Gemengde huwelijken..blijft probleem.

[stropkeuh]

Uit Het Nieuwsblad

Ontvoerde Dilan na dertien maanden gevonden

BRUSSEL - De vierjarige Dilan, die in augustus vorig jaar door zijn vader Güngör Ulvan in Houthalen werd ontvoerd, is terecht. Hij zit al zeven weken in een kindertehuis in het Turkse Istanboel, zo melden Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen zaterdag.
Begin september kon mama Erika Pulzonetti met haar zoontje telefoneren. Volgende week kan ze, na lang onderhandelen, op bezoek bij haar zoontje.

De zoektocht naar het kind verliep erg moeizaam. De ex-vriend van de moeder, een zware jongen bijgenaamd Atilla, was gevlucht naar Istanboel. Hij had er geen vast adres. Toch kwamen de gerechtelijke politie van Hasselt en de lokale Turkse recherche de man op het spoor. Na een verhoor werd Ulvan weer vrijgelaten.

Erika vertrekt begin volgende week naar Turkije in een poging om de zaak, die op 4 december behandeld wordt, te vervroegen.
svh (belga)

Gaan we het eindelijk eens verstaan dat huwelijk met een moslim geen kans van slagen heeft. De kleine wordt ook de dupe want pa's wil is wet en allake moet gevolgd worden.
Pfffff hier wordt ge nie tegoei van.
Integratie... ja mijn botte zunne.

[Andro]

Die heeft gelukkig zijn kind en vrouw niet vermoord.

[sn00py]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Die heeft gelukkig zijn kind en vrouw niet vermoord.

dat doet nu eens terzake zie. Een antwoord van hoog niveau.

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door sn00py

dat doet nu eens terzake zie. Een antwoord van hoog niveau.

Dankje! En hier hebben we een antwoord van extreem laag niveau, die zijn/haar residentie hoogstwaarschijnlijk in de bruine internet riolen heeft, waar zeikers, trollen, fascho's stokers.... zich thuis voelen.

[sn00py]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Dankje! En hier hebben we een antwoord van extreem laag niveau, die zijn/haar residentie hoogstwaarschijnlijk in de bruine internet riolen heeft, waar zeikers, trollen, fascho's stokers.... zich thuis voelen.

Sorry, maar in MIJN bruine riool heeft nog nooit een zeiker (of trol,...) vertoefd.

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door sn00py

Ik hoop dat gij zo ne keer groepsverkracht wordt of zo. Maar ja, gij zult dat nog plezant vinden. Zeker van ne marokkaan

Oorspronkelijk geplaatst door sn00py

Sorry, maar in MIJN bruine riool heeft nog nooit een zeiker (of trol,...) vertoefd.

Wel, wel. Een waarlijk groot licht is opgestaan.

[forumspook]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Dankje! En hier hebben we een antwoord van extreem laag niveau, die zijn/haar residentie hoogstwaarschijnlijk in de bruine internet riolen heeft, waar zeikers, trollen, fascho's stokers.... zich thuis voelen.

snoopy heeft dat daar wel grappig gezegd.Geen gevoel voor bruine humor?

[forumspook]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Wel, wel. Een waarlijk groot licht is opgestaan.

eindelijk iemand die bruine humor appreciërt.Er is nog hoop.

[forumspook]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Uit Het Nieuwsblad

Ontvoerde Dilan na dertien maanden gevonden

BRUSSEL - De vierjarige Dilan, die in augustus vorig jaar door zijn vader Güngör Ulvan in Houthalen werd ontvoerd, is terecht. Hij zit al zeven weken in een kindertehuis in het Turkse Istanboel, zo melden Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen zaterdag.
Begin september kon mama Erika Pulzonetti met haar zoontje telefoneren. Volgende week kan ze, na lang onderhandelen, op bezoek bij haar zoontje.

De zoektocht naar het kind verliep erg moeizaam. De ex-vriend van de moeder, een zware jongen bijgenaamd Atilla, was gevlucht naar Istanboel. Hij had er geen vast adres. Toch kwamen de gerechtelijke politie van Hasselt en de lokale Turkse recherche de man op het spoor. Na een verhoor werd Ulvan weer vrijgelaten.

Erika vertrekt begin volgende week naar Turkije in een poging om de zaak, die op 4 december behandeld wordt, te vervroegen.
svh (belga)

Gaan we het eindelijk eens verstaan dat huwelijk met een moslim geen kans van slagen heeft. De kleine wordt ook de dupe want pa's wil is wet en allake moet gevolgd worden.
Pfffff hier wordt ge nie tegoei van.
Integratie... ja mijn botte zunne.

