Jarenlange verwaarlozing van de kinderen

roderidder · 1 juni 2008, 12:05

Jarenlange verwaarlozing van de kinderen

28/05/08 eigen berichtgeving

De Voorzitter van de 19é Kamer van de correctionele rechtbank van Gent dhr. J. Dangreau kon niet duidelijker zijn. "Kinderen moeten hun beide ouders kunnen zien. Punt."
R.B. uit Aalter verscheen op woensdag 28 mei 2008 voor de strafrechtbank wegens het niet afgeven van kinderen. Het OM eiste een effectieve straf wegens staat van wettelijke herhaling. De moeder werd eerder op 13/02/2007 veroordeeld door het Hof van beroep tot een jaar gevangenisstraf waarvan 6 maanden effectief en 6 maanden met probatieuitstel.

De probatievoorwaarden werden volgens de vader C. D. C. uit Bellem geschonden. Als ultiem middel dat ook de vader contact zou hebben met de kinderen dagvaardde C.D.C. zijn advocaat Mr. Maryns de moeder rechtstreeks voor de strafrechtbank.

De moeder welke gedurende jaren door verschillende advocaten werd bijgestaan zou volgens het deskundigenverslag geen enkele medewerking hebben verleend door passief verzet. Volgens het verslag was contactherstel geen succes geworden doordat de moeder een extreme vorm van verzet handhaaft. Psychologisch verslagen wijzen in dezelfde richting. De kinderen zijn reeds vijf jaar van hun vader verstoken.
...
>> lees meer op http://www.f4j.be

RR

RR

Callisto · 2 juni 2008, 17:53

Scheiden doet leiden, en terwijl de volwassenen zich als typische kleuters gaan gedragen zijn de kinderen hiervan steeds de dupe.

roderidder · 3 juni 2008, 15:16

Volgens mij mag je toch verwachten als er een gerechtelijke uitspraak is dat je daar op mag beroepen. Het hoort m.i. niet om altijd beide ouders met de vinger te wijzen.

Als je voor een gesloten deur staat ben je aangewezen op de goodwill van het gerecht voor het verdere verloop (lees een jarenlange aansleep die je te wachten staat en vingerwijzingen allom).

RR

roderidder · 3 juni 2008, 15:17

Jarenlange verwaarlozing van de kinderen

28/05/08 eigen berichtgeving

De Voorzitter van de 19é Kamer van de correctionele rechtbank van Gent dhr. J. Dangreau kon niet duidelijker zijn. "Kinderen moeten hun beide ouders kunnen zien. Punt."
R.B. uit Aalter verscheen op woensdag 28 mei 2008 voor de strafrechtbank wegens het niet afgeven van kinderen. Het OM eiste een effectieve straf wegens staat van wettelijke herhaling. De moeder werd eerder op 13/02/2007 veroordeeld door het Hof van beroep tot een jaar gevangenisstraf waarvan 6 maanden effectief en 6 maanden met probatieuitstel.

De probatievoorwaarden werden volgens de vader C. D. C. uit Bellem geschonden. Als ultiem middel dat ook de vader contact zou hebben met de kinderen dagvaardde C.D.C. zijn advocaat Mr. Maryns de moeder rechtstreeks voor de strafrechtbank.

De moeder welke gedurende jaren door verschillende advocaten werd bijgestaan zou volgens het deskundigenverslag geen enkele medewerking hebben verleend door passief verzet. Volgens het verslag was contactherstel geen succes geworden doordat de moeder een extreme vorm van verzet handhaaft. Psychologisch verslagen wijzen in dezelfde richting. De kinderen zijn reeds vijf jaar van hun vader verstoken.

Deze beide ouders hebben vier tieners. Het contactherstel met de vader is enkel gelukt voor het kind met het syndroom van Down. “Ik heb mijn kinderen gestraft” zei de moeder, maar de Voorzitter stak zijn ongenoegen omtrent het programmeren van de kinderen niet onder stoelen of banken. “Je oogst, wat je gezaaid hebt”, en verder : “Zeg alstublieft! Al die verslagen, al die rechters, als moeder ben je verplicht om mee te werken, het is zo een belasting voor justitie.”

De Voorzitter sprak van een procedure-hel en wees de moeder erop dat ze voor een strafrechtbank staat. Hij verweet haar indoctrinatie en manipulatie van de kinderen en voegde er opgewonden aan toe “DIT IS EEN JARENLANGE VERWAARLOZING VAN DE KINDEREN !”

