Waarom de politiek voor jongeren te saai is …

Fréderic · 21 juni 2002, 11:55

De jongeren van vandaag hebben nog weinig interesse voor politiek, laat staan voor een actieve politieke deelname. Vandaag heerst er bij jongeren een fatalisme. “We kunnen daar toch niets aan veranderen” Tot er een beweging naar voren trad, de andersglobaliseringsbeweging, die kritisch de maatschappij bekeek, maar ook zij zijn klein gebleven en velen doen het af als idealisme en utopische verzinselen. De beweging in België is niet zo groot geworden omdat vele jongeren politiek te saai vinden en omdat er geen link was met de vakbonden. Sommigen beweren dat jongeren in de politiek moeten stappen om extreem-rechts te counteren, zonder de oorzaken van hun succes te erkennen en aan te pakken. Jongeren moeten vandaag wel degelijk terugkeren naar de politiek, maar de vraag is of ze wel willen en of de heersende politieke klasse wel gehoor zal geven aan die jongeren. De politiek zelf heeft ervoor gezorgd dat het apolitisme zich over hen meester heeft gemaakt. De oorzaak ligt in het feit dat het volk geen enkele macht meer heeft. Om de zoveel jaar mogen we onze stem eens uitbrengen, maar de jaren ertussen moeten we de politici maar vertrouwen. Bepaalde politici zoals Elio Di Rupo willen het volk een stem geven door zogezegd een participatieve democratie in te voeren waarbij de bevolking via wijkraden de reële macht heeft.

Dat is precies zoals in Porto Alegre (Brazilië), waar de bevolking de werkelijke macht heeft en niet een groepje technocraten of bureaucraten die vanachter hun bureau beslissingen nemen die soms levensbelangrijk zijn voor bepaalde mensen. Toen ik dit hoorde, begon ik weer vertrouwen te krijgen in het regerende systeem. Toen ik echter het plan van naderbij bekeek en kritische artikelen las over Di Rupo, merkte ik dat Di Rupo’s Bergen (Mons) geen kopie zou zijn van Porto Alegre. Het blijkt dat de vertegenwoordigers van de wijken slechts een raadgevende functie zouden hebben. Volgens Di Rupo is dat noodzakelijk “omdat men met een echte directe democratie onmiddellijk ontsporingen zal krijgen, zoals de plotse herinvoering van de doodstraf bijvoorbeeld (sic). Neen, het komt erop aan om een subtiele dosis van inspraak te vinden. De gemeenteraad blijft de beslissende instantie. De gedeeltelijke afvaardiging van de macht moet gebeuren binnen een omlijnd kader. De stad mag zich niet ontdoen van haar verantwoordelijkheden, die moeten net duidelijker worden voor iedereen”. Dat heeft weinig te maken met de participatieve democratie van Porto Alegre. In die stad zijn het de wijkraden zelf die debatteren over de begroting en die over de prioriteiten ervan beslissen. Vervolgens is het de begrotingsraad die een begrotingsvoorstel uitwerkt op basis van een objectief puntensysteem. Daarna keert dit voorstel terug naar de wijkraden, die het opnieuw bediscussiëren en er uiteindelijk over stemmen. De gemeenteraad en het schepencollege moeten alleen maar de uiteindelijke versie bekrachtigen. Di Rupo komt nu in de media naar voor als leider van de participatieve democratie, maar is geen voorstander om de bevolking de macht in handen te geven. De instellingen moeten de touwtjes stevig in handen houden. Er zouden wel eens ongelukken kunnen gebeuren, waarbij de bevolking de doodstraf zou kunnen invoeren. Dat is zijn redenering, maar volgens mij bewandelt hij een demagogische weg. De participatieve democratie is bedoeld voor het lokale vlak. Een onderwerp zoals de doodstraf zal er dus niet besproken worden. Het is hem er alleen om te doen de tegenbeweging die aan de gang is en die tegen zijn politiek ingaat, te ontkrachten en daaruit mensen te rekruteren om op die manier de weerstand te verminderen. Dit is een belediging voor alle andersglobalisten, radicale democraten en vele anderen die streven naar een directe democratie.

