28 jaar geleden waren we met 30.000 in Gent

[Hendrik de Stoute]

28 jaar geleden in april was er een grote betoging in Gent. 30 �* 35.000 betogers dixit de Gentse politie. Wat was er toen aan de hand ? Even de pers van toen erbij halen:

"Le Soir" (22/4/80) titelde toen "<<Belgique, éclate>>, ont crié 30.000 manifestants flamands �* Gand". "Le Soir" schreef verbouwereerd : "(...) des groupes réclamant même une république de Flandre". In "La Libre Belgique" (22/4/80) stond er, onder de kop "Une Flandre de la haine", dit als commentaar :"(...) une Flandre qui n'a rien de profond, qui n'est celle que de la haine, du repli sur soi et des rêves dérisoires".

In de Nederlandstalige pers een andere toon. In "Het Laatste Nieuws" (22/4/80) schreef Leo Verbist toen onder de kop "Waarschuwing" volgend commentaar : "De hele betoging kan gezien worden als een toenemende radicalisering, vooral bij de jongeren". "De Standaard" (22/4/80) kopte toen : "Vlaamse betoging massaal sukses. Anti-belgicisme neemt toe". En "De Rode Vaan", het toenmalige weekblad van de Belgische Kommunistische Partij, schreef op 24/4/80 : "Het zou echter onjuist zijn de tienduizenden betogers allemaal over de neo-fascistische kam te scheren. Daarvoor was de aanwezigheid van de Vlamingen uit de Brusselse periferie en uit Vlaams-Brabant te groot. Mensen van diverse pluimage die terecht bezorgd zijn om de toekomst van hun grondgebied en leefmilieu."

We zijn nu 28 jaar later. Ik lees vandaag in "La Libre Belgique" : "Dans un sondage publié samedi, la moitié des Flamands (49,7%) se sont dit favorables �* l'éclatement de la Belgique, un niveau jamais atteint par les partisans de l'indépendance de la Flandre." In "Het Laatste Nieuws" : "Het communautaire gekrakeel van het voorbije jaar heeft ook diepe wonden geslagen. Voor de allereerste keer wil een meerderheid van de Vlamingen dat België barst."

28 jaar later kunnen we alleen bevestigen wat toen ook al duidelijk was. Dit land heeft geen (slechte) compromissen nodig om de communautaire problemen op te lossen maar een (echte) oplossing. Een confederaal België waar de deelstaten bepalen welke bevoegdheden aan de federale staat toekomen is een echte oplossing. Een ander is een volledig autonoom of onafhankelijk Vlaanderen, Brussel en Wallonië in een sociaal Europa van de regio's.
We moeten durven kiezen voor verandering. Wie doet mee?

Hendrik de Stoute
DE RODE TONG VAN DE LEEUW
www.derodetongvandeleeuw.be

[Hendrik de Stoute]

En 54 jaar geleden titelde het maandblad "La Wallonie Libre" al :
"L'unité belge reste un mythe"



bron : La Wallonie Libre | Mei 1954

[Pelgrim]

Hey, de vooruit schreef zo'n dingen al in de negentiende eeuw.

Toen waren de socialisten nog socialisten.

Jaani kan ongetwijfeld een paar fraai citaatjes van het socialistisch blad over de trikoloor aanhalen.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Hey, de vooruit schreef zo'n dingen al in de negentiende eeuw.

Toen waren de socialisten nog socialisten.

Jaani kan ongetwijfeld een paar fraai citaatjes van het socialistisch blad over de trikoloor aanhalen.

Je bedoelt dit?

"O nationale vunze vod, zonder ziel, zonder zinnebeeld voor den arbeider, sla in den storm der staatkunde, gerust tot flarden en waai te niet naar de vier windstreken der aarde"

[Animalman]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Je bedoelt dit?

"O nationale vunze vod, zonder ziel, zonder zinnebeeld voor den arbeider, sla in den storm der staatkunde, gerust tot flarden en waai te niet naar de vier windstreken der aarde"

Kijk waar is de tijd dat er nog in een mooie, poëtische of tenminste welbespraakte klare taal aan politiek werd gedaan, in plaats van de huidige stopwoorden-rhétorique?

[Patriot!]

Jaja, blablabla. Hieronder een écht onderzoek van een Universiteit:

VLAMING DAN TOCH NIET GERADICALISEERD

di 10/06/08 13:58 (UPDATE video) - Bijna de helft van de kiesgerechtigde Vlamingen is voor het behoud van de federale staat, maar vindt wel dat de gemeenschappen en gewesten moeten worden versterkt. Slechts een kleine minderheid wil een splitsing van België. Dat blijkt uit een postelectoraal verkiezingsonderzoek van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (ISPO) van de KU Leuven.

