Luie vrouwen discrimineren mag niet

[roderidder]

Luie vrouwen discrimineren mag niet

Het Gronwettelijk Hof over de win for life na echtscheiding:

“Die situatie zou bovendien een onrechtstreekse discriminatie uitmaken ten nadele van de vrouwen, aangezien zij, in de overgrote meerderheid van de gevallen, diegenen zijn die ervoor hebben gekozen niet te werken of zulks enkel deeltijds te doen, wat door officiële statistieken wordt bevestigd.”

de uitspraak:
http://www.f4j.be/doc/pdf/081203_Gro...llijk_zijn.pdf
…

Gevolg:
Een deel van de wet die de alimentatie beperkte tot de duur van het huwelijk is vernietigd.

RR

[roderidder]

Bron www.tijd.be
Datum 13/04/07

Forbes publiceert klassement van duurste echtscheidingen

In de wereld van de bekendheden is een echtscheiding duur, heel duur zelfs. Dat blijkt uit een klassement van de duurste echtscheidingen ter wereld, dat het Amerikaanse tijdschrift Forbes vrijdag publiceerde.

Michael Jordan kan binnenkort de twijfelachtige eer te beurt vallen om de lijst van duurste echtscheidingen ooit aan te voeren - foto epa
(belga)

- Bovenaan de lijst staan basketbalspeler Michael Jordan en charmezanger Neil Diamond, die elk een fortuin moesten betalen dat geschat wordt op 112 miljoen euro. Het financieel tijdschrift schrijft ook dat echtscheidingen vaker voorkomen bij beroemdheden dan bij gewone stervelingen.

Michael Jordan, de ster van de NBA, heeft de scheidingsakte met Juanita Vanoy Jordan nog niet definitief getekend. Het koppel trouwde in 1989. Forbes schat dat de scheiding Jordan meer dan 112 miljoen euro zal kosten. Dat blijft desondanks minder dan de helft van hetgeen Jordan tijdens zijn huwelijk verdiende, geschat op 260 miljoen euro.

Volgens het tijdschrift wordt het in elk geval de duurste scheiding ooit.

Het huidige record staat op naam van Neil Diamond, die in 1994 112 miljoen euro betaalde om een einde te maken aan zijn huwelijk van 25 jaar met Marcia Murphy. Dat bedrag was gelijk aan de helft van het fortuin van Diamond, die vond dat "ze het waard was".

De derde plaats gaat naar Hollywoodregisseur Stephen Spielberg, die in 1989 scheidde van Amy Irving na vier jaar huwelijk en daarvoor 75 miljoen euro neertelde. Toen bedroeg die som de helft van zijn vermogen, maar vandaag is Spielberg 2,2 miljard euro waard.

In het klassement staan ook Harrison Ford en Melissa Mathison, die in 2004 een einde maakten aan hun huwelijk van 21 jaar, voor 63 miljoen euro.

Een andere beroemde Amerikaanse acteur, Kevin Costner, betaalde 60 miljoen euro in 1994, na zestien jaar huwelijk met Cindy Silva.

De Britse ex-Beatle Paul McCartney moet dit jaar 45 miljoen euro ophoesten om een einde te maken aan zijn huwelijk van 5 jaar met Heather Mills.

De regisseur van de film "Titanic", James Cameron, moest Linda Hamilton in 1999 37 miljoen euro storten na een huwelijk van anderhalf jaar.

De acteur Michael Douglas betaalde in 1998 33 miljoen euro en twee huizen aan Diandra Douglas, na een huwelijk van 21 jaar.

Lionel Richie en Diane Richie hebben in 2004 een punt gezet achter hun huwelijk voor 15 miljoen euro.

In 1999 betaalde Mick Jagger tussen 12 en 15 miljoen euro voor zijn scheiding met supermodel Jerry Hall, na een huwelijk van 22 jaar.





RR

[Rapture]

Geen wonder dat veel vrouwen zoveel in de broek van mannen zitten...aan hun portefeuille wel te verstaan.

