Witte school - Zwarte school

[Weisse Wolf]

Ook bij ons is het fenomeen bekend, al neemt het hier nog niet dezelfde dramatische proporties aan als boven de Moerdijk. In een krampachtige poging om van de scholen een perfecte afspiegeling van de gekleurde samenleving te maken, werden goedbedoelde spreidingsplannen uitgedokterd. In eigen land kwam er een zogenaamd anti-discriminatiepact dat scholen verplicht allochtone kinderen in te schrijven. Veel zoden brengt dat allemaal niet aan de dijk. Eens een school verkleurt, is er doorgaans geen houden meer aan. Autochtone ouders vluchten dan massaal met hun kinderen naar 'witte' scholen in de dure rand van de stand.

In Nederland is de segregatie of apartheid op de schoolbanken een feit. HP/ De Tijd: "Meer dan de helft van de 201 Amsterdamse basisscholen is op dit moment 'zwart' (met meer dan 70% allochtone leerlingen). Op 54 van die scholen is zelfs geen enkel Nederlands kind meer te vinden. 127 scholen bestaan voor meer dan de helft uit allochtone achterstandsleerlingen."

HP/De Tijd (26 maart 2004) brengt over zeven bladzijden het onthutsende verhaal van een autochtone moeder die vruchteloos op zoek gaat naar een goede school voor haar dochter. "In Amsterdam heb je als ouder bitter weinig keus. Sinds 2000 hanteren alle Amsterdamse openbare en sommige algemeen-bijzondere scholen het postcodebeleid: kinderen moeten zoveel mogelijk binnen hun eigen postcode naar een school. Het idee erachter is om zo de spreiding van allochtone en autochtone leerlingen over de scholen te verbeteren. Ter bevordering van het kennisniveau en de integratie van minderheden."

Maar, zo stelt de journaliste vast, dankzij het postcodebeleid wordt in Amsterdam nu volop met adressen gesjoemeld want "geen ouder zal zijn eigen kind opofferen aan het multiculturele ideaal" ... "Witte bewuste ouders zijn veel te eigenwijs om zich een schoolkeuze te laten opdringen. Ze zullen kiezen in het belang van hun eigen kind. En dat betekent: verhuizen! De stad uit of naar dat postcodegebied waar de meeste andere witte ouders wonen en waar scholen dus ook automatisch wit zijn." Of hoe de overheid ongewild de gettovorming nog in de hand werkt.

De kwaliteit van het onderwijs, het omgevingsklimaat en de botsing van fundamentele waarden zetten de verdraagzame reporter aan om haar dochter toch maar naar een 'witte' school te sturen. "Als ik aan de schoolpoort een kudde moeders zie staan met hoofddoeken en jassen tot op de enkels, een onverstaanbare taal murmelend, een baby lurkend aan een fles limonade in de buggy, dan denk ik: dit zullen mijn vriendinnen niet worden. Ligt dat aan mij? Gedeeltelijk. Andersom zullen Turken en Marokkanen hun kinderen ook liever niet bij mij over de vloer laten komen."

De multiculturele samenleving is een zeepbel die uit elkaar spat als ze op de realiteit botst.

[Weisse Wolf]

Multiculturele verrijking

"In de lokalen zag ik toch wel heel veel donkere gezichtjes. 'Wat is het percentage allochtonen hier eigenlijk?', vroeg ik achteloos. De administratrice deed net of ze de vraag niet begreep. 'Allerlei culturen zitten hier op school, dat maakt het juist zo bijzonder', zei ze verrukt. Ik knikte beleefd. 'Hoeveel Nederlandse kinderen zitten hier dan?', probeerde ik. 'Op dit moment één op vier', zei de gepensioneerde administratrice. Ik zei dat ik er nog eens over zou nadenken, en verliet het gebouw. In de gang stonden de prachtigste beeldhouwwerkjes. 'Gekleid door de blanke kindertjes die zich stierlijk vervelen tijdens de lessen', hoorde ik mijzelf politiek incorrect denken."

