Probeer de zelfmoordterrorist te begrijpen

[diminike]

Hoe zou een Palestijn zich voelen?

Je leeft al 40 jaar in één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld in een vluchtelingenkamp. Er heerst water- en voedselschaarste, is geen elektriciteit of leidingwater. Er zijn weinig ziekenhuizen, laat staan gepaste medicatie. Je wil, hoopt op verandering. Jammer genoeg zijn er geen democratische verkiezingen, die komen er na 40 jaar uiteindelijk toch. Voor de eerste keer in je leven kan je kiezen. De nieuwe leiders veranderen niet veel aan de wanhopige toestand, je verliest de moed. Je kan geen kant uit, je kan niet reizen, je kan de zee niet op, de lucht niet in (ook dat is verboden). Je zit letterlijk ingesloten tussen metershoge muren. Achter die muur zie je een welvarend volk, met alle luxe die jij nooit hebt gekend. Je wil naar buiten, maar kan niet naar buiten. Je hebt niets te doen, geen scholen, geen culturele centra, het enige waar je je mee bezig houdt is overleven.

Op een mooie ochtend in december hoor je op de radio dat dat land met al zijn luxe en beweegruimte, je de oorlog verklaart. Je wijk wordt platgebombardeerd, 3 van je 7 kinderen worden gedood, net als je vrouw. Alles wat je al die jaren had opgebouwd, wordt van je afgenomen in minder dan een seconde. Je ben verdrietig, angstig. Je rouwt, bent woedend op zij die de bommen hebben gegooid.

Een man stelt je voor met hem te vechten tegen de vijand, in de plaats hiervoor krijg je eten en een verblijfplaats, ook 4 overlevende kinderen krijgen onderdak. Je stemt in. Je bent nu één van hen, een Hamasstrijder. De hele wereld haat je en vindt dat je een extremist bent. Ze willen je dood. Je vecht tegen de vijand, die nog meer mensen waarvan jij houdt dood.

Je bent nooit een onmens geweest. Nochtans ziet 90% jou als een extremist, een terrorist.
Je bestaan heeft weinig zin meer, je ziel is gebroken, je wil dood.
Om niet totaal nutteloos dood te gaan, beslis je de vijand (zij die je kinderen, vrienden en vrouw hebben vermoord) te raken door een zelfmoordaanslag te plegen.

Iedereen walgt van je. Je bent een fundamentalistische zot. Maar ook een goede vader, man en vriend geweest.

[Red_Dog]

Probeer de Israëli te begrijpen.

Je bouwt een leuk bestaan op, je trouwt met je jeugdliefde en krijgt 3 mooie kinderen.
Je hoort van je landgenoten wel gruwelijke dingen over bomaanslagen, schoolbussen die opgeblazen worden,... maar denkt 'Ach, zo erg kan het toch niet zijn ?'
Op een dag komt je moeder wenend het huis in gerend, besmeurd met bloed.
Ze vertelt je dat je kinderen en je vrouw gedood zijn door een zelfmoordaanslag, uiteen gereten door de schrapnel van een bom.

Je wereld stort in, je hebt niets meer om voor te leven.

Dan hoor je op het nieuws dat je land de streek binnen valt waar de moordenaars van je familie zich schuild houden en meer van dergelijke aanslagen plannen.
Je wordt opgeroepen als dienstplichtige en krijgt te maken met een vijand die zich tussen de bevolking begeeft.
Eens in het vijandelijke gebied zie je overal vijandige strijders, elk raam kan een Kalashnikov verbergen,...

Na dagen van vechten blijkt dat die strijder die je duidelijk zag richten op je mede-soldaten eigenlijk een 17-jarige jongeman was, die na nader onderzoek opeens geen wapen meer had.
Heel de wereld ziet je als een moorddadige Zionist. Maar je bent iemand die z'n plicht deed.

Snap je een beetje waar ik naartoe wil ?
Het heeft geen nut zulke dingen te posten.

[Steben]

Het heeft geen nut zulke dingen te posten.

Jawel hoor, en dat snap je zelf ook gezien je eigen repliek.

[Another Jack]

Menselijk leed is voor sommigen nu éénmaal afhankelijk van de kleur, ras, geogafische ligging van het leed.
Rabiate jodenhaters vinden een Palestijns slachtoffer belangrijker dan een joods slachtoffer, en vice versa.
Congolees leed is voor sommigen niet zo 'erg' als Palestijns leed, en wie geeft er om nu nog om Somaliers?
Het nieuws dicteert onze verontwaardiging.

