Vrijspraak voor eremoorden in Vlaanderen: Alléén moslims ?

filosoof · 28 maart 2004, 18:20

http://www.standaard.be/Archief/stat...x_G174OO39.asp

VERMASSEN VRAAGT VRIJSPRAAK
OOSTAKKER - Twaalf uur lang hebben de advocaten - vooral dan Jef Vermassen - en de procureur Luc Decreus gisteren ongenadig de degens gekruist over de vraag of Eddy Van Steen, de Oostakkerse jurist die op 12 oktober 2001 zijn vrouw doodstak omdat ze hem wilde verlaten, naar zijn kinderen of naar de gevangenis moest.
Met succes dus: onweerstaanbare drang...

moon · 28 maart 2004, 18:23

dit was toch echt geen eremoord

filosoof · 28 maart 2004, 18:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door moon

dit was toch echt geen eremoord

Dan moet je het verschil toch eens uitleggen..

fientje · 28 maart 2004, 18:58

belachelijk filosoof! Er bestaat immers een immens verschil tussen de door Koran geoorloofde eremoorden en deze moord gepleegd in een moment van waanzin,zonder intentie en voorbedachtheid.
Bovendien volgt in islamitische middens(die jij blijkbaar zo verheerlijkt) nooit een spijtbetuiging,hun EER is belangrijker dan een mensen leven.

filosoof · 28 maart 2004, 19:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door fientje

belachelijk filosoof! Er bestaat immers een immens verschil tussen de door Koran geoorloofde eremoorden en deze moord gepleegd in een moment van waanzin,zonder intentie en voorbedachtheid.
Bovendien volgt in islamitische middens(die jij blijkbaar zo verheerlijkt) nooit een spijtbetuiging,hun EER is belangrijker dan een mensen leven.

Ik verheerlijk niets of niemand, maar ik heb wel problemen met die dubbele moraal

Voortgaande op de uitspraak van een volksjuri toch niet zo veel verschil. As een volksjuri een vrijspraak passend vind in dergelijk geval neemt die dus aan dat het idd verschoonbaar is in onze maatschappij...
je spreekt over waanzin? De man is wel degelijk gezond van geest, vermits de KIB hem naar Assisen verwees ipv naar een psychiatrische instelling....
conclusie: die juri was samengesteld uit moslims

de Vexille · 28 maart 2004, 20:04

Jij hebt je analyse van deze zaak wel heel snel klaar, filosoof... Ook het dossier grondig bestudeerd? Ook vol overtuiging dat art. 71 SW niet van toepassing kon zijn? Op basis van wat?

Sorry, maar dit heeft met "eremoorden" niks te maken.

filosoof · 28 maart 2004, 20:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Jij hebt je analyse van deze zaak wel heel snel klaar, filosoof... Ook het dossier grondig bestudeerd? Ook vol overtuiging dat art. 71 SW niet van toepassing kon zijn? Op basis van wat?

Sorry, maar dit heeft met "eremoorden" niks te maken.

Nocthans is het duidelijk vergelijkbaar...

Hanne · 28 maart 2004, 20:30

Dit heeft inderdaad niets met eremoorden te maken.
Eremoorden worden gepleegd in naam van de islam. De islam en de koran bieden perfecte verschoningsgronden om de vrouw - volgens diezelfde ideologie een inferieur wezen - het hoekje om te helpen als ze zich niet plooit naar de onderdrukkingsregels die de islam voorziet.
Plooit ze zich niet dan hebben de macho-moslims volgens de sharia het recht hun eer te herstellen door moord.
Mij zou het verbazen dat Rudy Van Steen terug viel op islamitische moordvoorschriften om zijn gekrenkte eer en de familie-eer te redden.
Zijn daad had niets met eer te maken, enkel met uitzinnige woede.
Trouwens Filosoof, heeft u al ooit gehoord van 1 islamitische eremoordernaar die berouw toonde. Nee, die tonen enkel trots want de familie-eer is gered (zelfs al vliegen ze 25 jaar in den bak) en omdat ze zich zich als goede moslims gedragen hebben door de moordvoorschriften van de koran op de letter na te leven. Bovendien, 60 maagden staan klaar in 't paradijs voor deze lieden die een zuivere, moordzuchtige islam naleven.

Je zou beter je nick veranderen Filosoof, als je het verschil nog niet ziet/wenst te zien tussen een islamitische eremoord en een passionele moord.
Waarom niet "Mohammed", jij die zo'n fan bent van achterlijke islamitische praktijken en steeds op de bres springt voor moslimterroristen. Aan het aftellen voor je 60 maagden?

Of zijn't er nu 5000?

Bobke · 28 maart 2004, 20:34

De vrijspraak van een moslim na moord op zijn vrouw schiep nochtans een precedent.
Leg eens uit waarom moslims wel kunnen vrijgesproken worden en anderen niet.
De vrijspraak stoort mij trouwens ook, maar aangezien ik geen kennis van het dossier heb zal ik er niet over oordelen.

Hanne · 28 maart 2004, 20:42

Islamitische eremoorden (bron Amnesty Int.)

Samia Sarwar, een 29-jarige moeder van twee jonge kinderen, werd op 6 april 1999 voor het kantoor van haar advocaat doodgeschoten. Samia probeerde na jaren van huiselijk geweld een scheiding van haar gewelddadige echtgenoot te bemachtigen. Haar familie vond echter, dat zij door dit doen de eer van de familie had aangetast, en daarom moest ze worden gedood. Samia’s advocaat Hina Jilani was ook onder vuur genomen, maar ongedeerd gebleven. Een collega Shahtaj Qisalbash, werd ontvoerd en na verloop van tijd vrijgelaten.

Samia Sarwar was in 1995 tijdelijk teruggekeerd naar haar ouderlijk huis, omdat haar echtgenoot haar van de trap had gegooid, terwijl ze in verwachting was van haar tweede kind. Ze had toen haar ouders om hulp gevraagd bij de scheiding van haar man, maar de ouders weigerden iedere medewerking. In maart 1999 was de maat vol voor Samia, zij vluchtte naar Lahore. Via haar advocaten hield ze contact met haar familie. Tenslotte stemde ze toe om haar moeder te ontmoeten, mits zij alleen zou kwam (want zij vreesde voor haar leven), te ontmoeten.

