Adoptie & humanitair visum

Rudy · 15 januari 2009, 10:04

Mevrouw de senatrice Els Schelfhout slaagt er in om zich met een humanitair visum te kunnen ontfermen over een Congolees jongetje, het jongetje naar België mee te brengen, en nadien een adoptieprocedure te starten.

Valt deze manier van werken goed te praten ? Mevrouw Schelfhout heeft een voorbeeldfunctie (senatrice), kent de wet. Adoptanten die al twe a drie jaar procederen voelen zich benadeeld tegenover mevrouw Schelfhout.

Of, kunnen we dit enkel toejuichen, en dit beschouwen als een precedent om wat meer druk op de ketel te zetten en de jarenlange procedure die kandidaat-adoptanten moeten ondergaan in te korten ?

Wat mij vooral stoort is dat ze zich beroept op een zogezegd humanitair visum terwijl het kindje kerngezond blijkt te zijn.

Binnen een adoptie primeert het recht van het kind, niet het recht van de kandidaat adoptant. De rechter bepaalt of je een geschikte kandidaat bent. Mevrouw Schelfhout vindt dit allemaal overbodig, en beschouwt het kindje tijdens een opwelling van emoties plots als haar persoonlijk bezit.

Wimpeus · 15 januari 2009, 16:02

De ontzettend lange en zelfs vernederende procedure die geschikte adoptieouders dienen te ondergaan, staat absoluut niet in verhouding tot het gemak waarmee ongeschikte ouders kinderen kunnen (bij)maken.

Wensouders dienen alle intieme details over zichzelf en over hun relatie op tafel te werpen (bijna een scriptie over het eigen leven) om door allerhande commissies en organen met de loep te worden nagekeken (altijd sappig om uw neus in het privé-leven van anderen te steken, TvStory-gewijs). Vervolgens hebben die wensouders geen enkele mogelijkheid om een bepaalde voorkeur te uiten aangaande het kind dat zij wensen (leeftijd, huidskleur, geslacht, handicap...). Tegenwoordig is het zelfs al verboden om op voorhand foto's aan de wensouders over te maken en mogen deze ouders, eens het kind bezocht, geen foto's nemen om aan familie en vrienden te tonen.

Als dan een senator, die mede verantwoordelijk is voor het opstellen dan wel het instandhouden van voormelde adoptieprocedure, wordt toegelaten om zelf een kind te gaan kiezen (wellicht een mooi, vriendelijk, schattig, gezond kind van een door haar uitverkoren leeftijd en met het juiste geslacht), is dit volledig te verwerpen wegens in strijd met alle basisprincipes die de adoptieprocedure juist in ere wenst te houden om impulsief kind-shoppen te vermijden.
Meer nog, de senator heeft de adoptieoverheden voor een voldongen feit gesteld want uiteraard is het in deze onmogelijk geworden om het kind nog terug te sturen zodat de latere adoptieprocedure een loutere formaliteit wordt.
Het signaal dat hiermee gegeven wordt is dat het iedereen in de toekomst volkomen vrij staat om willens nillens een uitverkoren schattig kindje te gaan oppikken in een armer land en dit zonder procedure ons land binnen te brengen. Niemand zal vervolgens onmenselijk genoeg zijn om dat kind terug naar het land van oorsprong te sturen en worden de uiterst strenge adoptieprocedure verder omgevormd tot een loutere a posteriori legalisering van de bestaande situatie.

En dit alles onder het motto "het is toch allemaal in het belang van het kind en ik heb mijn hart laten spreken". Alsof echte wensouders, die braafjes de procedure volgen en geen achterpoortje gebruiken, geen hart hebben.
Hoe bewonderingswaardig het ook moge zijn, het is niet mogelijk en zelfs niet wenselijk om altijd en overal ieders hart te laten spreken, los van welke regelgeving dan ook.

Félicien Bwanatongo · 15 januari 2009, 17:16

Adoptie van vreemdelingen is niks anders dan commercie in kinderen en dient wereldwijd gewoon verboden te worden. Enkel adoptie binnen eenzelfde volk kan als het het kind in kwestie afgenomen wordt wegens de slechte situatie van de ouder(s).

roger verhiest · 15 januari 2009, 17:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Félicien Bwanatongo

Adoptie van vreemdelingen is niks anders dan commercie in kinderen en dient wereldwijd gewoon verboden te worden. Enkel adoptie binnen eenzelfde volk kan als het het kind in kwestie afgenomen wordt wegens de slechte situatie van de ouder(s).

Sinds wanneer adopteert men "vreemdelingen" ? Men adopteert kinderen en die hebben automatisch de nationaliteit van de adoptiefouders - of hoe precies definieërt U "vreemdeling" ?

Félicien Bwanatongo · 15 januari 2009, 17:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Sinds wanneer adopteert men "vreemdelingen" ? Men adopteert kinderen en die hebben automatisch de nationaliteit van de adoptiefouders - of hoe precies definieërt U "vreemdeling" ?

Etnisch!

Staatsburgerschap is in liberale staten en maatschappijen zo goed als waardeloos.

Rudy · 15 januari 2009, 17:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Félicien Bwanatongo

Adoptie van vreemdelingen is niks anders dan commercie in kinderen en dient wereldwijd gewoon verboden te worden. Enkel adoptie binnen eenzelfde volk kan als het het kind in kwestie afgenomen wordt wegens de slechte situatie van de ouder(s).

Mee eens, behalve wat het commercieel aspect betreft.

Duurzaamheid. De overheid legt procedures op die veel tijd in beslag nemen en de duurzaamheid van de adoptie willen garanderen. Duurzaamheid is nooit gegarandeerd, zelfs niet van de relatie van de adoptieouders.