Een moeder met slechte smaak, en weinig verstand, een turkse boef als vader...dat kind begint slecht in het leven.Gegarandeerd toekomstig galgenaas.
Vrouwen zouden aan hun toekomstige kinderen MOETEN denken voor zulke verbintenis aan te gaan.9 kansen op 10 dat zo een huwelijk slecht afloopt.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Uit Het Nieuwsblad

Ontvoerde Dilan na dertien maanden gevonden

BRUSSEL - De vierjarige Dilan, die in augustus vorig jaar door zijn vader Güngör Ulvan in Houthalen werd ontvoerd, is terecht. Hij zit al zeven weken in een kindertehuis in het Turkse Istanboel, zo melden Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen zaterdag.
Begin september kon mama Erika Pulzonetti met haar zoontje telefoneren. Volgende week kan ze, na lang onderhandelen, op bezoek bij haar zoontje.

De zoektocht naar het kind verliep erg moeizaam. De ex-vriend van de moeder, een zware jongen bijgenaamd Atilla, was gevlucht naar Istanboel. Hij had er geen vast adres. Toch kwamen de gerechtelijke politie van Hasselt en de lokale Turkse recherche de man op het spoor. Na een verhoor werd Ulvan weer vrijgelaten.

Erika vertrekt begin volgende week naar Turkije in een poging om de zaak, die op 4 december behandeld wordt, te vervroegen.
svh (belga)

Gaan we het eindelijk eens verstaan dat huwelijk met een moslim geen kans van slagen heeft. De kleine wordt ook de dupe want pa's wil is wet en allake moet gevolgd worden.
Pfffff hier wordt ge nie tegoei van.
Integratie... ja mijn botte zunne.

En hoe gaat het met jouw huwelijk, onderkruipsel?

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

En hoe gaat het met jouw huwelijk, onderkruipsel?

Punt 1: mijn huwelijk doet hier nix terzake.
Punt2 : ik baseer mijn visie vanuit ervaring met een collega.


MIJN ERVARING MET ISLAM


Ik was niet zo favoriet van de islam, maar collega kreeg verkering met moslim uit Turkije\ koerdistan. Hij was best aardig en leek goed aangepast en spreekt goed nederlands. Dus mijn mening begon te veranderen, dat er nog wel goede zijn. Ondanks de waarschuwingen van de baas is ze er toch mee getrouwd en ik heb de bruiloft nog gefilmd. Hoewel het op zich niet veel bijzonders was: u gelooft het niet maar we hebben de hele avond zonder drinken gezeten. Er werd niets opgediend en er stonde alleen wat pindanoten op tafel. Er werd alleen maar gedanst door die gasten.

Na enige tijd weet niet precies hoelang kwam collega met problemen aan en met blauwe plekken. Ze was onhandig en viel met de fiets of liep tegen de keukendeur. De anderen hadden het direct door en duurde en tijdje eer ik in mijn goedgelovigheid achter de feiten kwam. Dit is al een paar jaar geleden allemaal gebeurd is. Ze is gescheiden en heeft nog lang problemen gehad met alimentatie enz.. Gelukkig geen kinderen. Toch wil ze haar naam niet melden, maar ik mocht haar ervaring wel doorgeven.
Vooral mijn eigen ervaring dat ik dus van een kouwe kermis thuiskwam begrijpt u nu wel. Daar stond ik dan met de aangepaste, geïntegreerde moslim, ja totdat hij getrouwd was en toen kwam de ware moslim boven water. Heb er jaren spijt van gehad dat ik die trouwerij gefilmd heb, en collega heeft de videotape ondertussen vernietigd. Ik heb me goed bedonderd gevoeld.
Die cultuur en geloof passen NIET samen en kijk uit voor schijnhuwelijk. Ze zeggen niet voor niets in het spreekwoord: 2 geloven op 1 kussen, daar slaapt de duivel tussen. En dat is maar al te waar gebleken


WAT COLLEGA ERVOER IN ISLAM HUWELIJK

Ik heb hem leren kennen in een café, hij zei dat hij anders was en geen moslim. Zijn oudere broer had hem naar Nederland herhaald en had grote invloed op hem. Na enige tijd zijn we getrouwd. Ik had niets te vertellen en ben zowel geestelijk als fysiek mishandeld en ook financieel gesloopt. Hij heeft me gebruikt om hier te kunnen blijven.Op het laatst bleek hij ook in de drugs te zitten.
In ieder geval is hij nu met de noorderzon vertrokken. Mijn huwelijk heeft 4 jaar geduurd.
In Turkije bleek hij al een relatie te hebben en een kind elders.
De politie heeft nooit wat gedaan, terwijl ik vol blauwe plekken zat. Dit was geen bewijs, pas als u dood bent wel.
Ik ben nog steeds op mijn hoede, altijd nog een stuk angst die nooit meer over gaat.Voor altijd een stuk van mezelf is kapot, verdwenen. Hij verdient om gestraft te worden.

De collega.

[Bolsjewiek]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Gaan we het eindelijk eens verstaan dat huwelijk met een moslim geen kans van slagen heeft. De kleine wordt ook de dupe want pa's wil is wet en allake moet gevolgd worden.
Pfffff hier wordt ge nie tegoei van.
Integratie... ja mijn botte zunne.