Dramatisch voor het onderwijs

In Nederland kennen we de Citotoets. "Daaruit is af te lezen hoe de leerlingpopulatie van een school is samengesteld. Er zijn zeven schoolscoregroepen. In scoregroep 1 bevinden zich uitsluitend scholen met leerlingen van goed opgeleide Nederlandse ouders en in scoregroep 7 bevinden zich hoofdzakelijk achterstandsleerlingen van wie de ouders in een niet-geïndustrialiseerd land zijn geboren en een beperkte opleiding hebben gehad. (...) Ik wilde een school voor mijn dochter die in categorie 2 viel, besloot ik. Maar tot mijn schrik ontdekte ik dat de scholen in onze buurt allemaal in categorie 5, 6 en 7 vallen. Op zich niet uitzonderlijk. Het is een niveau dat voor ruim 70 % van de Amsterdamse basisscholen geldt, terwijl dat percentage voor alle Nederlandse basisscholen samen maar achttien procent is. Wij hoogopgeleide witte ouders, hebben dus de pech dat we in Amsterdam zijn blijven wonen, concludeerde ik."

Kiezen op kleur

"De meeste witte ouders kiezen net als ik op 'kleur', zo bleek uit een recent onderzoek van de gemeente Amsterdam naar schoolkeuzemotieven. 60 % van de Nederlandse ouders kijkt in eerste instantie naar de 'zwartheid' van een school. Volgens mij ligt dat percentage in werkelijkheid nog veel hoger. De 'kleur' van een school is namelijk nog steeds een gevoelig onderwerp. Ouders maken je stilzwijgend voor racist uit als je het beestje bij naam noemt. Ze beginnen dan over de multiculturele samenleving en de gekleurde toekomst van Nederland."

'Leuk' toch?

"Haast alle ouders praten over een leuke 'gemengde' school voor hun kind. Sommigen zeggen zelfs dat ze hun kind heel bewust nar een zwarte school zullen sturen, met het argument: 'Zelf hadden we vroeger toch ook achterstandskinderen uit arbeidersgezinnen in de klas? En zo slecht zijn we niet terechtgekomen.' Maar als hun kinderen twee jaar zijn en zij die leuke buurtschooltjes met hun gebrekkig Nederlands sprekende leerlingen van dichtbij hebben gezien, zeggen zij ineens een tuin nodig te hebben of een garage, en binnen een mum van tijd zijn ze de stad uit, of verhuizen ze naar de periferie waar de laatste witte scholen te vinden zijn."

Leve de gemengde school?

"Een 'gemengde' school is goed voor een kind, is de officiële opvatting, ook voor een wit kind. Onlangs zei de nieuwe wethouder (schepen) van Onderwijs, Ahmed Aboutaleb, het nog met zoveel woorden: 'Een wit kind zal vroeg of laat moeten presteren in een gekleurde omgeving. Een volledig witte school is daarvoor geen ideale basis. Hoogopgeleide ouders zouden beter moeten weten', vond hij. Daarmee suggereerde hij dat het probleem bij de witte ouders ligt, die hun neus optrekken voor een paar immigrantenkinderen in de klas. Maar dit soort idealisme is in Amsterdam al jaren achterhaald."

Allochtone demografische tijdbom

"De realiteit is dat op dit moment de meerderheid -67 %- van de Amsterdamse schooljeugd van allochtone afkomst is, waarvan het grootste gedeelte (ongeveer de helft) Marokkanen, Turken, Surinamers en Antillianen. Van alle grote steden is dit percentage verreweg het hoogst in Amsterdam. De oorzaak van die snelle uitbreiding is dat er de afgelopen twaalf jaar door gezinshereniging een concentratie is ontstaan van immigranten in de 'gezinsvormende leeftijd'. Deze groep ouders is door de aanhoudende huwelijksmigratie nog steeds groeiend. En niet-westerse allochtonen krijgen nu eenmaal veel meer kinderen dan Nederlanders, zodat de verhoudingen in de schoolpopulatie in rap tempo zijn scheefgegroeid."

Witte vlucht

"Steeds meer Nederlandse ouders met jonge kinderen gaan de stad uit. Het gevolg is dat in het basisonderwijs 49 % van alle Amsterdamse kinderen tot de categorie 'allochtone achterstandleerling' behoort."

Idealen botsen met realiteit

"De onderwijssegregatie in de hoofdstad is compleet. Tegen deze ontwikkeling, die zich in alle grote steden voordoet, valt weinig te ondernemen, zo is keer op keer gebleken. Postcodebeleid, spreidingsdwang of meer voorlichting aan immigranten mag niet baten. Desegregatie mag dan sociaal wenselijk zijn, geen ouder zal zijn eigen kind opofferen aan dit multiculturele ideaal."

Mag ik voor een goede school kiezen?

