vader pakt openbaar ministerie in snelheid

roderidder · 8 september 2008, 00:25

vader pakt openbaar ministerie in snelheid

03/09/08 eigen berichtgeving

Na een procedurehel van 6 jaar vordert het openbaar ministerie na rechtstreekse dagvaarding van de vader een tweede keer 1 jaar cel omdat de moeder jarenlang de kinderen verhinderde om naar de vader te gaan.

video: 11min55

http://www.f4j.be/doc/doc08/080903_v..._snelheid.html

RR

roderidder · 8 september 2008, 00:33

“Vader pakt openbaar ministerie in snelheid.”

“Ik ben het beu dat de kinderen door de mangel gaan.”

Aalter - Al sinds 2002 is het voor CDC, papa van vier rechtbank in, rechtbank uit. De Gentse Strafrechter Jorn Dangreau was zichtbaar aangedaan doordat zijn collega’s magistraten nooit een greep hebben gehad op de onwil van de moeder R B. De advocaat van de vader mr. Luc Maryns sprak ter zitting van zes a zeven beschikkingen in kortgeding ter evaluatie, maar telkens blokkeren ze. Uit de burgerlijke procedure bleek dat de gerechtsdeskundige mevr. Crevits moeite heeft om de verantwoordelijkheid nog te dragen en gaf de magistraten de ernst van de situatie te kennen in haar deskundigenverslag. De rechtbank gaf in mei dit jaar in extremis de moeder drie maanden de tijd om toch nog een blijk van goede wil te tonen en deelde de moeder mee dat door de staat van wettelijke herhaling waarin zij zich bevindt, de maximum gevangenisstraf verdubbeld is tot 2 jaar. Ook dat mocht niet baten. De Gentse Strafrechter deelde iedereen die het horen wilde mee “Ik ben het beu dat de kinderen door de mangel gaan.”

“De cirk gaat gewoon verder”

Wat helpen probatiemaatregelen, bemiddelingscommissie, comité bijzondere jeugdzorg, gerechtsdeskundige, maatschappelijke enquêtes als niemand een oplossing weet te vinden mede doordat gemaakte akkoorden zoals bijvoorbeeld een schoolkeuze naar de prullenmand worden verwezen en vervolgens eenzijdig een school kiest waar men de meeste invloed kan uitoefenen. De advocaat van de vader was verbolgen. Ook het probatieverslag meldt dat de toestand zoals het nu is onhoudbaar is en er dwingende maatregelen dienen genomen te worden. “Het is beter dat de twee ouders beslissen dan dat men een beroep moet doen op dwingende maatregelen, dat is nog stigmatiserender”. De advocaat van de moeder Mr. Jo Muylle repliceerde in zijn pleidooi : “de kinderen hebben dringend een rustpauze nodig. En dat zijn niet mijn woorden”. Waarop de Strafrechter reageerde : “Het akkoord van de keuze van het internaat dat is ook een rustpauze”. De moeder argumenteert dat het de keuze is van de dochter zelf. Het standpunt van de strafrechter daaromtrent was duidelijk : “ouders moeten toch samen kunnen beslissen, je kan je niet verbergen achter de wil van de kinderen, mevrouw, je bent al jaren actief aan het pogen. Het is niet menselijk dat de zaak zó uit de hand loopt. De toestand is door Uzelf gecreëerd en dan is het gemakkelijk zelf in de zetel te gaan zitten en af te wachten; De cirk gaat gewoon verder.” Advocaat Muylle vroeg een kort uitstel in afwachting van het verslag van CBJ dat op 6 september diende neergelegd te zijn. Hierop gingen de drie strafrechters kort in beraadslaging. Het gevraagde korte uitstel werd niet verleend.

“Er zijn al zoveel enquêtes geweest, mevrouw creëert telkens opnieuw uitstel, argumenteerde de strafrechter. En hij eindigde met : “Het wraakroepende is hoe langer het duurt, hoe rampzaliger voor de kinderen”.

Daarop ging de rechtbank verder met de behandeling van de zaak.

“moeder maakt de vader tot een monster”

De advocaat van de vader vond vreemd genoeg toch een lichtpunt. De jongste dochter heeft het syndroom van down, “Men kan dit kind niet programmeren. Het kind komt sinds kort naar haar vader en ook de contacten met de grootouders verlopen prima. De andere kinderen komen niet omdat ze de kinderen programmeert en de moeder maakt van de vader een monster. De moeder kan dit blijkbaar niet deprogrammeren.

De vader werkt en betaalt onderhoudsgeld voor de kinderen. Er is volgens advocaat Maryns geen ander middel meer dan hieraan paal en perk stellen.