Nog nooit gehoord van Laya?

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Bolsjewiek

Nog nooit gehoord van Laya?

Ik hoop dat je hiermee niet wil zeggen dat ik een wandelend reclamebord ben voor gemengde huwelijken. Ik ken er waar het goed gaat, dat het onmogelijk is om een leven met een moslim op te bouwen is larie maar ik zou diegene waar het een catastrofe is geen eten willen geven, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik zou er ook mijn hand niet voor in het vuur durven steken dat mijn man ons kind (dat we niet hebben voor alle duidelijkheid) niet zou meenemen naar Syrië mocht er iets verkeerd gaan.

[circe]

JEREMIA schreef hierover een uitgebreid stukje:



Bij moslims is een gelijkwaardige seksuele relatie een onmogelijkheid. De vraag dringt zich daarom op wat westerse vrouwen bezielt om zich met een moslimman in te laten. In een dergelijke relatie worden ze immers per definitie als minderwaardig en ondergeschikt beschouwd.


De meeste westerse partners van moslimmannen kan men indelen in een van de drie volgende categorieën:

(1) De Bedrogenen.

Phyllis Chesler, emeritus hoogleraar psychologie en vrouwenstudies aan de City University van New York en een van de coryfeeën van de Amerikaanse vrouwenbeweging, raakte in het begin van de jaren zestig in de ban van een "charmante, verleidelijke en verwesterde" Afghaanse moslim uit een ‘moderne’ en welgestelde familie. Na hun huwelijk vertrok ze met hem naar Kabul voor een (naar zij dacht kortstondig) bezoek aan zijn ouders. Daar aangekomen nam de douane onmiddellijk haar paspoort in beslag, met als gevolg dat ze in feite de gevangene werd van echtgenoot en schoonfamilie. Haar man draaide om als een blad aan een boom. In Amerika waren ze onafscheidelijk en konden ze over alles discussiëren, in Afghanistan behandelde hij haar zoals zijn vader en oudere broer hun vrouwen behandelden: "met geïrriteerde beschaamdheid, kilheid, afstandelijkheid". Hulp zoeken bij de Amerikaanse ambassade was zinloos: door met een inheemse man te trouwen had ze al haar rechten verloren. Ze ontdekte meer vrouwen die in deze positie verkeerden. Sommigen, die in de jaren 40 en 50 waren getrouwd, hadden zich bekeerd tot de islam en droegen een sluier. Ze schenen zich bij hun situatie neergelegd te hebben. Dat deed Phyllis niet, maar ze leek gedoemd tot een soortgelijk leven. Tot ze doodziek van de hepatitis (haar schoonmoeder had de bedienden verboden nog langer haar water te koken) in het ziekenhuis belandde. Haar schoonvader verschafte haar een visum voor Amerika. Hij was waar-schijnlijk dolblij van zijn onaangepaste schoondochter verlost te zijn. Na aankomst op het vliegveld Idlewild kuste ze de grond. Ze was zwanger en als haar schoonfamilie dat geweten had, was ze nooit meer weggekomen. Gezien haar slechte gezondheidstoestand zou ze de bevalling waarschijnlijk niet overleefd hebben.

Door haar ervaringen is Phyllis Chesler nooit slachtoffer geworden van de multiculturele waan die het grootste deel van de vrouwenbeweging in haar greep heeft gekregen en die voormalige feministen hun islamitische seksegenoten op de ergst denkbare wijze heeft doen verraden.

Ik noem vrouwen als Phyllis ‘de bedrogenen’, omdat ze geen flauw idee hadden wat hen te wachten stond toen ze zich lieten meevoeren door een moslimman. Als jonge vrouw leerden ze een op het oog moderne en ontwikkelde man (een student, arts, zakenman, of diplomaat) kennen, die zich enorm uitsloofde om hun hart te veroveren. Hij was weliswaar moslim, maar deed meestal weinig of niets aan het geloof. Vaak bleef het paar aanvankelijk in het westen wonen en bleek pas na geruime tijd dat de man het liefst voorgoed terug wilde naar het land van herkomst. Soms waren de vrouwen er al eens op bezoek geweest en waren zij onder de indruk geraakt van de vriendelijkheid en gastvrijheid van de familie en vrienden van hun echtgenoot. Vestiging in zijn geboorteland leek daarom geen slechte optie, te meer daar ze veronderstelden er in status en gemak (bedienden!) op vooruit te gaan.

