. ( zie: http://www.test-aankoop.be/map/src/230231.htm )
Aan u om te oordelen of dit als een succes beschouwd kan worden. En dat voor een behandeling met een beetje waterige alcohol waar niets in zit maar die wel ongeveer 400 euro per liter kost.

• "Homeopathie kostenbesparend? Dat is niet waar, want de meeste gebruikers blijven ook nog veel gewone geneesmiddelen gebruiken. Globaal komt het dus duurder uit voor de verzekering.
  Homeopaten pleiten om gewoon de ene zinloze slikcultuur te vervangen door een andere zinloze slikcultuur. Zou het niet eerlijker en ook veel goedkoper zijn om niets voor te schrijven als er niets nodig is?"

Moet de homeopathie dan verdwijnen? Neen, voor ons zeker niet. Evenmin als we zouden verlangen dat handopleggers, kuuroorden, gezondbidders of bedevaarten naar Lourdes verdwijnen. Ook daarvan weten we dat ze niet helpen, maar dat ze wel beantwoorden aan een zekere behoefte van een klein deel van de bevolking dat zich daar goed bij voelt. De vraag is of het systematisch toepassen van niet werkzame behandelingen of van medicijnen waar helemaal niets in zit wel thuishoort in een gezondheidszorg die door de belastingbetaler gedragen wordt.

De praktijk van homeopaten wordt vaak voorgesteld als de natuurlijke onschuld zelve. De fanatieke aanhangers daarvan plaatsen graag natuurlijk tegenover chemisch, klinische witte jassen tegenover kleurrijke bloemetjes, de misdadige farma-industrie tegenover de zogezegd belangeloze homeo-industrie, enzovoort. Deze misleidende polarisering is niet alleen fout, ze gaat ook totaal voorbij aan de essentie, namelijk dat we van onze nutteloze slikcultuur in het algemeen af moeten. Het gaat niet op de mensen aan te leren dat ze voor het minste kwaaltje moeten slikken. Of het nu regulier is of alternatief. Het natuurlijkheidsdenken en z’n toepassingen, dat vaak aan alle controle ontsnapt, is immers niet zo maagdelijk onschuldig of natuurlijk als ze zich doorgaans voordoet, hoe goed de bedoelingen soms ook zijn. Deze week nog schreef een bekend homeopathisch arts op het discussieforum van Skepp dat hij vaccinaties afraadt want ze zijn “te belastend” voor een jong kind. Die man is een gevaar voor de volksgezondheid. En hij is niet alleen. De anti-vaccinatie-propaganda tiert welig in homeopatische wachtkamers. Maar zij behandelen ook ernstige ziekten met hun lege producten. Moeten we nog eens herinneren aan de artsen-klassiek-homeopaten die de bekende actrice Sylvia Millecam mee hebben laten creperen van een goed te behandelen kanker omdat ze enkel behandeld werd met geschud water en natuurlijke middelen? (Millecam werd ook behandeld door o.a. het felomstreden medium Jomanda)
Moeten we herinneren aan de homeopathische nep-vaccins tegen malaria, tegen meningitis, tegen Sars, en aan de nep-middelen tegen Aids?
Sommige lezers zullen opwerpen: En de farma-industrie dan?
Zeker. Dat zijn ook niet altijd brave jongens, maar dat betekent nog niet dat moeder natuur zo lief is. Laat staan dat de soms keiharde belangenbehartiging van de farma-industrie een argument kan zijn om kwakzalverij te erkennnen en terug te betalen! Belangen zien we ook bij de ziekenfondsen, die op cliëntenjacht gaan en hun rationaliteit laten varen door een doctrine geloofwaardigheid te geven, waarvan een groot deel van de beoefenaars impliciet of expliciet tegen vaccinaties is en tevens beweert heilzaamheid te bieden tegen allerlei ernstige aandoeningen.
Het onderscheid regulier-alternatief is trouwens een vals onderscheid, dat door alterneuten in stand gehouden wordt om de indruk te wekken dat ze complementaire medische diensten bieden. Er bestaat helemaal geen alternatieve geneeskunde, net zomin als er alternatieve geologie en geschiedschrijving bestaat, of een alternatieve fysica en wiskunde om vliegtuigen te bouwen. De werkelijkheid is dat er maar één soort geneeskunde is, namelijk die waarvan bewezen is dat ze werkt.

• "voorstanders van niet bewezen behandelingen spreken graag over vrije keuze, maar wie daar niet aan mee wil doen, krijgt van de grote ziekenkassen geen vrije keuze. Die moet gewoon mee betalen voor zaken waar hij niet mee akkoord is of niet in gelooft."

De nieuwe wet zal hen absoluut niet verbieden te werken als arts. De arts die er voor kiest om officieel als homeopaat te werken, zal niet verboden worden de geneeskunde uit te oefenen maar beantwoordt niet aan de criteria van erkend huisarts. Die mag inhoudsloze middeltjes blijven voorschrijven. Er is wel een EU-richtlijn die oplegt dat de ziekteverzekering in de lidstaten enkel artsen mag terugbetalen die een erkende specialiteit uitoefenen: homeopaat is nog steeds geen erkende specialiteit, huisarts is dat wel.
Anderzijds is voorzien in de wet dat een huisarts ook deeltijds kan werken maar dan wel in een associatie of ander groepsverband. Wat die arts in zijn vrije tijd doet, daar heeft niemand zaken mee. Hij kan bijvoorbeeld in een kruidenwinkel gaan werken, aan homeopathie of aan handoplegging doen. Geen enkele vrijheid wordt aangetast, niets wordt verboden. Hun klanten hebben vrije keuze, maar ze moeten er niet op rekenen dat de gemeenschap voor die activiteiten zal willen blijven betalen. Of misschien toch wel? De ziekenkassen leggen nu al aan hun leden een extra-legale verzekering op, die bedevaarten, vakantiekampen en ook een aantal alterneuterijen subsidieert. Zij zouden dit systeem kunnen uitbreiden, maar hopelijk weer niet zo dat iedereen verplicht wordt daar aan mee te betalen.
De voorstanders van niet bewezen behandelingen spreken graag over vrije keuze, maar wie daar niet aan mee wil doen, krijgt van de grote ziekenkassen geen vrije keuze. Die moet gewoon mee betalen voor zaken waar hij niet mee akkoord is of niet in gelooft.
Een andere mogelijkheid is dat mits goed lobby-werk de homeo’s een aparte categorie in de geneeskunde vragen en krijgen. Zij hebben al eens een poging gedaan om zich te laten erkennen als een medisch specialisme, zonder bewijs dat homeopathie ook echt werkt. Mochten ze daar in lukken dan zullen de vele honderden andere alternatieve behandelwijzen, waaronder de handopleggers en sjamanen, die allemaal met tevreden klanten dwepen, wel snel volgen. Want als het absurde normaal wordt gevonden, dan is de totale waanzin niet meer ver af.

----------------------

Prof. Betz is stichtend lid van de onafhankelijke Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale (Skepp vzw) – http://www.skepp.be/

[Stratcat]

Veel te lange tekst voor de gelovigen. En als ze zien dat hij tegen de terugbetaling van homeopathie is, gaan ze hem zeker niet lezen. Ze gaan je vragen te bewijzen dat homeopathie niet werkt, daar durf ik gif op innemen, en daar bedoel ik geen geschud water mee.