Die vrouwen die gij hierboven aanhaalde zijn eigenlijk stuk voor stuk prostituees: Ze poepen met hunne vent met het oog op betaling achteraf.

Daarom is het belangrijk bij het huwelijk om te gaan voor een contract met scheiding van goederen. Ken genoeg mensen (in 99% van de gevallen mannen) die hun na hun echtscheiding blauw betalen aan alimentatie voor madam, die het dan nog zelf was afgestapt nota bene.

Einstein zei ook eens "Getrouwde vrouwen zijn hoeren met een contract voor het leven"

[alice]

Amai Rapture, precies niet 'gelukkig getrouwd' gij!

[Nynorsk]

"luie vrouwen"

[Rapture]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Amai Rapture, precies niet 'gelukkig getrouwd' gij!

Ik ben nie getrouwd (ben dan ook maar een studentje zonder een groot fortuin ).

Voor alle duidelijkheid, met wat ik hierboven schrijf bedoel ik uiteraard niet alle vrouwen. Die regels ivm alimentatie zijn volledig voorbijgestreefd. Vroeger was het in meer dan 75% van de gezinnen zo dat meneer ging werken en madam thuis bleef voor de kinderen en het huishouden. Als meneer het dan afstapte om bij een jonger exemplaar te gaan wonen dan stond madam daar zonder inkomsten en bezittingen maw meestal was de vrouw de zwakke partij bij een echtscheiding. Hierop had de wetgever dan terecht ingegrepen door die regels ivm alimentatie in te voeren om dat soort toestanden te vermijden.

De dag van vandaag gaan de meeste vrouwen ook werken en studeren meer dan mannen (laatste jaren meer vrouwen in hogescholen en universiteiten dan mannen). Dus stel ik mij de vraag of die wet eigenlijk nog nodig is?

Die wet nodigt alleen maar uit tot misbruiken. Als er iets is waarin mannen gediscrimineerd worden dan is het wel bij echtscheidingen. Ik wil dan dat men hierin consequent is: Opkomen tegen huiselijk geweld tegen vrouwen, vrouwenbesnijdenis, ongelijk loon tussen mannen en vrouwen, vrouwendiscriminatie zijn allemaal lovenswaardig maar al de rest blijft gewoon buiten schot...

[Rapture]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

"luie vrouwen"

Waarom zou een vrouw die tijdens het huwelijk huisvrouw was, na een echtscheiding niet hoeven te gaan werken omdat ze dit tijdens het huwelijk ook niet deed? De man die werkte moet dus maw na de echtscheiding; en voor inkomsten zorgen en voor zijn huishouden zorgen (want ik veronderstel dat madam dit niet meer zal doen voor hem) dit terwijl de vrouw haar over inkomsten geen zorgen hoeft te maken want meneer betaalt toch alles.

Verder is het dan de gangbare redenering van meneer de vrederechter dat madam het hoederecht krijgt over de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft veel meer tijd voor de opvoeding van de kinderen omdat ze de hele dag thuis is) en uiteraard krijgt madam ook nog het huis (ah ja das logisch want aangezien madam het hoederecht heeft over de kinderen is het ineens veel praktischer om ze thuis te laten blijven wonen zodat de kinderen in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven opgroeien) en tenslotte moet meneer naast alimentatie voor madam ook nog afdokken voor de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft geen inkomsten, naast hetgene dat ze krijgt van meneer, en het zijn toch ook de kinderen van meneer dus mag hij er ook voor opdraaien ook al ziet hij ze maar 1 �* 2 weekenden per maand).

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

"luie vrouwen"

Watte?

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Waarom zou een vrouw die tijdens het huwelijk huisvrouw was, na een echtscheiding niet hoeven te gaan werken omdat ze dit tijdens het huwelijk ook niet deed? De man die werkte moet dus maw na de echtscheiding; en voor inkomsten zorgen en voor zijn huishouden zorgen (want ik veronderstel dat madam dit niet meer zal doen voor hem) dit terwijl de vrouw haar over inkomsten geen zorgen hoeft te maken want meneer betaalt toch alles.

