Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Diverse > Archief > Usenet > be.politics
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

be.politics Via dit forum kun je alle berichten lezen die worden gepost op de nieuwsgroep be.politics. Je kunt hier ook reageren op deze berichten, reacties worden dan ook in deze nieuwsgroep gepost. Vergeet niet om dit te lezen.

 
 
Discussietools
Oud 2 oktober 2005, 23:25   #1
B55
 
Berichten: n/a
Standaard Amerikaans plan mislukt

Voormalig VN-wapeninspecteur Scott Ritter onthulde afgelopen week in de
Guardian dat de CIA in 1996 wapeninspecties in Irak hebben gebruikt voor
het plegen van een coup in dit land. De poging om Saddam Hussein af te
zetten, mislukte echter omdat de geheime dienst van Irak lucht kreeg van
de Amerikaanse plannen.

Scott Ritter geeft in zijn bijdrage een onthullend beeld over de wijze
waarop de VN-wapeninspecties in Irak plaatsvonden. Unscom, de
VN-organisatie die de inspecties uitvoerde, werkte nauw samen met
verschillende Westerse inlichtingendiensten om Irak te ontwapenen.

Zo voerde Israël voor Unscom spionagevluchten boven Irak uit en bleken de
analyses van de Israëliërs veel beter te zijn dan die van de Amerikanen.
De samenwerking leidde ertoe dat Ritter Israël vroeg de tapes van een
afluisteroperatie, die Unscom van plan was met de Engelsen in Bagdad op te
zetten, op waardevolle informatie te onderzoeken voor wat betreft de
wapeninspecties.

De taak van de Israëliërs behelsde tevens het kraken van geheime codes
en het vertaalwerk. De betrokkenheid van Israël bij het werk van Unscom
werd hiermee uiteraard zeer versterkt.

Ritter had voor deze mogelijk gevaarlijke afluisteroperatie de steun van
de top van Unscom, zoals van de hoogste functionaris, de Zweedse diplomaat
Rolf Ekéus, maar ook van de Amerikanen en Russen. Nu de Britten voor het
afluisteren zouden zorgen en de Israëliërs het analysewerk voor hun
rekening namen, raakte ook de CIA geïnteresseerd.

Ritter stelt dat hij daar op dat moment (januari 1996) geen weet van had.
De CIA vond tot dat moment het werk van Unscom verachtelijk en beschouwde
de organisatie niet als instrument om informatie te verkrijgen. Wel had de
Amerikaanse inlichtingendienst een reeks vragen gesteld over de
afluisteroperatie van Unscom.

De verborgen agenda van de CIA stuurde aan op een omverwerping van het
regime van Saddam Hussein. De geheime dienst zou een helpende hand
toesteken indien Unscom kon worden gebruikt om een coup tegen Sadam te
plegen.

De plotselinge interesse zou volgens Ritter versterkt zijn door de
toenemende mate waarin Unscom toegang kreeg tot gevoelige plekken in Irak,
zoals de bases van de Republikeinse Garde, die de persoonlijke veiligheid
van Saddam dienden te waarborgen.

Het plan van de CIA kwam er op neer dat wanneer de wapeninspecties zouden
leiden tot een crisis in Irak, dit voor de VS de aanleiding voor een
militaire aanval op deze Speciale Republikeinse Garde zou vormen. Wanneer
deze beveiligingstroepen van Saddam uitgeschakeld zouden zijn, zou de weg
vrij zijn voor een stel samenzweerders onder leiding van Mohammad Abdullah
al-Shawani, een voormalige commandant van de Irakese bijzondere
strijdkrachten. Deze was overgelopen naar Jordanië en werd vervolgens
gerekruteerd door de CIA.

De CIA trainde in februari 1996 vervolgens het Britse team dat een vijftal
afluisteroperaties zou uitvoeren onder de naam the "Special Collection
Element" (SCE). Ook werd deze eenheid door de Amerikaanse geheime dienst
uitgerust. Ritter zou zelf de Britten naar Bahrain en vervolgens naar
Bagdad escorteren.

De Irakezen waren echter doordrongen van de waarde van de door Unscom
verworven toegang in het land voor Westerse inlichtingendiensten. De
geheime dienst van Irak, de Mukhabarat zette zelfs een speciale eenheid op
het wapeninspectieteam van de VN.