Ze beseften niet dat er een fundamenteel verschil is tussen de positie van een gast en die van een schoondochter. In een patriarchale familie neemt de schoondochter de allerlaagste plaats in en is ze de voetveeg van haar schoonmoeder. Er treedt pas een bescheiden verbetering in haar situatie op wanneer ze een zoon baart. Werkelijke invloed krijgt ze niet voor ze zelf schoondochters heeft om te chicaneren. De eens zo vooruitstrevend schijnende echtgenoot vervalt door de invloed van familie en vrienden binnen de kortste keren weer in het cultureel voorgeschreven gedrag. Hij wordt geridiculiseerd als hij te veel aandacht voor zijn vrouw heeft, of rekening houdt met haar wensen. Als hij zijn geloof vroom gaat belijden, wordt hij een echte tiran. Tegen de tijd dat de vrouw beseft dat ze in de val is gelopen, is het meestal te laat. Sommige vrouwen vechten voor hun onafhankelijkheid, maar de meesten berusten uiteindelijk in hun weinig benijdenswaardige lot.

(2) De Naiëven.

Westerse vrouwen worden opgevoed met het waanidee dat ‘liefde alles overwint’ en dat ‘ze hun hart moeten volgen’. Daarom rinkelen er niet genoeg alarmbellen als ze ‘verliefd’ worden op een moslim. Ze zijn maar al te graag bereid te geloven dat hun gevoelens worden beantwoord. Een enkele maal zal dat inderdaad het geval zijn, maar meestal is deze man er alleen maar op uit om gebruik van hen te maken:
- Ze worden gebruikt als seksuele uitlaatklep. Veel jonge moslims streven ernaar zoveel mogelijk westerse vrouwen af te werken voor ze doen wat er van hen verwacht wordt: trouwen met een moslimmeisje dat door hun ouders is uitgezocht.
- Ze worden gebruikt als middel van bestaan. Veel vurige moslimminnaars ontpoppen zich als ‘loverboys’ die een meisje eerst het hoofd op hol brengen om vervolgens te proberen haar met mooie woorden of desnoods met (dreiging van) geweld achter het raam te krijgen.
- Ze worden gebruikt als toegangspoort tot Europa. Voor veel armlastige mannen is trouwen met een Europese ingezetene de makkelijkste manier om een land van melk en honing binnen te komen.

Men moet niet denken dat alleen zeer jonge en zeer domme vrouwen in deze hoogstandjes van taqiyya trappen. In het verleden nam ik geregeld deel aan georganiseerde reizen en daarbij viel het mij op hoeveel vrouwen zodra ze de grens gepasseerd waren ieder greintje gezond verstand overboord zetten en zich in de armen stortten van mannen die ze in Nederland geen blik waardig zouden keuren. Zo legde tijdens een Marokko-reis een van de alleengaande vrouwen, een juriste van begin dertig, het aan met het hulpje van de chauffeur, een vrijwel ongeletterde, graatmagere tiener zonder voortanden. Aan het eind van de reis pronkte hij vol trots met zijn splinternieuwe leren jack en was zij al op bezoek geweest bij zijn familie ("zo gastvrij"). Hoe het is afgelopen weet ik niet, maar aangezien een Marokkaan die je de weg wees al van mening was dat je hem als tegenprestatie wel mee mocht nemen naar Nederland, zou het me niets verbazen als hij nu hier rondscharrelt, een stuk dikker en voorzien van een stel spierwitte valse tanden.

Aangezien het hoofddoel van laatstgenoemde mannen een verblijfsvergunning voor Nederland (of een ander Europees land) is, hebben hun slachtoffers tenminste nog de troost dat de band met hun familie en vrienden in de meeste gevallen niet helemaal doorgesneden wordt en dat ze niet totaal van steun verstoken zijn als ze het parasitaire gedrag niet langer pikken.

(3) De Masochisten.

Niet alle vrouwen zijn geheel onwetend als ze zich vergooien aan een moslimman. Er is een groep vrouwen die zich aangetrokken voelt tot de islam, zich bekeert en bewust een moslimechtgenoot zoekt. Het is onmis-kenbaar dat de meesten van deze bekeerlingen een zeer negatief zelfbeeld hebben (of beter gezegd, een behoorlijke portie zelfhaat koesteren). Ze hebben vaak een strengreligieuze achtergrond (katholiek of gereformeerd), maar de liberaliseringstendens in het huidige christendom heeft hen beroofd van broodnodige zekerheden. Ze voelen zich veiliger binnen het keurslijf van de islam, waar zelfs de meest simpele handelingen zijn gereguleerd. Veel van deze vrouwen zijn niet bepaald aantrekkelijk: ze behoren overduidelijk tot de verliezers op de Nederlandse relatiemarkt. Wat een verademing schijnt dan een relatie waarin het uiterlijk geen enkele rol speelt. Islamitische huwelijksgegadigden zijn er volop: deze vrouwen verschaffen toegang tot een westers welvaartsparadijs en ook de gedachte ongestraft een lid van een superieure groep te kunnen vernederen is voor vele moslims onweerstaanbaar. De buitenkant telt voor hen natuurlijk net zo zeer, maar compensatie voor het gebrek aan uiterlijk schoon van hun nieuwbakken echtgenotes is makkelijk te vinden.