Knappe repliek red-dog.

[diminike]

Oorspronkelijk geplaatst door Red_Dog

Probeer de Israëli te begrijpen.

Je bouwt een leuk bestaan op, je trouwt met je jeugdliefde en krijgt 3 mooie kinderen.
Je hoort van je landgenoten wel gruwelijke dingen over bomaanslagen, schoolbussen die opgeblazen worden,... maar denkt 'Ach, zo erg kan het toch niet zijn ?'
Op een dag komt je moeder wenend het huis in gerend, besmeurd met bloed.
Ze vertelt je dat je kinderen en je vrouw gedood zijn door een zelfmoordaanslag, uiteen gereten door de schrapnel van een bom.

Je wereld stort in, je hebt niets meer om voor te leven.

Dan hoor je op het nieuws dat je land de streek binnen valt waar de moordenaars van je familie zich schuild houden en meer van dergelijke aanslagen plannen.
Je wordt opgeroepen als dienstplichtige en krijgt te maken met een vijand die zich tussen de bevolking begeeft.
Eens in het vijandelijke gebied zie je overal vijandige strijders, elk raam kan een Kalashnikov verbergen,...

Na dagen van vechten blijkt dat die strijder die je duidelijk zag richten op je mede-soldaten eigenlijk een 17-jarige jongeman was, die na nader onderzoek opeens geen wapen meer had.
Heel de wereld ziet je als een moorddadige Zionist. Maar je bent iemand die z'n plicht deed.

Snap je een beetje waar ik naartoe wil ?
Het heeft geen nut zulke dingen te posten.

Typisch. In plaats van begrip op te brengen is de repliek: "ja, maar bij mij
is het ook erg". Probeer elkaar te begrijpen ipv van te schuilen achter
zelfmedelijden.

Heb ik in mijn eerste post gezegd dat ik geen begrip heb voor de Israeli's?
Mijn poging was om mensen te bekijken als mensen, niet als hoe ze afgebeeld
worden door andere mensen.

Het heeft wel zin zulke dingen te posten, zo denk ik na en probeer ik door
middel van de opbouwende reacties hier, een mening op de bouwen.
Mensen proberen begrijpen kan geen kwaad.

[Red_Dog]

Ik begrijp perfect dat er mensen zijn die geen raad meer weten met hun leven, geen uitweg meer zien,...
Maar ik heb geen begrip voor mensen die anderen moedwillig de dood insleuren.
Hoe zou je reageren als een man die net z'n vrouw en z'n kinderen kwijt is geraakt morgen een ander gezin mee de dood in neemt ?

[diminike]

Oorspronkelijk geplaatst door Red_Dog

Ik begrijp perfect dat er mensen zijn die geen raad meer weten met hun leven, geen uitweg meer zien,...
Maar ik heb geen begrip voor mensen die anderen moedwillig de dood insleuren.

Ik begrijp dat volkomen. Mensen worden onmenselijk als ze zelf onmenselijk behandeld worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Red_Dog

Hoe zou je reageren als een man die net z'n vrouw en z'n kinderen kwijt is geraakt morgen een ander gezin mee de dood in neemt ?

Ik zou ervan walgen, geen enkele mens verdient dat.

[Jozef Ostyn]

Men mag zoveel willen begrijpen als mogelijk, maar dat verandert niets aan het feit dat een zelfmoordterrorist die bewust probeert zoveel mogelijk burgers te vermoorden een absoluut te veroordelen misdadiger is.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door diminike

Hoe zou een Palestijn zich voelen?

Je leeft al 40 jaar in één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld in een vluchtelingenkamp. Er heerst water- en voedselschaarste, is geen elektriciteit of leidingwater. Er zijn weinig ziekenhuizen, laat staan gepaste medicatie. Je wil, hoopt op verandering. Jammer genoeg zijn er geen democratische verkiezingen, die komen er na 40 jaar uiteindelijk toch. Voor de eerste keer in je leven kan je kiezen. De nieuwe leiders veranderen niet veel aan de wanhopige toestand, je verliest de moed. Je kan geen kant uit, je kan niet reizen, je kan de zee niet op, de lucht niet in (ook dat is verboden). Je zit letterlijk ingesloten tussen metershoge muren. Achter die muur zie je een welvarend volk, met alle luxe die jij nooit hebt gekend. Je wil naar buiten, maar kan niet naar buiten. Je hebt niets te doen, geen scholen, geen culturele centra, het enige waar je je mee bezig houdt is overleven.