Na de verkiezingen van 2007, de moeizame regeringsonderhandelingen en communautaire perikelen is het beeld gevormd van een sterk geradicaliseerd Vlaanderen. Onterecht, zo blijkt uit een onderzoek van ISPO.

Professor Swyngedouw licht onderzoek toe

Sinds 1991 is het aantal mensen dat de Vlaamse onafhankelijkheid nastreeft, niet significant gestegen (9,6%). Eenzelfde continuïteit is merkbaar aan de andere kant van het spectrum, bij hen die vinden dat het unitaire België moet worden hersteld (11,7%).

Bijna de helft van de Vlamingen (46%) vindt dat de gewesten en gemeenschappen meer bevoegdheden moeten krijgen, maar dan wel binnen een federaal kader. Een minderheid (11,2%) vindt dat de federale staat versterkt moet worden.

Een vijfde van de ondervraagden (20,6%) vindt dat er niets moet worden veranderd.
Belgicisten en separatisten in evenwicht

Meer dan de helft (53%) van zij die voor Vlaamse onafhankelijkheid kiezen, stemde op 10 juni 2007 voor Vlaams Belang. Slechts 14,8% van hen koos voor CD&V/N-VA.

De unitaristen vinden we voornamelijk bij de drie traditionele partijen: CD&V/N-VA (18,3%), SP.A-Spirit (21,4%) en Open VLD (19,5%), maar ook bij Vlaams Belang (17%).

Opvallend is dat - met uitzondering van Vlaams Belang - het aantal separatisten binnen een partij nooit significant groter is dan het aantal unitaristen.

Binnen SP.A-Spirit is de groep unitaristen zelfs 4,3 keer groter dan de groep separatisten. Binnen Open VLD zijn er 3 unitaristen tegenover 1 separatist en bij CD&V/N-VA is de verhouding 1,5 unitarist tegenover 1 onafhankelijke.

Desondanks is er voor de groep belgicisten geen politiek onderdak. Geen enkele partij heeft immers een duidelijke pro-Belgische lijn. De (even grote) groep Vlaamsgezinden daarentegen heeft keuze te over.
Beslissingsmacht bij Vlaanderen of België?

Op de vraag waar de beslissingsmacht in ons land moet liggen, in Vlaanderen of bij België, opteert 42,3% voor Vlaanderen en 40,6% voor België.

Daarmee is sinds 2003 een lichte tendenswijziging zichtbaar. Sinds 1991 was het aantal mensen dat voor België koos als machtcentrum iets groter (50%) dan het aantal mensen die richting Vlaanderen kijken voor beslissingen (33%). Sinds 2003 is de verhouding gekanteld naar 40 - 40%.

Dezelfde cijfers zien we terugkeren als we polsen naar de mogelijke splitsing van de sociale zekerheid. 42% is voor de splitsing, 41,2% wil de sociale zekerheid op federaal niveau behouden.

Opvallend, er is minder solidariteit wat betreft tewerkstelling en arbeid. Meer mensen (53%) zijn gewonnen voor de regionalisering van deze materie. Slechts 27% vindt dat een slecht idee.
Staatshervorming is geen prioriteit

Opmerkelijk is dat bij slechts 19% van diegenen die vinden dat ons land gesplitst moet worden, de staatshervorming ook degelijk een rol heeft gespeeld in het stemhokje.

Uiteindelijk is de splitsing van België dus maar doorslaggevend voor zo'n 3,9 procent van het Vlaamse electoraat , een gelijkaardig cijfer als bij de verkiezingen van 1991.

De staatshervorming komt ook maar op de 11e plaats als mensen een rangorde wordt gevraagd van 3 thema's die hun stemgedrag richting geven. Op de eerste plaats staat werkgelegenheid en tewerkstelling.

38,7% van de ondervraagden duidt werk aan als thema waar hij rekening mee hield toen hij zijn stem uitbracht. Gezondheidszorg en pensioenen volgen met respectievelijk 36% en 34,1%.

De inzet van de verkiezingen van 2007 bleek dus veeleer sociaal-economisch dan communautair geïnspireerd.

[Hendrik de Stoute]

Antwoord uit Wallonië :

"La Belgique unie, c'est aussi une Belgique refusant aux Flamands d'être flamands et aux Wallons d'être wallons."