Niet moeilijk dat een mens zijn vertrouwen in de politiek zou kwijtraken. Men durft zich vandaag nog afvragen waarom jongeren geen interesse meer hebben voor de politiek. De politici beweren allemaal dat ze weten wat er leeft onder de bevolking, maar de vraag is hoe ze dat te weten komen. Adviseurs achter bureaus zullen het niet vertellen en zij zelf hebben daar geen tijd voor. Enkel de bevolking zelf kan vertellen wat ze voelt. De bevolking geeft telkens een signaal dat ze niet akkoord zijn met het neoliberaal beleid van de regering, maar daar blijft het ook bij, want begrijpen doen het parlement en de regering het niet. Enkel door een participatieve democratie kan je de bevolking haar noden en grieven doen uiten en kan je hen zelf laten beslissen over zaken die hen aanbelangen. De participatieve democratie betekent ook een breuk met het neoliberalisme, die ook noodzakelijk is om de oorzaken van verrechtsing te bestrijden. Tijd voor actie?

Fréderic Lehembre, lid van de Socialistische Jonge Wacht, http://go.to/sjw

bronnen: Rood, blad van de SAP

Anonymous · 21 juni 2002, 13:03

Je verwart twee zaken:
- Neoliberalisme moet weg, maar de democratie daarom nog niet
- Zelfs niet als democratie tot het niveau van de Belgische democratie gedaald is. Mijn stelling is dat het volk de kans moet krijgen om z'n stem te laten horen, maar dat er ook een constante moet zijn, en wat is het gemeentebestuur tenslotte meer dan een groot uitgevallen wijkcomité dat er zijn beroep heeft van gemaakt?
- Leve de wijkcomités, leve het gemeentebestuur, leve de verkiezingen, leve het burgerprotest, leve de kritische bevolking, leve de kritische bevolking die geen tijd genoeg heeft om kritisch te zijn (nog zo'n voorwaarde waarom directe democratie nu niet kan)

Greetz Modderfokkers

filippicus · 21 juni 2002, 13:05

was ik dus

Fréderic · 21 juni 2002, 13:08

Jij zegt: " Leve de wijkcomités, leve het gemeentebestuur, leve de verkiezingen, leve het burgerprotest, leve de kritische bevolking, leve de kritische bevolking die geen tijd genoeg heeft om kritisch te zijn (nog zo'n voorwaarde waarom directe democratie nu niet kan)"

Fantastisch dat jij dat zegt en ik heb hier ook een antwoord op. Het systeem kan pas goed werken als de arbeidsdag teruggevorderd wordt naar 4 tot 5 uur en dit kan enkel in een socialistisch systeem en met de invoering van meer technologie in de industrie. Door de technologie kan de arbeider ook aan “geestesarbeid” doen. Hij kan zich ook beter concentreren op het leiden van het bedrijf en kan hij meeregeren in een radensysteem als de participatieve democratie. Hij is natuurlijk niet verplicht aan dat laatste deel te nemen, je moet de mens ook nog zijn vrijheid laten. Hij moet tijd krijgen om aan “geestesarbeid” te doen, want wie heeft nog moed om aan politiek te doen na zijn werkuren? De terugvordering van de arbeidsdag en de invoering van meer technologie kan enkel en alleen in een socialistische maatschappij. Laten we deze radicale democratie invoeren in de socialistische maatschappij zodat de democratie wordt vergroot en er geen dictaturen van bureaucratie ontstaan onder de naam van het marxisme/communisme/socialisme.

filippicus · 21 juni 2002, 14:52

Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Zeer veel mensen vinden de tijd niet meer om aan politiek te doen of er mee bezig te zijn. Zeker voor studenten is het niet evident om daar tijd voor te vinden. Al langer wordt daarom gepleit voor een invoering van het Duitse systeem van halve dagen, en daarvan staat op het forum van de Vlaamse Scholierenkoepel een voorstel. http://www.vsknet.be/viewtopic.php?t...rum=18&start=0

Het biedt ook meer tijd voor andere bezigheden, wat ook nodig is.

Deze topic ging over jongeren en politiek, maar je moet alles in z'n context zien.

Sibi · 25 juni 2002, 06:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Anonymous

- Leve de wijkcomités, leve het gemeentebestuur, leve de verkiezingen, leve het burgerprotest, leve de kritische bevolking, leve de kritische bevolking die geen tijd genoeg heeft om kritisch te zijn (nog zo'n voorwaarde waarom directe democratie nu niet kan)
Greetz Modderfokkers

Euh gemeentebestuur

bende incompetente boere jah
of is dit enkel 't geval in boeregemeentes

De wil van het volk (klant is koning) bij het samenstellen van
een (gemeente)bestuur maakt toch dat er heel wat
(jah nog eens het woord) incompetente (ja-knikkers)
veel geld toegestopt krijge zonder dat ze zelf hun mond moete opendoen