Omdat deze vrouwen hun omgeving en zichzelf per se willen bewijzen dat ze de juiste keuze gemaakt hebben, worden ze vaak bijzonder fanatiek. Hoofddoeken en sluiers zijn vanzelfsprekend en degenen die het meest zuiver in de leer zijn zouden zelfs het liefst een boerka dragen. Niet zelden breken ze met hun 'ongelovige' familie. De weg terug, hoe graag sommigen deze diep in hun hart misschien zouden willen kiezen nadat ze de ‘ware islam’ hebben leren kennen, is afgesloten -al is het alleen maar omdat ze als ‘afvallige’ hun leven niet meer zeker zijn.

Het gros van de vrouwen die zich laten verleiden door een moslimman zijn volkomen onkundig van de ‘ware islam’. Ze krijgen hoogstens een ‘vanilleversie’ gepresenteerd, waarbij hen de conclusie wordt opgedrongen dat er geen wezenlijk verschil is met het christendom. Ze komen onvermijdelijk van een koude kermis thuis. Terwijl het voor moslimmannen aanbevelenswaardig is zich vóór het huwelijk niet veel gelegen te laten liggen aan de regels van de islam (en men dus ten onrechte tot de conclusie kan komen dat het geloof hun niet veel beduidt), is dat na de grote stap wel anders. Er zijn voor de man grote voordelen verbonden aan een ‘echt islamitisch huwelijk’: verzorging rond de klok, seks wanneer je maar wilt, absolute gehoorzaamheid en de mogelijkheid dit alles met geweld af te dwingen. Veel moslimmannen gaan hun religie dan ook plotseling in een heel nieuw licht zien. Vrouwen die in de veronderstelling verkeerden dat hun echtgenoot er een van het ‘gematigde’ soort was, ontdekken opeens zijn ware aard. Niet zelden worden ze fors onder druk gezet om zich te bekeren tot de islam, hoewel hen eerst was voor-gespiegeld dat hun afwijkende geloof (of ongeloof) geen probleem was. Indien ze, om van het gezeur af te zijn, in bekering toestemmen, is het hek van de dam en zal hun echtgenoot niet rusten voordat ze zijn getrans-formeerd tot een puur islamitische huissloof. Om hun triomf te vieren noemen sommige mannen hun eerstgeboren zoon ‘Overwinning’.

Het mag dan ook geen verbazing wekken dat een onevenredig deel van deze huwelijken geen lang leven beschoren is. Na de scheiding begint voor vele vrouwen de hel pas echt. Menige moslimman kan het onmogelijk verkroppen ‘aan de kant te zijn gezet’ en uit wraak terroriseert hij zijn ex-vrouw nog erger dan tevoren. Het meest effectieve middel is het ontvoeren van de kinderen naar hun vaderland. Aangezien volgens de sharia en de wetten van de meeste moslimlanden de kinderen aan de vader toebehoren, is het uiterst moeilijk hen weer met hun moeder te verenigen.

Het trieste verhaal van Betty Mahmoody is algemeen bekend. In ons land kunnen de avonturen van Sara en Ammar weinigen zijn ontgaan. De Belgische Geneviève Lhermitte raakte zo depressief van haar ongelukkige huwelijk dat ze haar vijf kinderen de keel doorsneed, hetgeen ook het nodige opzien baarde. Het internet staat vol hartverscheurende verhalen van (ex-)partners van moslims. Je zou dus verwachten dat westerse vrouwen zo langzamerhand voldoende gewaarschuwd zijn en dat ze moslimmannen mijden als de pest, maar velen schijnen ziende blind en horende doof te zijn (waarvan types als Anja Meulenbelt meest afschrikwekkende bewijs vormen).

Westerse vrouwen die zich, tegen beter weten in, met een moslimman afgeven verdienen daarom alles wat hen overkomt.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Westerse vrouwen die zich, tegen beter weten in, met een moslimman afgeven verdienen daarom alles wat hen overkomt.

Deze uitspraak maakt zijn hele stuk quasi waardeloos, jammer want ik vond het wel de moeite om te lezen.

Anyway...

Sommigen behoren idd bij één van die 3 categoriën. Aan de andere kant mag je niet vergeten dat vele 'gewone' huwelijken ook op een sisser aflopen. Dat er na een tijdje niets meer overblijft van de persoon op wie je verliefd bent geworden. Feit is dat je in een gemengd huwelijk niet alleen met de gewone problemen te maken kan krijgen maar ook nog eens met de verschillen in religie en cultuur.

[drosophila]

Wordt er hier met "gemengd" bedoeld "naïeve trees/zware jongen"? Uit niets valt immers de levensbeschouwing van de betrokkenen af te leiden.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Punt 1: mijn huwelijk doet hier nix terzake.
Punt2 : ik baseer mijn visie vanuit ervaring met een collega.

Waarom doet jouw huwelijk niet ter zake en dat van je collega wel? Wat wil je vertellen met het verhaal van je collega? Dat in rassenzuivere huwelijken nooit mishandeling voorkomt?