Op 6 april kwam Samia’s moeder naar het kantoor van Hina Jilani. Zij was in het gezelschap van Samia’s oom en een andere man, die zogenaamd de moeder bij het lopen moest ondersteunen. De man haalde eenmaal binnen een geweer tevoorschijn, schoot Samia dood, schoot op Hina en op de vluchtweg nam hij Shahtaj mee. Zij werd later vrijgelaten.

Leden van de Kamer van Koophandel in Peshawar, waarvan Samia’s vader voorzitter is, en de lokale ulema (islamitische schriftgeleerden) hebben publiekelijk verklaard, dat de eremoord in lijn is met de [size=6]religieuze [/size]en tribale tradities. Ook hebben zij Hina en haar zuster Asma Jahangir, die eveneens mensenrechtenadvocaat is, beschuldigd van het ‘misleiden’ van vrouwen. In een fatwa worden de gelovigen opgeroepen de twee ketterse vrouwen te doden.

Hina Jilani en haar zuster Asma Jahangir zijn internationaal gerespecteerde mensenrechtenadvocaten, en bekende voorvechters van de rechten van vrouwen in Pakistan. Asma Jahangir is eveneens Speciale Rapporteur van de VN inzake Buitengerechtelijke, Standrechtelijke of Willekeurige Executies.

Een aantal dagen later op 12 april deed de Speciale VN Rapporteur betreffende de Onafhankelijkheid van rechters en advocaten, Param Coomaraswamy, een publieke uitspraak richting de VN Commissie voor de Rechten van de Mens. Hij sprak zijn grote bezorgdheid uit over de eremoorden, en in het bijzonder over de bedreigingen van de mensenrechtenadvocaten. Param Coomaraswamy riep de Pakistaanse overheid op zich te houden aan haar internationale verplichtingen volgens de VN Principes inzake de Rol van Advocaten en om onmiddellijk de veiligheid te garanderen van Asma Jahangir en haar collega’s.

Ondanks dat de Pakistaanse overheid de VN Commissie voor de Rechten van de Mens heeft bericht, dat alle maatregelen genomen zouden worden om Asma te beschermen, heeft ze geen enkele publieke veroordeling van de dreigementen uitgesproken. Er is geen officiële reactie geweest op de fatwa’s en ook heeft de overheid geen poging ondernomen de moordenaars te arresteren. Ondanks het feit dat iedereen weet wie de moord heeft gepleegd, ondanks publieke protesten en petities naar het gerechtshof, is niemand voorgeleid of gearresteerd.

De levens van miljoenen Pakistaanse vrouwen worden bepaald door gewoonten van de purdah en gehoorzaamheid aan mannen. Traditionele visies op de eer beperken de meest basale rechten van vrouwen. Elk jaar worden in Pakistan duizenden vrouwen, van alle leeftijden en in alle delen van het land, vermoord uit naam van de eer.

Het aantal eremoorden lijkt de laatste jaren gestaag toe te nemen, omdat eer een steeds breder begrip schijnt te worden. De meest vage verdenkingen, zoals een dorpsgerucht of in een extreem geval, de droom van een man over het overspel van zijn vrouw, is genoeg om zwaar geweld te ontlokken. Vrouwen wordt in die gevallen niet eens de kans geboden eventuele misverstanden op te helderen. De enige sociaal geaccepteerde manier voor de echtgenoot en familie om de eer op te schonen is de vrouw buiten te sluiten, aan te vallen of te vermoorden. In dergelijke erezaken wordt de vrouw als schuldige gezien en de man als iemand die zich moet verdedigen. Meldingen van eremoorden komen uit verschillende landen, waaronder Pakistan, Irak, Turkije en Jordanië. In het laatste land neemt de maatschappelijke goedkeuring voor eerwraak af, waarschijnlijk omdat de koninklijke familie van Jordanië de laatste jaren zich fel uitgesproken heeft tegen dit geweld.

Voorzichtige stappen van Pakistaanse vrouwen om hun rechten op te eisen, zoals het zelf kiezen van een echtgenoot of het willen scheiden van een gewelddadige man, worden ook in toenemende mate gezien als een aantasting van de eer. De reactie op deze voorzichtige emancipatie is zowel hard als snel, resulterend in een toename aan eremoorden.

De tribale erecode
Oorspronkelijk is in Pakistan de erecode een Baluch en Pathaanse traditie. Als vrouwen trouwen, dan betaalt de familie van de bruidegom een bruidsprijs aan de vader. Als de vrouw ‘aangetast’ is dan heeft de vader of –als ze gehuwd is- de echtgenoot een recht op compensatie. Wanneer een echtgenoot zijn vermeende overspelige vrouw doodt en haar vermeende minnaar weet te ontsnappen, dan behoort de minnaar een prijs te betalen voor het leven van de vrouw, dat verloren is gegaan en voor zijn leven dat gered is. Vaak overhandigt de minnaar een zuster samen met een grote som geld.

Satta-watta huwelijken, de uitwisseling van kinderen om familiebanden te smeden, omvat een grote last voor vrouwen. Wanneer zij later een andere echtgenoot kiezen, dan aan wie zij als kind beloofd zijn, dan komt het regelmatig voor dat zij ontvoerd worden door eigen familie en nooit meer terugkeren.

Ideeën over eer en schaamte gelden niet gelijkelijk voor mannen en vrouwen, hoewel in theorie ze wel voor beide seksen geldt. Uit onderzoek in Noord Baluchistan en de Noordwestelijke Grensprovincie, konden mannen ongestraft voort na hun ‘ongelimiteerde’ relatie, terwijl vrouwen vermoord konden worden naar aanleiding van het kleinste gerucht.
Volgens de Sindh Graduates Association werden alleen al in de eerste drie maanden van 1999, 132 eremoorden gemeld.

De politie en het rechtssysteem
Het strafrecht heeft een aantal zeer discriminerende wetregels en waarvan de regels met betrekking tot overspel het ergst zijn. Vrouwen die verkracht zijn en geen vier getuigen weten te vinden worden beschuldigd van overspel. Een getuigenis van een vrouw is namelijk maar de helft waard van die van een man. Wanneer de vrouwen toch vrijkomen, worden ze regelmatig achteraf gedood door familie. De wet op Qisas en Diyat (betreffende lichamelijk letsel, dood door schuld en moord) maakt het mogelijk voor de families van slachtoffer en verdachte om te onderhandelen over de strafmaat. Dit kan tot situaties leiden dat de verdachte al op het executieterrein staat, terwijl de families nog druk staan te onderhandelen. Ook komt het erop neer dat de familie de moordenaar kan vergeven en dat mannen die hun echtgenoten vermoorden niet op dezelfde manier worden gestraft als wanneer een ander was vermoord. Vrouwen kunnen meestal niet zelf onderhandelen en zij hebben ook minder kans om vrij te komen door dergelijke onderhandelingen tussen families.