“Mijn cliënte heeft fouten gemaakt” gaf Mr. Jo Muylle, de advocaat van moeder toe. “Wij hebben op ons kantoor (Mr. Jef Vermassen) afspraken gemaakt. Het kind met het syndroom van Down is heel moeilijk te programmeren op lange termijn en daardoor is het contactherstel met de vader wel gelukt. De moeder begrijpt inmiddels dat ze er zelf alleen niet meer uitgeraakt door het harnas dat ze zelf heeft gecreëerd”. Volgens Jo Muylle, dringt een beslissing zich op. Vrijspraak is problematisch maar veroordeling is dit evenzeer en naar zijn mening komt deze rechtstreekse dagvaarding alleszins te vroeg (sic).

De rechtbank deed nog haar duit in het zakje :“Wanneer een straf uitgesproken wordt, is in ieder geval de beïnvloeding weg. Als moeder in de gevangenis zit, wordt het gezag aan vader gegeven”. De Voorzitter voegde er nog aan toe : “De rechtbank is zich er terdege van bewust dat hoe dan ook de kinderen hier het slachtoffer zijn”.

Na een korte beraadslaging deelde de Voorzitter aan verdachte mee dat door de staat van wettelijke herhaling waarin zij zich bevindt, de maximum gevangenisstraf verdubbeld tot 2 jaar. De zaak zal op 3 september aanstaande om 10 uur voortgezet worden. Op dat ogenblik zal de strafbepaling mede afhangen van de mate waarin zij medegewerkt heeft aan een correcte uitvoering van de verblijfsregeling bij de vader. Tenslotte sprak de Voorzitter de moeder toe. “Mevrouw ik hoop dat je nu de boodschap begrepen hebt.”

RR

Lof der Zotheid · 3 juni 2008, 15:40

Kunt ge uitleggen wat er bedoeld wordt met de kinderen te "programmeren"?

roderidder · 3 juni 2008, 16:07

Eigenlijk niet omdat binnen het vakjargon (psychologie/psychiatrie) men deze termen niet gebruikt/niet erkend zijn.

Het neemt niet weg dat het duidelijke taal is als men zegt dat de ene ouder het kind programmeert om de andere ouder te haten.

Zo is vb. het antwoordapparaat een krachtig middel. Als de ouder die men uit het leven van de kinderen wil krassen zal men in bijzijn van de kinderen niet opnemen als die ouder belt. Of juist wel maar zal men indien de kinderen in de nabijheid zich bevinden duidelijk maken hoe ongemakkelijk men voelt als deze ouder belt.

Vaak zie je dat heel de wereld aan de deurbel mag aanbellen en open zal doen behalve voor de ouder van de kinderen. Er zijn uiteraard meer dan 101 manieren om angst voor de andere ouder in het kind te indoctrineren.

Het is wel de eerste keer dat ik op een zitting aanwezig was dat zowel beide advocaten alsook de rechter spraken in de terminologie van "programmeren van de kinderen"

Duidelijk is dat deze erge graad van kindermishandeling blijkbaar getollereerd wordt door het gerecht omdat samenwerking tussen de verschillende actoren m.b.t. de scheiding eigenlijk onbestaande is. Op die manier wordt je telkens van het kaske naar de muur gestuurd.

enkele actoren inzake (echt)scheidingssituaties die maar niet rond 1 tafel willen gaan zitten voor een betere samenwerking:
kortgedingrechter/vrederechter/jeugdrechter/openbaar ministerie/hulpverlening/politie/advocatuur/notaris/gerechtsdeurwaarder/bemiddelaar/...

RR

Ramon djv · 3 juni 2008, 19:37

Het is een schrijnende situatie. En terwijl zijn er dan weer kinderen die bij een van de ouders op bezoek MOETEN, terwijl ze dat eigenlijk NIET WILLEN.

Volgens mij zijn zulke situaties een beetje de schaduwkant van het te strikt (vaak ook nog eenzijdig) toepassen van de regels van onze samenleving/ (administratie).

In Nederland zijn er verscheidene actiegroepen (o.a. Fathers for justice) die proberen om een einde te maken aan het door moeders - die de hulp van justitie krijgt - afzonderen van de kinderen van hun vader.

Hier zie je zo'n activist aan het werk

Een van de voortrekkers op het gebied van vaderschapsrecht (in Nederland is Joep Zander. Hij won al enkele grote rechtszaken, maar mag desondanks zijn dochter nog altijd niet zien. Joep heeft een interessante weblog en dito website, waarop allerlei over vaderschapsrecht te vinden is.

roderidder · 4 juni 2008, 21:50

Citaat:

Het is een schrijnende situatie. En terwijl zijn er dan weer kinderen die bij een van de ouders op bezoek MOETEN, terwijl ze dat eigenlijk NIET WILLEN.

Ja er zullen zeker schrijnende situaties zijn.

lees ook eens het volgende:
Meester Mark tracht op maandagavond de 6 jarige Angie te troosten. Angie kan haar traantjes niet bedwingen ze weet dat ze de hele week op bezoek zal moeten bij mama.