“Ze is de situatie niet meer meester”

De moeder heeft de situatie zelf gecreëerd, daar heb je 100% gelijk in. In 2007 werd de moeder veroordeeld tot 6 maanden effectief en zes maanden voorwaardelijk. Daarop volgde op 13 december 2007 een kortgeding en daarin is men creatief geweest en kon de vader de kinderen gaan afhalen na schooltijd. Nadien zou de moeder op geen enkele wijze de kinderen nog beïnvloed hebben. Ontelbare keren zijn de kinderen gebracht naar de psychologen. Mijn cliënte is zelf ook in begeleiding en wist dat haar twee jaar cel boven haar hoofd hing. “Ze is de situatie niet meer meester”, en volgens advocaat Muylle is de moeder in het laatste jaar niet bij machte geweest om de houding van de kinderen te doorbreken. Ze heeft alles gedaan en dan is er nog het principe van ‘non bis in idem’ (2 x straffen voor éénzelfde feit). Dan stel ik me nog in de plaats van de kinderen. Wij zijn zo vaak naar de psychologen moeten rijden en dan nu wie ons naar de psycholoog reed naar de gevangenis ?. Waarom zouden wij dan nog naar U moeten luisteren? Wat is hiervan de toegevoegde waarde?” Waarop de strafrechter: “Het is niet alleen hier maar ook in andere zaken zo.

"Wij zien ook geen oplossingen meer, we vorderen minstens effectief één jaar"

Dat waren de woorden van het mevrouw de procureur. Maar het was wel de vader die in deze procedurehel de moeder rechtstreeks correctioneel liet dagvaarden, omdat de probatiemaatregelen geschonden werden.

Het rechtreeks dagvaarden voor de strafrechtbank is een zeldzame techniek die advocaten vaak niet kennen of niet willen toepassen in dit soort zaken.

Het Openbaar Ministerie kon moeilijk anders dan zich bij deze dagvaarding aansluiten, nadat het al die jaren deze lijdensweg van de vader min of meer passief had aanzien. Het niet naleven van gerechtelijke uitspraken treft de openbare orde immers in het hart van de samenleving. Na een zes jaren loyaliteitsmisbruik is het immers duidelijk dat ook het openbaar ministerie voor de moeder gedurende die tijd maar door de plooibank diende te gaan omdat gelet in deze strafmaterie voor moeders geen gerechtelijke uitspraken ten uitvoer worden gelegd.

Uitspraak 10 september eerstkomend.

De moeder was na de zitting niet bereid om commentaar te leveren en meester Muylle wenste in dit delicate dossier te wachten op de uitspraak. De advocaat van de vader reageerde vorige zitting al met “zo moet ik geen vijf dossiers in mijn leven hebben!”

De vader was wel bereid voor een interview.

RR

8 september 2008, 00:25	#1
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	vader pakt openbaar ministerie in snelheid vader pakt openbaar ministerie in snelheid 03/09/08 eigen berichtgeving Na een procedurehel van 6 jaar vordert het openbaar ministerie na rechtstreekse dagvaarding van de vader een tweede keer 1 jaar cel omdat de moeder jarenlang de kinderen verhinderde om naar de vader te gaan. video: 11min55 http://www.f4j.be/doc/doc08/080903_v..._snelheid.html RR