[Rudy]

Wat heeft uiteindelijk het feit dat een vader z'n kind ontvoert te maken met gemengde huwelijken ?

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door forumspook

Een moeder met slechte smaak, en weinig verstand, een turkse boef als vader...dat kind begint slecht in het leven.Gegarandeerd toekomstig galgenaas.
Vrouwen zouden aan hun toekomstige kinderen MOETEN denken voor zulke verbintenis aan te gaan.9 kansen op 10 dat zo een huwelijk slecht afloopt.

Ben ik mee akkoord. Het is soms al moeilijk genoeg om een huwelijk staande te houden tussen mensen met dezelfde cultuur. Persoonlijk ben ik geen voorstander van gemengde huwelijken. Anderzijds: die vrouw heeft haar partner en haar miserie maar zelf gekozen. Alleen jammer dat er uit dat soort relaties kinderen voortkomen. Die kleine is de enige waar ik mee te doen heb. Het zullen je ouders maar wezen ...

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

JEREMIA schreef hierover een uitgebreid stukje:



Bij moslims is een gelijkwaardige seksuele relatie een onmogelijkheid. De vraag dringt zich daarom op wat westerse vrouwen bezielt om zich met een moslimman in te laten. In een dergelijke relatie worden ze immers per definitie als minderwaardig en ondergeschikt beschouwd.


De meeste westerse partners van moslimmannen kan men indelen in een van de drie volgende categorieën:

Wel, de analyses kloppen.

(1) De Bedrogenen.

Phyllis Chesler, emeritus hoogleraar psychologie en vrouwenstudies aan de City University van New York en een van de coryfeeën van de Amerikaanse vrouwenbeweging, raakte in het begin van de jaren zestig in de ban van een "charmante, verleidelijke en verwesterde" Afghaanse moslim uit een ‘moderne’ en welgestelde familie. Na hun huwelijk vertrok ze met hem naar Kabul voor een (naar zij dacht kortstondig) bezoek aan zijn ouders. Daar aangekomen nam de douane onmiddellijk haar paspoort in beslag, met als gevolg dat ze in feite de gevangene werd van echtgenoot en schoonfamilie. Haar man draaide om als een blad aan een boom. In Amerika waren ze onafscheidelijk en konden ze over alles discussiëren, in Afghanistan behandelde hij haar zoals zijn vader en oudere broer hun vrouwen behandelden: "met geïrriteerde beschaamdheid, kilheid, afstandelijkheid". Hulp zoeken bij de Amerikaanse ambassade was zinloos: door met een inheemse man te trouwen had ze al haar rechten verloren. Ze ontdekte meer vrouwen die in deze positie verkeerden. Sommigen, die in de jaren 40 en 50 waren getrouwd, hadden zich bekeerd tot de islam en droegen een sluier. Ze schenen zich bij hun situatie neergelegd te hebben. Dat deed Phyllis niet, maar ze leek gedoemd tot een soortgelijk leven. Tot ze doodziek van de hepatitis (haar schoonmoeder had de bedienden verboden nog langer haar water te koken) in het ziekenhuis belandde. Haar schoonvader verschafte haar een visum voor Amerika. Hij was waar-schijnlijk dolblij van zijn onaangepaste schoondochter verlost te zijn. Na aankomst op het vliegveld Idlewild kuste ze de grond. Ze was zwanger en als haar schoonfamilie dat geweten had, was ze nooit meer weggekomen. Gezien haar slechte gezondheidstoestand zou ze de bevalling waarschijnlijk niet overleefd hebben.

Door haar ervaringen is Phyllis Chesler nooit slachtoffer geworden van de multiculturele waan die het grootste deel van de vrouwenbeweging in haar greep heeft gekregen en die voormalige feministen hun islamitische seksegenoten op de ergst denkbare wijze heeft doen verraden.

Ik noem vrouwen als Phyllis ‘de bedrogenen’, omdat ze geen flauw idee hadden wat hen te wachten stond toen ze zich lieten meevoeren door een moslimman. Als jonge vrouw leerden ze een op het oog moderne en ontwikkelde man (een student, arts, zakenman, of diplomaat) kennen, die zich enorm uitsloofde om hun hart te veroveren. Hij was weliswaar moslim, maar deed meestal weinig of niets aan het geloof. Vaak bleef het paar aanvankelijk in het westen wonen en bleek pas na geruime tijd dat de man het liefst voorgoed terug wilde naar het land van herkomst. Soms waren de vrouwen er al eens op bezoek geweest en waren zij onder de indruk geraakt van de vriendelijkheid en gastvrijheid van de familie en vrienden van hun echtgenoot. Vestiging in zijn geboorteland leek daarom geen slechte optie, te meer daar ze veronderstelden er in status en gemak (bedienden!) op vooruit te gaan.