Verder is het dan de gangbare redenering van meneer de vrederechter dat madam het hoederecht krijgt over de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft veel meer tijd voor de opvoeding van de kinderen omdat ze de hele dag thuis is) en uiteraard krijgt madam ook nog het huis (ah ja das logisch want aangezien madam het hoederecht heeft over de kinderen is het ineens veel praktischer om ze thuis te laten blijven wonen zodat de kinderen in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven opgroeien) en tenslotte moet meneer naast alimentatie voor madam ook nog afdokken voor de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft geen inkomsten, naast hetgene dat ze krijgt van meneer, en het zijn toch ook de kinderen van meneer dus mag hij er ook voor opdraaien ook al ziet hij ze maar 1 �* 2 weekenden per maand).

Als een vrouw niet gaat werken tijdens haar huwelijk - geef toe zulke vrouwen zijn tegenwoordig grote uitzonderingen - dan is het maar normaal dat de man haar zeker de eerste 5 jaar na de scheiding steunt. Reden : 't is niet omdat ze scheidt dat haar direkt een job aangeboden wordt en als ze jarenlang niet gewerkt heeft, krijgt ze ook niet meteen stempelgeld.
Zelfs als man en vrouw beiden gaan werken, is het haast altijd de vrouw die zich het meeste bezig houdt met de opvoeding en de verzorging van de kinderen en met het huishouden. Ik herinner me dat er laatst nog eens een studie was (het is in het nieuws geweest, maar de details weet ik jammer genoeg niet meer) waarin weer bewezen werd dat, ondanks alle goede bedoelingen, de mannen ook in deze tijd veel minder presteren in het huishouden dan de vrouwen. Dus is het logisch dat de vrouw het hoederecht vlugger zal krijgen dan de man.
Wat uw verdere betoog over meneer en madam betreft, het pad van een gescheiden vrouw loopt niet bepaald over rozen en de mooie theorieën kloppen in de praktijk niet altijd. Toen ik scheidde moest mijn ex enkel voor de kinderen alimentatiegeld betalen omdat ik werkte, logisch nietwaar. Hij speelde het klaar om zich al vlug te laten ontslagen en vanaf toen kreeg ik gewoon niets meer. Twee jaar heeft dat geduurd en dan werd er een minnelijke schikking getroffen waardoor ik voor deze periode 100.000 frank trok. 100.000 frank hebben mijn kinderen aan hun vader gekost voor een periode van 2 jaar. Van dat geld ging er meteen 20.000 naar de advokaat, ook een man natuurlijk ...

[Rapture]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Als een vrouw niet gaat werken tijdens haar huwelijk - geef toe zulke vrouwen zijn tegenwoordig grote uitzonderingen - dan is het maar normaal dat de man haar zeker de eerste 5 jaar na de scheiding steunt. Reden : 't is niet omdat ze scheidt dat haar direkt een job aangeboden wordt en als ze jarenlang niet gewerkt heeft, krijgt ze ook niet meteen stempelgeld.
Zelfs als man en vrouw beiden gaan werken, is het haast altijd de vrouw die zich het meeste bezig houdt met de opvoeding en de verzorging van de kinderen en met het huishouden. Ik herinner me dat er laatst nog eens een studie was (het is in het nieuws geweest, maar de details weet ik jammer genoeg niet meer) waarin weer bewezen werd dat, ondanks alle goede bedoelingen, de mannen ook in deze tijd veel minder presteren in het huishouden dan de vrouwen. Dus is het logisch dat de vrouw het hoederecht vlugger zal krijgen dan de man.
Wat uw verdere betoog over meneer en madam betreft, het pad van een gescheiden vrouw loopt niet bepaald over rozen en de mooie theorieën kloppen in de praktijk niet altijd. Toen ik scheidde moest mijn ex enkel voor de kinderen alimentatiegeld betalen omdat ik werkte, logisch nietwaar. Hij speelde het klaar om zich al vlug te laten ontslagen en vanaf toen kreeg ik gewoon niets meer. Twee jaar heeft dat geduurd en dan werd er een minnelijke schikking getroffen waardoor ik voor deze periode 100.000 frank trok. 100.000 frank hebben mijn kinderen aan hun vader gekost voor een periode van 2 jaar. Van dat geld ging er meteen 20.000 naar de advokaat, ook een man natuurlijk ...