De politie houdt de traditie in stand door de vrouwen niet te beschermen maar af te keuren, door geld te accepteren om de vrouwen naar hun familie of clan te brengen en door klachten tegen verdachten niet te registreren.

Wanneer het al tot een juridisch proces komt, dan wordt de zaak met enorme soepelheid afgehandeld. Er zijn vele mazen in de wet om als ‘eremoordenaar’ er doorheen te glippen. Dus de traditie blijft onverminderd in stand. Sterker, steeds vaker wordt ‘eremoord’ als dekmantel gebruikt voor moorden die gepleegd zijn uit andere motieven. In juli 1999 werd een resolutie, die eremoorden veroordeelt, door de senaat afgewezen.

Verkrachting
Redenen voor eremoorden zijn: willen trouwen met de man van eigen keuze, weigering van een gearrangeerd huwelijk, (vermeend) overspel of aanvraag van een scheiding. Zelfs bij verkrachting wordt de vrouw als schuldige gezien. De zestien jarige Jamilla bijvoorbeeld, was herhaaldelijk verkracht door een jonge ambtenaar van het provinciale departement van landbouw. Haar oom diende een klacht in bij de politie, maar de politie daarentegen arresteerde Jamilla en overhandigde haar aan de clan. In maart 1999 werd zij doodgeschoten, omdat een tribale ouderenraad had geoordeeld, dat zij schande had toegebracht aan de clan en dat de eer alleen door haar dood kon worden hersteld. De politie sloot de verkrachter op voor zijn eigen veiligheid, toen de clan op zoek naar was voor executie.

Verantwoordelijkheid van de staat
Pakistan heeft het VN-Vrouwenverdrag geratificeerd en is daarom verplicht de mensenrechten van vrouwen te garanderen. Pakistan heeft eveneens het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind geratificeerd. Toch faalt de overheid keer op keer om geweld tegen vrouwen en meisjes te voorkomen, te onderzoeken en te bestraffen. Pakistan heeft geen stappen ondernomen om discriminatie tegen te gaan. Daarom doet Amnesty International de volgende urgente aanbevelingen.

Juridische maatregelen

Herziening en aanpassing van het strafrecht opdat er gelijkheid voor de wet bestaat en opdat vrouwen en meisjes gelijke bescherming door de wet genieten.
Het invoeren van strafmaatregelen voor het uithuwelijken van meisjes en vrouwen tegen een financiële compensatie een misdrijf.
Nieuwe wetgeving, dat huiselijk geweld tot een misdrijf maakt. Een adequate uitoefening van de wet. Het juridische kader behoort de wet uit te voeren.
Alle provinciale overheden behoren eremoorden te onderzoeken en de daders voor het gerecht te brengen. De politie behoort direct en zonder discriminatie eremoorden te registreren en te onderzoeken.
Pakistan zou zijn behoud op het VN-Vrouwenverdrag moeten terugtrekken en het Facultatieve Protocol ratificeren. Pakistan zou de rapportages moeten uitvoeren waartoe het verplicht is volgens het VN-Vrouwenverdrag en het Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
Afschaffing van de doodstraf.
Preventieve maatregelen

Het oprichten van een nationale en publieke campagne via de media, het onderwijs en via publieke uitspraken om mannen en vrouwen te informeren over de gelijke rechten van vrouwen onder het VN-Vrouwenverdrag.
Het aanbieden van gender-sensibiliseringstraining aan het kader van de uitvoerende macht, politie en justitie.
Het verzamelen van gegevens en statistisch materiaal opdat het probleem van eremoorden zichtbaar wordt.
Beschermende maatregelen

De garantie dat mensenrechtenactivisten, advocaten en vrouwenorganisaties veilig en zonder vrees hun werk kunnen doen.
Het uitbreiden van diensten voor gevluchte vrouwen en meisjes, zowel van de staat als van NGOs. Zolang Pakistan zijn verplichting onder het VN-Vrouwenverdrag om discriminerende tradities en praktijken tegen te gaan niet serieus neemt, dan zullen vrouwen meisjes de prijs blijven betalen voor de eer van hun familie.

Hanne · 28 maart 2004, 20:46

Eremoord

De 17-jarige Pakistaanse Shafilea Ahmed lag reeds maandenlang verborgen in de struiken, alvorens ze door haar moordenaars in de rivier Kent (Groot-Brittannië) werd geworpen. Het meisje wou het leven leiden van een normale tiener en kwam daarbij in botsing met haar ouders die haar steeds meer in de richting van het traditioneel Pakistaans leven duwden. Ze hadden voor haar ook al een partner gevonden. De ouders worden nu verdacht van ontvoering en moord.

Bij Pakistani leeft de opvatting dat een man het recht heeft zijn vrouw te doden als zij de geldende normen van de islam schendt. Dit houdt in dat vrouwen zonder discussie akkoord dienen te gaan met een gearrangeerd huwelijk. Het is hen derhalve verboden te trouwen met een geliefde, te flirten of zelfs maar te spreken met vreemde mannen of zelfs gewoon, teveel in de openbaarheid te treden. Ook verkracht worden is hen verboden.

Het overtreden van deze regels komt neer op het in diskrediet brengen van de familie en dat is naar Pakistaanse normen meer dan voldoende als motief voor een eremoord. Niettegenstaande eremoorden er officieel gekwalificeerd worden als misdaad, ziet de overheid in Pakistan dit fenomeen door de vingers.

Scotland Yard meldt dat er in 2003 niet minder dan twaalf eremoorden op Brits grondgebied gepleegd werden. Enkele maanden geleden werd er nog een 16-jarig Koerdisch meisje gekeeld omdat ze een relatie zou hebben gehad met een Libanese christen.

Hier wordt men stil van. Weerom een zeer pijnlijke illustratie van hoe de persoonsgebonden islamwetten niet stroken met onze meest fundamentele westerse waarden.

maddox · 28 maart 2004, 21:39

http://forum.politics.be/viewtopic.php?t=11963

Tja, waarom discuteren over iets waar we het over eens zijn. Het huidige systeem is compleet vand e pot gerukt.