"Ja, waarom kies ik eigenlijk voor een witte school? Ik zal proberen het hier in alle eerlijkheid uit de doeken te doen. Ten eerste wil ik voor mijn dochter een basisschool die de hoogste kans biedt op doorstroming naar voorbereidend wetenschappelijk onderwijs. Dat betekent in de praktijk een school met hoge Citotoetsresultaten, waar leerlingen goed Nederlands spreken en de leerkrachten gemotiveerd zijn. Turkse, Marokkaanse en Antilliaanse kinderen hebben tegen de tijd dat ze in groep acht zitten nog een taalachterstand van minimaal twee jaar ten opzichte van niet-achterstandleerlingen. Hun rekenachterstand is dan iets minder dan een jaar. (...) Onder Marokkaanse jongens verlaat zelfs één op de drie de middelbare school zonder diploma."

In belang van het kind

"Mijn eerste argument is dus pragmatisch: een groot percentage achterstandskinderen in de klas resulteren in niveauverlaging en vertraging van de lessen. En ik wil het mijn dochter niet aandoen dat ze zich jarenlang verveelt."

Voelen wij ons thuis?

"Ten tweede kijk ik bij het kiezen van een school naar andere ouders. Passen ze bij ons? Valt er een leuk gesprek mee te voeren? (...) Als ik daar een kudde moeders zie staan met hoofddoeken en jassen tot op de enkels, een onverstaanbare taal murmelend, een baby lurkend aan een fles limonade in de buggy, dan denk ik: dit zullen mijn vriendinnen niet worden. Ligt dat aan mij? Gedeeltelijk. Turken en Marokkanen zullen andersom hun kinderen ook liever niet bij mij over de vloer laten komen."

Racisme?

"In de 'Rapportage Minderheden 2003' blijkt dat 70 % van de Turken en Marokkanen in de eigen groep verkeert en geen Nederlandse vrienden heeft. Onder de tweede generatie is de identificatie met de eigen groep alleen maar toegenomen, ondanks de verbetering van de sociaal-economische positie en het verstrijken van de tijd. Tussen de eerste en de tweede generatie Marokkanen bestaat zelfs geen verschil meer in de mate waarin ze zich tot de eigen groep rekenen - dat geldt voor 95 % (!) van de Marokkaanse Nederlanders. 60 % van de Marokkaanse jongeren voelt zich in eerste instantie Marokkaan."

Botsende waarden

"Mijn derde argument is dat van 'conflicterende waarden'. Mijn dochter zal zo opgevoed worden dat ze een klasgenootje met een hoofddoekje tolereert, maar zal zij op haar beurt met haar blonde haren vrij kunnen bewegen wanneer zij een grote groep islamitische jongens in de klas heeft? Zal zij in de zomer in korte broek naar school kunnen? Zal zij vrij met haar mannelijke klasgenootjes kunnen knikkeren of schoolzwemmen?"

Tolerantie is zoek in islam

"Van huis uit hebben islamitische kinderen intolerante ideeën meegekregen over homo's, joden en vrouwen, waarmee ik mijn kind niet graag zie opgroeien. De verwrongen seksuele moraal van Marokkaanse jongetjes zie je jaarlijks in de zomer in het openbare zwembad, waar jongens van tien helemaal doordraaien bij het zien van meisjes in bikini."

Machowereld

"En dan heb ik het nog niet eens over de autoritaire opvoedingsmethoden waaraan migrantenkinderen soms zijn blootgesteld. Lijfstraffen zijn geen uitzondering. En de praktijk leert: kinderen die thuis geslagen worden, zullen hun angst botvieren op andere kinderen en hun leraar. Hoe moet de leerkracht met zijn democratische onderhandelingsmoraal dan nog de orde handhaven?"

Vrouwvijandig

"Ook als er geen geweld aan hun opvoeding te pas komt, heb ik mijn twijfels over de ondemocratische waarden waarmee de meeste Turkse en Marokkaanse kinderen worden opgevoed: vader is de baas. Daaronder staat de oudste broer, dan komen de andere mannelijke gezinsleden. Vrouwen moeten hun mond houden, niemand tot schande zijn en als maagd in het huwelijk treden. Het individu is bovendien ondergeschikt aan de familie-eer. Om die eer te handhaven is elk middel geoorloofd, van liegen tot moorden."