[vooruit]

Ben ik blij dat skepp een oogje in het zeil houdt! 8)[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by vooruit on 26-07-2005 at 20:55
Reason:
--------------------------------

Ben ik blij dat skepp een oogje in het zeil houdt! 8)[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Ben ik blij dat skepp een oogje in het zeil houd! 8)[/size]

[/edit]

[Freethinker]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Veel te lange tekst voor de gelovigen. En als ze zien dat hij tegen de terugbetaling van homeopathie is, gaan ze hem zeker niet lezen. Ze gaan je vragen te bewijzen dat homeopathie niet werkt, daar durf ik gif op innemen, en daar bedoel ik geen geschud water mee.

Dan nemen ze een vreemde redenering aan. Ik kan immers nooit bewijzen dat er géén kabouters op de Noordpool rondlopen. Aan de homeopaten om aan te tonen d�*t ze er rondlopen.

[Freethinker]

[size=14]Waarom de 'alternatieve geneeswijzen' niet deugen[/size]

prof. em. dr. Etienne Vermeersch

Sinds mensenheugenis bestaan er in de verschillende culturen allerlei methodes om ziekten te genezen. Men moet er niet aan twijfelen dat heel veel mensen eeuwenlang de indruk hadden dat die methodes in een aantal gevallen efficiënt waren; en in sommige gevallen waren ze dat ook. Als men de bast van de kinaboom gebruikte om de aanvallen van malaria te bestrijden, dan was dat werkzaam. Door gissen en missen zijn zo een aantal plantaardige, dierlijke en minerale stoffen gevonden die bij bepaalde ziekten een zeker effect hadden. Via de moderne wetenschappelijke methodes is in nagenoeg alle gevallen het werkzame bestanddeel uit deze grondstoffen geïsoleerd: je hoeft de zaadbol van de opiumplant niet op te eten om pijnstilling te veroorzaken: dat kan, na een eerste concentratie, via opium, en nog verder via morfine en heroïne. Een aantal wetenschapsmensen is nog steeds op zoek naar dergelijke werkzame bestanddelen in traditionele therapieën. Het voordeel van de geconcentreerde vorm is (1) dat men de hele plant (dier) niet moet opeten - die soms ook schadelijke stoffen bevat - ; (2) dat men zeker is van de aard van het product: bij planten, paddenstoelen, enz. kan er wel eens een verkeerde identificatie gebeurd zijn; (3) maar vooral dat men heel nauwkeurig de dosis kan bepalen: het is niet aan te raden om aan een hartlijder vingerhoedskruid voor te schrijven: hij zou er kunnen van sterven; maar uit nauwkeurig afgemeten dosissen digitaline kan hij voordeel halen.

Dit alles om te zeggen dat de standaardgeneeskunde er geen belang bij heeft om geneesmethodes, van welke oorsprong ook, te verwaarlozen. Wel kan het overnemen van dergelijke methodes alleen dan zinvol zijn, als men de garantie heeft dat het gebruikte middel ook echt werkzaam is en tevens ongevaarlijk.

Het grote probleem bij de discussie over alternatieve geneeswijzen ligt hierin dat de meeste mensen maar niet kunnen inzien dat het relaas van enkele meer of minder ophefmakende genezingen na het toepassen van een bepaalde therapie, absoluut niet volstaat om de algemene werkzaamheid van die therapie te bewijzen. Het is godgeklaagd, maar dat inzicht kan men zeer moeilijk bijbrengen. Het verspreiden van dat inzicht heeft niets te maken met verdediging van of reclame voor "de klassieke artsen" of "de farmaceutische nijverheid": wij hameren namelijk op hetzelfde criterium wanneer wij de resultaten van astrologie, van helderziendheid, kortom van para- en pseudodisciplines, betwisten.

Dat criterium komt in algemene regel hierop neer: "Hoe minder waarschijnlijk het is, vertrekkend van alles wat we nagenoeg zeker weten, dat een bepaald fenomeen zich voordoet, des te sterker moeten de bewijsmiddelen ervoor zijn." Wanneer iemand beweert dat hij op een meter hoog boven de grond kan zweven, dan is dat in strijd met de wetten van Newton, die, in gevallen vergelijkbaar met dit voorbeeld, nog nooit ontkracht zijn. Men zou dus verpletterende bewijzen moeten leveren vooraleer we daar geloof aan hechten. Foto's, films, enz. zouden niet volstaan: er zouden herhaalde proeven moeten plaatsvinden, onder controle van meerdere goochelaars en natuurkundigen...

Wanneer het over geneeskunde gaat, komen daar nog een paar moeilijkheden bij.

Ten eerste is er de juiste diagnose van de ziekte. In de tijd van Jezus geloofden veel mensen dat bepaalde ziekten veroorzaakt werden door bezetenheid door de duivel. Allerlei genezers, en vermoedelijk ook Jezus zelf, poogden die duivels uit te drijven. Als die persoon genezen was, stelde men vast dat de duivel er niet meer was; wij zijn het daar nu mee eens, met dit verschil dat we weten dat er nooit een duivel geweest is. In de meeste gevallen veroorzaakte het charisma van de genezer en het indrukwekkend spektakel van de bezwering een psychische schok die, via psychosomatische weg, de genezing tot stand bracht. Als alternatieve genezers beweren dat ze AIDS, kanker, of de ziekte van Bechterew kunnen genezen; hoe weten zij dat hun patiënten die ziekte hadden? Als ze dat via handoplegging of een andere "alternatieve" methode te weten komen; moeten wij dan geloven dat die ziekte er inderdaad was? Het lijkt mij niet zo moeilijk een ziekte te genezen die er niet is. Maar als ze de diagnose via de klassieke geneeskunde bekomen, waarom geloven ze die methode dan voor de diagnose, maar niet voor de therapie?

Ten tweede is er het onloochenbare feit dat psychische factoren een invloed kunnen hebben op het fysiek gevoel van welzijn en soms ook op het genezingsproces. Bij zogenaamde mirakels in allerlei contexten van religieuze vormen van genezing spreekt men over "faith healing", genezing door geloof. Die genezingen kunnen zich voordoen als een korte opstoot, waarna de aftakeling verder gaat; soms is het effect van blijvende aard. Dergelijke onverwachte genezingen doen zich zowel binnen de standaardgeneeskunde voor als in het alternatieve circuit. Aangezien ze een psychische oorsprong hebben, vormen ze geen bewijs voor de werkzaamheid van de gebruikte therapie zelf.

Ten derde is er het fenomeen van de spontane genezing. Dat is een zeer veel voorkomend fenomeen. Er zijn mensen die van een pijnlijke discus hernia afgeraken door een kraker, anderen door een "epidurale" inspuiting, nog anderen door kinesietherapie; bij mij is dat spontaan genezen, mede door wat op mijn houding te letten.

De ervaring van eeuwen heeft geleerd dat de spontane opvattingen van patiënten en artsen - hoe goed ze ook zijn - niet volstaan om de echte werkzaamheid van een geneesmethode te bewijzen. Eeuwenlang hebben zowel artsen als patiënten geloofd dat aderlatingen een groot aantal ziekten effectief genazen. Nu weten we dat er vooral veel mensen de dood mee ingejaagd zijn: ongecontroleerde ervaring door wie ook, is niet bewijskrachtig. Daarom heeft men een methode ontwikkeld die de dubbelblinde methode heet: een groep patiënten krijgt het te controleren middel, een andere groep krijgt een middel dat uiterlijk niet te onderscheiden is, maar dat alleen zetmeel of water bevat: een placebo. Dubbelblind betekent dat noch de patiënt, noch de onderzoekende arts, weet wie het middel en wie een placebo gekregen heeft.

Rekening houdend met de hierboven vermelde moeilijkheden is er geen spoor van eenzijdigheid of dogmatisme in het feit dat men eist dat een zogenaamde geneesmethode zijn werkzaamheid (en onschadelijkheid) bewijst via deze dubbelblinde methode. Dat geldt voor alle "klassieke" geneeskundige middelen en dat moet dus ook gelden voor alle "alternatieve".