De vraag is, hoe krijgen we wel iets dat eerlijk werkt?

filosoof · 28 maart 2004, 21:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hanne

.....Redenen voor eremoorden zijn: willen trouwen met de man van eigen keuze, weigering van een gearrangeerd huwelijk, (vermeend) overspel of aanvraag van een scheiding.

Hanne,

Idd, de paralleel met deze "vlaamse" moord lijkt me hier duidelijk.Moet het gezegd worden dat ik ze alle afkeur? Mij lijkt afkeuring evident

filosoof · 28 maart 2004, 22:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hanne

Dit heeft inderdaad niets met eremoorden te maken.
Eremoorden worden gepleegd in naam van de islam. De islam en de koran bieden perfecte verschoningsgronden om de vrouw - volgens diezelfde ideologie een inferieur wezen - het hoekje om te helpen als ze zich niet plooit naar de onderdrukkingsregels die de islam voorziet.
Plooit ze zich niet dan hebben de macho-moslims volgens de sharia het recht hun eer te herstellen door moord.
Mij zou het verbazen dat Rudy Van Steen terug viel op islamitische moordvoorschriften om zijn gekrenkte eer en de familie-eer te redden.
Zijn daad had niets met eer te maken, enkel met uitzinnige woede.
Trouwens Filosoof, heeft u al ooit gehoord van 1 islamitische eremoordernaar die berouw toonde. Nee, die tonen enkel trots want de familie-eer is gered (zelfs al vliegen ze 25 jaar in den bak) en omdat ze zich zich als goede moslims gedragen hebben door de moordvoorschriften van de koran op de letter na te leven. Bovendien, 60 maagden staan klaar in 't paradijs voor deze lieden die een zuivere, moordzuchtige islam naleven.

Je zou beter je nick veranderen Filosoof, als je het verschil nog niet ziet/wenst te zien tussen een islamitische eremoord en een passionele moord.
Waarom niet "Mohammed", jij die zo'n fan bent van achterlijke islamitische praktijken en steeds op de bres springt voor moslimterroristen. Aan het aftellen voor je 60 maagden?

Of zijn't er nu 5000?

Van Steen was gekrenkt en kon niet meer weerstaan aan de drang zijn vrouw te vermoorden: wat is het verschil met een moslim die hetzelfde doet? IMO is het verschil tussen Van steen en de atypische moslim die zoiets doet werkelijk héél klein...
De volksjuri achtte dat het normaal was dat hij dan een onweerstaanbare drang kreeg, zijn vrouw te vermoorden: waar is het verschil? Dat een mosim in dergelijk geval zich achter meer dan 1200-jaar oude koranverzen verstopt om zijn daad te verontschuldigen en Van Steen achter de rethoriek van een goede assisenpleiter...?

Ik veroordeel beiden

de Vexille · 28 maart 2004, 22:12

Sorry, maar art. 71 SW heeft niks, maar dan ook niks met eremoorden te maken. Ik kan snappen waarom sommigen de parallel met alle macht proberen te maken, maar er is geen enkele vergelijking mogelijk.

eremoord = het aannemen van een verschoningsgrond voor moord binnen een aantal voorgedefinieerde (al dan niet religieus geïnspireerde) situaties zoals overspel, aanvraag van scheiding, etc...

art 71 SW gaat uit van een algemeen principe dat slaat op alle misdrijven waarbij de dader tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was. Dit wordt geval per geval beoordeeld (ook binnen de context van een algemeen psychologisch profiel van de dader). De echtscheiding op zich kan hier nooit een verschoningsgrond op zich zijn; er moet sprake zijn van een onweerstaanbare drang; en dat is een feitenkwestie. Bvb. wanneer de echtgenote al jaren aan een stuk het bloed van onder de nagels zou hebben gepest van haar man en de aankondiging van de echtscheiding (+ omstandigheden waaronder dat gebeurde) de spreekwoordelijke "druppel" was die de emmer deed overlopen. M.a.w. de wetgever stelt vast dat wij allemaal in staat zijn om onder bepaalde omstandigheden "door het lint" te gaan. In casu kennen we dit dossier onvoldoende om ons daar een beeld van te vormen; en het zijn hier geen beroepsmagistraten geweest die dit volgens één of andere abstracte redenering hebben besloten... Oh ja, het zou dus ook gelden voor de echtenote die haar man zou vermoorden onder gelijkaardige omstandigheden. Ik heb zo'n vermoeden dat de Koran dit lichtjes anders ziet.

Komaan, ge ziet nu toch zelf hoe er hier geen enkele parallel te trekken is? Daar moet ge echt geen jurist voor zijn hoor.

Hanne · 28 maart 2004, 22:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hanne

.....Redenen voor eremoorden zijn: willen trouwen met de man van eigen keuze, weigering van een gearrangeerd huwelijk, (vermeend) overspel of aanvraag van een scheiding.

Hanne,

Idd, de paralleel met deze "vlaamse" moord lijkt me hier duidelijk.Moet het gezegd worden dat ik ze alle afkeur? Mij lijkt afkeuring evident

Oh ja?
Bekeerde Rudy Van Steen zich in een nanoseconde tot de islam om vervolgens op basis van de islamitische moordvoorschriften zijn vrouw te vermoorden om de familie-eer te redden? Voelt hij zich nu in z'n trots gesterkt nu hij de zegen van Allah heeft?

Hanne · 28 maart 2004, 22:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

i

Komaan, ge ziet nu toch zelf hoe er hier geen enkele parallel te trekken is? Daar moet ge echt geen jurist voor zijn hoor.

Nee, enkel een geflipte filosoof die kost wat kost een autochtone passionele moord wil aangrijpen om zijn continu betoog ter goedprating van achterlijke islamitische tradities verder te zetten. Zielig hé

Bobke · 28 maart 2004, 22:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hanne

Dit heeft inderdaad niets met eremoorden te maken.
Eremoorden worden gepleegd in naam van de islam. De islam en de koran bieden perfecte verschoningsgronden om de vrouw - volgens diezelfde ideologie een inferieur wezen - het hoekje om te helpen als ze zich niet plooit naar de onderdrukkingsregels die de islam voorziet.
Plooit ze zich niet dan hebben de macho-moslims volgens de sharia het recht hun eer te herstellen door moord.
Mij zou het verbazen dat Rudy Van Steen terug viel op islamitische moordvoorschriften om zijn gekrenkte eer en de familie-eer te redden.
Zijn daad had niets met eer te maken, enkel met uitzinnige woede.
Trouwens Filosoof, heeft u al ooit gehoord van 1 islamitische eremoordernaar die berouw toonde. Nee, die tonen enkel trots want de familie-eer is gered (zelfs al vliegen ze 25 jaar in den bak) en omdat ze zich zich als goede moslims gedragen hebben door de moordvoorschriften van de koran op de letter na te leven. Bovendien, 60 maagden staan klaar in 't paradijs voor deze lieden die een zuivere, moordzuchtige islam naleven.