De belangrijkste opdracht van deze dienst om er voor te zorgen dat de
sancties tegen Irak werden opgeheven, overeenkomstig wat gold als de
belangrijkste prioriteit in het kader van de nationale veiligheid. De
directeur van de geheime dienst was door Saddam Hussein persoonlijk op de
hoogte gesteld dat Irak zich had ontwapend op het gebied van
massavernietigingswapens en dat er geen behoefte meer was om de
ontwikkeling van een dergelijk wapenarsenaal voort te zetten. De sancties
zouden echter niet worden opgeheven voordat de wapeninspecteurs van de VN
dezelfde conclusie trokken.

De geheime dienst in Irak werkte dus mee om er voor te zorgen dat de
Irakese experts zouden meewerken. Deze betrokkenen waren echter
doodsbenauwd voor de Speciale Veiligheidsorganisatie van de zoon van
Saddam, Qusay Hussein, die zonodig zeer hardhandig zou ingrijpen indien de
samenwerking met Unscom de veiligheid van het regime zou aantasten.

Indien locaties van de Republikeinse Garde door de wapeninspecteurs
bezocht zouden worden, eiste de Speciale Veiligheidsorganisatie hiervan in
een vroeg stadium op de hoogte te worden gebracht. Dit leidde ertoe dat de
Mukhabarat trachtte Unscom te infiltreren, wat voortreffelijk lukte!

De computers van Unscom in Baghdad, Bahrain en New York werden
elektronisch bespied. Met Franse technische steun (al dan niet met
officiële toestemming, hetgeen volgens Ritter onduidelijk is gebleven)
brak de geheime dienst van Irak het encryptiesysteem van Unscom, zodat ze
de ‘veilige’ telefoonverbindingen tussen Bagdad en New York konden
afluisteren. Met hun kennis van de plannen van Unscom konden de Irakezen
uiteraard voortijdig inspelen op de wapeninspecties.

In juni 1996 zou een nieuwe inspectie, Unscom 150, licht proberen te
werpen op de heimelijke rol van de Speciale Veiligheidsorganisatie. De
paramilitaire vleugel van de CIA had grote belangstelling voor deze
missie. Een voormalige Amerikaanse wapeninspecteur genaamd Moe Dobbs zette
drie mannen aan het werk om de logistiek en de communicatiemiddelen van
deze missie te verzorgen. In werkelijkheid was Dobbs een hoge CIA-agent en
betrokken bij de organisatie van geheime operaties van de dienst, de
Special Activities Staff (SAS). Ritter doorzag dit spel niet en was juist
blij met de Amerikaanse steun voor deze missie.

Terwijl deze VN-missie werd voorbereid, bracht de CIA in Amman (Jordanië)
een speciaal team van agenten bijeen om de coup in Irak voor te bereiden
samen met de Irakese Nationale Overeenstemming, een groep Irakese
bannelingen onder leiding van een oud-functionaris van de Ba’athpartij.
Deze groep was door de CIA in contact gebracht met al-Shawani. De CIA had
het Witte Huis kunnen overtuigen dat de couppoging Saddam zou verdrijven.

Het Witte Huis stond onder politieke druk om iets aan Irak te doen. Ook
stonden de presidentsverkiezingen (november 1996) voor de deur. Vooral de
nationale veiligheidsadviseur van Clinton, Tony Lake, leek gevoelig voor
de mogelijkheid van een ‘verassing’ zo vlak voor deze verkiezingen.
Gesprekken tussen hem en CIA-directeur John Deutch zouden ertoe hebben
geleid dat de vroege zomer van 1996 gezien werd als een ideaal moment voor
een coup in Irak. Ritter stelt dat beide heren dit ontkennen, maar dat
verschillende CIA-insiders deze lezing bevestigen.

Het enige probleem was dat deze coup die in het grootste geheim werd
voorbereid, bekend was bij de Irakezen! Veel zogenaamde overlopers die
door de CIA werden gebruikt, bleken dubbelagenten te zijn die voor de
geheime dienst van Irak werkten. Door een reeks tragische misverstanden
stonden satellietverbindingen van de CIA, waarmee de Irakese bannelingen
met de opstandelingen in Bagdad communiceerden, onder controle van de
Mukhabarat. De dienst was van ieder detail op de hoogte, ook van het feit
dat de CIA het moment waarop de coup moest plaatsvinden, liet samenvallen
met de wapeninspecties van Unscom in het begin van juni 1996.

Als het team van Unscom op 10 juni 1996 in Bagdad aankomt, is de gehele
organisatie niet op de hoogte van de Amerikaanse plannen. Vanaf de
allereerste dag krijgen de inspecteurs geen toegang tot de gebouwen van de
Speciale Republikeinse Garde. De wapeninspecteurs staan tegenover
gewapende eenheden van de Garde in de zon enige dagen te wachten. De
Veiligheidsraad neemt als reactie op de onwil van de Irakezen om mee te
werken resolutie 1060 aan die volledige medewerking eist.