Ach, hebt gij 5 jaar tijd nodig om een job te vinden en wie zegt dat er sowieso moeite wordt gedaan om werk te vinden als het geld toch al komt van de ex? En zulke studies hebben NUL juridische waarde. Verder ken ik de omstandigheden van uw echtscheiding niet: als hij u heeft laten zitten of als het met onderlinge toestemming was dan is het uiteraard logisch dat hij u steunt. Maar veel vrouwen bollen het zelf af, vaak dan nog voor een ander, en verwachten dan nog schoon dat ex-manlief hun avontuurtjes gaat sponsoren.

Trouwens, het is wel gemakkelijk om meer tijd te spenderen aan de opvoeding van uw kroost dan uw man als die werkt en gij niet. Na een echtscheiding staan beide partijen er weer alleen voor met als gevolg dat beiden weer afhankelijk zijn van hun eigen inkomsten, dus moeten ze daar beiden zelf voor zorgen. Tot gevolg dat ze beide moeten gaan werken en bijgevolg beiden evenveel tijd hebben voor de kinderen waardoor de reden om het hoederecht aan de vrouw te geven omdat ze er meer tijd voor heeft ook volledig vervalt.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Ach, hebt gij 5 jaar tijd nodig om een job te vinden en wie zegt dat er sowieso moeite wordt gedaan om werk te vinden als het geld toch al komt van de ex? En zulke studies hebben NUL juridische waarde. Verder ken ik de omstandigheden van uw echtscheiding niet: als hij u heeft laten zitten of als het met onderlinge toestemming was dan is het uiteraard logisch dat hij u steunt. Maar veel vrouwen bollen het zelf af, vaak dan nog voor een ander, en verwachten dan nog schoon dat ex-manlief hun avontuurtjes gaat sponsoren.

Trouwens, het is wel gemakkelijk om meer tijd te spenderen aan de opvoeding van uw kroost dan uw man als die werkt en gij niet. Na een echtscheiding staan beide partijen er weer alleen voor met als gevolg dat beiden weer afhankelijk zijn van hun eigen inkomsten, dus moeten ze daar beiden zelf voor zorgen. Tot gevolg dat ze beide moeten gaan werken en bijgevolg beiden evenveel tijd hebben voor de kinderen waardoor de reden om het hoederecht aan de vrouw te geven omdat ze er meer tijd voor heeft ook volledig vervalt.

Het is mij niet echt duidelijk of u in het algemeen spreekt of enkel over mijn geval. Ik heb niet gezegd dat ik 5 jaar nodig had om werk te vinden, ik had immers werk. Ik heb gezegd dat in geval een vrouw niet buitenshuis ging werken tijdens het huwelijk, het nogal normaal is dat haar ex haar een tijd - en hier heb ik 5 jaar vooropgesteld - financieel blijft steunen. Hij heeft immers een carrière kunnen opbouwen, zij heeft helemaal geen carrière.
Ook heb ik gesteld dat zelfs wanneer man en vrouw beiden gaan werken, het nog overal schering en inslag is dat de vrouw meer tijd besteedt aan het huishouden dan de man.

[Rapture]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Het is mij niet echt duidelijk of u in het algemeen spreekt of enkel over mijn geval. Ik heb niet gezegd dat ik 5 jaar nodig had om werk te vinden, ik had immers werk. Ik heb gezegd dat in geval een vrouw niet buitenshuis ging werken tijdens het huwelijk, het nogal normaal is dat haar ex haar een tijd - en hier heb ik 5 jaar vooropgesteld - financieel blijft steunen. Hij heeft immers een carrière kunnen opbouwen, zij heeft helemaal geen carrière.
Ook heb ik gesteld dat zelfs wanneer man en vrouw beiden gaan werken, het nog overal schering en inslag is dat de vrouw meer tijd besteedt aan het huishouden dan de man.