Een volgend punt : het is volkomen absurd om naast "de klassieke geneeskunde" de "alternatieve geneeskunde" te plaatsen. Er is niet zoiets als "de alternatieve geneeskunde": er zijn hele reeksen "alternatieve" geneeswijzen, die grondig van elkaar verschillen en waarvan de uitgangspunten soms diametraal tegenover elkaar staan. Als er al voor één behandeling voor één welbepaalde ziekte, binnen één alternatieve geneeswijze een werkzaamheid dubbelblind zou bewezen zijn, dan volgt daar helemaal niet uit dat die geneeswijze in haar geheel, of zelfs alle alternatieve geneeswijzen, daardoor betrouwbaar zijn.

Als bijvoorbeeld wordt aangetoond dat acupunctuur in bepaalde gevallen pijnbeheersing mogelijk maakt, dan volgt daar helemaal niet uit dat de andere beweringen binnen de acupuntuur enige grond van waarheid hebben.

Tenslotte zijn er dan nog een aantal alternatieve geneeswijzen die, afgezien van het feit of er dubbelblind bewijzen geleverd werden (wat niet het geval is, met uitzondering van bovenvermeld pijnstillend effect), reeds van op voorhand als nagenoeg zeker waardeloos kunnen gelden. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de homeopathie en voor het meridianenstelsel van de acupunctuur.

In de homeopathie werkt men vaak met verdunningen waarin geen enkele mogelijk werkzame molecule nog aanwezig is: het is in strijd met de nagenoeg zekere inzichten van scheikunde en fysiologie dat een onbestaande molecule nog werkzaam zou zijn. Het feit dat dit telkens opnieuw wordt aangetoond maakt dit argument niet 'afgezaagd': men kan nooit genoeg herhalen dat een bewering waaraan zovelen geloof hechten, duidelijk weerlegd is. Het meridianenstelsel van de acupunctuur beantwoordt aan geen enkele anatomische werkelijkheid, ook als men het menselijk lichaam tot op microschaal onderzoekt. Ook hier geldt dat iets wat niet bestaat geen werking kan hebben.

Hieruit volgt dat in deze gevallen de bewijsvoering, zelfs via dubbelblinde methodes, herhaaldelijk, door van elkaar onafhankelijke onderzoekers, verpletterende resultaten zou moeten voorleggen, vooraleer men er geloof kan aan hechten. Het hoeft geen betoog dat zoiets nog nooit gebeurd is.

--------------------------------------
prof. em. dr. Etienne Vermeersch schreef dit opiniestuk in naam van de Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale (Skepp). Vermeersch is mede-oprichter van Skepp.

http://www.etiennevermeersch.be/verm...udo_wet/deugen[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Freethinker on 27-07-2005 at 16:07
Reason:
--------------------------------

[size=14]Waarom de 'alternatieve geneeswijzen' niet deugen[/size]

prof. em. dr. Etienne Vermeersch

Sinds mensenheugenis bestaan er in de verschillende culturen allerlei methodes om ziekten te genezen. Men moet er niet aan twijfelen dat heel veel mensen eeuwenlang de indruk hadden dat die methodes in een aantal gevallen efficiënt waren; en in sommige gevallen waren ze dat ook. Als men de bast van de kinaboom gebruikte om de aanvallen van malaria te bestrijden, dan was dat werkzaam. Door gissen en missen zijn zo een aantal plantaardige, dierlijke en minerale stoffen gevonden die bij bepaalde ziekten een zeker effect hadden. Via de moderne wetenschappelijke methodes is in nagenoeg alle gevallen het werkzame bestanddeel uit deze grondstoffen geïsoleerd: je hoeft de zaadbol van de opiumplant niet op te eten om pijnstilling te veroorzaken: dat kan, na een eerste concentratie, via opium, en nog verder via morfine en heroïne. Een aantal wetenschapsmensen is nog steeds op zoek naar dergelijke werkzame bestanddelen in traditionele therapieën. Het voordeel van de geconcentreerde vorm is (1) dat men de hele plant (dier) niet moet opeten - die soms ook schadelijke stoffen bevat - ; (2) dat men zeker is van de aard van het product: bij planten, paddenstoelen, enz. kan er wel eens een verkeerde identificatie gebeurd zijn; (3) maar vooral dat men heel nauwkeurig de dosis kan bepalen: het is niet aan te raden om aan een hartlijder vingerhoedskruid voor te schrijven: hij zou er kunnen van sterven; maar uit nauwkeurig afgemeten dosissen digitaline kan hij voordeel halen.

Dit alles om te zeggen dat de standaardgeneeskunde er geen belang bij heeft om geneesmethodes, van welke oorsprong ook, te verwaarlozen. Wel kan het overnemen van dergelijke methodes alleen dan zinvol zijn, als men de garantie heeft dat het gebruikte middel ook echt werkzaam is en tevens ongevaarlijk.

Het grote probleem bij de discussie over alternatieve geneeswijzen ligt hierin dat de meeste mensen maar niet kunnen inzien dat het relaas van enkele meer of minder ophefmakende genezingen na het toepassen van een bepaalde therapie, absoluut niet volstaat om de algemene werkzaamheid van die therapie te bewijzen. Het is godgeklaagd, maar dat inzicht kan men zeer moeilijk bijbrengen. Het verspreiden van dat inzicht heeft niets te maken met verdediging van of reclame voor "de klassieke artsen" of "de farmaceutische nijverheid": wij hameren namelijk op hetzelfde criterium wanneer wij de resultaten van astrologie, van helderziendheid, kortom van para- en pseudodisciplines, betwisten.

Dat criterium komt in algemene regel hierop neer: "Hoe minder waarschijnlijk het is, vertrekkend van alles wat we nagenoeg zeker weten, dat een bepaald fenomeen zich voordoet, des te sterker moeten de bewijsmiddelen ervoor zijn." Wanneer iemand beweert dat hij op een meter hoog boven de grond kan zweven, dan is dat in strijd met de wetten van Newton, die, in gevallen vergelijkbaar met dit voorbeeld, nog nooit ontkracht zijn. Men zou dus verpletterende bewijzen moeten leveren vooraleer we daar geloof aan hechten. Foto's, films, enz. zouden niet volstaan: er zouden herhaalde proeven moeten plaatsvinden, onder controle van meerdere goochelaars en natuurkundigen...

Wanneer het over geneeskunde gaat, komen daar nog een paar moeilijkheden bij.

Ten eerste is er de juiste diagnose van de ziekte. In de tijd van Jezus geloofden veel mensen dat bepaalde ziekten veroorzaakt werden door bezetenheid door de duivel. Allerlei genezers, en vermoedelijk ook Jezus zelf, poogden die duivels uit te drijven. Als die persoon genezen was, stelde men vast dat de duivel er niet meer was; wij zijn het daar nu mee eens, met dit verschil dat we weten dat er nooit een duivel geweest is. In de meeste gevallen veroorzaakte het charisma van de genezer en het indrukwekkend spektakel van de bezwering een psychische schok die, via psychosomatische weg, de genezing tot stand bracht. Als alternatieve genezers beweren dat ze AIDS, kanker, of de ziekte van Bechterew kunnen genezen; hoe weten zij dat hun patiënten die ziekte hadden? Als ze dat via handoplegging of een andere "alternatieve" methode te weten komen; moeten wij dan geloven dat die ziekte er inderdaad was? Het lijkt mij niet zo moeilijk een ziekte te genezen die er niet is. Maar als ze de diagnose via de klassieke geneeskunde bekomen, waarom geloven ze die methode dan voor de diagnose, maar niet voor de therapie?