Op een mooie ochtend in december hoor je op de radio dat dat land met al zijn luxe en beweegruimte, je de oorlog verklaart. Je wijk wordt platgebombardeerd, 3 van je 7 kinderen worden gedood, net als je vrouw. Alles wat je al die jaren had opgebouwd, wordt van je afgenomen in minder dan een seconde. Je ben verdrietig, angstig. Je rouwt, bent woedend op zij die de bommen hebben gegooid.

Een man stelt je voor met hem te vechten tegen de vijand, in de plaats hiervoor krijg je eten en een verblijfplaats, ook 4 overlevende kinderen krijgen onderdak. Je stemt in. Je bent nu één van hen, een Hamasstrijder. De hele wereld haat je en vindt dat je een extremist bent. Ze willen je dood. Je vecht tegen de vijand, die nog meer mensen waarvan jij houdt dood.

Je bent nooit een onmens geweest. Nochtans ziet 90% jou als een extremist, een terrorist.
Je bestaan heeft weinig zin meer, je ziel is gebroken, je wil dood.
Om niet totaal nutteloos dood te gaan, beslis je de vijand (zij die je kinderen, vrienden en vrouw hebben vermoord) te raken door een zelfmoordaanslag te plegen.

Iedereen walgt van je. Je bent een fundamentalistische zot. Maar ook een goede vader, man en vriend geweest.

Een goeie poging. Maar het zal geen avance zijn: om een kritiekloze pro-Israël houding te kunnen aanhouden moet je dit soort empathie opzij zetten en stevig, dag na dag, aan een blinde vlek voor eenieder buiten je grenzen werken.

De zionisten op dit forum zullen het meteen negeren, minimaliseren of belachelijk maken: negationisme is hun bestaansvoorwaarde.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Red_Dog

Ik begrijp perfect dat er mensen zijn die geen raad meer weten met hun leven, geen uitweg meer zien,...
Maar ik heb geen begrip voor mensen die anderen moedwillig de dood insleuren.

Begrijpen kan je het pas als je hun situatie zou zitten. Dat zal allicht nooit gebeuren.

Empathie opbrengen kan wel. Als angst en/of ideologie niet in de weg zitten, tenminste.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Een goeie poging. Maar het zal geen avance zijn: om een kritiekloze pro-Israël houding te kunnen aanhouden moet je dit soort empathie opzij zetten en stevig, dag na dag, aan een blinde vlek voor eenieder buiten je grenzen werken.

De zionisten op dit forum zullen het meteen negeren, minimaliseren of belachelijk maken: negationisme is hun bestaansvoorwaarde.

Sommigen krijgen het inderdaad niet over hun lippen om zelfmoordterroristen die bewust zoveel mogelijk burgers proberen te vermoorden misdadigers te noemen. Ik heb daar geen probleem mee.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Men mag zoveel willen begrijpen als mogelijk, maar dat verandert niets aan het feit dat een zelfmoordterrorist die bewust probeert zoveel mogelijk burgers te vermoorden een absoluut te veroordelen misdadiger is.

En wat brengt die stoere morele op-de-borst-klopperij op?

Ik zal het je vertellen: nog meer angst en nog meer psychose. Vandaar de waanzinnige het disengagement-discours �* la Arnon Soffer.

Eindigen doet het met de zelfvernietiging.

[De_Laatste_Belg]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Men mag zoveel willen begrijpen als mogelijk, maar dat verandert niets aan het feit dat een zelfmoordterrorist die bewust probeert zoveel mogelijk burgers te vermoorden een absoluut te veroordelen misdadiger is.

Dat is enerzijds correct, en laat anderzijds een wrange nasmaak na.

Dat is correct als mening, en ook ik ben die toegedaan. Geheel in lijn met mijn gevoel voor wat goed en slecht is.

Maar.

Die mening is enkel geldend omdat het hier over een abstracte groep gaat: de zelfmoord terroristen. Als veroordeling van een persoon kan dat dus niet tellen. En is dus concreet van generlei waarde. Tenzij als ethiek van ons, 'ons' staat ook voor een abstracte groep.