Aangezien ik uw toestand niet ken, kan ik ook niet oordelen hierover. Mijn kritieken waren dus algemeen.

Dat vrouwen meer tijd in de kinderen besteden dan hun echtgenoten als beiden werken wil ik ook gerust aannemen.

Ik hou hier nergens een pleidooi dat vrouwen lui zouden zijn. Ik heb gezegd dat vrouwen die lui zijn er nog voor beloond worden ook.

Want een alimentatie van in de miljoenen euro's (zie tweede post) is toch totaal onverantwoord. Dat ze tijdens het huwelijk mochten genieten van de centen van manlief wilt toch niet zeggen dat ze dit na de echtscheiding ook nog mogen. Ik ga toch ook niet van mijn ex elke week een vrijpartij eisen omdat ik dat ook kreeg tijdens onze relatie?

Het heeft zoiets van eten van 2 walletjes: enerzijds willen ze hunne vent niet meer zien en er niks meer mee te maken hebben en terug vrij zijn maar anderzijds willen ze de voordelen van de relatie (zoals de centen) wel blijven behouden. Tis gewoon het 1 of het ander maar niet van alle twee een beetje naargelang wat het beste uitkomt.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Waarom zou een vrouw die tijdens het huwelijk huisvrouw was, na een echtscheiding niet hoeven te gaan werken omdat ze dit tijdens het huwelijk ook niet deed? De man die werkte moet dus maw na de echtscheiding; en voor inkomsten zorgen en voor zijn huishouden zorgen (want ik veronderstel dat madam dit niet meer zal doen voor hem) dit terwijl de vrouw haar over inkomsten geen zorgen hoeft te maken want meneer betaalt toch alles.

Verder is het dan de gangbare redenering van meneer de vrederechter dat madam het hoederecht krijgt over de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft veel meer tijd voor de opvoeding van de kinderen omdat ze de hele dag thuis is) en uiteraard krijgt madam ook nog het huis (ah ja das logisch want aangezien madam het hoederecht heeft over de kinderen is het ineens veel praktischer om ze thuis te laten blijven wonen zodat de kinderen in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven opgroeien) en tenslotte moet meneer naast alimentatie voor madam ook nog afdokken voor de kinderen (ah ja das logisch want madam heeft geen inkomsten, naast hetgene dat ze krijgt van meneer, en het zijn toch ook de kinderen van meneer dus mag hij er ook voor opdraaien ook al ziet hij ze maar 1 �* 2 weekenden per maand).

Zoals je zou kunnen gezien hebben, spreek ik me niet uit over de kwestie van de alimentatie, maar over de term "lui". Blijkbaar ben je volgens sommigen lui als je kiest voor deeltijds of niet werken. Ik deel die mening niet. Veel mensen die deeltijds of niet werken zijn ontzettend actief - ze kunnen zelfs actiever zijn dan de doorsnee werkende mens.

Wat de zaak van de alimentatie betreft wordt dit volgens mij best door de vrederechter geval per geval bekeken.

Ik ben het overigens niet eens met de mening van sommigen dat je geen recht meer zou moeten hebben op alimentatie als je zelf weggaat - zo zet je mensen (mannen/vrouwen) die een erbarmelijke situatie willen ontvluchten compleet vast. Er zijn tal van vrouwen die thuis mishandeld worden en zelfs niet mógen gaan werken van de partner. Als die eindelijk de moed opbrengen van daar weg te gaan en van hun partner te scheiden, mag de partner best wel een pak alimentatie betalen zodat die vrouw een zelfstandig leven kan leiden. Anders voelt zo'n vrouw financieel gedwongen om daar te blijven. Dat geldt ook voor mannen in die situatie, maar die zijn in de minderheid.