Ten tweede is er het onloochenbare feit dat psychische factoren een invloed kunnen hebben op het fysiek gevoel van welzijn en soms ook op het genezingsproces. Bij zogenaamde mirakels in allerlei contexten van religieuze vormen van genezing spreekt men over "faith healing", genezing door geloof. Die genezingen kunnen zich voordoen als een korte opstoot, waarna de aftakeling verder gaat; soms is het effect van blijvende aard. Dergelijke onverwachte genezingen doen zich zowel binnen de standaardgeneeskunde voor als in het alternatieve circuit. Aangezien ze een psychische oorsprong hebben, vormen ze geen bewijs voor de werkzaamheid van de gebruikte therapie zelf.

Ten derde is er het fenomeen van de spontane genezing. Dat is een zeer veel voorkomend fenomeen. Er zijn mensen die van een pijnlijke discus hernia afgeraken door een kraker, anderen door een "epidurale" inspuiting, nog anderen door kinesietherapie; bij mij is dat spontaan genezen, mede door wat op mijn houding te letten.

De ervaring van eeuwen heeft geleerd dat de spontane opvattingen van patiënten en artsen - hoe goed ze ook zijn - niet volstaan om de echte werkzaamheid van een geneesmethode te bewijzen. Eeuwenlang hebben zowel artsen als patiënten geloofd dat aderlatingen een groot aantal ziekten effectief genazen. Nu weten we dat er vooral veel mensen de dood mee ingejaagd zijn: ongecontroleerde ervaring door wie ook, is niet bewijskrachtig. Daarom heeft men een methode ontwikkeld die de dubbelblinde methode heet: een groep patiënten krijgt het te controleren middel, een andere groep krijgt een middel dat uiterlijk niet te onderscheiden is, maar dat alleen zetmeel of water bevat: een placebo. Dubbelblind betekent dat noch de patiënt, noch de onderzoekende arts, weet wie het middel en wie een placebo gekregen heeft.

Rekening houdend met de hierboven vermelde moeilijkheden is er geen spoor van eenzijdigheid of dogmatisme in het feit dat men eist dat een zogenaamde geneesmethode zijn werkzaamheid (en onschadelijkheid) bewijst via deze dubbelblinde methode. Dat geldt voor alle "klassieke" geneeskundige middelen en dat moet dus ook gelden voor alle "alternatieve".

Een volgend punt : het is volkomen absurd om naast "de klassieke geneeskunde" de "alternatieve geneeskunde" te plaatsen. Er is niet zoiets als "de alternatieve geneeskunde": er zijn hele reeksen "alternatieve" geneeswijzen, die grondig van elkaar verschillen en waarvan de uitgangspunten soms diametraal tegenover elkaar staan. Als er al voor één behandeling voor één welbepaalde ziekte, binnen één alternatieve geneeswijze een werkzaamheid dubbelblind zou bewezen zijn, dan volgt daar helemaal niet uit dat die geneeswijze in haar geheel, of zelfs alle alternatieve geneeswijzen, daardoor betrouwbaar zijn.

Als bijvoorbeeld wordt aangetoond dat acupunctuur in bepaalde gevallen pijnbeheersing mogelijk maakt, dan volgt daar helemaal niet uit dat de andere beweringen binnen de acupuntuur enige grond van waarheid hebben.

Tenslotte zijn er dan nog een aantal alternatieve geneeswijzen die, afgezien van het feit of er dubbelblind bewijzen geleverd werden (wat niet het geval is, met uitzondering van bovenvermeld pijnstillend effect), reeds van op voorhand als nagenoeg zeker waardeloos kunnen gelden. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de homeopathie en voor het meridianenstelsel van de acupunctuur.

In de homeopathie werkt men vaak met verdunningen waarin geen enkele mogelijk werkzame molecule nog aanwezig is: het is in strijd met de nagenoeg zekere inzichten van scheikunde en fysiologie dat een onbestaande molecule nog werkzaam zou zijn. Het feit dat dit telkens opnieuw wordt aangetoond maakt dit argument niet 'afgezaagd': men kan nooit genoeg herhalen dat een bewering waaraan zovelen geloof hechten, duidelijk weerlegd is. Het meridianenstelsel van de acupunctuur beantwoordt aan geen enkele anatomische werkelijkheid, ook als men het menselijk lichaam tot op microschaal onderzoekt. Ook hier geldt dat iets wat niet bestaat geen werking kan hebben.

Hieruit volgt dat in deze gevallen de bewijsvoering, zelfs via dubbelblinde methodes, herhaaldelijk, door van elkaar onafhankelijke onderzoekers, verpletterende resultaten zou moeten voorleggen, vooraleer men er geloof kan aan hechten. Het hoeft geen betoog dat zoiets nog nooit gebeurd is.

--------------------------------------
prof. em. dr. Etienne Vermeersch schreef dit opiniestuk in naam van de Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale (Skepp). Vermeersch is mede-oprichter van Skepp.

http://www.etiennevermeersch.be/verm...udo_wet/deugen[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Freethinker on 27-07-2005 at 16:07
Reason:
--------------------------------

[size=16]Waarom de 'alternatieve geneeswijzen' niet deugen[/size]

prof. em. dr. Etienne Vermeersch

Sinds mensenheugenis bestaan er in de verschillende culturen allerlei methodes om ziekten te genezen. Men moet er niet aan twijfelen dat heel veel mensen eeuwenlang de indruk hadden dat die methodes in een aantal gevallen efficiënt waren; en in sommige gevallen waren ze dat ook. Als men de bast van de kinaboom gebruikte om de aanvallen van malaria te bestrijden, dan was dat werkzaam. Door gissen en missen zijn zo een aantal plantaardige, dierlijke en minerale stoffen gevonden die bij bepaalde ziekten een zeker effect hadden. Via de moderne wetenschappelijke methodes is in nagenoeg alle gevallen het werkzame bestanddeel uit deze grondstoffen geïsoleerd: je hoeft de zaadbol van de opiumplant niet op te eten om pijnstilling te veroorzaken: dat kan, na een eerste concentratie, via opium, en nog verder via morfine en heroïne. Een aantal wetenschapsmensen is nog steeds op zoek naar dergelijke werkzame bestanddelen in traditionele therapieën. Het voordeel van de geconcentreerde vorm is (1) dat men de hele plant (dier) niet moet opeten - die soms ook schadelijke stoffen bevat - ; (2) dat men zeker is van de aard van het product: bij planten, paddenstoelen, enz. kan er wel eens een verkeerde identificatie gebeurd zijn; (3) maar vooral dat men heel nauwkeurig de dosis kan bepalen: het is niet aan te raden om aan een hartlijder vingerhoedskruid voor te schrijven: hij zou er kunnen van sterven; maar uit nauwkeurig afgemeten dosissen digitaline kan hij voordeel halen.

Dit alles om te zeggen dat de standaardgeneeskunde er geen belang bij heeft om geneesmethodes, van welke oorsprong ook, te verwaarlozen. Wel kan het overnemen van dergelijke methodes alleen dan zinvol zijn, als men de garantie heeft dat het gebruikte middel ook echt werkzaam is en tevens ongevaarlijk.

Het grote probleem bij de discussie over alternatieve geneeswijzen ligt hierin dat de meeste mensen maar niet kunnen inzien dat het relaas van enkele meer of minder ophefmakende genezingen na het toepassen van een bepaalde therapie, absoluut niet volstaat om de algemene werkzaamheid van die therapie te bewijzen. Het is godgeklaagd, maar dat inzicht kan men zeer moeilijk bijbrengen. Het verspreiden van dat inzicht heeft niets te maken met verdediging van of reclame voor "de klassieke artsen" of "de farmaceutische nijverheid": wij hameren namelijk op hetzelfde criterium wanneer wij de resultaten van astrologie, van helderziendheid, kortom van para- en pseudodisciplines, betwisten.

