ABVV :IAO speelt belangrijke rol in bestrijding crisis

[Politics.be]

15 juni, vandaag start de IAO “Summit on the Global Jobs Crisis”. Gedurende drie dagen bespreken staats- en regeringsleiders en vertegenwoordigers van internationale organisaties de rol van de IAO bij de bestrijding van de crisis en de noodzaak van een Global Jobs Pact.

Ook de plenaire bespreking van de rapporten van de “Chairperson van de Governing Body” en van de Director-General die plaatsvond op 10 en 11 juni, waren geheel gewijd aan de crisis. Vooral het rapport van de Director-General “Tackling the global jobs crisis: Recovery through decent work policies” werd enthousiast ontvangen.

Op 11 juli werden de voorzitter en de vice-voorzitters van het Gender Committee ontvangen in het Committee of the Whole on Crisis Responses. Zo wordt verzekerd dat het Committee of the Whole voldoende rekening houdt met de genderdimensie. Aan het Committee of the Whole nemen immers maar weinig vrouwen deel.

Op 11 juli vond ook het “Diner des Belges” plaats, een maaltijd die traditioneel alle Belgische deelnemers bijeenbrengt. Deze keer verliep het etentje een beetje in mineur. De leden van het Committee on the Application of Standards” konden niet aanwezig zijn. Hun vergadering liep immers uit tot half 4 ’s ochtends.

Op 12 juni was het Werelddag tegen Kinderarbeid. Dit jaar lag de focus op de uitbuiting van meisjes. Op verscheidene plaatsen in de wereld werd aandacht besteed aan de tiende verjaardag van de Conventie nr. 182, uiteraard ook tijdens de IAO-conferentie. Om 14 u vond er een solidariteitsevenement plaats, gevolgd door een speciale zitting om 15 u.

Op 13 juni kregen we de ontwerptekst van de conclusies van het Committee of the Whole on Crisis Responses. We stelden vast dat de ontwerptekst wel wat verschilde van de werknota die door het IAO-secretariaat werd opgesteld. De werknemers konden zich perfect vinden in de werknota, maar voor de werkgevers was hij onverteerbaar. De ontwerptekst verzoent beide standpunten, zonder de basisprincipes van de werknota te verlaten. We weten zeker dat het IVV zijn uiterste best deed, toch hopen we dat de tekst nog kan worden verbeterd. Dat kan via amendementen, die tot vanavond kunnen worden ingediend. Ook de Summit kan een gunstige invloed op de tekst hebben.

Isabelle Van Hiel, ABVV vertegenwoordiger op de IAO conferentie

Read more / 0 comment(s)
Interview op de Internationale Arbeidsconferentie in Genève met Pierre-Paul Maeter, Voorzitter van het Directiecomité van de FOD

today

DSC00521.JPG

Mijnheer Maeter, u bent als één van de hoogste Belgische ambtenaren hier in Genève op de 98te conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie. Waarom bent u hier?

PPM: Ik ben hier omdat ik van mening ben dat dit erg belangrijk is. Ik denk dat een Conferentie van de IAO de enige plaats is waar op mondiaal niveau aan het sociale thema kan worden gewerkt, waar een sociale cohesie tot stand kan worden gebracht, niettegenstaande alle niveauverschillen die bestaan tussen de landen die hier aanwezig zijn. Een sociale cohesie teweeg brengen lijkt me fundamenteel, ook voor de werknemers die het hoogst staan op de sociale ladder, rekening houdend met de sociale situatie in hun land.

Ik denk namelijk dat concurrentiespiralen, die jammer genoeg al bestaan, vermeden moeten worden. Deze spiralen zijn immers dodelijk voor de sociale systemen en verhinderen de sociale vooruitgang van werknemers en landen die op sociaal vlak niet zo ver gevorderd zijn. Ik denk dat de Conferentie belangrijk is, zowel op het vlak van uitwisseling als op reglementair vlak. Men vergeet soms dat de voornaamste rol van de IAO de wereldwijde regulering van de collectieve en individuele arbeidsrelaties is en, zoals u weet, is dit net de core business van mijn departement in België. De uitwisseling tussen personen lijkt mij ook erg belangrijk.

Wij vermoeden dat u deelneemt aan deze conferentie met bepaalde verwachtingen m.b.t. de resultaten ervan. Tot welke resultaten moet deze conferentie absoluut leiden en wat zijn uw verwachtingen voor de werknemers in België?