Dat de resolutie niet steviger werd geformuleerd (de VS hadden namelijk om
Irak te bombarderen hard bewijs van de wapeninspecties nodig!) en de
diplomatieke weg door de Amerikanen werd bewandeld, was het gevolg van het
in de soep lopen van de couppogingen. De CIA in Amman kreeg namelijk geen
contact met de ringleiders van de coup in Bagdad. Zij waren allemaal door
de Mukhabarat gearresteerd.

Vervolgens overtuigde de geheime dienst van Irak zowel minsiter van
Buitenlandse Zaken Tariq Aziz als Saddam zelf dat Unscom door de
Amerikanen werd gebruikt en zelf geen rol speelde in de couppoging. Op 22
juni werd alsnog een akkoord tussen Unscom en de regering van Irak
gesloten over de inspectie van de locaties van de Speciale Republikeinse
Garde en andere veiligheidsorganisaties.

De Mukhabarat liet de CIA in Amman via de gekraakte telefonische
satellietverbinding weten dat het spel over was! Binnen enkele dagen was
dit team uit Jordanië verdwenen. Ritter meent dat dit het grootste fiasco
was van de CIA sinds de gebeurtenissen in 1961 in de Varkensbaai, waar de
VS trachtte om Cuba binnen te vallen. In Irak werden meer dan 800
verdachte opstandelingen gearresteerd waarvan de meeste zijn gemarteld en
geëxecuteerd.

Alle sporen van de betrokkenheid van de CIA bij deze couppoging zijn
gewist. Ritter vernam nimmer meer iets van Moe Dobbs en zijn collega’s.

De SCE-afluisteroperatie van Unscom moest vervolgens worden stopgezet
omdat de CIA in een geheim rapport, dat volgens Ritter overal naar toe
werd opgestuurd behalve naar Tariq Aziz, het hele plan uit de doeken deed
en zelfs de namen noemde van de betrokken functionarissen.

Daarmee saboteerde de CIA niet de alleen wapeninspecties (Ritter meent dat
deze slechts succesvol konden zijn indien ze steunden op kwalitatief
hoogwaardig inlichtingenwerk) maar ondermijnde ze ook de ontwapening van
Irak onder supervisie van de Verenigde Naties ten gunste van de politieke
belangen in eigen land.

Bron: http://books.guardian.co.uk/extracts...579841,00.html

Scott Ritter nam ontslag als VN-wapeninspecteur in Irak in 1998. Hij
voelde zich misbruikt door de Amerikaanse regering en begon het
Irak-beleid van de VS dusdanig scherp te hekelen dat hij thans geldt als
een van de scherpste critici van dit beleid.

http://www.devrije.nl/archives/00000706.htm
 
Oud 3 oktober 2005, 06:55   #2
Barokino
 
Berichten: n/a
Standaard Re: Amerikaans plan mislukt



B55 schreef:

> Voormalig VN-wapeninspecteur Scott Ritter onthulde afgelopen week in de
> Guardian dat de CIA in 1996 wapeninspecties in Irak hebben gebruikt voor
> het plegen van een coup in dit land. De poging om Saddam Hussein af te
> zetten, mislukte echter omdat de geheime dienst van Irak lucht kreeg van
> de Amerikaanse plannen.


Wat een normaal mens jammer zou vinden.......

 
Oud 3 oktober 2005, 11:25   #3
jack
 
Berichten: n/a
Standaard Re: Amerikaans plan mislukt

On Mon, 03 Oct 2005 01:47:37 -0400, Barokino <[email protected]> wrote:

>
>
> B55 schreef:
>
>> Voormalig VN-wapeninspecteur Scott Ritter onthulde afgelopen week in de
>> Guardian dat de CIA in 1996 wapeninspecties in Irak hebben gebruikt voor
>> het plegen van een coup in dit land. De poging om Saddam Hussein af te
>> zetten, mislukte echter omdat de geheime dienst van Irak lucht kreeg van
>> de Amerikaanse plannen.

>
> Wat een normaal mens jammer zou vinden.......


Hmmm 1996, was dat niet het jaar waarin Saddam tevens enige acties uitvoerde in het Noorden van Irak? Daar lag op dat moment dus wel een mogelijkheid voor een militaire interventie op humanitaire gronden.... Maar wij Europeanen waren al te druk met on eigen Balkan-oorlogje....

--
- "Quando Omni Flunkus, Moritati"
 
 


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Uit
[IMG]-code is Uit
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:36.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be