Vrouwen die het hoederecht hebben gekregen over de kinderen kunnen vaak ook geen voltijds werk aan - het is ontzettend lastig om voltijds te werken én voor de kinderen te zorgen én het huishouden te doen, en niet iedereen heeft die draagkracht. Als het inkomen daardoor ontoereikend is mag de ex best wel zijn steentje bijdragen. Die kinderen zijn immers ook zijn kinderen, en iémand gaat er voor moeten zorgen. Dat zorgen kost tijd, en in die tijd kan je niet werken.

[Rapture]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Zoals je zou kunnen gezien hebben, spreek ik me niet uit over de kwestie van de alimentatie, maar over de term "lui". Blijkbaar ben je volgens sommigen lui als je kiest voor deeltijds of niet werken. Ik deel die mening niet. Veel mensen die deeltijds of niet werken zijn ontzettend actief - ze kunnen zelfs actiever zijn dan de doorsnee werkende mens.

Wat de zaak van de alimentatie betreft wordt dit volgens mij best door de vrederechter geval per geval bekeken.

Ik ben het overigens niet eens met de mening van sommigen dat je geen recht meer zou moeten hebben op alimentatie als je zelf weggaat - zo zet je mensen (mannen/vrouwen) die een erbarmelijke situatie willen ontvluchten compleet vast. Er zijn tal van vrouwen die thuis mishandeld worden en zelfs niet mógen gaan werken van de partner. Als die eindelijk de moed opbrengen van daar weg te gaan en van hun partner te scheiden, mag de partner best wel een pak alimentatie betalen zodat die vrouw een zelfstandig leven kan leiden. Anders voelt zo'n vrouw financieel gedwongen om daar te blijven. Dat geldt ook voor mannen in die situatie, maar die zijn in de minderheid.

Vrouwen die het hoederecht hebben gekregen over de kinderen kunnen vaak ook geen voltijds werk aan - het is ontzettend lastig om voltijds te werken én voor de kinderen te zorgen én het huishouden te doen, en niet iedereen heeft die draagkracht. Als het inkomen daardoor ontoereikend is mag de ex best wel zijn steentje bijdragen. Die kinderen zijn immers ook zijn kinderen, en iémand gaat er voor moeten zorgen. Dat zorgen kost tijd, en in die tijd kan je niet werken.

Mishandeling is verboden en als dit wordt aangehaald voor de vrederechter dan zal die hier rekening mee moeten houden. Goeie zaak maar eveneens wordt er hier ook misbruik van gemaakt tegen de sterren op. In de praktijk hoeft een vrouw maar te beweren, zonder enig bewijs, dat haar man de kinderen slaat of mishandelt en het hoederecht is in de sjakoch.

Met wie het afbolt bedoel ik dit niet heel letterlijk. Als bijv. Jan zijn vrouw, Mia bedriegt en Mia komt het te weten en trapt het af dan kunt ge idd. zeggen dat Mia het is afgebold maar toch is het Jan die de fout heeft gemaakt.
Vroeger had ge nog echtscheiding op grond van fout (vb. de ene partner die vreemdging, of de dronkelap uithing) en diegene die in fout was kon nooit aanspraak maken op enige alimentatie. Ik denk dat het begrip "fout" bij echtscheidingen nu is afgeschaft (dankzij de progressieve poco's die vonden dat we modern moesten zijn en vreemdgaan dus moest kunnen). Ik blijf hier dan ook bij: ne partner die het afbolt voor iemand anders zou nooit enige compensatie of alimentatie mogen ontvangen.