PPM: Een eerste verwachting betreft het “gewicht” van de IAO als mondiale instelling. Zoals u weet maken we een heel ernstige crisis door, die veroorzaakt werd door de financiële wereld. Er is een verschil op het vlak van status tussen de mondiale economische instellingen en de IAO als sociale instelling. Ik wens meer dan ooit dat de IAO – en ik verdedig die stelling sinds jaren – als instelling die borg staat voor het sociale thema en voor sociaal evenwicht, op voet van gelijkheid kan onderhandelen met de zgn. instellingen van Bretton Woods, de economische instellingen dus zoals het IMF, de Wereldbank enz. Het lijkt mij abnormaal dat aanbevelingen van het IMF en de Wereldbank in werkelijkheid verplichtingen inhouden voor landen voor dewelke de doelstellingen van de agenda “waardig werk” bijna onmogelijk te realiseren zijn.

Ik denk dat de IAO dus meer dan voorheen en vooral in deze context van crisis haar stem moet laten horen om te zeggen: “Neen, een dergelijke economische aanbeveling gaat in tegen waardig werk, we moeten een evenwicht proberen te vinden.” Ik denk dat de IAO in het zoeken naar een oplossing voor de crisis en rekening houdend met waardig werk, evenveel gewicht in de schaal moet kunnen leggen als de economische instellingen. Deze dialoog wordt nu op gang gebracht, waarbij de G20 duidelijk van de IAO een bepaalde bijdrage en input verlangt. Daardoor is deze conferentie volgens mij dus des te belangrijker. De inzet voor ons, vertegenwoordigers , hier op deze conferentie, is een sterke boodschap uit te sturen, die kan doordringen tot in de economische instellingen en tot op het niveau van de G20. Ik koester dus hoge verwachtingen en ik denk dat als we nu geen vooruitgang boeken, het later - misschien al in een fase van economische heropleving - veel moeilijker wordt.

Heeft de Belgische werknemer hier volgens u iets bij te winnen?

PPM: Heel zeker! De Belgische werknemer heeft zowel een actieve als een passieve rol. Passief omdat hij afhangt van een internationale context waarin er, en ik hoef daar geen tekening bij te maken, banen verloren gaan, herstructureringen plaatsvinden enz. Maar de arbeidswereld en de vertegenwoordigers van de vakbondsorganisaties zijn ook spelers op het sociale terrein, ze sturen de sociale vooruitgang aan.
In dat opzicht kom ik al sinds meerdere jaren in meerdere hoedanigheden naar de Conferentie van de IAO in Genève. Dat heeft voor mij altijd iets onwaarschijnlijks.

We vragen ons af hoe het mogelijk is dat zoveel Staten, dus zoveel afgevaardigden, op een tripartiete conferentie bovendien, het eens kunnen worden over een tekst via een nogal trage procedure, met inbegrip van de reglementaire teksten met verdragen, aanbevelingen… Hoe kunnen situaties en standpunten die aanvankelijk zo verschillend zijn, tegen alle waarschijnlijkheid in uiteindelijk toch tot iets leiden? Het is een magisch proces, waarbij men het uiteindelijk toch eens wordt en waarbij voldoende stemmen worden gehaald om tot een oplossing te komen.

Dus, wat hier verkregen wordt op de internationale tripartiete conferentie heeft gevolgen voor de Belgische werknemers?
PPM: Ik zal u een heel concreet voorbeeld geven. Weet u, binnen de Europese Unie zijn er geen richtlijnen over de sociale inspectie. Er is evenwel een verdrag van de IAO met betrekking tot de sociale inspectie en ik nodig de werknemers en hun vertegenwoordigers ertoe uit deze tekst eens te bekijken. Ze zullen verbaasd zijn over de progressieve aard van dit IAO-verdrag. Het zou mij bijzonder verheugen indien wij op Europees vlak een richtlijn zouden hebben die overeenstemt met dit verdrag.

Mensen die u volgen, zowel in België als tijdens uw Europese of internationale missies, stellen vast dat u gepassioneerd bent door dit - voor sommigen ouderwetse- maar in onze ogen erg actuele thema van het algemeen belang. Kunt u ons iets meer vertellen over uw persoonlijke motivatie, afgezien van uw functie als vertegenwoordiger van ons land bij de IAO.