Ze beseften niet dat er een fundamenteel verschil is tussen de positie van een gast en die van een schoondochter. In een patriarchale familie neemt de schoondochter de allerlaagste plaats in en is ze de voetveeg van haar schoonmoeder. Er treedt pas een bescheiden verbetering in haar situatie op wanneer ze een zoon baart. Werkelijke invloed krijgt ze niet voor ze zelf schoondochters heeft om te chicaneren. De eens zo vooruitstrevend schijnende echtgenoot vervalt door de invloed van familie en vrienden binnen de kortste keren weer in het cultureel voorgeschreven gedrag. Hij wordt geridiculiseerd als hij te veel aandacht voor zijn vrouw heeft, of rekening houdt met haar wensen. Als hij zijn geloof vroom gaat belijden, wordt hij een echte tiran. Tegen de tijd dat de vrouw beseft dat ze in de val is gelopen, is het meestal te laat. Sommige vrouwen vechten voor hun onafhankelijkheid, maar de meesten berusten uiteindelijk in hun weinig benijdenswaardige lot.

Deze soort zijn er helaas nog veel. Ik ken er zo enkelen en zij zijn de ferventste anti-moslima's die ze bestaan.

(2) De Naiëven.

Westerse vrouwen worden opgevoed met het waanidee dat ‘liefde alles overwint’ en dat ‘ze hun hart moeten volgen’. Daarom rinkelen er niet genoeg alarmbellen als ze ‘verliefd’ worden op een moslim. Ze zijn maar al te graag bereid te geloven dat hun gevoelens worden beantwoord. Een enkele maal zal dat inderdaad het geval zijn, maar meestal is deze man er alleen maar op uit om gebruik van hen te maken:
- Ze worden gebruikt als seksuele uitlaatklep. Veel jonge moslims streven ernaar zoveel mogelijk westerse vrouwen af te werken voor ze doen wat er van hen verwacht wordt: trouwen met een moslimmeisje dat door hun ouders is uitgezocht.
- Ze worden gebruikt als middel van bestaan. Veel vurige moslimminnaars ontpoppen zich als ‘loverboys’ die een meisje eerst het hoofd op hol brengen om vervolgens te proberen haar met mooie woorden of desnoods met (dreiging van) geweld achter het raam te krijgen.
- Ze worden gebruikt als toegangspoort tot Europa. Voor veel armlastige mannen is trouwen met een Europese ingezetene de makkelijkste manier om een land van melk en honing binnen te komen.

Men moet niet denken dat alleen zeer jonge en zeer domme vrouwen in deze hoogstandjes van taqiyya trappen. In het verleden nam ik geregeld deel aan georganiseerde reizen en daarbij viel het mij op hoeveel vrouwen zodra ze de grens gepasseerd waren ieder greintje gezond verstand overboord zetten en zich in de armen stortten van mannen die ze in Nederland geen blik waardig zouden keuren. Zo legde tijdens een Marokko-reis een van de alleengaande vrouwen, een juriste van begin dertig, het aan met het hulpje van de chauffeur, een vrijwel ongeletterde, graatmagere tiener zonder voortanden. Aan het eind van de reis pronkte hij vol trots met zijn splinternieuwe leren jack en was zij al op bezoek geweest bij zijn familie ("zo gastvrij"). Hoe het is afgelopen weet ik niet, maar aangezien een Marokkaan die je de weg wees al van mening was dat je hem als tegenprestatie wel mee mocht nemen naar Nederland, zou het me niets verbazen als hij nu hier rondscharrelt, een stuk dikker en voorzien van een stel spierwitte valse tanden.

Aangezien het hoofddoel van laatstgenoemde mannen een verblijfsvergunning voor Nederland (of een ander Europees land) is, hebben hun slachtoffers tenminste nog de troost dat de band met hun familie en vrienden in de meeste gevallen niet helemaal doorgesneden wordt en dat ze niet totaal van steun verstoken zijn als ze het parasitaire gedrag niet langer pikken.

Doet me denken aan een voormalig klasgenote, die uit haar extreem linkse principes met een moslim getrouwd is, omdat ze het als haar plicht aanzag. Ze ziet er echt niet gelukkig uit, maar het is haar zaak.

(3) De Masochisten.

Niet alle vrouwen zijn geheel onwetend als ze zich vergooien aan een moslimman. Er is een groep vrouwen die zich aangetrokken voelt tot de islam, zich bekeert en bewust een moslimechtgenoot zoekt. Het is onmis-kenbaar dat de meesten van deze bekeerlingen een zeer negatief zelfbeeld hebben (of beter gezegd, een behoorlijke portie zelfhaat koesteren). Ze hebben vaak een strengreligieuze achtergrond (katholiek of gereformeerd), maar de liberaliseringstendens in het huidige christendom heeft hen beroofd van broodnodige zekerheden. Ze voelen zich veiliger binnen het keurslijf van de islam, waar zelfs de meest simpele handelingen zijn gereguleerd. Veel van deze vrouwen zijn niet bepaald aantrekkelijk: ze behoren overduidelijk tot de verliezers op de Nederlandse relatiemarkt. Wat een verademing schijnt dan een relatie waarin het uiterlijk geen enkele rol speelt. Islamitische huwelijksgegadigden zijn er volop: deze vrouwen verschaffen toegang tot een westers welvaartsparadijs en ook de gedachte ongestraft een lid van een superieure groep te kunnen vernederen is voor vele moslims onweerstaanbaar. De buitenkant telt voor hen natuurlijk net zo zeer, maar compensatie voor het gebrek aan uiterlijk schoon van hun nieuwbakken echtgenotes is makkelijk te vinden.

