De minst slechte keuze?

[renaat6]

Het is nu vrijwel duidelijk; de Amerikaanse democraten hebben gekozen voor een luchtfietsende dan wel onrealistisch en vaag blijvend 'verandering'-belovende, onervarende kruising tussen een afgewassen kopie J.F. Kennedy en Martin Luther King, als hun presidentskandidaat. Als de inspiratieloosheid van de Republikeinse tegenkandidaat, de oude Mac Cain, nog dogmatischer dan zijn partijgenoot en huidig president Bush, voldoende republikeinen tegen de borst stoot, zit het er in dat de volgende president van de VS voor de eerste maal in de geschiedenis geen afstammeling is van Europese kolonisten.
Dat klinkt nieuw, mooi, progressief en verfrissend. Even nieuw, mooi, progressief en verfrissend zou het geweest zijn, indien Hillary Clinton het pleit zou gewonnen hebben. Beiden staan zij symbool voor de doorbraak die gebeurt in het Amerikaanse conservatieve denken waar kleurlingen en vrouwen, ondanks doorgedreven emancipatie, tot nog toe het hoogstens tot tweederangsrollen konden schoppen.
Maar met symbolen kom je als Amerikaanse president niet ver. En dat is juist het essentiële verschil tussen Obama en Hillary. Vraag is of een onervaren, bij gebrek aan degelijke 'netwerking' op zichzelf zwak staande, en bijgevolg sterk beïnvloedbare president, een goede zaak is. Hoogstwaarschijnlijk zouden zowel Amerikanen als de rest van de wereld beter af zijn geweest met een even symboolrijke vrouwelijke president ,die gebruik makend van haar ervaring en uitgebreid netwerk, haar even progressieve ideeën kansrijker zou kunnen waarmaken.
Voor diegenen die, al dan niet terecht, ook op Clinton heel wat aan te merken hebben, zou ik zeggen: misschien was zij hoe dan ook de minst slechte keuze geweest...