Van meerwaarde is er meestal nauwelijks sprake
gemeentesecretaris en aanverwanten zijn hun geld waard
maar de politieke vleugel in een gemeente

geen stuiver allé EURO

Oké mss die enkellingen die verdiene 't mss wel maar 't gros
van gemeentebestuur verdient da nie om nog nie te spreken over OCMWbestuur

Greetz,
Sibi

21 juni 2002, 11:55	#1
Fréderic Burger Geregistreerd: 20 juni 2002 Locatie: Gent Berichten: 105	De jongeren van vandaag hebben nog weinig interesse voor politiek, laat staan voor een actieve politieke deelname. Vandaag heerst er bij jongeren een fatalisme. “We kunnen daar toch niets aan veranderen” Tot er een beweging naar voren trad, de andersglobaliseringsbeweging, die kritisch de maatschappij bekeek, maar ook zij zijn klein gebleven en velen doen het af als idealisme en utopische verzinselen. De beweging in België is niet zo groot geworden omdat vele jongeren politiek te saai vinden en omdat er geen link was met de vakbonden. Sommigen beweren dat jongeren in de politiek moeten stappen om extreem-rechts te counteren, zonder de oorzaken van hun succes te erkennen en aan te pakken. Jongeren moeten vandaag wel degelijk terugkeren naar de politiek, maar de vraag is of ze wel willen en of de heersende politieke klasse wel gehoor zal geven aan die jongeren. De politiek zelf heeft ervoor gezorgd dat het apolitisme zich over hen meester heeft gemaakt. De oorzaak ligt in het feit dat het volk geen enkele macht meer heeft. Om de zoveel jaar mogen we onze stem eens uitbrengen, maar de jaren ertussen moeten we de politici maar vertrouwen. Bepaalde politici zoals Elio Di Rupo willen het volk een stem geven door zogezegd een participatieve democratie in te voeren waarbij de bevolking via wijkraden de reële macht heeft. Dat is precies zoals in Porto Alegre (Brazilië), waar de bevolking de werkelijke macht heeft en niet een groepje technocraten of bureaucraten die vanachter hun bureau beslissingen nemen die soms levensbelangrijk zijn voor bepaalde mensen. Toen ik dit hoorde, begon ik weer vertrouwen te krijgen in het regerende systeem. Toen ik echter het plan van naderbij bekeek en kritische artikelen las over Di Rupo, merkte ik dat Di Rupo’s Bergen (Mons) geen kopie zou zijn van Porto Alegre. Het blijkt dat de vertegenwoordigers van de wijken slechts een raadgevende functie zouden hebben. Volgens Di Rupo is dat noodzakelijk “omdat men met een echte directe democratie onmiddellijk ontsporingen zal krijgen, zoals de plotse herinvoering van de doodstraf bijvoorbeeld (sic). Neen, het komt erop aan om een subtiele dosis van inspraak te vinden. De gemeenteraad blijft de beslissende instantie. De gedeeltelijke afvaardiging van de macht moet gebeuren binnen een omlijnd kader. De stad mag zich niet ontdoen van haar verantwoordelijkheden, die moeten net duidelijker worden voor iedereen”. Dat heeft weinig te maken met de participatieve democratie van Porto Alegre. In die stad zijn het de wijkraden zelf die debatteren over de begroting en die over de prioriteiten ervan beslissen. Vervolgens is het de begrotingsraad die een begrotingsvoorstel uitwerkt op basis van een objectief puntensysteem. Daarna keert dit voorstel terug naar de wijkraden, die het opnieuw bediscussiëren en er uiteindelijk over stemmen. De gemeenteraad en het schepencollege moeten alleen maar de uiteindelijke versie bekrachtigen. Di Rupo komt nu in de media naar voor als leider van de participatieve democratie, maar is geen voorstander om de bevolking de macht in handen te geven. De instellingen moeten de touwtjes stevig in handen houden. Er zouden wel eens ongelukken kunnen gebeuren, waarbij de bevolking de doodstraf zou kunnen invoeren. Dat is zijn redenering, maar volgens mij bewandelt hij een demagogische weg. De participatieve democratie is bedoeld voor het lokale vlak. Een onderwerp zoals de doodstraf zal er dus niet besproken worden. Het is hem er alleen om te doen de tegenbeweging die aan de gang is en die tegen zijn politiek ingaat, te ontkrachten en daaruit mensen te rekruteren om op die manier de weerstand te verminderen. Dit is een belediging voor alle andersglobalisten, radicale democraten en vele anderen die streven naar een directe democratie. Niet moeilijk dat een mens zijn vertrouwen in de politiek zou kwijtraken. Men durft zich vandaag nog afvragen waarom jongeren geen interesse meer hebben voor de politiek. De politici beweren allemaal dat ze weten wat er leeft onder de bevolking, maar de vraag is hoe ze dat te weten komen. Adviseurs achter bureaus zullen het niet vertellen en zij zelf hebben daar geen tijd voor. Enkel de bevolking zelf kan vertellen wat ze voelt. De bevolking geeft telkens een signaal dat ze niet akkoord zijn met het neoliberaal beleid van de regering, maar daar blijft het ook bij, want begrijpen doen het parlement en de regering het niet. Enkel door een participatieve democratie kan je de bevolking haar noden en grieven doen uiten en kan je hen zelf laten beslissen over zaken die hen aanbelangen. De participatieve democratie betekent ook een breuk met het neoliberalisme, die ook noodzakelijk is om de oorzaken van verrechtsing te bestrijden. Tijd voor actie? Fréderic Lehembre, lid van de Socialistische Jonge Wacht, http://go.to/sjw bronnen: Rood, blad van de SAP __________________ De wereld begrijpen om de wereld te veranderen. http://www.sap-pos.org