Voel je dat hier iets niet klopt?
Kinderen komen normaal thuis bij hun ouder in plaats van er op BEZOEK te MOETEN gaan. Overigens... Angie is een pienter meisje en weent omdat ze morgen weer naar school moet

RR

1 juni 2008, 12:05	#1
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	Jarenlange verwaarlozing van de kinderen Jarenlange verwaarlozing van de kinderen 28/05/08 eigen berichtgeving De Voorzitter van de 19é Kamer van de correctionele rechtbank van Gent dhr. J. Dangreau kon niet duidelijker zijn. "Kinderen moeten hun beide ouders kunnen zien. Punt." R.B. uit Aalter verscheen op woensdag 28 mei 2008 voor de strafrechtbank wegens het niet afgeven van kinderen. Het OM eiste een effectieve straf wegens staat van wettelijke herhaling. De moeder werd eerder op 13/02/2007 veroordeeld door het Hof van beroep tot een jaar gevangenisstraf waarvan 6 maanden effectief en 6 maanden met probatieuitstel. De probatievoorwaarden werden volgens de vader C. D. C. uit Bellem geschonden. Als ultiem middel dat ook de vader contact zou hebben met de kinderen dagvaardde C.D.C. zijn advocaat Mr. Maryns de moeder rechtstreeks voor de strafrechtbank. De moeder welke gedurende jaren door verschillende advocaten werd bijgestaan zou volgens het deskundigenverslag geen enkele medewerking hebben verleend door passief verzet. Volgens het verslag was contactherstel geen succes geworden doordat de moeder een extreme vorm van verzet handhaaft. Psychologisch verslagen wijzen in dezelfde richting. De kinderen zijn reeds vijf jaar van hun vader verstoken. ... >> lees meer op http://www.f4j.be RR RR

2 juni 2008, 17:53	#2
Callisto Vreemdeling Geregistreerd: 8 mei 2008 Berichten: 86	Scheiden doet leiden, en terwijl de volwassenen zich als typische kleuters gaan gedragen zijn de kinderen hiervan steeds de dupe. __________________ You need a breath mint

3 juni 2008, 16:07	#6
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	Eigenlijk niet omdat binnen het vakjargon (psychologie/psychiatrie) men deze termen niet gebruikt/niet erkend zijn. Het neemt niet weg dat het duidelijke taal is als men zegt dat de ene ouder het kind programmeert om de andere ouder te haten. Zo is vb. het antwoordapparaat een krachtig middel. Als de ouder die men uit het leven van de kinderen wil krassen zal men in bijzijn van de kinderen niet opnemen als die ouder belt. Of juist wel maar zal men indien de kinderen in de nabijheid zich bevinden duidelijk maken hoe ongemakkelijk men voelt als deze ouder belt. Vaak zie je dat heel de wereld aan de deurbel mag aanbellen en open zal doen behalve voor de ouder van de kinderen. Er zijn uiteraard meer dan 101 manieren om angst voor de andere ouder in het kind te indoctrineren. Het is wel de eerste keer dat ik op een zitting aanwezig was dat zowel beide advocaten alsook de rechter spraken in de terminologie van "programmeren van de kinderen" Duidelijk is dat deze erge graad van kindermishandeling blijkbaar getollereerd wordt door het gerecht omdat samenwerking tussen de verschillende actoren m.b.t. de scheiding eigenlijk onbestaande is. Op die manier wordt je telkens van het kaske naar de muur gestuurd. enkele actoren inzake (echt)scheidingssituaties die maar niet rond 1 tafel willen gaan zitten voor een betere samenwerking: kortgedingrechter/vrederechter/jeugdrechter/openbaar ministerie/hulpverlening/politie/advocatuur/notaris/gerechtsdeurwaarder/bemiddelaar/... RR Laatst gewijzigd door roderidder : 3 juni 2008 om 16:08.

3 juni 2008, 15:16	#3
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	Volgens mij mag je toch verwachten als er een gerechtelijke uitspraak is dat je daar op mag beroepen. Het hoort m.i. niet om altijd beide ouders met de vinger te wijzen. Als je voor een gesloten deur staat ben je aangewezen op de goodwill van het gerecht voor het verdere verloop (lees een jarenlange aansleep die je te wachten staat en vingerwijzingen allom). RR

