Animo :Standpunt: Jobstudenten

[Politics.be]

Kaderanimo merkt dat in het dossier van de studentenarbeid de populistische toon de laatste weken overheerst. Elke politieke formatie en jongerenformatie haastte zich om de nota Milquet af te schieten. In deze nota zou het aantal dagen waarop studentenarbeid (arbeid aan een zeer lage sociale bijdrage) mogelijk is, beperkt worden tot 30 dagen binnen de periode juli-augustus-september. Nu kunnen studenten twee maal 23 dagen studentenarbeid verrichten. 23 dagen binnen en 23 dagen buiten de vakantie.

De verschillende politieke jongerenbewegingen struikelden over elkaar heen om te verkondigen dat zij voor de studenten opkomen en vinden dat studentenarbeid moet uitgebreid en geflexibiliseerd worden. Zij stellen het hierbij voor alsof de studenten een aparte categorie in de samenleving zijn die alleen maar voor zichzelf opkomt. animo wil echter enkele kanttekeningen maken bij het hele dossier. Het is niet onze bedoeling te scoren, wel om te wijzen op enkele addertjes onder het gras bij een verdere uitbreiding van het aantal dagen waarop studentenarbeid mogelijk is.

Uitgangspunten en standpunten
Ten eerste vinden we dat in een rijke samenleving als de onze, studenten zich moeten kunnen concentreren op hun studies en alles wat daar rond hangt. Jongeren die moeten werken om hun studies te kunnen betalen, zouden gemakkelijker aan een toereikende studiebeurs moeten geraken. Zo lang hier geen regeling getroffen wordt, vinden wij het statuut van werkstudent waarbij je een hogere sociale bijdrage betaalt dan een jobstudent maar lager dan een reguliere werknemer, het best geschikt voor mensen die echt om den brode gaan werken.

Ten tweede beseffen we dat een rijk sociaal leven hebben wel wat geld kost en dat niet iedereen hopen zakgeld krijgt. De mogelijkheid om op een korte periode binnen de vakantie wat geld te sparen moet er dus zeker zijn zodanig dat jongeren gemakkelijk eens naar de film, het café enz.. kunnen. Wanneer jongeren nog meer willen verdienen om aan recreatie, gsm’s,… uit te geven, en zij dus ook buiten de vakantie willen werken, zijn wij echter van mening dat het dan ook de taak is van die student om een ‘eerlijke’ sociale bijdrage te betalen. Van ons mag iedereen werken. Maar dan wel iedereen tegen dezelfde sociale voorwaarden. Elke student zal ook ooit werkzoekend zijn, kinderen naar school sturen, ouder worden, misschien ziek worden,… Elke student zal waarschijnlijk ooit een beroep doen op de sociale zekerheid.

Ten derde wijzen wij als socialisten op datgene wat anderen niet zeggen. Studentenarbeid is in de eerste plaats voordelig voor de werkgever omdat een jobstudent gewoon een pak goedkoper is dan een reguliere werkzoekende. De werkgever draagt in mindere mate bij tot de sociale zekerheid en werklozen worden van de arbeidsmarkt geconcurreerd.

Wij verzetten ons tegen een systeem waarbij werkgevers de ene jobstudent kunnen inruilen voor de volgende. Studentenarbeid volledig vrij laten en flexibiliseren (50 dagen vrij te kiezen) zal net dat tot resultaat hebben. Waarom zou een supermarkt nog een lager geschoolde vrouw aannemen als die het hele jaar door, maand na maand een andere goedkope jobstudent kan inhuren.

Ons voorstel is het volgende: Studenten mogen binnen de vakantiemaanden werken als jobstudent en dit maximum 200 uur (=23 dagen) met een minimum van vier aansluitende uren per dag. Als je met uren ipv dagen rekent, verlies je geen dag studentenarbeid wanneer je eens een halve dag gaat werken. Buiten de vakantie werken kan, maar dan voor een beperkte termijn en een rechtvaardige sociale bijdrage.

Besluit
Organisaties die claimen op te komen voor de student en pleiten voor meer en flexibelere studentenarbeid proberen op een makkelijke manier te scoren, maar vertellen niet het hele verhaal. Zij vertellen er niet bij dat die zogezegde vrijheid voor de studenten vooral in het voordeel van de werkgevers speelt.

Wat zakgeld voor een I-pod is fijn. Maar een betaalbare gezondheidszorg, degelijk onderwijs en niet te vergeten toereikende studiebeurzen voor mensen die het financieel niet breed hebben, zijn nog veel fijner. Al deze zaken kunnen we enkel betalen mits rechtvaardige sociale bijdragen. Wij zijn ervan overtuigd dat de studenten van vandaag deze solidariteit belangrijk vinden. Daarnaast is het in hun eigenbelang dat er geen economische stelsels ontstaan waar zij drie jaar later zelf de dupe van worden: namelijk een economie gericht op goedkope arbeid die de sociale zekerheid uitholt.







Bron: politics.be