Orde discipline vrijheid -> aanvullend of tegengesteld?

Guderian · 13 april 2004, 17:36

Orde:

Orde is het fundament van elke vormende, scheppende beschaving. Het disciplineert de mens die tenslotte een anarchistisch dier is, ten voordele van een politieke en culturele harmonie. Prde kan slechts aanvaard worden als deze disciplinair, educatief en selectief is; en niet enkel repressief ten bate van een vaste, verstarde politieke elite. De notie van "orde" moet met de nodige voorzichtigheid behandeld worden, want ze kan zowel stimulerend als afremmend zijn, bron van opbloei of van sclerose. Er is geen orde zonder project, zonder enthousiasme, zonder beweging. Orde is niet eenvoudigweg repressie (een opvatting die uit amerikanisering volgde) maar ook adhesie, verleiding tot een collectief dynamisme en uiting van een gemeenschappelijk ideaal. De ware orde is deze van een homogene volksgemeenschap waarbinnen organische solidariteit geldt. Orde en harmonie vullen elkaar aan. Doorheen de Europese traditie is "orde" geen statisch gegeven maar de organisatie van een gemeenschappelijke toekomst.

Discipline:

Dit is de regulering en positieve aanpassing van het gedrag door middel van sanctie, beloning en oefening. Discipline is de basis van elke opvoeding en beschaving. De "pedagogische" theorieën van een school zonder discipline leidt enkel tot de ondergang van kennisoverdracht, hetgeen waar we vandaag de dag steeds meer mee geconfronteerd worden in de Europese onderwijssystemen. De anti-autoritaire visies van nieuw-links hebben de kwaliteit van het onderwijs bijzonder negatief beïnvloed.

Het geloof in een "autodiscipline voor iedereen" is het tragische gevolg en een perversie van het aristocratisch individualisme. Enkel superiuere wezens zijn in staat tot zelfdiscipline, niet de gewone man. De dominante egalitaire ideologie wil evenwel niet toegeven dat er natuurlijke verschillen bestaan tussen menselijke persoonlijkheden die in staat zijn tot zelfdiscipline en alle anderen; ondanks het gezond verstand en de (wetenschappelijk) observaties. De weigering van een wettelijke en aanvaardbare discipline loopt automatisch uit op wilde onderdrukking met het recht van de sterkste als leidraad. De dominanrte egalitaire ideologie stelt orde en discipline gelijk met hun negartieve excessen, de arbitraire dictatuur.

In werkelijkheid dient men te benadrukken dat vrijheid en rechtvaardigheid gestoeld zijn op een rigoureuze sociale discipline. De antropoloog Arnold Gehlen en de etholoog Konrad Lorenz hebben aangetoond dat de mens biologisch een kultuurwezen is, of beter: een 'Zuchtwesen' (een wezen met nood aan discipline). Het is duidelijk dat de grote verdedigers van "Vrijheid" (of toch zij die beweren er een monopolie op te hebben) de gedisciplineerde maatschappij(en) contesteren vanuit dat "vrijheidsidee" en de rechtsstaat. In werkelijkheid verdedigen ze een sociaal en politiek model dat concreet elke vrijheid, elke sociale rechtvaardigheid en elk recht vernietigt zoals we kunnen vaststellen: toename van delinquentie en onveiligheid, ondergang van ware gelijke kansen, een zekere tolerantiegraad tav delinquenten en maffia, voorrechten voor invloedrijke en/of gewelddadige drukkingsgroepen,... en dit alles ten koste van de zekerheid van de burger. Elke maatschappij die recht en orde weigert of miskent, ttz de collectieve discipline, valt ten prooi aan tirannie en de ondergang van publieke vrijheden.

De dominante egalitaire ideologie stelt de zaken zo voor alsof minder sociale discipline ertoe leidt dat de publieke vrijheden gegarandeerd worden en men de vestiging van een "politiestaat" verhindert. In werkelijkheid is het net het omgekeerde. De ideologie die beweert de licentie te bezitten over het begrip "vrijheid", is in werkelijkheid het moderne fundament van despotisme. De grootste fout die het liberalisme maakt, is het verwarren van minder discipline met meer vrijheid en met anarchie. Enerzijds worden afwijkende meningen (met etiketjes "racisme", "homofobie",...) vervolgd en bestraft door de gedachtenpolitie, terwijl gewelddadig delinquent gedrag steeds verder getolereerd wordt. Kortom, elk vitalisme wordt gecensureerd of bestraft, terwijl elke sociale en biologische pathologie beschermd en aangemoedigd wordt.

Unionist · 13 april 2004, 18:10

Guderian,

In de praktijk liep het "Orde"-argument steeds uit op gruwelijke, mensonwaardige regimes, zowel ter linker- als ter rechterzijde. Wat vind je daarvan?

Guderian · 13 april 2004, 18:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Unionist

Guderian,

In de praktijk liep het "Orde"-argument steeds uit op gruwelijke, mensonwaardige regimes, zowel ter linker- als ter rechterzijde. Wat vind je daarvan?

Lees de tekst eens rustig op nieuw, het antwoord staat er in.

dorus · 13 april 2004, 18:33

De mens is een kuddedier. De maatschappij een roedel.
Als je het geheime leven van een wolvenroedel kent, ken je de mens en de maatschappij. Er is nauwelijks verschil.

