Ataturk of Atakoerd....

DEMOKRATOS · 17 juni 2009, 22:45

Wat als Mustafa Kemal Ataturk een Ottomaanse generaal was die niet geboren was in de Griekse stad Thessaloniki, maar in de Iraakse stad Mosoel en in navolging van de succesvolle onafhankelijkheidsoorlog met de samenwerking van de Koerden en de Turken, hij de republiek vernoemd had naar de formatie waarin hij de grootste rol speelde, niet ‘Turkije’ maar ‘Koerdije’ en hij de titel ‘Atakoerd’ aannam via een resolutie van het parlement?

Wat als de leus “Gezegend is hij die kan zeggen dat hij een Koerd is” toonaangevend was uitgedragen door de buitenwijken van Istanbul en als inwoners van Koerdije wij allen Koerden waren?

Wat als er werd gesteld dat er geen Turken in Koerdije waren en dat werd bweerd dat degenen die zichzelf Turk beschouwden in feite ‘oceaankoerden’ waren?

Wat als er werd gesteld dat de Koerden een geschiedenis hadden die “zevenduizend jaar” terug ging? Dat de Koerden de oorspronkelijke en daadwerkelijke eigenaren waren van Anatolië? Dat de Mongolen, de Hunnen en de Etrusken de voorouders waren van de Koerden, en de heldenmoed van de Koerdische generaals in de Ottomaanse strijdk werd onderwezen in de scholen?

Wat als het verboden was om onze kinderen Turkse namen te geven als Ghengiz, Teoman, Attila en Osman en we gedwongen werden Koerdische namen aan te nemen als Berfin, Newroz en Tiroj?

Wat als het uitzenden in het Turks verboden was en alle uitzendingen in het Koerdisch waren en dat we verplicht waren romans, verhalen en gedichten alleen in het Koerdisch te schrijven? Dat we verplicht waren naar Koerdische muziek te luisteren en alle kranten gedrukt werden in het Koerdisch?

Wat als het Koerdisch de enige taal was op scholen en het gebruik van het Turks voor het lesgeven in welk vak ook verboden was?

Wat als we in de gevangenis werden gegooid, zonder ook maar ondervraagd te worden, wanneer we zeiden: “we zijn Turken, we hebben een verschillende geschiedenis en taal”?

Wat als we in de grote steden als Ankara, Istanbul etc constant werden lastig gevallen door de politie, de zogenaamde “Speciale Eenheden” ons voortdurend behandelden alsof we criminelen waren onder de verdenking dat we “separatisten” waren eropuit om de Koerdije republiek op te delen en we voortdurend onderhavig waren aan beledigingen en misbruik, simpelweg vanwege het zijn van een Turk?

Wat als in navolging van de coup van 12 september 1980, degenen onder ons die in het westen van het land leefden in de gevangenis werden gegooid, onderhavig waren aan ongelooflijke martelingen, tot de nek begraven in de modder, onze organgen kapotgemaakt met hogedrukspuiten en razende honden werden gebruikt om onze benen te verwonden?

Wat als er invallen werden gepleegd in onze huizen en dat onder de bewering dat we “Turkse terroristen” hielpen onze huizen werden vernield en zonder dat het toegestaan was om onze bezittingen uit onze huizen te halen we werden gedwongen te vertrekken naar steden als Hakkari en Diyarbakir en we gedwongen werden te leven in tenten?

Zouden wij Turken tevreden zijn met de situatie, zouden wij preken accepteren als “kijk, als burgers van Koerdije zijn jullie allen Koerden, waarom dringen jullie er op aan om Turken genoemd te worden, jullie weten toch dat als jullie willen jullie de kans hebben om een Koerdische minister-president te worden,” als bewijs voor rechtvaardigheid en gelijkheid?

Of zouden wij Turken aandringen op de erkenning van onze identiteit, taal en geschiedenis als “gelijke” burgers?

In het HEDENDAAGSE Turkije, zijn er Turkse en Koerdische burgers. De geschiedenis heeft zich ontwikkeld langs de “Turkse” kant. En we hebben er op aangedrongen dat de Koerden onze onrechtvaardige eisen accepteren die wij Turken niet zouden accepteren. En dit heeft geresulteerd tot een explosieve situatie. Het land kreeg eerst te maken met terreur en is nu verwikkeld in een burgeroorlog.

