Waarden spelen voor democratie wél een rol: tegen Jahjah

[Jos Verhulst]

Hieronder een deel van een tekst die ik schreef voor de volgende 'Witte Werf', over de rol van democratische waarden.


‘MULTICULTURALISME’ EN DEMOCRATIE: KRONIEK
VAN EEN MEMETISCH OFFENSIEF

(1) DE ‘MONOCULTURELE KERN’

Sinds de tweede wereldoorlog wordt onze samenleving bestookt met een salvo van politiek-correcte memes, die hun oorsprong vinden aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. Het is buitengewoon interessant om te zien hoe die memes, de een na de ander en in logische volgorde, op ons toekomen, telkens nadat ze een aantal jaren tevoren in de USA zijn gelanceerd. De laatste nieuwkomers lijken ‘diversiteit’ mitsgaders de bijkomende ‘verrijking’ te zijn, gevolgd door de ‘quota’, waarover verderop meer.



Een sleutelmeme in dit hele pakket is het nepbegrip ‘multiculturele samenleving’. Op het proces tegen het Vlaams Blok stelde de openbare aanklager, dat het Vlaams Blok racistisch is omdat het de ‘multiculturele samenleving’ afwijst. Het zal blijkbaar niet lang meer duren, of je bent in overtreding wanneer je verzet pleegt tegen de door de politieke klasse verspreide memes.

Wij hebben reeds meermaals betoogd dat het pseudo-concept ‘multiculturele samenleving’ even contradictorisch is als het begrip ‘vierkante cirkel’. Cultuur is ten gronde het geheel van waarden, normen en inzichten, volgens dewelke mensen samenleven. Een samenleving is dus per definitie monocultureel. Je kan bijvoorbeeld geen samenleving hebben waarin je tegelijk wél en niet vrij mag spreken, waarin tegelijk wél en niet rechtsgelijkheid geldt tussen man en vrouw, waarin je tegelijk wél en niet thuis een schaap mag slachten. De cultuur van een samenleving kristalliseert zich voortdurend uit in rechtsregels, en die moeten per definitie éénduidig zijn.

Op verlichte momenten weten onze voogden dit ook wel. Op 3 december verscheen in De Morgen (p.2) een editoriaal van Yves Desmet onder de titel ‘De monoculturele kern’, waarin hij schrijft: “Zelfs de grootste voorstanders van de multiculturele samenleving moeten erkennen dat er een niet-onderhandelbare monoculturele kern aan deze samenleving is, met name haar rechtsorde. Zij dient de rechten en vrijheden, vervat in de grondwet, te vrijwaren, zij heeft het monopolie op rechtsbedeling en op bestraffing van hen die de wet niet naleven”. Yves Desmet begint het dus min of meer te begrijpen. Maar toch maakt hij nog een fundamentele logische fout, door de rechtsorde als zodanig als de ‘monoculturele kern’ voor te stellen. De rechtsorde, en met name de democratische instellingen, kunnen niet beschouwd worden als een geïsoleerde monoliet temidden van een relativistische ‘multiculturele’ zee. De reden is simpel: democratie en rechtsorde zijn maar bestaanbaar, in de mate dat zij door de mensen worden gewild. Democratische instuten kan men per definitie niet opleggen, want democratie vooronderstelt volkssoevereiniteit. Een in onveranderbare verdragen en wetten opgelegde ‘democratie’ is er geen. Wanneer democratie niet voldoende wordt gewild, verdwijnt ze gewoon: ze wordt vreedzaam weggestemd. Met name aan de democratie lippendienst bewijzende particratieën staan aan dit gevaar bloot, omdat ze de aantrekkelijkheid missen die van een authentieke democratie uitgaat. De paradox wordt bijvoorbeeld geïllustreerd door de nieuwe held van de media en de politiek-correcten, Abou Jahjah, die expliciet stelt dat hij de wetten naleeft, en dat waarden voor de rest geen rol spelen en moeten kunnen verschillen:"waarden moeten kunnen verschillen, ook al zijn we allemaal Belg. De enige harde norm is de wet.." (De Standaard, 12 10 02). Jahjah heeft inderdaad andere, anti-democratische waarden. Jahjah wil een ‘islamitisch’ systeem invoeren dat niets met democratie te maken heeft: “Wij willen een democratie gebaseerd op het islamitische sjoera-beginsel: de leider moet gekozen worden door de gemeenschap, zoals het in de tijd van de eerste kaliefen was” (De Standaard, 12 10 02). Deze ‘sjoera’ heeft echter niets met democratie te maken; dit systeem erkent de soevereiniteit van het volk niet. Vooreerst zijn er in een democratie geen onveranderlijke teksten: ook de grondwet is langs democratische weg veranderbaar. Volgens de sjoera zijn koran en soena onveranderlijk en eeuwig gegeven. En volgens de sjoera beslist de verkozen leider autonoom; hij consulteert wel, maar wat het volk of de geraadpleegden zeggen heeft niet de minste bindende waarde (www.ijtihad.org/shura.htm). De sjoera lijkt het best op het Hitleriaanse systeem, dat eveneens is gebaseerd op een verkozen leider die daarna wel consulteert doch autonoom handelt. Ook Hitler verwierp een democratisch systeem waarin het volk over specifieke aangelegenheden kon beslissen :”Tegenover dit systeem staat de waarachtige Germaanse democratie, waarin de leider vrij wordt verkozen en dan de verplichting op zich neemt om voor zijn doen en laten volledig verantwoording af te leggen. In dit systeem beslist de meerderheid niet over specifieke vragen. Hier beslist de enkeling, die dan met zijn leven en zijn vermogen voor zijn beslissing instaat” (Mein Kampf, eerste deel, hoofdstuk 3). Het volk is in de sjoera of de 'germaanse democratie' niet soeverein; het mag niet beslissen over specifieke vragen maar enkel de leider kiezen, die vervolgens vrijblijvend consulteert en dan autonoom beslist. In een democratie is het volk wél soeverein en beslist het desgewenst wel over specifieke vragen. Door de aanvaarding van onveranderlijke teksten is de sjoeria eigenlijk nog erger dan de 'germaanse democratie'.