13 april 2004, 17:36	#1
Guderian Banneling Geregistreerd: 23 juni 2002 Berichten: 8.266	Orde: Orde is het fundament van elke vormende, scheppende beschaving. Het disciplineert de mens die tenslotte een anarchistisch dier is, ten voordele van een politieke en culturele harmonie. Prde kan slechts aanvaard worden als deze disciplinair, educatief en selectief is; en niet enkel repressief ten bate van een vaste, verstarde politieke elite. De notie van "orde" moet met de nodige voorzichtigheid behandeld worden, want ze kan zowel stimulerend als afremmend zijn, bron van opbloei of van sclerose. Er is geen orde zonder project, zonder enthousiasme, zonder beweging. Orde is niet eenvoudigweg repressie (een opvatting die uit amerikanisering volgde) maar ook adhesie, verleiding tot een collectief dynamisme en uiting van een gemeenschappelijk ideaal. De ware orde is deze van een homogene volksgemeenschap waarbinnen organische solidariteit geldt. Orde en harmonie vullen elkaar aan. Doorheen de Europese traditie is "orde" geen statisch gegeven maar de organisatie van een gemeenschappelijke toekomst. Discipline: Dit is de regulering en positieve aanpassing van het gedrag door middel van sanctie, beloning en oefening. Discipline is de basis van elke opvoeding en beschaving. De "pedagogische" theorieën van een school zonder discipline leidt enkel tot de ondergang van kennisoverdracht, hetgeen waar we vandaag de dag steeds meer mee geconfronteerd worden in de Europese onderwijssystemen. De anti-autoritaire visies van nieuw-links hebben de kwaliteit van het onderwijs bijzonder negatief beïnvloed. Het geloof in een "autodiscipline voor iedereen" is het tragische gevolg en een perversie van het aristocratisch individualisme. Enkel superiuere wezens zijn in staat tot zelfdiscipline, niet de gewone man. De dominante egalitaire ideologie wil evenwel niet toegeven dat er natuurlijke verschillen bestaan tussen menselijke persoonlijkheden die in staat zijn tot zelfdiscipline en alle anderen; ondanks het gezond verstand en de (wetenschappelijk) observaties. De weigering van een wettelijke en aanvaardbare discipline loopt automatisch uit op wilde onderdrukking met het recht van de sterkste als leidraad. De dominanrte egalitaire ideologie stelt orde en discipline gelijk met hun negartieve excessen, de arbitraire dictatuur. In werkelijkheid dient men te benadrukken dat vrijheid en rechtvaardigheid gestoeld zijn op een rigoureuze sociale discipline. De antropoloog Arnold Gehlen en de etholoog Konrad Lorenz hebben aangetoond dat de mens biologisch een kultuurwezen is, of beter: een 'Zuchtwesen' (een wezen met nood aan discipline). Het is duidelijk dat de grote verdedigers van "Vrijheid" (of toch zij die beweren er een monopolie op te hebben) de gedisciplineerde maatschappij(en) contesteren vanuit dat "vrijheidsidee" en de rechtsstaat. In werkelijkheid verdedigen ze een sociaal en politiek model dat concreet elke vrijheid, elke sociale rechtvaardigheid en elk recht vernietigt zoals we kunnen vaststellen: toename van delinquentie en onveiligheid, ondergang van ware gelijke kansen, een zekere tolerantiegraad tav delinquenten en maffia, voorrechten voor invloedrijke en/of gewelddadige drukkingsgroepen,... en dit alles ten koste van de zekerheid van de burger. Elke maatschappij die recht en orde weigert of miskent, ttz de collectieve discipline, valt ten prooi aan tirannie en de ondergang van publieke vrijheden. De dominante egalitaire ideologie stelt de zaken zo voor alsof minder sociale discipline ertoe leidt dat de publieke vrijheden gegarandeerd worden en men de vestiging van een "politiestaat" verhindert. In werkelijkheid is het net het omgekeerde. De ideologie die beweert de licentie te bezitten over het begrip "vrijheid", is in werkelijkheid het moderne fundament van despotisme. De grootste fout die het liberalisme maakt, is het verwarren van minder discipline met meer vrijheid en met anarchie. Enerzijds worden afwijkende meningen (met etiketjes "racisme", "homofobie",...) vervolgd en bestraft door de gedachtenpolitie, terwijl gewelddadig delinquent gedrag steeds verder getolereerd wordt. Kortom, elk vitalisme wordt gecensureerd of bestraft, terwijl elke sociale en biologische pathologie beschermd en aangemoedigd wordt.

13 april 2004, 18:10	#2
Unionist Burger Geregistreerd: 13 april 2004 Berichten: 142	Guderian, In de praktijk liep het "Orde"-argument steeds uit op gruwelijke, mensonwaardige regimes, zowel ter linker- als ter rechterzijde. Wat vind je daarvan?

13 april 2004, 18:33	#4
dorus Banneling Geregistreerd: 28 augustus 2003 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.829	De mens is een kuddedier. De maatschappij een roedel. Als je het geheime leven van een wolvenroedel kent, ken je de mens en de maatschappij. Er is nauwelijks verschil.