Telkens wanneer de burgers die er in geloven dat het bloedvergieten kan gestopt worden via democratische wegen met de erkenning van de Koerdische identiteit hun denkwijze presenteren, worden ze door de autoriteiten en hun aanhangers geconfronteerd met denigrerende vragen als “Wat is democratie? Wat is de Koerdische identiteit?”.

Voor ons Turken is democratie het accepteren van de Koerdische eisen in het hedendaagse Republiek van Turkije als legitiem, net als de eisen die wij zouden maken als wij Turken burgers waren van een “Republiek van Koerdije”.

Is het vergieten van zo veel bloed gerechtvaardigd om de mensen die wij als onze gelijken beschouwen de rechten en vrijheden te ontkennen die wij ook voor onszelf zouden opeisen?

Hier zijn we dan: de mensen die zeggen “nee het is niet gerechtvaardigd”. Wij willen democratie.

Ahmet Altan

Redactionele noot: Ahmet Altan schreef op 17 april in 1995 deze column over de Koerdische kwestie in Turkije. Nadat deze werd gepubliceerd werd hij veroordeeld tot een voorwaardelijk celstraf, en werd hij tevens ontslagen bij zijn baan als columnist bij Milliyet, één van de grootste kranten in Turkije. Inmiddels is Altan hoofdredacteur van de liberale krant Taraf.

Kodo Kodo · 17 juni 2009, 23:07

Pet af voor Ahmet Altan. Hij komt op voor de groep waar hij zelf niet toe behoort!

DEMOKRATOS · 17 juni 2009, 23:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

Pet af voor Ahmet Altan. Hij komt op voor de groep waar hij zelf niet toe behoort!

Opkomen voor wie gelijk heeft, niet altijd de sterksten hebben gelijk. Ahmet Altan heeft zijn werk verloren, maar niet zijn eer! zijn eer en trots heeft de Turkse barbaarse gedachten met de grond gelijk gemaakt! Hij is niet gezwicht onder de zware druk die hij te verduren kreeg, Hij heeft zich met de jaren meermaals uitgesproken tegen de barbaarse regime in Turkije, die zich volledig scharelt achter Tarkan, Hadise en Turkije mooi vakantieland...... Maar een medallion heeft 2 kanten, een goede en een slechte. Maar bij Turkije is er meer slecht als goeds. Dat kan je zelfs niet met Hadise veranderen. Europa weet al langer dat Turkije een valse land is!!!

Bertie · 19 juni 2009, 16:44

Citaat:

Ataturk of Atakoerd....

Geen van beide.

liberalist_NL · 19 juni 2009, 19:19

Atajood?

Bertie · 19 juni 2009, 21:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Atajood?

DEMOKRATOS · 19 juni 2009, 21:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bertie

Geen van beide.

Als je de inhoud had gelezen had je het mss begrepen wat ik bedoel, maar ja je moest weer es de onnozele uithangen