Omdat deze vrouwen hun omgeving en zichzelf per se willen bewijzen dat ze de juiste keuze gemaakt hebben, worden ze vaak bijzonder fanatiek. Hoofddoeken en sluiers zijn vanzelfsprekend en degenen die het meest zuiver in de leer zijn zouden zelfs het liefst een boerka dragen. Niet zelden breken ze met hun 'ongelovige' familie. De weg terug, hoe graag sommigen deze diep in hun hart misschien zouden willen kiezen nadat ze de ‘ware islam’ hebben leren kennen, is afgesloten -al is het alleen maar omdat ze als ‘afvallige’ hun leven niet meer zeker zijn.

Het gros van de vrouwen die zich laten verleiden door een moslimman zijn volkomen onkundig van de ‘ware islam’. Ze krijgen hoogstens een ‘vanilleversie’ gepresenteerd, waarbij hen de conclusie wordt opgedrongen dat er geen wezenlijk verschil is met het christendom. Ze komen onvermijdelijk van een koude kermis thuis. Terwijl het voor moslimmannen aanbevelenswaardig is zich vóór het huwelijk niet veel gelegen te laten liggen aan de regels van de islam (en men dus ten onrechte tot de conclusie kan komen dat het geloof hun niet veel beduidt), is dat na de grote stap wel anders. Er zijn voor de man grote voordelen verbonden aan een ‘echt islamitisch huwelijk’: verzorging rond de klok, seks wanneer je maar wilt, absolute gehoorzaamheid en de mogelijkheid dit alles met geweld af te dwingen. Veel moslimmannen gaan hun religie dan ook plotseling in een heel nieuw licht zien. Vrouwen die in de veronderstelling verkeerden dat hun echtgenoot er een van het ‘gematigde’ soort was, ontdekken opeens zijn ware aard. Niet zelden worden ze fors onder druk gezet om zich te bekeren tot de islam, hoewel hen eerst was voor-gespiegeld dat hun afwijkende geloof (of ongeloof) geen probleem was. Indien ze, om van het gezeur af te zijn, in bekering toestemmen, is het hek van de dam en zal hun echtgenoot niet rusten voordat ze zijn getrans-formeerd tot een puur islamitische huissloof. Om hun triomf te vieren noemen sommige mannen hun eerstgeboren zoon ‘Overwinning’.

Het mag dan ook geen verbazing wekken dat een onevenredig deel van deze huwelijken geen lang leven beschoren is. Na de scheiding begint voor vele vrouwen de hel pas echt. Menige moslimman kan het onmogelijk verkroppen ‘aan de kant te zijn gezet’ en uit wraak terroriseert hij zijn ex-vrouw nog erger dan tevoren. Het meest effectieve middel is het ontvoeren van de kinderen naar hun vaderland. Aangezien volgens de sharia en de wetten van de meeste moslimlanden de kinderen aan de vader toebehoren, is het uiterst moeilijk hen weer met hun moeder te verenigen.

Het trieste verhaal van Betty Mahmoody is algemeen bekend. In ons land kunnen de avonturen van Sara en Ammar weinigen zijn ontgaan. De Belgische Geneviève Lhermitte raakte zo depressief van haar ongelukkige huwelijk dat ze haar vijf kinderen de keel doorsneed, hetgeen ook het nodige opzien baarde. Het internet staat vol hartverscheurende verhalen van (ex-)partners van moslims. Je zou dus verwachten dat westerse vrouwen zo langzamerhand voldoende gewaarschuwd zijn en dat ze moslimmannen mijden als de pest, maar velen schijnen ziende blind en horende doof te zijn (waarvan types als Anja Meulenbelt meest afschrikwekkende bewijs vormen).

Westerse vrouwen die zich, tegen beter weten in, met een moslimman afgeven verdienen daarom alles wat hen overkomt.

Ik ben ook niet moeders mooiste en ik weet dat mijn Westerse man, sinds ik enkele kilo's aangekomen ben, me op fysiek vlak niet meer ziet staan, maar nog liever dat dan me inlaten met iets wat ik als aan lagere soort beschouw. Het spijt me, maar ik weet dat ik genoeg zwarten en moslims zou kunnen krijgen, maar ik vind deze mensen uiterlijk even walgelijk als dat de meeste Westerse mannen mij vinden.
Ik heb mijn trots en beschouw seksisten als waardeloze wezens, ongeacht hun motivatie.