8 september 2008, 00:33	#2
roderidder Schepen Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 432	“Vader pakt openbaar ministerie in snelheid.” “Ik ben het beu dat de kinderen door de mangel gaan.” Aalter - Al sinds 2002 is het voor CDC, papa van vier rechtbank in, rechtbank uit. De Gentse Strafrechter Jorn Dangreau was zichtbaar aangedaan doordat zijn collega’s magistraten nooit een greep hebben gehad op de onwil van de moeder R B. De advocaat van de vader mr. Luc Maryns sprak ter zitting van zes a zeven beschikkingen in kortgeding ter evaluatie, maar telkens blokkeren ze. Uit de burgerlijke procedure bleek dat de gerechtsdeskundige mevr. Crevits moeite heeft om de verantwoordelijkheid nog te dragen en gaf de magistraten de ernst van de situatie te kennen in haar deskundigenverslag. De rechtbank gaf in mei dit jaar in extremis de moeder drie maanden de tijd om toch nog een blijk van goede wil te tonen en deelde de moeder mee dat door de staat van wettelijke herhaling waarin zij zich bevindt, de maximum gevangenisstraf verdubbeld is tot 2 jaar. Ook dat mocht niet baten. De Gentse Strafrechter deelde iedereen die het horen wilde mee “Ik ben het beu dat de kinderen door de mangel gaan.” “De cirk gaat gewoon verder” Wat helpen probatiemaatregelen, bemiddelingscommissie, comité bijzondere jeugdzorg, gerechtsdeskundige, maatschappelijke enquêtes als niemand een oplossing weet te vinden mede doordat gemaakte akkoorden zoals bijvoorbeeld een schoolkeuze naar de prullenmand worden verwezen en vervolgens eenzijdig een school kiest waar men de meeste invloed kan uitoefenen. De advocaat van de vader was verbolgen. Ook het probatieverslag meldt dat de toestand zoals het nu is onhoudbaar is en er dwingende maatregelen dienen genomen te worden. “Het is beter dat de twee ouders beslissen dan dat men een beroep moet doen op dwingende maatregelen, dat is nog stigmatiserender”. De advocaat van de moeder Mr. Jo Muylle repliceerde in zijn pleidooi : “de kinderen hebben dringend een rustpauze nodig. En dat zijn niet mijn woorden”. Waarop de Strafrechter reageerde : “Het akkoord van de keuze van het internaat dat is ook een rustpauze”. De moeder argumenteert dat het de keuze is van de dochter zelf. Het standpunt van de strafrechter daaromtrent was duidelijk : “ouders moeten toch samen kunnen beslissen, je kan je niet verbergen achter de wil van de kinderen, mevrouw, je bent al jaren actief aan het pogen. Het is niet menselijk dat de zaak zó uit de hand loopt. De toestand is door Uzelf gecreëerd en dan is het gemakkelijk zelf in de zetel te gaan zitten en af te wachten; De cirk gaat gewoon verder.” Advocaat Muylle vroeg een kort uitstel in afwachting van het verslag van CBJ dat op 6 september diende neergelegd te zijn. Hierop gingen de drie strafrechters kort in beraadslaging. Het gevraagde korte uitstel werd niet verleend. “Er zijn al zoveel enquêtes geweest, mevrouw creëert telkens opnieuw uitstel, argumenteerde de strafrechter. En hij eindigde met : “Het wraakroepende is hoe langer het duurt, hoe rampzaliger voor de kinderen”. Daarop ging de rechtbank verder met de behandeling van de zaak. “moeder maakt de vader tot een monster” De advocaat van de vader vond vreemd genoeg toch een lichtpunt. De jongste dochter heeft het syndroom van down, “Men kan dit kind niet programmeren. Het kind komt sinds kort naar haar vader en ook de contacten met de grootouders verlopen prima. De andere kinderen komen niet omdat ze de kinderen programmeert en de moeder maakt van de vader een monster. De moeder kan dit blijkbaar niet deprogrammeren. De vader werkt en betaalt onderhoudsgeld voor de kinderen. Er is volgens advocaat Maryns geen ander middel meer dan hieraan paal en perk stellen. “Ze is de situatie niet meer meester” De moeder heeft de situatie zelf gecreëerd, daar heb je 100% gelijk in. In 2007 werd de moeder veroordeeld tot 6 maanden effectief en zes maanden voorwaardelijk. Daarop volgde op 13 december 2007 een kortgeding en daarin is men creatief geweest en kon de vader de kinderen gaan afhalen na schooltijd. Nadien zou de moeder op geen enkele wijze de kinderen nog beïnvloed hebben. Ontelbare keren zijn de kinderen gebracht naar de psychologen. Mijn cliënte is zelf ook in begeleiding en wist dat haar twee jaar cel boven haar hoofd hing. “Ze is de situatie niet meer meester”, en volgens advocaat Muylle is de moeder in het laatste jaar niet bij machte geweest om de houding van de kinderen te doorbreken. Ze heeft alles gedaan en dan is er nog het principe van ‘non bis in idem’ (2 x straffen voor éénzelfde feit). Dan stel ik me nog in de plaats van de kinderen. Wij zijn zo vaak naar de psychologen moeten rijden en dan nu wie ons naar de psycholoog reed naar de gevangenis ?. Waarom zouden wij dan nog naar U moeten luisteren? Wat is hiervan de toegevoegde waarde?” Waarop de strafrechter: “Het is niet alleen hier maar ook in andere zaken zo. "Wij zien ook geen oplossingen meer, we vorderen minstens effectief één jaar" Dat waren de woorden van het mevrouw de procureur. Maar het was wel de vader die in deze procedurehel de moeder rechtstreeks correctioneel liet dagvaarden, omdat de probatiemaatregelen geschonden werden. Het rechtreeks dagvaarden voor de strafrechtbank is een zeldzame techniek die advocaten vaak niet kennen of niet willen toepassen in dit soort zaken. Het Openbaar Ministerie kon moeilijk anders dan zich bij deze dagvaarding aansluiten, nadat het al die jaren deze lijdensweg van de vader min of meer passief had aanzien. Het niet naleven van gerechtelijke uitspraken treft de openbare orde immers in het hart van de samenleving. Na een zes jaren loyaliteitsmisbruik is het immers duidelijk dat ook het openbaar ministerie voor de moeder gedurende die tijd maar door de plooibank diende te gaan omdat gelet in deze strafmaterie voor moeders geen gerechtelijke uitspraken ten uitvoer worden gelegd. Uitspraak 10 september eerstkomend. De moeder was na de zitting niet bereid om commentaar te leveren en meester Muylle wenste in dit delicate dossier te wachten op de uitspraak. De advocaat van de vader reageerde vorige zitting al met “zo moet ik geen vijf dossiers in mijn leven hebben!” De vader was wel bereid voor een interview. RR Laatst gewijzigd door roderidder : 8 september 2008 om 00:37.