Wat ge daar zegt over opvoeden en voltijds werken: bij een echtscheiding moeten de lasten eerlijk worden verdeeld: dat wil zeggen dat mevrouw vanaf nu ook gaat werken en dat meneer vanaf nu ook voor de kinderen zorgt (co-ouderschap). Mevrouw moet dan wel gaan werken maar niet meer voltijds met de kinderen bezig zijn en meneer moet dan vanaf nu ook tijd in de kinderen steken, elk evenveel dus.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Mishandeling is verboden en als dit wordt aangehaald voor de vrederechter dan zal die hier rekening mee moeten houden. Goeie zaak maar eveneens wordt er hier ook misbruik van gemaakt tegen de sterren op. In de praktijk hoeft een vrouw maar te beweren, zonder enig bewijs, dat haar man de kinderen slaat of mishandelt en het hoederecht is in de sjakoch.

Het zou tof zijn mocht het zo makkelijk gaan als je daadwerkelijk mishandeld wordt, maar helaas zijn er gevallen genoeg waarin dat helemaal niet zo gaat.

Met wie het afbolt bedoel ik dit niet heel letterlijk. Als bijv. Jan zijn vrouw, Mia bedriegt en Mia komt het te weten en trapt het af dan kunt ge idd. zeggen dat Mia het is afgebold maar toch is het Jan die de fout heeft gemaakt.
Vroeger had ge nog echtscheiding op grond van fout (vb. de ene partner die vreemdging, of de dronkelap uithing) en diegene die in fout was kon nooit aanspraak maken op enige alimentatie. Ik denk dat het begrip "fout" bij echtscheidingen nu is afgeschaft (dankzij de progressieve poco's die vonden dat we modern moesten zijn en vreemdgaan dus moest kunnen). Ik blijf hier dan ook bij: ne partner die het afbolt voor iemand anders zou nooit enige compensatie of alimentatie mogen ontvangen.

Het begrip fout is niet afgeschaft, alleen heeft de rechter daar nu veel meer vrijheid bij. De rechter kan hierdoor beslissen om toch geen alimentatie toe te staan aan de partner die in fout is gegaan.
Een partner kan het ook om een reden afbollen om iemand anders. Niet zelden is een huwelijk al veel langer ontwricht vooraleer de partner iemand anders leert kennen en beslist toch weg te gaan. Wiens fout het is, is zelden helder vast te leggen...

Wat ge daar zegt over opvoeden en voltijds werken: bij een echtscheiding moeten de lasten eerlijk worden verdeeld: dat wil zeggen dat mevrouw vanaf nu ook gaat werken en dat meneer vanaf nu ook voor de kinderen zorgt (co-ouderschap). Mevrouw moet dan wel gaan werken maar niet meer voltijds met de kinderen bezig zijn en meneer moet dan vanaf nu ook tijd in de kinderen steken, elk evenveel dus.

Niet in alle echtscheidingen wordt voor co-ouderschap gekozen.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Met wie het afbolt bedoel ik dit niet heel letterlijk. Als bijv. Jan zijn vrouw, Mia bedriegt en Mia komt het te weten en trapt het af dan kunt ge idd. zeggen dat Mia het is afgebold maar toch is het Jan die de fout heeft gemaakt.
Vroeger had ge nog echtscheiding op grond van fout (vb. de ene partner die vreemdging, of de dronkelap uithing) en diegene die in fout was kon nooit aanspraak maken op enige alimentatie. Ik denk dat het begrip "fout" bij echtscheidingen nu is afgeschaft (dankzij de progressieve poco's die vonden dat we modern moesten zijn en vreemdgaan dus moest kunnen). Ik blijf hier dan ook bij: ne partner die het afbolt voor iemand anders zou nooit enige compensatie of alimentatie mogen ontvangen.

wat zal het nu zijn ?
afbollen of vreemdgaan of beiden of zit je hier wat te lullen ?