Dat criterium komt in algemene regel hierop neer: "Hoe minder waarschijnlijk het is, vertrekkend van alles wat we nagenoeg zeker weten, dat een bepaald fenomeen zich voordoet, des te sterker moeten de bewijsmiddelen ervoor zijn." Wanneer iemand beweert dat hij op een meter hoog boven de grond kan zweven, dan is dat in strijd met de wetten van Newton, die, in gevallen vergelijkbaar met dit voorbeeld, nog nooit ontkracht zijn. Men zou dus verpletterende bewijzen moeten leveren vooraleer we daar geloof aan hechten. Foto's, films, enz. zouden niet volstaan: er zouden herhaalde proeven moeten plaatsvinden, onder controle van meerdere goochelaars en natuurkundigen...

Wanneer het over geneeskunde gaat, komen daar nog een paar moeilijkheden bij.

Ten eerste is er de juiste diagnose van de ziekte. In de tijd van Jezus geloofden veel mensen dat bepaalde ziekten veroorzaakt werden door bezetenheid door de duivel. Allerlei genezers, en vermoedelijk ook Jezus zelf, poogden die duivels uit te drijven. Als die persoon genezen was, stelde men vast dat de duivel er niet meer was; wij zijn het daar nu mee eens, met dit verschil dat we weten dat er nooit een duivel geweest is. In de meeste gevallen veroorzaakte het charisma van de genezer en het indrukwekkend spektakel van de bezwering een psychische schok die, via psychosomatische weg, de genezing tot stand bracht. Als alternatieve genezers beweren dat ze AIDS, kanker, of de ziekte van Bechterew kunnen genezen; hoe weten zij dat hun patiënten die ziekte hadden? Als ze dat via handoplegging of een andere "alternatieve" methode te weten komen; moeten wij dan geloven dat die ziekte er inderdaad was? Het lijkt mij niet zo moeilijk een ziekte te genezen die er niet is. Maar als ze de diagnose via de klassieke geneeskunde bekomen, waarom geloven ze die methode dan voor de diagnose, maar niet voor de therapie?

Ten tweede is er het onloochenbare feit dat psychische factoren een invloed kunnen hebben op het fysiek gevoel van welzijn en soms ook op het genezingsproces. Bij zogenaamde mirakels in allerlei contexten van religieuze vormen van genezing spreekt men over "faith healing", genezing door geloof. Die genezingen kunnen zich voordoen als een korte opstoot, waarna de aftakeling verder gaat; soms is het effect van blijvende aard. Dergelijke onverwachte genezingen doen zich zowel binnen de standaardgeneeskunde voor als in het alternatieve circuit. Aangezien ze een psychische oorsprong hebben, vormen ze geen bewijs voor de werkzaamheid van de gebruikte therapie zelf.

Ten derde is er het fenomeen van de spontane genezing. Dat is een zeer veel voorkomend fenomeen. Er zijn mensen die van een pijnlijke discus hernia afgeraken door een kraker, anderen door een "epidurale" inspuiting, nog anderen door kinesietherapie; bij mij is dat spontaan genezen, mede door wat op mijn houding te letten.

De ervaring van eeuwen heeft geleerd dat de spontane opvattingen van patiënten en artsen - hoe goed ze ook zijn - niet volstaan om de echte werkzaamheid van een geneesmethode te bewijzen. Eeuwenlang hebben zowel artsen als patiënten geloofd dat aderlatingen een groot aantal ziekten effectief genazen. Nu weten we dat er vooral veel mensen de dood mee ingejaagd zijn: ongecontroleerde ervaring door wie ook, is niet bewijskrachtig. Daarom heeft men een methode ontwikkeld die de dubbelblinde methode heet: een groep patiënten krijgt het te controleren middel, een andere groep krijgt een middel dat uiterlijk niet te onderscheiden is, maar dat alleen zetmeel of water bevat: een placebo. Dubbelblind betekent dat noch de patiënt, noch de onderzoekende arts, weet wie het middel en wie een placebo gekregen heeft.

Rekening houdend met de hierboven vermelde moeilijkheden is er geen spoor van eenzijdigheid of dogmatisme in het feit dat men eist dat een zogenaamde geneesmethode zijn werkzaamheid (en onschadelijkheid) bewijst via deze dubbelblinde methode. Dat geldt voor alle "klassieke" geneeskundige middelen en dat moet dus ook gelden voor alle "alternatieve".

Een volgend punt : het is volkomen absurd om naast "de klassieke geneeskunde" de "alternatieve geneeskunde" te plaatsen. Er is niet zoiets als "de alternatieve geneeskunde": er zijn hele reeksen "alternatieve" geneeswijzen, die grondig van elkaar verschillen en waarvan de uitgangspunten soms diametraal tegenover elkaar staan. Als er al voor één behandeling voor één welbepaalde ziekte, binnen één alternatieve geneeswijze een werkzaamheid dubbelblind zou bewezen zijn, dan volgt daar helemaal niet uit dat die geneeswijze in haar geheel, of zelfs alle alternatieve geneeswijzen, daardoor betrouwbaar zijn.

Als bijvoorbeeld wordt aangetoond dat acupunctuur in bepaalde gevallen pijnbeheersing mogelijk maakt, dan volgt daar helemaal niet uit dat de andere beweringen binnen de acupuntuur enige grond van waarheid hebben.

Tenslotte zijn er dan nog een aantal alternatieve geneeswijzen die, afgezien van het feit of er dubbelblind bewijzen geleverd werden (wat niet het geval is, met uitzondering van bovenvermeld pijnstillend effect), reeds van op voorhand als nagenoeg zeker waardeloos kunnen gelden. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de homeopathie en voor het meridianenstelsel van de acupunctuur.

In de homeopathie werkt men vaak met verdunningen waarin geen enkele mogelijk werkzame molecule nog aanwezig is: het is in strijd met de nagenoeg zekere inzichten van scheikunde en fysiologie dat een onbestaande molecule nog werkzaam zou zijn. Het feit dat dit telkens opnieuw wordt aangetoond maakt dit argument niet 'afgezaagd': men kan nooit genoeg herhalen dat een bewering waaraan zovelen geloof hechten, duidelijk weerlegd is. Het meridianenstelsel van de acupunctuur beantwoordt aan geen enkele anatomische werkelijkheid, ook als men het menselijk lichaam tot op microschaal onderzoekt. Ook hier geldt dat iets wat niet bestaat geen werking kan hebben.

Hieruit volgt dat in deze gevallen de bewijsvoering, zelfs via dubbelblinde methodes, herhaaldelijk, door van elkaar onafhankelijke onderzoekers, verpletterende resultaten zou moeten voorleggen, vooraleer men er geloof kan aan hechten. Het hoeft geen betoog dat zoiets nog nooit gebeurd is.