Het laat een wrange nasmaak na omdat bij het concretiseren er wel een aantal dingen mank lopen. Een veroordeling kan slechts volgen op 't brengen van een specifieke zaak voor 't assisen. En daar stel ik vast dat 'begrip' aanvaard is en ingebouwd. Aanvaard door het principe van een volksjury en de stijl van pleiten, die gericht is op het begrip van de jury. Ingebouwd door het hanteren van het principe van 'verzachtende omstandigheden'.

Het cru stellen van deze mening, en het daarbij verwarren met een concrete veroordeling zet ook de 'begrips principes' van onze assissen procedure op de helling. Heel wrang.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

En wat brengt die stoere morele op-de-borst-klopperij op?

Ik zal het je vertellen: nog meer angst en nog meer psychose. Vandaar de waanzinnige het disengagement-discours �* la Arnon Soffer.

Eindigen doet het met de zelfvernietiging.

U meent dus dat zelfmoordterroristen die bewust proberen zoveel mogelijk burgers te vermoorden geen misdadigers zijn?

Ik vind duidelijkheid eigenlijk wel aanbevelenswaardig.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Dat is enerzijds correct, en laat anderzijds een wrange nasmaak na.

Dat is correct als mening, en ook ik ben die toegedaan. Geheel in lijn met mijn gevoel voor wat goed en slecht is.

Maar.

Die mening is enkel geldend omdat het hier over een abstracte groep gaat: de zelfmoord terroristen. Als veroordeling van een persoon kan dat dus niet tellen. En is dus concreet van generlei waarde. Tenzij als ethiek van ons, 'ons' staat ook voor een abstracte groep.

Het laat een wrange nasmaak na omdat bij het concretiseren er wel een aantal dingen mank lopen. Een veroordeling kan slechts volgen op 't brengen van een specifieke zaak voor 't assisen. En daar stel ik vast dat 'begrip' aanvaard is en ingebouwd. Aanvaard door het principe van een volksjury en de stijl van pleiten, die gericht is op het begrip van de jury. Ingebouwd door het hanteren van het principe van 'verzachtende omstandigheden'.

Het cru stellen van deze mening, en het daarbij verwarren met een concrete veroordeling zet ook de 'begrips principes' van onze assissen procedure op de helling. Heel wrang.

Ik ben het volstrekt met u oneens. Ten eerste kan geen enkele omstandigheid de actie van een zelfmoordterrorist rechtvaardigen.

Ten tweede is het sterk aanbevelenswaardig om zelfmoordterroristen zoveel mogelijk preventief uit te schakelen. Eens ze hun misdaad gepleegd hebben kunnen ze immers niet meer berecht worden.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

U meent dus dat zelfmoordterroristen die bewust proberen zoveel mogelijk burgers te vermoorden geen misdadigers zijn?

Het helpt een discussie als je de ander geen woorden in de mond probeert te leggen. Dat om te beginnen.

Mijn reactie op het fenomeen "zelfmoordterrorist" is verbijstering: daar is geen ruimte voor morele stoerdoenerij die alleen maar dient om aan te tonen hoe veel beter degene die ze uitspreekt wel is.

Een morele beoordeling zie ik wel zitten op het transcendente vlak.

Ik vind duidelijkheid eigenlijk wel aanbevelenswaardig.

Een juridische beoordeling is al helemaal nutteloos. Heeft nog nooit een zelfmoordenaar gestopt.

[De_Laatste_Belg]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Ik ben het volstrekt met u oneens.

Dat is niks nieuws. En dat zal ook niet veranderen na dit antwoord. Dat is ook niet een probleem.

Ten eerste kan geen enkele omstandigheid de actie van een zelfmoordterrorist rechtvaardigen.

Dat zeg jij. En mocht ik in een jury zitten, ik zou ook zo oordelen. Maar dan nog is mijn stem één van de twaalf. Stel dat jij de 11de bent. Dan zijn er nog 10 anderen. Die 10 zouden wel eens begrip kunnen opbrengen. Onder voorbehoud dat jij de jury niet hebt kunnen samenstellen. Derhalve blijft het principe van EN een jury EN verzachtende omstandigheden onverkort geldig.

Daarbij is de lijn tussen een zelfmoord terrorist en een soldaat, die op pad gestuurd is door een aanvallende extremistische regering en sneuvelt, zeer klein. Maar dat wil ik niet als argument inroepen, wel als opmerking en vergelijking die kan aansturen op begrip.

Ten tweede is het sterk aanbevelenswaardig om zelfmoordterroristen zoveel mogelijk preventief uit te schakelen.