Geen wonder dus dat Jahjah zegt dat waarden en normen geen rol spelen. Hij wil het democratische 'spel' formeel spelen, om de democratie af te schaffen en door de sjoera te vervangen. Wie de democratie wil handhaven, dient zeker naast de wet nog democratische waarden te huldigen die - zoals hierboven gezegd - zelf niet in wetten kunnen vatsgelegd worden. Misschien dat Yves Desmet in 2010 zal begrijpen dat de monoculturele kern logischerwijs ruimer is dan alleen maar de rechtsorde. Misschien.
...

[M60]

Ik ben het volledig met je eens Jos, en het zou mij verbazen mocht iemand anders dat niet doen, tenzij die persoon echt van slechte wil is, maar goed. Zijn er concrete voorstellen voor de 'aanpak' van het 'migrantenprobleem'? Directe democratie gaat toch niet �*lles oplossen??

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door M60

Ik ben het volledig met je eens Jos, en het zou mij verbazen mocht iemand anders dat niet doen, tenzij die persoon echt van slechte wil is, maar goed. Zijn er concrete voorstellen voor de 'aanpak' van het 'migrantenprobleem'? Directe democratie gaat toch niet �*lles oplossen??

(Directe) democratie lost als zodanig nooit iets op; het is alleen een mogelijkheid om tot oplossingen te komen. Indien de bevolking soeverein en direct zou kunnen beslissen over migratie, migratiestop enz dan zouden de problemen vrij snel beheersbaar worden. Met de huidige evolutie is de kans reëel, dat wij in burgeroorlogachtige toestanden gaan verzeilen.