17 juni 2009, 22:45	#1
DEMOKRATOS Lokaal Raadslid Geregistreerd: 21 januari 2007 Berichten: 310	Ataturk of Atakoerd.... Wat als Mustafa Kemal Ataturk een Ottomaanse generaal was die niet geboren was in de Griekse stad Thessaloniki, maar in de Iraakse stad Mosoel en in navolging van de succesvolle onafhankelijkheidsoorlog met de samenwerking van de Koerden en de Turken, hij de republiek vernoemd had naar de formatie waarin hij de grootste rol speelde, niet ‘Turkije’ maar ‘Koerdije’ en hij de titel ‘Atakoerd’ aannam via een resolutie van het parlement? Wat als de leus “Gezegend is hij die kan zeggen dat hij een Koerd is” toonaangevend was uitgedragen door de buitenwijken van Istanbul en als inwoners van Koerdije wij allen Koerden waren? Wat als er werd gesteld dat er geen Turken in Koerdije waren en dat werd bweerd dat degenen die zichzelf Turk beschouwden in feite ‘oceaankoerden’ waren? Wat als er werd gesteld dat de Koerden een geschiedenis hadden die “zevenduizend jaar” terug ging? Dat de Koerden de oorspronkelijke en daadwerkelijke eigenaren waren van Anatolië? Dat de Mongolen, de Hunnen en de Etrusken de voorouders waren van de Koerden, en de heldenmoed van de Koerdische generaals in de Ottomaanse strijdk werd onderwezen in de scholen? Wat als het verboden was om onze kinderen Turkse namen te geven als Ghengiz, Teoman, Attila en Osman en we gedwongen werden Koerdische namen aan te nemen als Berfin, Newroz en Tiroj? Wat als het uitzenden in het Turks verboden was en alle uitzendingen in het Koerdisch waren en dat we verplicht waren romans, verhalen en gedichten alleen in het Koerdisch te schrijven? Dat we verplicht waren naar Koerdische muziek te luisteren en alle kranten gedrukt werden in het Koerdisch? Wat als het Koerdisch de enige taal was op scholen en het gebruik van het Turks voor het lesgeven in welk vak ook verboden was? Wat als we in de gevangenis werden gegooid, zonder ook maar ondervraagd te worden, wanneer we zeiden: “we zijn Turken, we hebben een verschillende geschiedenis en taal”? Wat als we in de grote steden als Ankara, Istanbul etc constant werden lastig gevallen door de politie, de zogenaamde “Speciale Eenheden” ons voortdurend behandelden alsof we criminelen waren onder de verdenking dat we “separatisten” waren eropuit om de Koerdije republiek op te delen en we voortdurend onderhavig waren aan beledigingen en misbruik, simpelweg vanwege het zijn van een Turk? Wat als in navolging van de coup van 12 september 1980, degenen onder ons die in het westen van het land leefden in de gevangenis werden gegooid, onderhavig waren aan ongelooflijke martelingen, tot de nek begraven in de modder, onze organgen kapotgemaakt met hogedrukspuiten en razende honden werden gebruikt om onze benen te verwonden? Wat als er invallen werden gepleegd in onze huizen en dat onder de bewering dat we “Turkse terroristen” hielpen onze huizen werden vernield en zonder dat het toegestaan was om onze bezittingen uit onze huizen te halen we werden gedwongen te vertrekken naar steden als Hakkari en Diyarbakir en we gedwongen werden te leven in tenten? Zouden wij Turken tevreden zijn met de situatie, zouden wij preken accepteren als “kijk, als burgers van Koerdije zijn jullie allen Koerden, waarom dringen jullie er op aan om Turken genoemd te worden, jullie weten toch dat als jullie willen jullie de kans hebben om een Koerdische minister-president te worden,” als bewijs voor rechtvaardigheid en gelijkheid? Of zouden wij Turken aandringen op de erkenning van onze identiteit, taal en geschiedenis als “gelijke” burgers? In het HEDENDAAGSE Turkije, zijn er Turkse en Koerdische burgers. De geschiedenis heeft zich ontwikkeld langs de “Turkse” kant. En we hebben er op aangedrongen dat de Koerden onze onrechtvaardige eisen accepteren die wij Turken niet zouden accepteren. En dit heeft geresulteerd tot een explosieve situatie. Het land kreeg eerst te maken met terreur en is nu verwikkeld in een burgeroorlog. Telkens wanneer de burgers die er in geloven dat het bloedvergieten kan gestopt worden via democratische wegen met de erkenning van de Koerdische identiteit hun denkwijze presenteren, worden ze door de autoriteiten en hun aanhangers geconfronteerd met denigrerende vragen als “Wat is democratie? Wat is de Koerdische identiteit?”. Voor ons Turken is democratie het accepteren van de Koerdische eisen in het hedendaagse Republiek van Turkije als legitiem, net als de eisen die wij zouden maken als wij Turken burgers waren van een “Republiek van Koerdije”. Is het vergieten van zo veel bloed gerechtvaardigd om de mensen die wij als onze gelijken beschouwen de rechten en vrijheden te ontkennen die wij ook voor onszelf zouden opeisen? Hier zijn we dan: de mensen die zeggen “nee het is niet gerechtvaardigd”. Wij willen democratie. Ahmet Altan Redactionele noot: Ahmet Altan schreef op 17 april in 1995 deze column over de Koerdische kwestie in Turkije. Nadat deze werd gepubliceerd werd hij veroordeeld tot een voorwaardelijk celstraf, en werd hij tevens ontslagen bij zijn baan als columnist bij Milliyet, één van de grootste kranten in Turkije. Inmiddels is Altan hoofdredacteur van de liberale krant Taraf.

17 juni 2009, 23:07	#2
Kodo Kodo Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 9 april 2009 Berichten: 8.624	Pet af voor Ahmet Altan. Hij komt op voor de groep waar hij zelf niet toe behoort!

19 juni 2009, 19:19	#5
liberalist_NL Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 16 januari 2006 Berichten: 28.141	Atajood?