Je zou beter je nick veranderen Filosoof, als je het verschil nog niet ziet/wenst te zien tussen een islamitische eremoord en een passionele moord.
Waarom niet "Mohammed", jij die zo'n fan bent van achterlijke islamitische praktijken en steeds op de bres springt voor moslimterroristen. Aan het aftellen voor je 60 maagden?

Of zijn't er nu 5000?

Van Steen was gekrenkt en kon niet meer weerstaan aan de drang zijn vrouw te vermoorden: wat is het verschil met een moslim die hetzelfde doet? IMO is het verschil tussen Van steen en de atypische moslim die zoiets doet werkelijk héél klein...
De volksjuri achtte dat het normaal was dat hij dan een onweerstaanbare drang kreeg, zijn vrouw te vermoorden: waar is het verschil? Dat een mosim in dergelijk geval zich achter meer dan 1200-jaar oude koranverzen verstopt om zijn daad te verontschuldigen en Van Steen achter de rethoriek van een goede assisenpleiter...?

Ik veroordeel beiden

Ik neem aan dat jij ook in die jury zat en de pleidooien gevolgd hebt ?
Anders ben je wel heel vlug met uw bewering dat hij alleen gekrenkt was.
Ik denk dat al een pak meer vrouwen vrijgesproken zijn voor moord op hun man om vergelijkbare redenen dan omgekeerd.
Ga je beweren dat het ook eremoorden waren ?

straddle · 28 maart 2004, 23:14

Zijn er hier een paar hun zinnen compleet aan het verliezen? Dit heeft absoluut niks met eremoorden te maken zoals die in de Koran duidelijk omschreven en op voorhand vergoelijkt worden.

Waar zijn we mee bezig?

filosoof · 28 maart 2004, 23:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Sorry, maar art. 71 SW heeft niks, maar dan ook niks met eremoorden te maken. Ik kan snappen waarom sommigen de parallel met alle macht proberen te maken, maar er is geen enkele vergelijking mogelijk.

eremoord = het aannemen van een verschoningsgrond voor moord binnen een aantal voorgedefinieerde (al dan niet religieus geïnspireerde) situaties zoals overspel, aanvraag van scheiding, etc...

art 71 SW gaat uit van een algemeen principe dat slaat op alle misdrijven waarbij de dader tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was. Dit wordt geval per geval beoordeeld (ook binnen de context van een algemeen psychologisch profiel van de dader). De echtscheiding op zich kan hier nooit een verschoningsgrond op zich zijn; er moet sprake zijn van een onweerstaanbare drang; en dat is een feitenkwestie. Bvb. wanneer de echtgenote al jaren aan een stuk het bloed van onder de nagels zou hebben gepest van haar man en de aankondiging van de echtscheiding (+ omstandigheden waaronder dat gebeurde) de spreekwoordelijke "druppel" was die de emmer deed overlopen. M.a.w. de wetgever stelt vast dat wij allemaal in staat zijn om onder bepaalde omstandigheden "door het lint" te gaan. In casu kennen we dit dossier onvoldoende om ons daar een beeld van te vormen; en het zijn hier geen beroepsmagistraten geweest die dit volgens één of andere abstracte redenering hebben besloten... Oh ja, het zou dus ook gelden voor de echtenote die haar man zou vermoorden onder gelijkaardige omstandigheden. Ik heb zo'n vermoeden dat de Koran dit lichtjes anders ziet.

Komaan, ge ziet nu toch zelf hoe er hier geen enkele parallel te trekken is? Daar moet ge echt geen jurist voor zijn hoor.

En als die "onweerstaanbare drang" nu eens gewoon het gevolg van gekwetst eergevoel zou zijn? (IMO het geval bij de meeste horendragers)

Zou religieus gevoel ook onaanvaardbaar zijn als aanleiding tot "onweerstaanbare drang" En waarom dan?Of wél aanvaardbaar voor de ene religie en niet voor de andere

Je kan veel kanten uit met dat art 71 SWB...

Bekijk resultaten enquête: Zijn "vlaamse" eremoorden beter dan "islamietische"?
"vlaamse" zijn het gevolg van onweerstaanbare drang	2	13,33%
"islamietische" eremoorden zijn monsonwaardig	5	33,33%
Die juri zat duidelijk vol moslims	8	53,33%
Aantal stemmers: 15. Je mag niet stemmen in deze enquête

28 maart 2004, 20:04	#6
de Vexille Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 23 februari 2004 Berichten: 2.430	Jij hebt je analyse van deze zaak wel heel snel klaar, filosoof... Ook het dossier grondig bestudeerd? Ook vol overtuiging dat art. 71 SW niet van toepassing kon zijn? Op basis van wat? Sorry, maar dit heeft met "eremoorden" niks te maken. __________________ [font=Trebuchet MS]Et in Arcadia ego[/font]

28 maart 2004, 21:39	#12
maddox Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 25 september 2002 Locatie: vilvoorde Berichten: 70.139	http://forum.politics.be/viewtopic.php?t=11963 Tja, waarom discuteren over iets waar we het over eens zijn. Het huidige systeem is compleet vand e pot gerukt. De vraag is, hoe krijgen we wel iets dat eerlijk werkt? __________________ De meeste mensen gaan naar het werk om geld te krijgen, niet om het te verdienen.

