Jason W - een herzieningsmanifest

[Piero]

Jason W., maakte deel uit van een groep extremistische moslims en is tot 15 jaar celstraf veroordeeld voor het gooien van een handgranaat naar een arrestatieteam in november 2004. Hij heeft begin 2010 zijn extremistische ideologie afgezworen.

Hij erkent het failliet van de ideologie van de islam op basis waarvan moslims geloven dat een ideale wereldwijde Moslimstaat realiseerbaar zou zijn. Dit wordt door de gevolgen van de bevrijding van Irak duidelijk gedemonstreerd.

In een brief als een manifest roept hij moslims op om hun kinderlijke en anachronistische denkbeelden over de cultuur, het recht en de maatschappij op te geven en zich open te stellen voor de verworvenheden van de moderne maatschappij. Zijn uiteenzetting lijkt mij redelijk en overtuigend, maar het zal nog wel wat tijd vergen voordat dit manifest door de moslimwereld wordt onderschreven. Het vergt een flinke relativering van de islam als fundament voor geloof en cultuur. Zijn manifest verdient volgens mij ieders respect en steun. Hieronder volgen enkele citaten.

Ik schrijf dit om de samenleving te informeren dat ik mij niet langer identificeer met de vroeger door mij gehuldigde standpunten en hoop een constructieve bijdrage te leveren aan onze verdeelde samenleving. Ik hoop hiermee jongeren te waarschuwen om zich niet te laten misleiden door valse beloften en idealen.

Het streven om een Islamitische Staat te realiseren is op een totale mislukking uitgelopen. Dit heeft naar mijn inzicht verschillende redenen. Zo heeft de Islam een oorlogsrecht en legt het zijn volgelingen een hoge ethische standaard op. Deze is echter met voeten getreden in de vele, volslagen willekeurige moordpartijen op onschuldige (moslim)burgers.

De wereldvreemdheid van de Islamisten kenmerkt zich door het ontbreken van banden met de samenlevingen namens welke het beweert te vechten. Het roept conflicten uit tot jihad die in werkelijkheid vooral nationalistisch zijn en historische gronden hebben.

Islamisten dienen derhalve de wapens neer te leggen en andere, vruchtbaarder methoden aan te wenden. Ze moeten zich omvormen tot sociale en politieke partijen om zo de gewenste hervormingen tot stand te brengen.

De Sharia is geënt op traditionele, rurale gemeenschappen en lijkt een anachronisme in de moderne wereld, die in toenemende mate urbaniseert, liberaliseert en globaliseert, en waar het gevoel van gemeenschapszin is vervangen door ideologisch en economisch individualisme.

Ook heeft religie door de opkomst van de moderne wetenschap en het rationele denken zijn waarheidsmonopolie verloren, en kan het geen aanspraak meer maken op het belang en de status die het eens had.

We moeten de moderne tijd met al zijn verworvenheden, waaronder de democratische rechtstaat, accepteren, en ons van daaruit oriënteren op onze plek in de samenleving. We moeten voor onszelf erkennen dat het verleden voorbij is en niet meer terugkomt, en ons richten op de toekomst.
http://www.nrc.nl/multimedia/archive..._e_304115a.pdf