Subsidiariteit

Sjaax · 22 mei 2009, 07:23

Wat is subsidiariteit?

Subsidiariteit wil zeggen dat de politieke beslissing voor een maatregel op een zo laag mogelijk niveau ligt. Een maatregel die genomen kan worden op gemeentelijk niveau, dient niet op provinciaal te liggen. Verder geredeneerd hoort een maatregel die passend is voor het niveau van een lidstaat niet door de EU te worden besloten. Subsidiariteit is haast een vanzelfsprekend concept. Er zijn gemeentewetten ontwikkeld en provinciewetten om de bevoegdheden van die organen vast te leggen. Voor de EU en de lidstaten zijn hun bevoegdheden ook vastgelegd. Maar dat is in dermate vage bewoordingen gedaan dat er voortdurend strijd bestaat over wat de EU kan regelen en wat tot de lidstaten behoort.

In het denken over subsidiariteit wordt te veel in grote categorieën gedacht. Over onderwijs wordt bvb op nationaal niveau of op gewestelijk niveau beslist. Het hele gebied van onderwijs is daarmee aan een onderworpen aan een bepaald politiek niveau. Dat is niet zinvol. Voor de termen die aan onderwijs worden gesteld, kunnen de vereisten per vak op een verschillend niveau worden vastgesteld. Voor wiskunde is het onzinnig dat een Vlaming op een bepaald scholingsniveau andere zaken leert dan een Nederlander of een Spanjaard. Met andere woorden het is juist een pré om voor bepaalde vakken Europabreed per scholingsniveau voor het grootste deel, zeg voor 80% �* 90%, hetzelfde curriculum te bepalen. Dat maakt de vergelijking van diploma's gemakkelijker en daarmee kunnen de werknemers eenvoudiger in verschillende landen van de EU aan de slag. Aan de andere kant bestaan er 'culturele' vakken. Een Fransman moet op een hoger niveau Fans kennen dan een Nederlander. Dat is vanzelfsprekend. Geschiedenis is ook een vak dat van land tot land verschilt. De splitsing van Nederland en België in 1830 hoeft een Duitser niet te kennen.

Het voorbeeld van onderwijs kan worden getransponeerd naar andere beleidsonderdelen. Ik pleit ervoor om het concept van subsidiariteit goed te overdenken, te accepteren en meer uit te werken op detailniveau. Als we over verschillende onderdelen een grote mate van politieke overeenstemming kunnen bereiken, wordt de logica van de EU veel duidelijker. Sommige zaken moeten op Europees niveau worden beslist en andere op nationaal of zelfs lokaal niveau.

22 mei 2009, 07:23	#1
Sjaax Europees Commissaris Geregistreerd: 14 november 2006 Locatie: tussen het stemvee Berichten: 7.237	Subsidiariteit Wat is subsidiariteit? Subsidiariteit wil zeggen dat de politieke beslissing voor een maatregel op een zo laag mogelijk niveau ligt. Een maatregel die genomen kan worden op gemeentelijk niveau, dient niet op provinciaal te liggen. Verder geredeneerd hoort een maatregel die passend is voor het niveau van een lidstaat niet door de EU te worden besloten. Subsidiariteit is haast een vanzelfsprekend concept. Er zijn gemeentewetten ontwikkeld en provinciewetten om de bevoegdheden van die organen vast te leggen. Voor de EU en de lidstaten zijn hun bevoegdheden ook vastgelegd. Maar dat is in dermate vage bewoordingen gedaan dat er voortdurend strijd bestaat over wat de EU kan regelen en wat tot de lidstaten behoort. In het denken over subsidiariteit wordt te veel in grote categorieën gedacht. Over onderwijs wordt bvb op nationaal niveau of op gewestelijk niveau beslist. Het hele gebied van onderwijs is daarmee aan een onderworpen aan een bepaald politiek niveau. Dat is niet zinvol. Voor de termen die aan onderwijs worden gesteld, kunnen de vereisten per vak op een verschillend niveau worden vastgesteld. Voor wiskunde is het onzinnig dat een Vlaming op een bepaald scholingsniveau andere zaken leert dan een Nederlander of een Spanjaard. Met andere woorden het is juist een pré om voor bepaalde vakken Europabreed per scholingsniveau voor het grootste deel, zeg voor 80% �* 90%, hetzelfde curriculum te bepalen. Dat maakt de vergelijking van diploma's gemakkelijker en daarmee kunnen de werknemers eenvoudiger in verschillende landen van de EU aan de slag. Aan de andere kant bestaan er 'culturele' vakken. Een Fransman moet op een hoger niveau Fans kennen dan een Nederlander. Dat is vanzelfsprekend. Geschiedenis is ook een vak dat van land tot land verschilt. De splitsing van Nederland en België in 1830 hoeft een Duitser niet te kennen. Het voorbeeld van onderwijs kan worden getransponeerd naar andere beleidsonderdelen. Ik pleit ervoor om het concept van subsidiariteit goed te overdenken, te accepteren en meer uit te werken op detailniveau. Als we over verschillende onderdelen een grote mate van politieke overeenstemming kunnen bereiken, wordt de logica van de EU veel duidelijker. Sommige zaken moeten op Europees niveau worden beslist en andere op nationaal of zelfs lokaal niveau.