28 maart 2004, 22:12	#15
de Vexille Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 23 februari 2004 Berichten: 2.430	Sorry, maar art. 71 SW heeft niks, maar dan ook niks met eremoorden te maken. Ik kan snappen waarom sommigen de parallel met alle macht proberen te maken, maar er is geen enkele vergelijking mogelijk. eremoord = het aannemen van een verschoningsgrond voor moord binnen een aantal voorgedefinieerde (al dan niet religieus geïnspireerde) situaties zoals overspel, aanvraag van scheiding, etc... art 71 SW gaat uit van een algemeen principe dat slaat op alle misdrijven waarbij de dader tijdelijk ontoerekeningsvatbaar was. Dit wordt geval per geval beoordeeld (ook binnen de context van een algemeen psychologisch profiel van de dader). De echtscheiding op zich kan hier nooit een verschoningsgrond op zich zijn; er moet sprake zijn van een onweerstaanbare drang; en dat is een feitenkwestie. Bvb. wanneer de echtgenote al jaren aan een stuk het bloed van onder de nagels zou hebben gepest van haar man en de aankondiging van de echtscheiding (+ omstandigheden waaronder dat gebeurde) de spreekwoordelijke "druppel" was die de emmer deed overlopen. M.a.w. de wetgever stelt vast dat wij allemaal in staat zijn om onder bepaalde omstandigheden "door het lint" te gaan. In casu kennen we dit dossier onvoldoende om ons daar een beeld van te vormen; en het zijn hier geen beroepsmagistraten geweest die dit volgens één of andere abstracte redenering hebben besloten... Oh ja, het zou dus ook gelden voor de echtenote die haar man zou vermoorden onder gelijkaardige omstandigheden. Ik heb zo'n vermoeden dat de Koran dit lichtjes anders ziet. Komaan, ge ziet nu toch zelf hoe er hier geen enkele parallel te trekken is? Daar moet ge echt geen jurist voor zijn hoor. __________________ [font=Trebuchet MS]Et in Arcadia ego[/font]

28 maart 2004, 18:20	#1
filosoof Banneling Geregistreerd: 22 mei 2003 Locatie: Brussel Berichten: 49.496	http://www.standaard.be/Archief/stat...x_G174OO39.asp VERMASSEN VRAAGT VRIJSPRAAK OOSTAKKER - Twaalf uur lang hebben de advocaten - vooral dan Jef Vermassen - en de procureur Luc Decreus gisteren ongenadig de degens gekruist over de vraag of Eddy Van Steen, de Oostakkerse jurist die op 12 oktober 2001 zijn vrouw doodstak omdat ze hem wilde verlaten, naar zijn kinderen of naar de gevangenis moest. Met succes dus: onweerstaanbare drang...

28 maart 2004, 18:23	#2
moon Lokaal Raadslid Geregistreerd: 15 januari 2003 Berichten: 354	dit was toch echt geen eremoord

28 maart 2004, 18:58	#4
fientje Banneling Geregistreerd: 27 november 2003 Berichten: 74	belachelijk filosoof! Er bestaat immers een immens verschil tussen de door Koran geoorloofde eremoorden en deze moord gepleegd in een moment van waanzin,zonder intentie en voorbedachtheid. Bovendien volgt in islamitische middens(die jij blijkbaar zo verheerlijkt) nooit een spijtbetuiging,hun EER is belangrijker dan een mensen leven.

28 maart 2004, 20:30	#8
Hanne Banneling Geregistreerd: 13 november 2003 Locatie: Vlaams-Brabant Berichten: 1.525	Dit heeft inderdaad niets met eremoorden te maken. Eremoorden worden gepleegd in naam van de islam. De islam en de koran bieden perfecte verschoningsgronden om de vrouw - volgens diezelfde ideologie een inferieur wezen - het hoekje om te helpen als ze zich niet plooit naar de onderdrukkingsregels die de islam voorziet. Plooit ze zich niet dan hebben de macho-moslims volgens de sharia het recht hun eer te herstellen door moord. Mij zou het verbazen dat Rudy Van Steen terug viel op islamitische moordvoorschriften om zijn gekrenkte eer en de familie-eer te redden. Zijn daad had niets met eer te maken, enkel met uitzinnige woede. Trouwens Filosoof, heeft u al ooit gehoord van 1 islamitische eremoordernaar die berouw toonde. Nee, die tonen enkel trots want de familie-eer is gered (zelfs al vliegen ze 25 jaar in den bak) en omdat ze zich zich als goede moslims gedragen hebben door de moordvoorschriften van de koran op de letter na te leven. Bovendien, 60 maagden staan klaar in 't paradijs voor deze lieden die een zuivere, moordzuchtige islam naleven. Je zou beter je nick veranderen Filosoof, als je het verschil nog niet ziet/wenst te zien tussen een islamitische eremoord en een passionele moord. Waarom niet "Mohammed", jij die zo'n fan bent van achterlijke islamitische praktijken en steeds op de bres springt voor moslimterroristen. Aan het aftellen voor je 60 maagden? Of zijn't er nu 5000?

28 maart 2004, 20:34	#9
Bobke Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 26 december 2002 Locatie: Waasland Berichten: 43.633	De vrijspraak van een moslim na moord op zijn vrouw schiep nochtans een precedent. Leg eens uit waarom moslims wel kunnen vrijgesproken worden en anderen niet. De vrijspraak stoort mij trouwens ook, maar aangezien ik geen kennis van het dossier heb zal ik er niet over oordelen.