--------------------------------------
prof. em. dr. Etienne Vermeersch schreef dit opiniestuk in naam van de Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale (Skepp). Vermeersch is mede-oprichter van Skepp.

http://www.etiennevermeersch.be/verm...udo_wet/deugen[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

[size=18]Waarom de 'alternatieve geneeswijzen' niet deugen[/size]

Sinds mensenheugenis bestaan er in de verschillende culturen allerlei methodes om ziekten te genezen. Men moet er niet aan twijfelen dat heel veel mensen eeuwenlang de indruk hadden dat die methodes in een aantal gevallen efficiënt waren; en in sommige gevallen waren ze dat ook. Als men de bast van de kinaboom gebruikte om de aanvallen van malaria te bestrijden, dan was dat werkzaam. Door gissen en missen zijn zo een aantal plantaardige, dierlijke en minerale stoffen gevonden die bij bepaalde ziekten een zeker effect hadden. Via de moderne wetenschappelijke methodes is in nagenoeg alle gevallen het werkzame bestanddeel uit deze grondstoffen geïsoleerd: je hoeft de zaadbol van de opiumplant niet op te eten om pijnstilling te veroorzaken: dat kan, na een eerste concentratie, via opium, en nog verder via morfine en heroïne. Een aantal wetenschapsmensen is nog steeds op zoek naar dergelijke werkzame bestanddelen in traditionele therapieën. Het voordeel van de geconcentreerde vorm is (1) dat men de hele plant (dier) niet moet opeten - die soms ook schadelijke stoffen bevat - ; (2) dat men zeker is van de aard van het product: bij planten, paddenstoelen, enz. kan er wel eens een verkeerde identificatie gebeurd zijn; (3) maar vooral dat men heel nauwkeurig de dosis kan bepalen: het is niet aan te raden om aan een hartlijder vingerhoedskruid voor te schrijven: hij zou er kunnen van sterven; maar uit nauwkeurig afgemeten dosissen digitaline kan hij voordeel halen.

Dit alles om te zeggen dat de standaardgeneeskunde er geen belang bij heeft om geneesmethodes, van welke oorsprong ook, te verwaarlozen. Wel kan het overnemen van dergelijke methodes alleen dan zinvol zijn, als men de garantie heeft dat het gebruikte middel ook echt werkzaam is en tevens ongevaarlijk.

Het grote probleem bij de discussie over alternatieve geneeswijzen ligt hierin dat de meeste mensen maar niet kunnen inzien dat het relaas van enkele meer of minder ophefmakende genezingen na het toepassen van een bepaalde therapie, absoluut niet volstaat om de algemene werkzaamheid van die therapie te bewijzen. Het is godgeklaagd, maar dat inzicht kan men zeer moeilijk bijbrengen. Het verspreiden van dat inzicht heeft niets te maken met verdediging van of reclame voor "de klassieke artsen" of "de farmaceutische nijverheid": wij hameren namelijk op hetzelfde criterium wanneer wij de resultaten van astrologie, van helderziendheid, kortom van para- en pseudodisciplines, betwisten.

Dat criterium komt in algemene regel hierop neer: "Hoe minder waarschijnlijk het is, vertrekkend van alles wat we nagenoeg zeker weten, dat een bepaald fenomeen zich voordoet, des te sterker moeten de bewijsmiddelen ervoor zijn." Wanneer iemand beweert dat hij op een meter hoog boven de grond kan zweven, dan is dat in strijd met de wetten van Newton, die, in gevallen vergelijkbaar met dit voorbeeld, nog nooit ontkracht zijn. Men zou dus verpletterende bewijzen moeten leveren vooraleer we daar geloof aan hechten. Foto's, films, enz. zouden niet volstaan: er zouden herhaalde proeven moeten plaatsvinden, onder controle van meerdere goochelaars en natuurkundigen...

Wanneer het over geneeskunde gaat, komen daar nog een paar moeilijkheden bij.

Ten eerste is er de juiste diagnose van de ziekte. In de tijd van Jezus geloofden veel mensen dat bepaalde ziekten veroorzaakt werden door bezetenheid door de duivel. Allerlei genezers, en vermoedelijk ook Jezus zelf, poogden die duivels uit te drijven. Als die persoon genezen was, stelde men vast dat de duivel er niet meer was; wij zijn het daar nu mee eens, met dit verschil dat we weten dat er nooit een duivel geweest is. In de meeste gevallen veroorzaakte het charisma van de genezer en het indrukwekkend spektakel van de bezwering een psychische schok die, via psychosomatische weg, de genezing tot stand bracht. Als alternatieve genezers beweren dat ze AIDS, kanker, of de ziekte van Bechterew kunnen genezen; hoe weten zij dat hun patiënten die ziekte hadden? Als ze dat via handoplegging of een andere "alternatieve" methode te weten komen; moeten wij dan geloven dat die ziekte er inderdaad was? Het lijkt mij niet zo moeilijk een ziekte te genezen die er niet is. Maar als ze de diagnose via de klassieke geneeskunde bekomen, waarom geloven ze die methode dan voor de diagnose, maar niet voor de therapie?

Ten tweede is er het onloochenbare feit dat psychische factoren een invloed kunnen hebben op het fysiek gevoel van welzijn en soms ook op het genezingsproces. Bij zogenaamde mirakels in allerlei contexten van religieuze vormen van genezing spreekt men over "faith healing", genezing door geloof. Die genezingen kunnen zich voordoen als een korte opstoot, waarna de aftakeling verder gaat; soms is het effect van blijvende aard. Dergelijke onverwachte genezingen doen zich zowel binnen de standaardgeneeskunde voor als in het alternatieve circuit. Aangezien ze een psychische oorsprong hebben, vormen ze geen bewijs voor de werkzaamheid van de gebruikte therapie zelf.

Ten derde is er het fenomeen van de spontane genezing. Dat is een zeer veel voorkomend fenomeen. Er zijn mensen die van een pijnlijke discus hernia afgeraken door een kraker, anderen door een "epidurale" inspuiting, nog anderen door kinesietherapie; bij mij is dat spontaan genezen, mede door wat op mijn houding te letten.

De ervaring van eeuwen heeft geleerd dat de spontane opvattingen van patiënten en artsen - hoe goed ze ook zijn - niet volstaan om de echte werkzaamheid van een geneesmethode te bewijzen. Eeuwenlang hebben zowel artsen als patiënten geloofd dat aderlatingen een groot aantal ziekten effectief genazen. Nu weten we dat er vooral veel mensen de dood mee ingejaagd zijn: ongecontroleerde ervaring door wie ook, is niet bewijskrachtig. Daarom heeft men een methode ontwikkeld die de dubbelblinde methode heet: een groep patiënten krijgt het te controleren middel, een andere groep krijgt een middel dat uiterlijk niet te onderscheiden is, maar dat alleen zetmeel of water bevat: een placebo. Dubbelblind betekent dat noch de patiënt, noch de onderzoekende arts, weet wie het middel en wie een placebo gekregen heeft.

Rekening houdend met de hierboven vermelde moeilijkheden is er geen spoor van eenzijdigheid of dogmatisme in het feit dat men eist dat een zogenaamde geneesmethode zijn werkzaamheid (en onschadelijkheid) bewijst via deze dubbelblinde methode. Dat geldt voor alle "klassieke" geneeskundige middelen en dat moet dus ook gelden voor alle "alternatieve".

Een volgend punt : het is volkomen absurd om naast "de klassieke geneeskunde" de "alternatieve geneeskunde" te plaatsen. Er is niet zoiets als "de alternatieve geneeskunde": er zijn hele reeksen "alternatieve" geneeswijzen, die grondig van elkaar verschillen en waarvan de uitgangspunten soms diametraal tegenover elkaar staan. Als er al voor één behandeling voor één welbepaalde ziekte, binnen één alternatieve geneeswijze een werkzaamheid dubbelblind zou bewezen zijn, dan volgt daar helemaal niet uit dat die geneeswijze in haar geheel, of zelfs alle alternatieve geneeswijzen, daardoor betrouwbaar zijn.

Als bijvoorbeeld wordt aangetoond dat acupunctuur in bepaalde gevallen pijnbeheersing mogelijk maakt, dan volgt daar helemaal niet uit dat de andere beweringen binnen de acupuntuur enige grond van waarheid hebben.