3 juni 2008, 15:17	#4
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	Jarenlange verwaarlozing van de kinderen 28/05/08 eigen berichtgeving De Voorzitter van de 19é Kamer van de correctionele rechtbank van Gent dhr. J. Dangreau kon niet duidelijker zijn. "Kinderen moeten hun beide ouders kunnen zien. Punt." R.B. uit Aalter verscheen op woensdag 28 mei 2008 voor de strafrechtbank wegens het niet afgeven van kinderen. Het OM eiste een effectieve straf wegens staat van wettelijke herhaling. De moeder werd eerder op 13/02/2007 veroordeeld door het Hof van beroep tot een jaar gevangenisstraf waarvan 6 maanden effectief en 6 maanden met probatieuitstel. De probatievoorwaarden werden volgens de vader C. D. C. uit Bellem geschonden. Als ultiem middel dat ook de vader contact zou hebben met de kinderen dagvaardde C.D.C. zijn advocaat Mr. Maryns de moeder rechtstreeks voor de strafrechtbank. De moeder welke gedurende jaren door verschillende advocaten werd bijgestaan zou volgens het deskundigenverslag geen enkele medewerking hebben verleend door passief verzet. Volgens het verslag was contactherstel geen succes geworden doordat de moeder een extreme vorm van verzet handhaaft. Psychologisch verslagen wijzen in dezelfde richting. De kinderen zijn reeds vijf jaar van hun vader verstoken. Deze beide ouders hebben vier tieners. Het contactherstel met de vader is enkel gelukt voor het kind met het syndroom van Down. “Ik heb mijn kinderen gestraft” zei de moeder, maar de Voorzitter stak zijn ongenoegen omtrent het programmeren van de kinderen niet onder stoelen of banken. “Je oogst, wat je gezaaid hebt”, en verder : “Zeg alstublieft! Al die verslagen, al die rechters, als moeder ben je verplicht om mee te werken, het is zo een belasting voor justitie.” De Voorzitter sprak van een procedure-hel en wees de moeder erop dat ze voor een strafrechtbank staat. Hij verweet haar indoctrinatie en manipulatie van de kinderen en voegde er opgewonden aan toe “DIT IS EEN JARENLANGE VERWAARLOZING VAN DE KINDEREN !” “Mijn cliënte heeft fouten gemaakt” gaf Mr. Jo Muylle, de advocaat van moeder toe. “Wij hebben op ons kantoor (Mr. Jef Vermassen) afspraken gemaakt. Het kind met het syndroom van Down is heel moeilijk te programmeren op lange termijn en daardoor is het contactherstel met de vader wel gelukt. De moeder begrijpt inmiddels dat ze er zelf alleen niet meer uitgeraakt door het harnas dat ze zelf heeft gecreëerd”. Volgens Jo Muylle, dringt een beslissing zich op. Vrijspraak is problematisch maar veroordeling is dit evenzeer en naar zijn mening komt deze rechtstreekse dagvaarding alleszins te vroeg (sic). De rechtbank deed nog haar duit in het zakje :“Wanneer een straf uitgesproken wordt, is in ieder geval de beïnvloeding weg. Als moeder in de gevangenis zit, wordt het gezag aan vader gegeven”. De Voorzitter voegde er nog aan toe : “De rechtbank is zich er terdege van bewust dat hoe dan ook de kinderen hier het slachtoffer zijn”. Na een korte beraadslaging deelde de Voorzitter aan verdachte mee dat door de staat van wettelijke herhaling waarin zij zich bevindt, de maximum gevangenisstraf verdubbeld tot 2 jaar. De zaak zal op 3 september aanstaande om 10 uur voortgezet worden. Op dat ogenblik zal de strafbepaling mede afhangen van de mate waarin zij medegewerkt heeft aan een correcte uitvoering van de verblijfsregeling bij de vader. Tenslotte sprak de Voorzitter de moeder toe. “Mevrouw ik hoop dat je nu de boodschap begrepen hebt.” RR

3 juni 2008, 19:37	#7
Ramon djv Lokaal Raadslid Geregistreerd: 22 april 2008 Locatie: Leuven Berichten: 305	Het is een schrijnende situatie. En terwijl zijn er dan weer kinderen die bij een van de ouders op bezoek MOETEN, terwijl ze dat eigenlijk NIET WILLEN. Volgens mij zijn zulke situaties een beetje de schaduwkant van het te strikt (vaak ook nog eenzijdig) toepassen van de regels van onze samenleving/ (administratie). In Nederland zijn er verscheidene actiegroepen (o.a. Fathers for justice) die proberen om een einde te maken aan het door moeders - die de hulp van justitie krijgt - afzonderen van de kinderen van hun vader. Hier zie je zo'n activist aan het werk Een van de voortrekkers op het gebied van vaderschapsrecht (in Nederland is Joep Zander. Hij won al enkele grote rechtszaken, maar mag desondanks zijn dochter nog altijd niet zien. Joep heeft een interessante weblog en dito website, waarop allerlei over vaderschapsrecht te vinden is.