28 maart 2004, 20:42	#10
Hanne Banneling Geregistreerd: 13 november 2003 Locatie: Vlaams-Brabant Berichten: 1.525	Islamitische eremoorden (bron Amnesty Int.) Samia Sarwar, een 29-jarige moeder van twee jonge kinderen, werd op 6 april 1999 voor het kantoor van haar advocaat doodgeschoten. Samia probeerde na jaren van huiselijk geweld een scheiding van haar gewelddadige echtgenoot te bemachtigen. Haar familie vond echter, dat zij door dit doen de eer van de familie had aangetast, en daarom moest ze worden gedood. Samia’s advocaat Hina Jilani was ook onder vuur genomen, maar ongedeerd gebleven. Een collega Shahtaj Qisalbash, werd ontvoerd en na verloop van tijd vrijgelaten. Samia Sarwar was in 1995 tijdelijk teruggekeerd naar haar ouderlijk huis, omdat haar echtgenoot haar van de trap had gegooid, terwijl ze in verwachting was van haar tweede kind. Ze had toen haar ouders om hulp gevraagd bij de scheiding van haar man, maar de ouders weigerden iedere medewerking. In maart 1999 was de maat vol voor Samia, zij vluchtte naar Lahore. Via haar advocaten hield ze contact met haar familie. Tenslotte stemde ze toe om haar moeder te ontmoeten, mits zij alleen zou kwam (want zij vreesde voor haar leven), te ontmoeten. Op 6 april kwam Samia’s moeder naar het kantoor van Hina Jilani. Zij was in het gezelschap van Samia’s oom en een andere man, die zogenaamd de moeder bij het lopen moest ondersteunen. De man haalde eenmaal binnen een geweer tevoorschijn, schoot Samia dood, schoot op Hina en op de vluchtweg nam hij Shahtaj mee. Zij werd later vrijgelaten. Leden van de Kamer van Koophandel in Peshawar, waarvan Samia’s vader voorzitter is, en de lokale ulema (islamitische schriftgeleerden) hebben publiekelijk verklaard, dat de eremoord in lijn is met de [size=6]religieuze [/size]en tribale tradities. Ook hebben zij Hina en haar zuster Asma Jahangir, die eveneens mensenrechtenadvocaat is, beschuldigd van het ‘misleiden’ van vrouwen. In een fatwa worden de gelovigen opgeroepen de twee ketterse vrouwen te doden. Hina Jilani en haar zuster Asma Jahangir zijn internationaal gerespecteerde mensenrechtenadvocaten, en bekende voorvechters van de rechten van vrouwen in Pakistan. Asma Jahangir is eveneens Speciale Rapporteur van de VN inzake Buitengerechtelijke, Standrechtelijke of Willekeurige Executies. Een aantal dagen later op 12 april deed de Speciale VN Rapporteur betreffende de Onafhankelijkheid van rechters en advocaten, Param Coomaraswamy, een publieke uitspraak richting de VN Commissie voor de Rechten van de Mens. Hij sprak zijn grote bezorgdheid uit over de eremoorden, en in het bijzonder over de bedreigingen van de mensenrechtenadvocaten. Param Coomaraswamy riep de Pakistaanse overheid op zich te houden aan haar internationale verplichtingen volgens de VN Principes inzake de Rol van Advocaten en om onmiddellijk de veiligheid te garanderen van Asma Jahangir en haar collega’s. Ondanks dat de Pakistaanse overheid de VN Commissie voor de Rechten van de Mens heeft bericht, dat alle maatregelen genomen zouden worden om Asma te beschermen, heeft ze geen enkele publieke veroordeling van de dreigementen uitgesproken. Er is geen officiële reactie geweest op de fatwa’s en ook heeft de overheid geen poging ondernomen de moordenaars te arresteren. Ondanks het feit dat iedereen weet wie de moord heeft gepleegd, ondanks publieke protesten en petities naar het gerechtshof, is niemand voorgeleid of gearresteerd. De levens van miljoenen Pakistaanse vrouwen worden bepaald door gewoonten van de purdah en gehoorzaamheid aan mannen. Traditionele visies op de eer beperken de meest basale rechten van vrouwen. Elk jaar worden in Pakistan duizenden vrouwen, van alle leeftijden en in alle delen van het land, vermoord uit naam van de eer. Het aantal eremoorden lijkt de laatste jaren gestaag toe te nemen, omdat eer een steeds breder begrip schijnt te worden. De meest vage verdenkingen, zoals een dorpsgerucht of in een extreem geval, de droom van een man over het overspel van zijn vrouw, is genoeg om zwaar geweld te ontlokken. Vrouwen wordt in die gevallen niet eens de kans geboden eventuele misverstanden op te helderen. De enige sociaal geaccepteerde manier voor de echtgenoot en familie om de eer op te schonen is de vrouw buiten te sluiten, aan te vallen of te vermoorden. In dergelijke erezaken wordt de vrouw als schuldige gezien en de man als iemand die zich moet verdedigen. Meldingen van eremoorden komen uit verschillende landen, waaronder Pakistan, Irak, Turkije en Jordanië. In het laatste land neemt de maatschappelijke goedkeuring voor eerwraak af, waarschijnlijk omdat de koninklijke familie van Jordanië de laatste jaren zich fel uitgesproken heeft tegen dit geweld. Voorzichtige stappen van Pakistaanse vrouwen om hun rechten op te eisen, zoals het zelf kiezen van een echtgenoot of het willen scheiden van een gewelddadige man, worden ook in toenemende mate gezien als een aantasting van de eer. De reactie op deze voorzichtige emancipatie is zowel hard als snel, resulterend in een toename aan eremoorden. De tribale erecode Oorspronkelijk is in Pakistan de erecode een Baluch en Pathaanse traditie. Als vrouwen trouwen, dan betaalt de familie van de bruidegom een bruidsprijs aan de vader. Als de vrouw ‘aangetast’ is dan heeft de vader of –als ze gehuwd is- de echtgenoot een recht op compensatie. Wanneer een echtgenoot zijn vermeende overspelige vrouw doodt en haar vermeende minnaar weet te ontsnappen, dan behoort de minnaar een prijs te betalen voor het leven van de vrouw, dat verloren is gegaan en voor zijn leven dat gered is. Vaak overhandigt de minnaar een zuster samen met een grote som geld. Satta-watta huwelijken, de uitwisseling van kinderen om familiebanden te smeden, omvat een grote last voor vrouwen. Wanneer zij later een andere echtgenoot kiezen, dan aan wie zij als kind beloofd zijn, dan komt het regelmatig voor dat zij ontvoerd worden door eigen familie en nooit meer terugkeren. Ideeën over eer en schaamte gelden niet gelijkelijk voor mannen en vrouwen, hoewel in theorie ze wel voor beide seksen geldt. Uit onderzoek in Noord Baluchistan en de Noordwestelijke Grensprovincie, konden mannen ongestraft voort na hun ‘ongelimiteerde’ relatie, terwijl vrouwen vermoord konden worden naar aanleiding van het kleinste gerucht. Volgens de Sindh Graduates Association werden alleen al in de eerste drie maanden van 1999, 132 eremoorden gemeld. De politie en het rechtssysteem Het strafrecht heeft een aantal zeer discriminerende wetregels en waarvan de regels met betrekking tot overspel het ergst zijn. Vrouwen die verkracht zijn en geen vier getuigen weten te vinden worden beschuldigd van overspel. Een getuigenis van een vrouw is namelijk maar de helft waard van die van een man. Wanneer de vrouwen toch vrijkomen, worden ze regelmatig achteraf gedood door familie. De wet op Qisas en Diyat (betreffende lichamelijk letsel, dood door schuld en moord) maakt het mogelijk voor de families van slachtoffer en verdachte om te onderhandelen over de strafmaat. Dit kan tot situaties leiden dat de verdachte al op het executieterrein staat, terwijl de families nog druk staan te onderhandelen. Ook komt het erop neer dat de familie de moordenaar kan vergeven en dat mannen die hun echtgenoten vermoorden niet op dezelfde manier worden gestraft als wanneer een ander was vermoord. Vrouwen kunnen meestal niet zelf onderhandelen en zij hebben ook minder kans om vrij te komen door dergelijke onderhandelingen tussen families. De politie houdt de traditie in stand door de vrouwen niet te beschermen maar af te keuren, door geld te accepteren om de vrouwen naar hun familie of clan te brengen en door klachten tegen verdachten niet te registreren. Wanneer het al tot een juridisch proces komt, dan wordt de zaak met enorme soepelheid afgehandeld. Er zijn vele mazen in de wet om als ‘eremoordenaar’ er doorheen te glippen. Dus de traditie blijft onverminderd in stand. Sterker, steeds vaker wordt ‘eremoord’ als dekmantel gebruikt voor moorden die gepleegd zijn uit andere motieven. In juli 1999 werd een resolutie, die eremoorden veroordeelt, door de senaat afgewezen. Verkrachting Redenen voor eremoorden zijn: willen trouwen met de man van eigen keuze, weigering van een gearrangeerd huwelijk, (vermeend) overspel of aanvraag van een scheiding. Zelfs bij verkrachting wordt de vrouw als schuldige gezien. De zestien jarige Jamilla bijvoorbeeld, was herhaaldelijk verkracht door een jonge ambtenaar van het provinciale departement van landbouw. Haar oom diende een klacht in bij de politie, maar de politie daarentegen arresteerde Jamilla en overhandigde haar aan de clan. In maart 1999 werd zij doodgeschoten, omdat een tribale ouderenraad had geoordeeld, dat zij schande had toegebracht aan de clan en dat de eer alleen door haar dood kon worden hersteld. De politie sloot de verkrachter op voor zijn eigen veiligheid, toen de clan op zoek naar was voor executie. Verantwoordelijkheid van de staat Pakistan heeft het VN-Vrouwenverdrag geratificeerd en is daarom verplicht de mensenrechten van vrouwen te garanderen. Pakistan heeft eveneens het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind geratificeerd. Toch faalt de overheid keer op keer om geweld tegen vrouwen en meisjes te voorkomen, te onderzoeken en te bestraffen. Pakistan heeft geen stappen ondernomen om discriminatie tegen te gaan. Daarom doet Amnesty International de volgende urgente aanbevelingen. Juridische maatregelen Herziening en aanpassing van het strafrecht opdat er gelijkheid voor de wet bestaat en opdat vrouwen en meisjes gelijke bescherming door de wet genieten. Het invoeren van strafmaatregelen voor het uithuwelijken van meisjes en vrouwen tegen een financiële compensatie een misdrijf. Nieuwe wetgeving, dat huiselijk geweld tot een misdrijf maakt. Een adequate uitoefening van de wet. Het juridische kader behoort de wet uit te voeren. Alle provinciale overheden behoren eremoorden te onderzoeken en de daders voor het gerecht te brengen. De politie behoort direct en zonder discriminatie eremoorden te registreren en te onderzoeken. Pakistan zou zijn behoud op het VN-Vrouwenverdrag moeten terugtrekken en het Facultatieve Protocol ratificeren. Pakistan zou de rapportages moeten uitvoeren waartoe het verplicht is volgens het VN-Vrouwenverdrag en het Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Afschaffing van de doodstraf. Preventieve maatregelen Het oprichten van een nationale en publieke campagne via de media, het onderwijs en via publieke uitspraken om mannen en vrouwen te informeren over de gelijke rechten van vrouwen onder het VN-Vrouwenverdrag. Het aanbieden van gender-sensibiliseringstraining aan het kader van de uitvoerende macht, politie en justitie. Het verzamelen van gegevens en statistisch materiaal opdat het probleem van eremoorden zichtbaar wordt. Beschermende maatregelen De garantie dat mensenrechtenactivisten, advocaten en vrouwenorganisaties veilig en zonder vrees hun werk kunnen doen. Het uitbreiden van diensten voor gevluchte vrouwen en meisjes, zowel van de staat als van NGOs. Zolang Pakistan zijn verplichting onder het VN-Vrouwenverdrag om discriminerende tradities en praktijken tegen te gaan niet serieus neemt, dan zullen vrouwen meisjes de prijs blijven betalen voor de eer van hun familie.