Ieder conflict heeft in de eerste instantie een ideologische dimensie. Het grootste deel van de problematiek ontstaat, doordat tegenover de ideeën van de Verlichting, waaraan door de politieke klasse overigens alleen maar lippendienst werd bewezen, zich een globalistische ideologie heeft ontwikkeld, die gericht is op het oplossen van de staat en de versplintering van de bevolking in een multiculturele naast-elkaar-leving. Die globalistische ideologie klinkt 'progressief' maar is zo reactionair als de pest. Enkele belangrijke componenten in die ideologie zijn:
==> Verwerping van de staat en van de relevantie van het staatsburgerschap. Voorbeeld: migrantenstemrecht. Migrantenstemrecht klinkt progressief, maar is in werkelijkheid reactionair. Het bewerkt geen rechtsgelijkheid, maar houdt de ongelijkheid in stand. De juiste houding is: wie legaal en permanent in belgië verblijft, moet op korte termijn overgaan naar het Belgisch staatsburgerschap, met afstandneming van andere nationaliteiten. Alleen op die manier creëer je rechtsgelijkheid. De globalistische ideologie keert zich tegen de staat, omdat de staat het onmisbare kader is waarbinnen de bevolking democratie kan realiseren. Zonder staat geen democratie; weg met de staat dus. Een groot deel van de nationale soevereiniteit is door de politieke klasse allang verkwanseld: doorgesluisd naar allerlei totaal ondemocratische instellingen, zoals bv de EU. Het volk, zogezegd de drager van de soeveiniteit, werd niets gevraagd.
==> Versplintering van het volk volgens biologistische criteria. Hieraan is ook de hele beschuldigings- en racismeindustrie gekoppeld. De ideologische bedoeling is blijkbaar, dat mensen zichzelf niet meer als individuele dragers van rechten en plichten gaan beschouwen, maar dat ze gedresseerd worden om zichzelf te zien als exemplaren of representanten van een biologische klasse, zoals geslacht of ras/etniciteit. Het rechtsgevoel wordt gericht op biologische groepen, en weggeleid van individuen. Het resultaat is natuurlijk, dat je een versplinterde bevolking hebt die zich niet meer kan verzetten tegen het globalisme, die niet meer eendrachtig kan ijveren voor democratie. In de plaats krijg je een krabbenmand van biologische groepen.
Alle ideologische pijlen worden daarbij gericht op de autochtone bevolking, die met alle zonden Israëls beladen wordt. Logisch, want om te versplinteren moet je eerst de grootste brok verbrijzelen, zeker als dat de brok is waar de ideeën van de Verlichting het meest in de geesten zijn verzonken. Dat er bij allochtonen meer werkloosheid is, komt dus door 'discriminatie', en niet door de lage scholingsgraad en hoge criminaliteit bij de allochtonen. En die lage scholingsgraad is ook weer het resultaat van discriminatie op de scholen, en heeft niets te maken met het feit dat allochtonen gemiddeld een lager IQ hebben, en allochtone jongens 's avonds op straat rondhangen, in plaats van te studeren. Weigerachtigheid om allochtonen toe te laten in dancings, is ook weer discriminatie door autochtonen, en heeft niet te maken met de sexistische weigering van allochtone jongens, om hun zussen of lieven mee te nemen, of met hun gemiddeld hogere criminaliteitsgraad. Trouwens, die laatste is sowieso grotendeels de schuld van de racistische politie die allochtonen 'viseert'. Een denkoefening: beeld je een alternatief scenario in voor de recente rellen in Antwerpen: die zouden uitgebroken zijn nadat een gekke jood een jonge autochtoon had doodgeschoten, waarna de autochtonen joodse winkels en panden zouden hebben aangevallen. Over de hele wereld zou op de voorpagina's over een racistische 'pogrom' gesproken worden. Vervang de gekke jood door een gekke moslim, en joodse winkels en panden door moslim-eigendommen, en je zou nog steeds wereldwijd racisme! horen roepen. Nu gaat het geroep in de omgekeerde richting: de slachtoffers van de aanval zijn zelf de racisten, niet alleen volgens de aanvallers, maar ook volgens de politici. De interpretatie van de gebeurtenissen, en de show die de politici errond verkopen, is puur raciaal/etnisch bepaald. Zelfde biologisme voor de abjecte sexe-quota op verkiezingslijsten, en de manie van partijen om migranten op hun lijst te plaatsen, puur op basis van hun herkomst enz.
==> Versplintering van het volk langs religieuze lijnen, vooral via de trivialisering van de islam. Het is mijzelf pas recent duidelijk geworden dat we hier te doen hebben, niet met een godsdienst die door fundamentalisten wordt misbruikt, maar met een godsdienst die in zijn kern(tekst) zelf gewelddadig en absoluut onverdraagzaam is. Ik vind het buitengewoon merkwaardig dat Jahjah, die het democratisch ideaal expliciet afwijst en ijvert voor een anti-democratisch en totalitair sjoera-systeem, door de media wordt gepusht zonder dat zelfs zijn expliciet totalitaire bedoelingen worden duidelijk gemaakt. Hoe is dit mogelijk, terwijl men tegelijk een 'cordon sanitaire' rond het Vlaams Blok organiseert en de meeste kranten zelfs weigeren, om advertenties van die partij te publiceren? Hoe is het mogelijk dat de AEL-kopstukken hebben kunnen gedijen in organisaties uit de 'democratische' socialistische zuil? Enkel onuitgesproken ideologische belangen kunnen dit verklaren.

Indien wij in een democratie zouden leven en de waarden van de Verlichting ernstig zouden genomen worden, dan zouden de meeste immigranten zich niet terugtrekken op hun huidige reactionaire stellingen, maar de Verlichtingsidealen mee oppakken, waarmee de problemen voor het allergrootste deel al zouden opgelost zijn. In mijn ogen zijn niet de migranten het probleem: de hierboven geschetste globalistische en anti-democratische ideologie en het hele eraan gekoppelde leugen-apparaat: dat is het probleem.