Tenslotte zijn er dan nog een aantal alternatieve geneeswijzen die, afgezien van het feit of er dubbelblind bewijzen geleverd werden (wat niet het geval is, met uitzondering van bovenvermeld pijnstillend effect), reeds van op voorhand als nagenoeg zeker waardeloos kunnen gelden. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de homeopathie en voor het meridianenstelsel van de acupunctuur.

In de homeopathie werkt men vaak met verdunningen waarin geen enkele mogelijk werkzame molecule nog aanwezig is: het is in strijd met de nagenoeg zekere inzichten van scheikunde en fysiologie dat een onbestaande molecule nog werkzaam zou zijn. Het feit dat dit telkens opnieuw wordt aangetoond maakt dit argument niet 'afgezaagd': men kan nooit genoeg herhalen dat een bewering waaraan zovelen geloof hechten, duidelijk weerlegd is. Het meridianenstelsel van de acupunctuur beantwoordt aan geen enkele anatomische werkelijkheid, ook als men het menselijk lichaam tot op microschaal onderzoekt. Ook hier geldt dat iets wat niet bestaat geen werking kan hebben.

Hieruit volgt dat in deze gevallen de bewijsvoering, zelfs via dubbelblinde methodes, herhaaldelijk, door van elkaar onafhankelijke onderzoekers, verpletterende resultaten zou moeten voorleggen, vooraleer men er geloof kan aan hechten. Het hoeft geen betoog dat zoiets nog nooit gebeurd is.

--------------------------------------
prof. em. dr. Etienne Vermeersch schreef dit opiniestuk in naam van de Studiekring voor Kritische Evaluatie van Pseudo-wetenschap en het Paranormale (Skepp). Vermeersch is mede-oprichter van Skepp.

http://www.etiennevermeersch.be/verm...udo_wet/deugen[/size]

[/edit]

[vooruit]

seg freethinker, onder welke naam zit gij op da forum van skepp? of is het gewoon lezen? [edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by vooruit on 27-07-2005 at 23:49
Reason:
--------------------------------

seg freethinker, onder welke naam zit gij op da forum van skepp? of is het gewoon lezen? [/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

seg freethinker, onder welke naam zit gij op da forum van skepp? of iets gewoon lezen? [/size]

[/edit]

[Raven]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Veel te lange tekst voor de gelovigen. En als ze zien dat hij tegen de terugbetaling van homeopathie is, gaan ze hem zeker niet lezen. Ze gaan je vragen te bewijzen dat homeopathie niet werkt, daar durf ik gif op innemen, en daar bedoel ik geen geschud water mee.

Men heeft al onderzocht naar de heilzame werkingen van Homeopathie, en tot de conclusie moeten komen dat het deze werkingen niet bezit. Daarom dat er nu een prijs is uitgereikt van ettelijke miljoenen louter om aan te tonen dat Homeopathie wel degelijk geneeskrachtige werkingen heeft (buiten de imaginaire dan)

[Tegendradigaard]

Wat Vermeersch schrijft kan men moeilijk wetenschappelijk noemen he...

En ik heb al gezegd dat homeopathie voor mijn part niet moet terugbetaald worden door de RSZ, dat gebeurt nu trouwens ook niet hoor.
Het is de vrijze keuze van de vrije burger en van de vrije arts die ik gevrijwaard wil zien.

[Tegendradigaard]

Als ik trouwens de redenering zou volgen die men gebruikt om homeopathie te beoordelen dan kan ik evengoed zeggen dat de mens nog nooit op de maan is geweest.
Wie kan mij daarvan een wetenschappelijk bewijs voorleggen ?
Ik heb nog nooit gezien dat een mens op de maan stond.

Nochtans zijn 99,99 % van de mensen er zeker van dat er al mensen op de maan zijn geweest....

[Stratcat]

En ik heb al gezegd dat homeopathie voor mijn part niet moet terugbetaald worden door de RSZ, dat gebeurt nu trouwens ook niet hoor.

De ziekenfondsen betalen wel terug, zie voor een overzicht van de Limburgse ziekenfondsen

http://www.klav.be/portal/webdav/sit...bijlagemut.pdf

[Freethinker]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Als ik trouwens de redenering zou volgen die men gebruikt om homeopathie te beoordelen dan kan ik evengoed zeggen dat de mens nog nooit op de maan is geweest.
Wie kan mij daarvan een wetenschappelijk bewijs voorleggen ?
Ik heb nog nooit gezien dat een mens op de maan stond.

Nochtans zijn 99,99 % van de mensen er zeker van dat er al mensen op de maan zijn geweest....

99% van de mensen gaan er ook vanuit dat de aarde bolvormig is en geen trapezium.
Hebt u het bewijs daarvan gezien?
Zo kan je alles betwisten.
Men kan de voetsporen van de astronauten met telescopen zien vanop de aarde. Maar ja, misschien staan ze gegrift in het spiegeltje van de telescoop.
Waar Vermeersch niet wetenschappelijk is, is mij niet duidelijk. Kan je daar een voorbeeld van geven en toelichten? Tenzij je "wetenschappelijk" en "rationeel denken en argumenteren" door elkaar slaat?

[Raven]

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Als ik trouwens de redenering zou volgen die men gebruikt om homeopathie te beoordelen dan kan ik evengoed zeggen dat de mens nog nooit op de maan is geweest.
Wie kan mij daarvan een wetenschappelijk bewijs voorleggen ?
Ik heb nog nooit gezien dat een mens op de maan stond.

Nochtans zijn 99,99 % van de mensen er zeker van dat er al mensen op de maan zijn geweest....

idd, ik geloof niet dat Armstrong de eerste man op de aarde was. De beelden van toen zitten vol fouten, zoals je zou verwachten van een sci-fi filmproductie van een maanlanding. De stenen die ze toen meebrachten leken op gewone kalkstenen die je op aarde ook kan terugvinden. Ik ben er heilig van overtuigd dat de Amerikanen hun deadline niet meer konden halen om de Russen voor te zijn, en dan maar deze grote show hebben opgevoerd.

Maar dat we al op de maan zijn geweest staat boven twijfel. De stenen die zijn teruggebracht (na de eerste maanlanding echter) bevatten al de kosmische straling die je zou verwachten van de maan.

[krizis]

met alle respect voor de true-believers maar ik vind homeopathie bullshit, om een of ander reden heb ik het geprobeerd op m'n 15 na dat iemand dat aanraadde, ik moest dan van die kei-kleine pillekes gebruiken, maar da hielp gene zak en 't kost wel wreed veel geld ... ze zat op een bureau met 2 in een groot boek te bladeren :s ze hadden niet eens een pc ... echt dikke dikke bullshit ...

[BigF]

Een homeopatische verdunning van welk middel dan ook is niet meer dan water.
Moest nu blijken dat dat water inderdaad 'eigenschappen' van dat middel heeft overgenomen (door dat geschud), dan kan ik mijn opleiding chemie wel stoppen. Niks zal nog hetzelfde zijn. En tot nu toe is nog niet gebleken dat dat zo is. (Hoe spoel je trouwens glaswerk tot het proper is aangenomen dat homeopatische verdunningen actief zijn?)
Tot nu toe is nog niet gebleken dat homeopathie werkt (uitz; placebo-effect) en om het als werkende therapie te erkennen zal de werking bewezen dienen te worden door de homeo's. Pas dan zal ik ermee akkoord kunnen gaan dat homeopathie terugbetaald wordt. Eerder niet. Ik wil niet dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om (veel te duur) water te betalen.