Ja kijk. Als je dat zo schrijft na zulk een mening, dan ruikt dat natuurlijk naar ' 't recht in eigen handen' nemen. Opmerkelijk zijn 'preventief' en 'uit te schakelen'. Elke potentiele zelfmoord terrorist uitschakelen betekent wat ? Heb je daar al eens bij stil gestaan. En ga je dat eerlijk doortrekken ? Er zijn nog zo een aantal misdaden tegen de menselijkheid die absoluut te verafschuwen zijn. Zoals een aanvals oorlog. Of staats terrorisme. Allemaal preventief uitschakelen ? Alle soldaten preventief uitschakelen ?En uitschakelen ? Wat is dat ? Doden ?

Ga je dat misschien oplossen met labeltjes te plakken ? We schakelen ieder mens uit die potentieel anderen de dood in kan jagen en tegelijk moslim is ?

Bezint eer ge begint.

Eens ze hun misdaad gepleegd hebben kunnen ze immers niet meer berecht worden.

Ja wel. Je moet wel consequent zijn. Dat kan ook niet als je ze uitschakelt als je ze maar lichtjes verdenkt van mogelijk in de geviseerde categorie te vallen.

Bezint eer ge begint.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Een morele beoordeling zie ik wel zitten op het transcendente vlak.

Een mooie illustratie van intellectuele lafheid. Als u zelfmoordterroristen niet wil afkeuren, zeg het dan tenminste openlijk. Dat zou moediger en eerlijker zijn.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Dat zeg jij. En mocht ik in een jury zitten, ik zou ook zo oordelen. Maar dan nog is mijn stem één van de twaalf. Stel dat jij de 11de bent. Dan zijn er nog 10 anderen. Die 10 zouden wel eens begrip kunnen opbrengen. Onder voorbehoud dat jij de jury niet hebt kunnen samenstellen. Derhalve blijft het principe van EN een jury EN verzachtende omstandigheden onverkort geldig.

Daarbij is de lijn tussen een zelfmoord terrorist en een soldaat, die op pad gestuurd is door een aanvallende extremistische regering en sneuvelt, zeer klein. Maar dat wil ik niet als argument inroepen, wel als opmerking en vergelijking die kan aansturen op begrip.

Een zelfmoordterrorist kan per definitie niet voor een rectbank gebracht worden.

Overigens is er geen rechtbank nodig om te oordelen dat zelfmoordterrorisme een misdaad is. Een rechtbank dient niet om te oordelen of iets al dan niet een misdaad is. Een rechtbank dient om te oordelen of iemand effectief het misdrijf heeft gepleegd waarvan hij/zij beschuldigd wordt en eventueel een straf uit te spreken.

Voor het overige is er een hemelsbreed verschil tussen een regulier soldaat en een zelfmoordterrorist. Tenzij u natuurlijk elk concept van recht verwerpt en meent dat alles per definitie moet toegestaan zijn.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Ja kijk. Als je dat zo schrijft na zulk een mening, dan ruikt dat natuurlijk naar ' 't recht in eigen handen' nemen. Opmerkelijk zijn 'preventief' en 'uit te schakelen'. Elke potentiele zelfmoord terrorist uitschakelen betekent wat ? Heb je daar al eens bij stil gestaan. En ga je dat eerlijk doortrekken ? Er zijn nog zo een aantal misdaden tegen de menselijkheid die absoluut te verafschuwen zijn. Zoals een aanvals oorlog. Of staats terrorisme. Allemaal preventief uitschakelen ? Alle soldaten preventief uitschakelen ?En uitschakelen ? Wat is dat ? Doden ?

Ga je dat misschien oplossen met labeltjes te plakken ? We schakelen ieder mens uit die potentieel anderen de dood in kan jagen en tegelijk moslim is ?

Bezint eer ge begint.

Trek even uw eigen redenering door. Volgens u moet men een zelfmoordterrorist dus eerst mensen laten vermoorden (en ook zichzelf) en mag men pas daarna optreden.

Ik merk ook dat u opnieuw zelfmoordterroristen gelijkschakelt met soldaten. U verwerpt daarmee impliciet elk concept van oorlogsrecht. Voor u zijn misdadiger en politie dus volstrekt moreel gelijkwaardig.

Tenslotte moet u uw fixaties niet op mij projecteren. Ik heb nergens over moslims gesproken. Wat ik hier schrijf geldt evenzeer voor Tamil zelfmoordterroristen.