21 juni 2002, 13:08	#4
Fréderic Burger Geregistreerd: 20 juni 2002 Locatie: Gent Berichten: 105	Jij zegt: " Leve de wijkcomités, leve het gemeentebestuur, leve de verkiezingen, leve het burgerprotest, leve de kritische bevolking, leve de kritische bevolking die geen tijd genoeg heeft om kritisch te zijn (nog zo'n voorwaarde waarom directe democratie nu niet kan)" Fantastisch dat jij dat zegt en ik heb hier ook een antwoord op. Het systeem kan pas goed werken als de arbeidsdag teruggevorderd wordt naar 4 tot 5 uur en dit kan enkel in een socialistisch systeem en met de invoering van meer technologie in de industrie. Door de technologie kan de arbeider ook aan “geestesarbeid” doen. Hij kan zich ook beter concentreren op het leiden van het bedrijf en kan hij meeregeren in een radensysteem als de participatieve democratie. Hij is natuurlijk niet verplicht aan dat laatste deel te nemen, je moet de mens ook nog zijn vrijheid laten. Hij moet tijd krijgen om aan “geestesarbeid” te doen, want wie heeft nog moed om aan politiek te doen na zijn werkuren? De terugvordering van de arbeidsdag en de invoering van meer technologie kan enkel en alleen in een socialistische maatschappij. Laten we deze radicale democratie invoeren in de socialistische maatschappij zodat de democratie wordt vergroot en er geen dictaturen van bureaucratie ontstaan onder de naam van het marxisme/communisme/socialisme. __________________ De wereld begrijpen om de wereld te veranderen. http://www.sap-pos.org

21 juni 2002, 13:03	#2
Anonymous Partijlid Geregistreerd: 24 maart 2002 Berichten: 276	Je verwart twee zaken: - Neoliberalisme moet weg, maar de democratie daarom nog niet - Zelfs niet als democratie tot het niveau van de Belgische democratie gedaald is. Mijn stelling is dat het volk de kans moet krijgen om z'n stem te laten horen, maar dat er ook een constante moet zijn, en wat is het gemeentebestuur tenslotte meer dan een groot uitgevallen wijkcomité dat er zijn beroep heeft van gemaakt? - Leve de wijkcomités, leve het gemeentebestuur, leve de verkiezingen, leve het burgerprotest, leve de kritische bevolking, leve de kritische bevolking die geen tijd genoeg heeft om kritisch te zijn (nog zo'n voorwaarde waarom directe democratie nu niet kan) Greetz Modderfokkers

21 juni 2002, 13:05	#3
filippicus Burger Geregistreerd: 14 juni 2002 Berichten: 137	was ik dus

21 juni 2002, 14:52	#5
filippicus Burger Geregistreerd: 14 juni 2002 Berichten: 137	Natuurlijk ben ik het daar mee eens. Zeer veel mensen vinden de tijd niet meer om aan politiek te doen of er mee bezig te zijn. Zeker voor studenten is het niet evident om daar tijd voor te vinden. Al langer wordt daarom gepleit voor een invoering van het Duitse systeem van halve dagen, en daarvan staat op het forum van de Vlaamse Scholierenkoepel een voorstel. http://www.vsknet.be/viewtopic.php?t...rum=18&start=0 Het biedt ook meer tijd voor andere bezigheden, wat ook nodig is. Deze topic ging over jongeren en politiek, maar je moet alles in z'n context zien.