Na alles wat ik ondertussen in de media heb gelezen is mijn conclusie dat de senatrice het kindje beschouwt als een hebbeding waarvoor ze emotioneel is bezweken en waarbij ze gebruik heeft gemaakt van haar bevoorrechte functie om het kind zo vlug mogelijk te kunnen bezitten. Een huisvrouw zou het eens moeten proberen.

roger verhiest · 15 januari 2009, 18:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Félicien Bwanatongo

Etnisch!

Staatsburgerschap is in liberale staten en maatschappijen zo goed als waardeloos.

Biologen hebben nog altijd geen etnische definitie kunnen vinden voor het socio-culturele begrip "ras" zoals dat dikwijls gebruikt wordt. Er wonen "Turken" in België met scandinaafse voorouders, zoals er volgens een plaatselijk iemland 3 "verschillende" kroatische rassen zijn. Er is iets dat men omschrijft als het "joodse" ras : nochtans zijn er "rasechte" joden met zowat alle huidpigmentaties die er denkbaar zijn, inclusief blonde haren en blauwe ogen. De enige definitie die er over blijft is de "etnie" op basis van de omgevingsfactoren en opvoeding - alle kinderen whatever hun huidskleur, ogenkleur enz.. die opgroeien en opgevoed worden door "vlaamse" ouders
zijn dus per definitie etnische vlamingen....

15 januari 2009, 10:04	#1
Rudy Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 november 2004 Locatie: Mechelen - Oostende Berichten: 38.975	Adoptie & humanitair visum Mevrouw de senatrice Els Schelfhout slaagt er in om zich met een humanitair visum te kunnen ontfermen over een Congolees jongetje, het jongetje naar België mee te brengen, en nadien een adoptieprocedure te starten. Valt deze manier van werken goed te praten ? Mevrouw Schelfhout heeft een voorbeeldfunctie (senatrice), kent de wet. Adoptanten die al twe a drie jaar procederen voelen zich benadeeld tegenover mevrouw Schelfhout. Of, kunnen we dit enkel toejuichen, en dit beschouwen als een precedent om wat meer druk op de ketel te zetten en de jarenlange procedure die kandidaat-adoptanten moeten ondergaan in te korten ? Wat mij vooral stoort is dat ze zich beroept op een zogezegd humanitair visum terwijl het kindje kerngezond blijkt te zijn. Binnen een adoptie primeert het recht van het kind, niet het recht van de kandidaat adoptant. De rechter bepaalt of je een geschikte kandidaat bent. Mevrouw Schelfhout vindt dit allemaal overbodig, en beschouwt het kindje tijdens een opwelling van emoties plots als haar persoonlijk bezit.

15 januari 2009, 16:02	#2
Wimpeus Gouverneur Geregistreerd: 5 oktober 2006 Berichten: 1.049	De ontzettend lange en zelfs vernederende procedure die geschikte adoptieouders dienen te ondergaan, staat absoluut niet in verhouding tot het gemak waarmee ongeschikte ouders kinderen kunnen (bij)maken. Wensouders dienen alle intieme details over zichzelf en over hun relatie op tafel te werpen (bijna een scriptie over het eigen leven) om door allerhande commissies en organen met de loep te worden nagekeken (altijd sappig om uw neus in het privé-leven van anderen te steken, TvStory-gewijs). Vervolgens hebben die wensouders geen enkele mogelijkheid om een bepaalde voorkeur te uiten aangaande het kind dat zij wensen (leeftijd, huidskleur, geslacht, handicap...). Tegenwoordig is het zelfs al verboden om op voorhand foto's aan de wensouders over te maken en mogen deze ouders, eens het kind bezocht, geen foto's nemen om aan familie en vrienden te tonen. Als dan een senator, die mede verantwoordelijk is voor het opstellen dan wel het instandhouden van voormelde adoptieprocedure, wordt toegelaten om zelf een kind te gaan kiezen (wellicht een mooi, vriendelijk, schattig, gezond kind van een door haar uitverkoren leeftijd en met het juiste geslacht), is dit volledig te verwerpen wegens in strijd met alle basisprincipes die de adoptieprocedure juist in ere wenst te houden om impulsief kind-shoppen te vermijden. Meer nog, de senator heeft de adoptieoverheden voor een voldongen feit gesteld want uiteraard is het in deze onmogelijk geworden om het kind nog terug te sturen zodat de latere adoptieprocedure een loutere formaliteit wordt. Het signaal dat hiermee gegeven wordt is dat het iedereen in de toekomst volkomen vrij staat om willens nillens een uitverkoren schattig kindje te gaan oppikken in een armer land en dit zonder procedure ons land binnen te brengen. Niemand zal vervolgens onmenselijk genoeg zijn om dat kind terug naar het land van oorsprong te sturen en worden de uiterst strenge adoptieprocedure verder omgevormd tot een loutere a posteriori legalisering van de bestaande situatie. En dit alles onder het motto "het is toch allemaal in het belang van het kind en ik heb mijn hart laten spreken". Alsof echte wensouders, die braafjes de procedure volgen en geen achterpoortje gebruiken, geen hart hebben. Hoe bewonderingswaardig het ook moge zijn, het is niet mogelijk en zelfs niet wenselijk om altijd en overal ieders hart te laten spreken, los van welke regelgeving dan ook.

15 januari 2009, 17:16	#3
Félicien Bwanatongo Banneling Geregistreerd: 13 augustus 2008 Berichten: 1.573	Adoptie van vreemdelingen is niks anders dan commercie in kinderen en dient wereldwijd gewoon verboden te worden. Enkel adoptie binnen eenzelfde volk kan als het het kind in kwestie afgenomen wordt wegens de slechte situatie van de ouder(s).