28 maart 2004, 20:46	#11
Hanne Banneling Geregistreerd: 13 november 2003 Locatie: Vlaams-Brabant Berichten: 1.525	Eremoord De 17-jarige Pakistaanse Shafilea Ahmed lag reeds maandenlang verborgen in de struiken, alvorens ze door haar moordenaars in de rivier Kent (Groot-Brittannië) werd geworpen. Het meisje wou het leven leiden van een normale tiener en kwam daarbij in botsing met haar ouders die haar steeds meer in de richting van het traditioneel Pakistaans leven duwden. Ze hadden voor haar ook al een partner gevonden. De ouders worden nu verdacht van ontvoering en moord. Bij Pakistani leeft de opvatting dat een man het recht heeft zijn vrouw te doden als zij de geldende normen van de islam schendt. Dit houdt in dat vrouwen zonder discussie akkoord dienen te gaan met een gearrangeerd huwelijk. Het is hen derhalve verboden te trouwen met een geliefde, te flirten of zelfs maar te spreken met vreemde mannen of zelfs gewoon, teveel in de openbaarheid te treden. Ook verkracht worden is hen verboden. Het overtreden van deze regels komt neer op het in diskrediet brengen van de familie en dat is naar Pakistaanse normen meer dan voldoende als motief voor een eremoord. Niettegenstaande eremoorden er officieel gekwalificeerd worden als misdaad, ziet de overheid in Pakistan dit fenomeen door de vingers. Scotland Yard meldt dat er in 2003 niet minder dan twaalf eremoorden op Brits grondgebied gepleegd werden. Enkele maanden geleden werd er nog een 16-jarig Koerdisch meisje gekeeld omdat ze een relatie zou hebben gehad met een Libanese christen. Hier wordt men stil van. Weerom een zeer pijnlijke illustratie van hoe de persoonsgebonden islamwetten niet stroken met onze meest fundamentele westerse waarden.

28 maart 2004, 23:14	#19
straddle Europees Commissaris Geregistreerd: 10 maart 2004 Berichten: 6.654	Zijn er hier een paar hun zinnen compleet aan het verliezen? Dit heeft absoluut niks met eremoorden te maken zoals die in de Koran duidelijk omschreven en op voorhand vergoelijkt worden. Waar zijn we mee bezig?