[size=1]Edited;italic[/size][edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by BigF on 28-07-2005 at 17:22
Reason:
--------------------------------

Een homeopatische verdunning van welk middel dan ook is niet meer dan water.
Moest nu blijken dat dat water inderdaad 'eigenschappen' van dat middel heeft overgenomen (door dat geschud), dan kan ik mijn opleiding chemie wel stoppen. Niks zal nog hetzelfde zijn. En tot nu toe is nog niet gebleken dat dat zo is. (Hoe spoel je trouwens glaswerk tot het proper is aangenomen dat homeopatische verdunningen actief zijn?)
Tot nu toe is nog niet gebleken dat homeopathie werkt (uitz; placebo-effect) en om het als werkende therapie te erkennen zal de werking bewezen dienen te worden door de homeo's. Pas dan zal ik ermee akkoord kunnen gaan dat homeopathie terugbetaald wordt. Eerder niet. Ik wil niet dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om (veel te duur) water te betalen.

[size=1]Edited;italic[/size][/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Een homeopatische verdunning van welk middel dan ook is niet meer dan water.
Moest nu blijken dat dat water inderdaad 'eigenschappen' van dat middel heeft overgenomen (door dat geschud), dan kan ik mijn opleiding chemie wel stoppen. Niks zal nog hetzelfde zijn. En tot nu toe is nog niet gebleken dat dat zo is. (Hoe spoel je trouwens glaswerk tot het proper is aangenomen dat homeopatische verdunningen actief zijn?)
Tot nu toe is nog niet gebleken dat homeopathie werkt (uitz; placebo-effect) en om het als werkende therapie te erkennen zal de werking bewezen dienen te worden door de homeo's. Pas zal ik ermee akkoord kunnen gaan dat homeopathie terugbetaald wordt. Eerder niet. Ik wil niet dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om (veel te duur) water te betalen.[/size]

[/edit]

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Freethinker

99% van de mensen gaan er ook vanuit dat de aarde bolvormig is en geen trapezium.
Hebt u het bewijs daarvan gezien?
Zo kan je alles betwisten.
Men kan de voetsporen van de astronauten met telescopen zien vanop de aarde. Maar ja, misschien staan ze gegrift in het spiegeltje van de telescoop.
Waar Vermeersch niet wetenschappelijk is, is mij niet duidelijk. Kan je daar een voorbeeld van geven en toelichten? Tenzij je "wetenschappelijk" en "rationeel denken en argumenteren" door elkaar slaat?

Je eigen ervaringen aanhalen is niet erg "wetenschappelijk" te noemen he..
zie zijn rug.

Inderdaad zo kan je alles betwisten.

[Tegendradigaard]

[quote=De anarchistische bankier]De ziekenfondsen betalen wel terug, zie voor een overzicht van de Limburgse ziekenfondsen

http://www.klav.be/portal/webdav/site/myjahiasite/shared/bestanden/dossiers/bijlagemut.pdf[/QUOTE]

Ik dacht dat ze enkel terugbetaalden voor geneesmiddelen waarvan de werking bewezen is..

tiens ? Hoedat ?

de homeopathiemaffia wordt sterker ...

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Raven

idd, ik geloof niet dat Armstrong de eerste man op de aarde was. De beelden van toen zitten vol fouten, zoals je zou verwachten van een sci-fi filmproductie van een maanlanding. De stenen die ze toen meebrachten leken op gewone kalkstenen die je op aarde ook kan terugvinden. Ik ben er heilig van overtuigd dat de Amerikanen hun deadline niet meer konden halen om de Russen voor te zijn, en dan maar deze grote show hebben opgevoerd.

Maar dat we al op de maan zijn geweest staat boven twijfel. De stenen die zijn teruggebracht (na de eerste maanlanding echter) bevatten al de kosmische straling die je zou verwachten van de maan.

Wie heeft die stenen onderzocht ? De propagandastaffel van de Nasa ?

(Ik geloof ook dat ze er geweest zijn en ik geloof dat ook zonder 1 wetenschappelijk bewijs gezien te hebben)
((Al moet ik zeggen bij mijn bezoek aan het space center in Florida ik met eigen ogen """""maanstenen""""" gezien heb.... maar of het echt maanstenen zijn of waren.... tja ik ben nogal goedgelovig he....)
(((Ik geloof zelfs in homeopathie..... proest....)))

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door krizis

met alle respect voor de true-believers maar ik vind homeopathie bullshit, om een of ander reden heb ik het geprobeerd op m'n 15 na dat iemand dat aanraadde, ik moest dan van die kei-kleine pillekes gebruiken, maar da hielp gene zak en 't kost wel wreed veel geld ... ze zat op een bureau met 2 in een groot boek te bladeren :s ze hadden niet eens een pc ... echt dikke dikke bullshit ...

dus als nen homeopaath nen pc heeft dan is het genen bullshit meer... ?

Mijn talrijke kroost leeft nog altijd en ik moet zeggen gezonder dan ooit, net zoals ik en mijn vrouw.... en dat voor een heel groot deel op homeopathie...
veegt dit nu Uw ervaringen weg ?

[Tegendradigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Een homeopatische verdunning van welk middel dan ook is niet meer dan water.
Moest nu blijken dat dat water inderdaad 'eigenschappen' van dat middel heeft overgenomen (door dat geschud), dan kan ik mijn opleiding chemie wel stoppen. Niks zal nog hetzelfde zijn. En tot nu toe is nog niet gebleken dat dat zo is. (Hoe spoel je trouwens glaswerk tot het proper is aangenomen dat homeopatische verdunningen actief zijn?)
Tot nu toe is nog niet gebleken dat homeopathie werkt (uitz; placebo-effect) en om het als werkende therapie te erkennen zal de werking bewezen dienen te worden door de homeo's. Pas dan zal ik ermee akkoord kunnen gaan dat homeopathie terugbetaald wordt. Eerder niet. Ik wil niet dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om (veel te duur) water te betalen.

[size=1]Edited;italic[/size]

Homeopathie is meer dan verdund water he...
Mijn huisarts is iemand die altijd eerst homeopathie zal gebruiken en als het niet werkt of niet aanslaat dan zal hij eventueel overschakelen op de traditionele chemische geneesmiddelen.
Laat hem en mij toch die vrijheid.

Nogmaals, IK vraag geen terugbetaling van homeopathie. Ik wil zelfs niet zoals jullie schapen allemaal in de kudde meelopen van terugbetalingen en zo...

Geef mij verdorie die vrijheid eens...

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Een homeopatische verdunning van welk middel dan ook is niet meer dan water.
Moest nu blijken dat dat water inderdaad 'eigenschappen' van dat middel heeft overgenomen (door dat geschud), dan kan ik mijn opleiding chemie wel stoppen. Niks zal nog hetzelfde zijn. En tot nu toe is nog niet gebleken dat dat zo is. (Hoe spoel je trouwens glaswerk tot het proper is aangenomen dat homeopatische verdunningen actief zijn?)
Tot nu toe is nog niet gebleken dat homeopathie werkt (uitz; placebo-effect) en om het als werkende therapie te erkennen zal de werking bewezen dienen te worden door de homeo's. Pas dan zal ik ermee akkoord kunnen gaan dat homeopathie terugbetaald wordt. Eerder niet. Ik wil niet dat mijn belastingsgeld gebruikt wordt om (veel te duur) water te betalen.

[size=1]Edited;italic[/size]

Zelf in het niets is iets ...


Kijk ik heb mijnen hond die zijn voorpoten bekanst nie meer kon verbruiken zien volledig genezen in 48 uur tijd, nu kan er ook wel een andere factor voor zijn dan het homeopatisch pieleke dat hij gekregen heeft, maar hij werd toch maar beter.

En mijnen hond kent het woord placebo alleens nog nie.