José Fontaine, directeur van Toudi Wallonie Républicaine - 12/06/08
bron : http://forum.toudi.org/viewtopic.php?p=44359#44359

[Keats]

Ik zag gister in een boek uit WO I een Vlaamse betoging voor Vlaanderen, een zee van hoofden, minstens 5 tot 10000. En dat was al in 1919 ofzo.

Kortom jongens, ik zie weinig verandering...

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Jaja, blablabla. Hieronder een écht onderzoek van een Universiteit:

Blabla. En is het land nu gered dankzij die Swyngedouw? Is er al een stabiele federale regering ipv die interimbende? Kunnen er nu in 2011 federale verkiezingen plaatsvinden? Of dient dit onderzoek enkel om de belgicistische achterban wat ijdele hoop te geven?

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

De inzet van de verkiezingen van 2007 bleek dus veeleer sociaal-economisch dan communautair geïnspireerd.

Hoe kan je die twee zaken nu scheiden? Denk je dat economie, cultuur, democratie,... allemaal los van elkaar zwevende dingen zijn? Die geen enkele impact op elkaar zouden hebben?

[Hendrik de Stoute]

Heb een boekje uit 1918(!) ontdekt dat "Waarom? Daarom!" heet en het opent met de vraag "Waarom de Vlamingen eigen regeering, eigen wetgevende macht en eigen bestuur eischen?" Het boekje refereert op de eerste pagina's naar de auteur en historicus van christelijke huize Desiderius A. Stracke die 5 jaar vroeger in een artikel zou geschreven hebben dat "in geheel Europa geen volk te vinden is dat zòò laag staat onder geestelijk en zedelijk opzicht als het Vlaamsche". Het boekje beaamt deze stelling maar klaagt daarvoor de Belgische regering aan. "Zij, en niemand anders, is de bewerker van dien schandelijken toestand". Het boekje is uitgegeven in 1918. Een jaar later worden er zware straffen uitgesproken tegen onder andere de conservatief-katholiek August Borms (doodstraf), de kommunist Jef Van Extergem (20 jaar gevangenis) en de vrijzinnige Roza De Guchtenaere (15 jaar dwangarbeid) wegens staatsgevaarlijke flamingantische activiteiten en landverraad. Alle drie waren ze op de één of andere manier betrokken bij de vernederlandsing van de Universiteit van Gent en/of het uitroepen van de onafhankelijkheid van Vlaanderen in 1917. De strijd gaat voort. Voor een onafhankelijk Vlaanderen, een onafhankelijk Wallonië en wat mij betreft ook een autonoom Brussel in een sociaal en confederaal Europa van de regio's.

[santos]

Ge moet niet vragen hoelang de vlaamse politiekers zever zitten te verkondigen en niets doen.

[Leo]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Jaja, blablabla. Hieronder een écht onderzoek van een Universiteit:

VLAMING DAN TOCH NIET GERADICALISEERD

di 10/06/08 13:58 (UPDATE video) - Bijna de helft van de kiesgerechtigde Vlamingen is voor het behoud van de federale staat, maar vindt wel dat de gemeenschappen en gewesten moeten worden versterkt. Slechts een kleine minderheid wil een splitsing van België. Dat blijkt uit een postelectoraal verkiezingsonderzoek van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (ISPO) van de KU Leuven.

Na de verkiezingen van 2007, de moeizame regeringsonderhandelingen en communautaire perikelen is het beeld gevormd van een sterk geradicaliseerd Vlaanderen. Onterecht, zo blijkt uit een onderzoek van ISPO.

Professor Swyngedouw licht onderzoek toe

Sinds 1991 is het aantal mensen dat de Vlaamse onafhankelijkheid nastreeft, niet significant gestegen (9,6%). Eenzelfde continuïteit is merkbaar aan de andere kant van het spectrum, bij hen die vinden dat het unitaire België moet worden hersteld (11,7%).

Bijna de helft van de Vlamingen (46%) vindt dat de gewesten en gemeenschappen meer bevoegdheden moeten krijgen, maar dan wel binnen een federaal kader. Een minderheid (11,2%) vindt dat de federale staat versterkt moet worden.

Een vijfde van de ondervraagden (20,6%) vindt dat er niets moet worden veranderd.
Belgicisten en separatisten in evenwicht

Meer dan de helft (53%) van zij die voor Vlaamse onafhankelijkheid kiezen, stemde op 10 juni 2007 voor Vlaams Belang. Slechts 14,8% van hen koos voor CD&V/N-VA.