want wat die 'poco's' nu hebben afgeschaft is enkel dat overspeligheid an sich geen grond meer kan zijn voor een echtscheiding
al de rest blijft gelden en misschien zelfs iets strenger geformuleerd _daarom nog niet toegepast_ naar wederzijds respect
'vreemdgaan' (in de volksmond) is wel wat meer dan overspelig te zijn

ps. alimentatie, weer zo'n vaak verkeerd gebruikt begrip, staat volledig los van enige schuldvraag
alimentatie is gewoon het deel van de financiële verantwoordelijkheid die beide ouders dragen voor hun kroost dat doorgesluisd wordt/werd naar de ouder waar de kinderen dat nodig gaan hebben ( lees grootste deel van hun tijd doorbrengen )
het is dus steeds voor de kinderen en het is de bedoeling dat het billijk wordt bepaald evenredig naarmate de inkomens van beide ouders en de tijd waarin ze de opvoedende taak op zich nemen
jammer genoeg wordt/werd er al te vaak _vooral in 't verleden wanneer de tijdsverdeling en kostwinning vrij duidelijk en klassiek afgebakend waren_ vrij arbitrair een bedrag opgekleefd

iets compleet anders dan onderhoudsgeld of financiële compensatie voor de andere ouder dus

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Rapture

Wat ge daar zegt over opvoeden en voltijds werken: bij een echtscheiding moeten de lasten eerlijk worden verdeeld: dat wil zeggen dat mevrouw vanaf nu ook gaat werken en dat meneer vanaf nu ook voor de kinderen zorgt (co-ouderschap). Mevrouw moet dan wel gaan werken maar niet meer voltijds met de kinderen bezig zijn en meneer moet dan vanaf nu ook tijd in de kinderen steken, elk evenveel dus.

het is niet omdat co-ouderschap ( niet de exacte term daarvoor maar blijkbaar gebruikt iedereen 'm ) als de norm voorop gesteld is dat men daarvoor moet kiezen
het betekend enkel dat de rechter dit vooropsteld _gesteld dat er verder geen dringende redenen zijn om anders te oordelen _ indien beide ouders ermee instemmen
in de praktijk betekent dit nog heel vaak dat alles zowat bij het oude blijft als het oorspronkelijke gezin al redelijk klassiek geordend was en de vader er niet voor zal kiezen

[MaGNiFiCaT]

Het zijn vooral die domme mannen die maar moeten zorgen dat hun bezittingen goed vergrendeld zijn. Man, ik wordt echt boos als ik bv lees over de onnozele goedgelovigheid van pakweg die beatle Paul McCartny. Is die vent daarvoor al 60 jaar en ouder geworden? Om zich dan als een goedgelovige puber-pummel te laten inpakken?! "Trouwen in gemeenschap van goederen???" Het feit dat hij die gemene del zo'n bedrag mag betalen brfznkt hij vooral aan zichzelf. Dit weze een ontnuchtering voor hem, en een goede les voor die vele andere pummels, die dezelfde onnozele fout dreigen op te lopen.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Het zijn vooral die domme mannen die maar moeten zorgen dat hun bezittingen goed vergrendeld zijn. Man, ik wordt echt boos als ik bv lees over de onnozele goedgelovigheid van pakweg die beatle Paul McCartny. Is die vent daarvoor al 60 jaar en ouder geworden? Om zich dan als een goedgelovige puber-pummel te laten inpakken?! "Trouwen in gemeenschap van goederen???" Het feit dat hij die gemene del zo'n bedrag mag betalen brfznkt hij vooral aan zichzelf. Dit weze een ontnuchtering voor hem, en een goede les voor die vele andere pummels, die dezelfde onnozele fout dreigen op te lopen.

Wel, hier kan ik volledig mee instemmen. Ze verdienen niet beter die mannen die willen bewijzen dat ze nog een jong grietje kunnen krijgen. Misschien leren ze op die manier nog een levensles : jonge vrouwen houden niet van oude, rijke kerels. Ze houden wel van hun geld. En als die oude mannen niet slimmer zijn, moeten ze het maar weten.

[MaGNiFiCaT]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Wel, hier kan ik volledig mee instemmen. Ze verdienen niet beter die mannen die willen bewijzen dat ze nog een jong grietje kunnen krijgen. Misschien leren ze op die manier nog een levensles : jonge vrouwen houden niet van oude, rijke kerels. Ze houden wel van hun geld. En als die oude mannen niet slimmer zijn, moeten ze het maar weten.

Héél juist!