Nee, de problemen gaan niet vanzelf over

"Wie denkt dat dergelijke traditionele denkpatronen onder Turken en Marokkanen wel over zullen gaan, vergist zich. Ze zijn nauwelijks veranderd in de tijd, noch in de generaties, noch door een gunstiger economische positie, bleek in de 'Rapportage Minderheden'."

Foute vertrekpositie

"De hele aanname is al fout: bij het verdelen van alle immigranten over Amsterdam zouden namelijk alle scholen zwart zijn. Want niet 'etnische minderheden', maar Nederlandse kinderen vormen de minderheid. Een spreidingsbeleid zou er dus voor pleiten dat Nederlandse kinderen eerlijk over de stad verdeeld moeten worden. Maar met welk doel eigenlijk?"

Gelijke kansen? Vergeet het maar.

"In praktijk betekent 'gelijke kansen voor iedereen': talent en voorsprong moeten worden afgezwakt naar het gemiddelde. De sterken staan in dienst van de zwakkeren."

"Niks zielige allochtoontjes"

"Een gemiste kans, want het dalende wetenschappelijke niveau en het nijpende tekort aan 'innovatie' in Nederland zouden er juist voor pleiten om blanke kindertjes van hoogopgeleide ouders bij elkaar te zetten. We zouden ze moeten opzwepen tot de toppen van hun kunnen om de economische toekomst van Nederland veilig te stellen. Niks zielige allochtoontjes helpen met hun Nederlandse woordjes, maar: stampen, kennis vergaren! 'Nederland kennisland' was het toch?"

Nederlanders en Nederlandse kindjes worden gediscrimineerd!

"In Amsterdam worden Nederlandse kindjes gediscrimineerd. De (autochtone) minderheid die zorgt voor de hoogste Citoscore van Nederland, wordt in lekkende lokaaltjes gezet, waar geld- en ruimtegebrek aan de orde van de dag zijn. Want de witte openbare schooltjes in de binnenstad zijn de armste van heel Amsterdam. Dat komt doordat de (doorgaans allochtone) achterstandsleerling, voor wie een school twee keer zoveel subsidie ontvangt, inmiddels de maat is geworden voor de Amsterdamse gemeente. Van het idee 'koester de witte minderheid' is nog geenszins sprake."

[Tjolder]

Oorspronkelijk geplaatst door wolf

In belang van het kind

"Mijn eerste argument is dus pragmatisch: een groot percentage achterstandskinderen in de klas resulteren in niveauverlaging en vertraging van de lessen. En ik wil het mijn dochter niet aandoen dat ze zich jarenlang verveelt."

Voelen wij ons thuis?

"Ten tweede kijk ik bij het kiezen van een school naar andere ouders. Passen ze bij ons? Valt er een leuk gesprek mee te voeren? (...) Als ik daar een kudde moeders zie staan met hoofddoeken en jassen tot op de enkels, een onverstaanbare taal murmelend, een baby lurkend aan een fles limonade in de buggy, dan denk ik: dit zullen mijn vriendinnen niet worden. Ligt dat aan mij? Gedeeltelijk. Turken en Marokkanen zullen andersom hun kinderen ook liever niet bij mij over de vloer laten komen."


Foute vertrekpositie

"De hele aanname is al fout: bij het verdelen van alle immigranten over Amsterdam zouden namelijk alle scholen zwart zijn. Want niet 'etnische minderheden', maar Nederlandse kinderen vormen de minderheid. Een spreidingsbeleid zou er dus voor pleiten dat Nederlandse kinderen eerlijk over de stad verdeeld moeten worden. Maar met welk doel eigenlijk?"

Nederlanders en Nederlandse kindjes worden gediscrimineerd!

"In Amsterdam worden Nederlandse kindjes gediscrimineerd. De (autochtone) minderheid die zorgt voor de hoogste Citoscore van Nederland, wordt in lekkende lokaaltjes gezet, waar geld- en ruimtegebrek aan de orde van de dag zijn. Want de witte openbare schooltjes in de binnenstad zijn de armste van heel Amsterdam. Dat komt doordat de (doorgaans allochtone) achterstandsleerling, voor wie een school twee keer zoveel subsidie ontvangt, inmiddels de maat is geworden voor de Amsterdamse gemeente. Van het idee 'koester de witte minderheid' is nog geenszins sprake."

Mooie tekst die de pijnpunten duidelijk aanwijst.

Van waar komen deze berichtjes ?

[Weisse Wolf]

Het is een artikel uit HP/De Tijd overgenomen van de webstek van het Vlaams Blok.