De unitaristen vinden we voornamelijk bij de drie traditionele partijen: CD&V/N-VA (18,3%), SP.A-Spirit (21,4%) en Open VLD (19,5%), maar ook bij Vlaams Belang (17%).

Opvallend is dat - met uitzondering van Vlaams Belang - het aantal separatisten binnen een partij nooit significant groter is dan het aantal unitaristen.

Binnen SP.A-Spirit is de groep unitaristen zelfs 4,3 keer groter dan de groep separatisten. Binnen Open VLD zijn er 3 unitaristen tegenover 1 separatist en bij CD&V/N-VA is de verhouding 1,5 unitarist tegenover 1 onafhankelijke.

Desondanks is er voor de groep belgicisten geen politiek onderdak. Geen enkele partij heeft immers een duidelijke pro-Belgische lijn. De (even grote) groep Vlaamsgezinden daarentegen heeft keuze te over.
Beslissingsmacht bij Vlaanderen of België?

Op de vraag waar de beslissingsmacht in ons land moet liggen, in Vlaanderen of bij België, opteert 42,3% voor Vlaanderen en 40,6% voor België.

Daarmee is sinds 2003 een lichte tendenswijziging zichtbaar. Sinds 1991 was het aantal mensen dat voor België koos als machtcentrum iets groter (50%) dan het aantal mensen die richting Vlaanderen kijken voor beslissingen (33%). Sinds 2003 is de verhouding gekanteld naar 40 - 40%.

Dezelfde cijfers zien we terugkeren als we polsen naar de mogelijke splitsing van de sociale zekerheid. 42% is voor de splitsing, 41,2% wil de sociale zekerheid op federaal niveau behouden.

Opvallend, er is minder solidariteit wat betreft tewerkstelling en arbeid. Meer mensen (53%) zijn gewonnen voor de regionalisering van deze materie. Slechts 27% vindt dat een slecht idee.
Staatshervorming is geen prioriteit

Opmerkelijk is dat bij slechts 19% van diegenen die vinden dat ons land gesplitst moet worden, de staatshervorming ook degelijk een rol heeft gespeeld in het stemhokje.

Uiteindelijk is de splitsing van België dus maar doorslaggevend voor zo'n 3,9 procent van het Vlaamse electoraat , een gelijkaardig cijfer als bij de verkiezingen van 1991.

De staatshervorming komt ook maar op de 11e plaats als mensen een rangorde wordt gevraagd van 3 thema's die hun stemgedrag richting geven. Op de eerste plaats staat werkgelegenheid en tewerkstelling.

38,7% van de ondervraagden duidt werk aan als thema waar hij rekening mee hield toen hij zijn stem uitbracht. Gezondheidszorg en pensioenen volgen met respectievelijk 36% en 34,1%.

De inzet van de verkiezingen van 2007 bleek dus veeleer sociaal-economisch dan communautair geïnspireerd.

Aandoenlijk, niet?

Iemand heeft me eens uitgelegd dat in tegenstelling tot wat de naïeve burger denkt opiniepeilingen niet dienen om in demokratische richting de overheid te laten weten wat de burger wil maar wel om in totalitaire richting de burger te vertellen wat hij behoort goed te vinden. Denk maar aan het verdrag van Lissabon waar inspraak van de burger met alle mogelijke middelen geweerd wordt. Met dank aan de Ieren waar dat soort gekonkel grondwettelijk niet kan. En waar de grondwet nog meer betekent dan het vodje papier dat het bij ons geworden is (denk maar aan artikel 35).

De aangekaarte peiling is een nieuwe illustratie daarvan. Als de resultaten in de lijn zouden liggen van de verkiezingsuitslagen was er geen vuiltje aan de lucht. Hier is het verband totaal zoek. Een kind kan zien dat er iets niet klopt. Hoe komt dat? Kommentator Hoegin van In Flanders Fields heeft niet alleen de resultaten maar ook de vragen bekeken en onmaskert het bedrog. Oordeel zelf:

Eerste bedrog: de asymmetrische meerkeuzevraag. Vraag aan een kind of het een snoepje wil, en de kans is groot dat het ja zegt. Vraag aan een kind of het een snoepje, een koekje, een appel, een boterham, of misschien iets te drinken wil, en de kans wordt onmiddellijk al een pak kleiner dat het voor het snoepje kiest. En dus hebben kinderen eigenlijk feitelijk geen zin in snoep, zullen «wetenschappers» als een Marc Swyngedouw en een Dave Sinardet in koor uitroepen (terloops en voor een goed begrip: beiden zijn medewerkers van Sampol). Dezelfde truuk werd gebruikt in de wetenschappelijke onderzoeken over het migrantenstemrecht, waar de ondervraagden een batterij mogelijke en onmogelijke varianten op het migrantenstemrecht werd voorgehouden, en hetzelfde deden Marc Swyngedouw en Nathalie Rink dus ook in hun studie. Let trouwens op de asymmetrie in het opstellen van de meerkeuzevraag: tegenover één antwoord tegen migrantenstemrecht stonden vaak vier of vijf antwoorden vóór migrantenstemrecht, precies zoals er in deze studie ook vier antwoorden vóór België staan tegenover slechts één antwoord tegen België.

Tweede bedrog: het onaantrekkelijke verkeerde antwoord. Een ondervraagde wekt niet graag de indruk dat hij een moeilijk of extremistisch mens is. En dat geldt a fortiori voor Vlamingen – daarom ook dat België nog steeds bestaat. Krijg je dus de keuze tussen «België moet gesplitst worden» –en let daarbij dus op de zeer elegante en uitnodigende formulering– en «De federale staat moet blijven maar met meer bevoegdheden voor de gemeenschappen en gewesten dan nu het geval is», dan moet je al goed bij de pinken zijn en beseffen hoe deze studie later als propagandamateriaal zal gebruikt worden om het antwoord te geven dat werkelijk overeenstemt met je mening. Het zou me absoluut niet verbazen als enkele van de ondervraagden zich vandaag voorgenomen hebben de volgende keer een straffer antwoord te geven moesten ze nogmaals ondervraagd worden.

Derde bedrog: de arbitraire reductie. Na het opsplitsen van de binaire vraag naar een asymmetrische meerkeuzevraag, waarbij het ongewenste antwoord dan nog eens zo geformuleerd werd dat het onaantrekkelijk wordt, volgt opnieuw de reductie naar een dichotomie. Wie bijvoorbeeld voor meer Vlaanderen koos, wordt onverbiddelijk in de groep aanhangers van België geplaatst. En wie de meeneem-Chinees die al twintig jaar in Vlaanderen woont en perfect Nederlands spreekt ook wel wat stemrecht wil gunnen voor, ach wat, bijvoorbeeld de provincieraad, is plots een voorstander van migrantenstemrecht. Tel echter de 45% voorstanders van meer Vlaanderen bij de 10% onvoorwaardelijke splitsers, en de studie wordt opmerkelijke consistent met de peiling van Het Laatste Nieuws: een kleine meerderheid wil eigenlijk van België af. Of nog, met het cijfermateriaal van de studie is er eigenlijk niets fout, maar over de analyse en vooral de bewerking ervan valt duidelijk wel één en ander te zeggen...

Want op deze manier wordt dus zelfs onder de kiezers van het Vlaams Belang een meerderheid voor België gevonden, wat gretig aangegrepen wordt door Marc Swyngedouw & Co om aan te tonen dat Vlaanderen echt geen splitsing van België wil. Hij beseft natuurlijk niet dat hij op die manier de poten vanonder zijn eigen «wetenschappelijke» stoel wegzaagt, want een betere illustratie van zijn bedrog bestaat er niet.

[FDM]

verandering is niet altijd verbetering
maar nu kunnen we niet meer slechter

[Hendrik de Stoute]

Vandaag in Le Soir houdt één van hun redacteurs een betoog voor een confederaal België : "La route est limpide : sauf �* souhaiter l'éclatement pur et simple du Royaume, négocions un Etat confédéral mature, composé de trois régions émancipées."

Bron :
"Le très stupéfiant corridor de Waterloo" | Luc Delfosse - Le Soir maandag 16 juni 2008 | http://www.lesoir.be/forum/editos/le...6-606400.shtml

[Leo]

Oorspronkelijk geplaatst door Hendrik de Stoute

Vandaag in Le Soir houdt één van hun redacteurs een betoog voor een confederaal België : "La route est limpide : sauf �* souhaiter l'éclatement pur et simple du Royaume, négocions un Etat confédéral mature, composé de trois régions émancipées."

Bron :
"Le très stupéfiant corridor de Waterloo" | Luc Delfosse - Le Soir maandag 16 juni 2008 | http://www.lesoir.be/forum/editos/le...6-606400.shtml

Too little too late.