PPM: ‘Werk’ als thema is altijd al mijn passie geweest en voor mij is werk een kwestie van zowel kwantiteit als kwaliteit. Ik denk dat de grote uitdaging erin bestaat de twee met elkaar te verbinden, bijvoorbeeld in de huidige context van crisis. De kwaliteit van het werk mag niet worden opgeofferd aan de kwantiteit, want dit zou erge gevolgen kunnen hebben voor de levenskwaliteit van de werknemers.
Ik verklaar mij nader: een massale werkloosheid zoals we die nu kennen, brengt het risico met zich mee dat de werkdruk veel meer weegt op de werknemers die blijven. Er moet dus altijd rekening worden gehouden met de link tussen kwaliteit en kwantiteit en er moeten gunstige ontwikkelingen worden gevonden in de twee richtingen. Wanneer we hierover een consensus kunnen bereiken, denk ik dat iedereen het er hier over eens zal zijn dat de agenda waardig werk een echt instrument is om uit de crisis te geraken.

Een tweede, uiterst boeiend element in dit debat is dat in mijn ogen een uitweg uit de crisis en een duurzame economische heropleving enkel mogelijk is als elk land het model gebaseerd op concurrentie opnieuw in vraag stelt en een nieuw model op de agenda zet, gestoeld op samenwerking. Ik zal erop toezien dat dit punt wordt opgenomen in de teksten over een uitweg uit de crisis die hier zullen worden opgesteld.

Wij stellen vast dat er een belangrijke parallel bestaat tussen de overtuiging binnen de IAO dat een tripartiet optreden nodig is om de zaken vooruit te helpen en het Belgisch overlegmodel. Wat denkt u van deze parallel en misschien zegt dat iets over de rol die de Belgische delegatie hier kan spelen?

PMM: Ik denk dat België altijd al een heel belangrijke rol heeft gespeeld in de IAO. Ik heb de Belgische sociale partners altijd gekend als mensen die mee aan de kar van de IAO trekken. Het is in elk geval een traditie en ik denk dat wij die rol van initiatiefnemer en stimulator moeten blijven vervullen. Dit is belangrijk is, zowel voor de IAO als voor België.

Het is duidelijk dat in een organisatie als de Nationale Arbeidsraad de sociale partners de werkzaamheden van de IAO met veel interesse en zeer nauwgezet opvolgen. Wanneer teksten of verdragen van de IAO bij de NAR in België worden besproken, volgen de sociale partners die teksten altijd heel nauwgezet op.

Ik denk dat het voor de regering en voor mijn departement erg belangrijk is maximaal te investeren in de IAO. Niet alleen doen wij er alles aan om de sociale partners ter plaatse een zo goed mogelijk organisatiekader te geven, maar wij zorgen er ook voor dat we hen ontmoeten voor een dialoog, nog voordat de Raad van Bestuur van de IAO (België is momenteel plaatsvervangend lid van de Raad van Bestuur) plaatsvindt. Op die manier komen we te weten wat bij hen leeft en wat hun verwachtingen zijn m.b.t. de IAO.

Ik ben immers van mening dat we hier pas op de beslissingen kunnen wegen als we het op voorhand in België al eens zijn over deze kwesties. Ik denk dat de sociale partners dus een heel belangrijke rol te spelen hebben. Onze rol is te stimuleren, te steunen, waarbij zowel de vertegenwoordigers van de werkgevers als de vertegenwoordigers van de werknemers hun specifieke rol moeten spelen. Wij behouden onze gouvernementele eigenheid, maar blijven overleggen met de andere leden van de tripartiete.

Interview door Stephan Galon en Isabelle Van Hiel, ABVV vertegenwoordigers op de IAO concferentie
Attachment Size
DSC00521.JPG 110.48 KB

Read more / 0 comment(s)
Swaziland: Conventie 87, vakbondsvrijheid

today

Stakende arbeiders worden afgedankt en zijn het mikpunt van brutale gewelddaden van de “veiligheidsdiensten”.
Al jaren wijst de commissie van Deskundigen gedetailleerd op de wetten die niet overeenstemmen met conventie 87. De regering doet er niets aan, ondanks de technische bijstand die de IAO biedt.

De minister van koning Mswati III van Swaziland hult zich in een maagdelijke onschuld en ontkent de overdreven beschuldigingen over de zogenaamde gewelddaden. Hij geeft een veel te lang en veel te gedetailleerd mondeling verslag over veel te veel “actie-incidenten”.
Een uur later rondt de minister zijn verhaal af met de opsomming van de amendementen op de Industrial Relations Act. Een beknopt schriftelijk verslag had wonderen kunnen doen.

Korter, maar niet veel, spreekt de gelegenheidsvakbondswoordvoerder de minister tegen. Een lange geschiedenis van brutaliteiten van de politie om het spreken te belemmeren. De werkgever pleit voor sociale dialoog, is blij met dat een tripartiete orgaan werd opgericht maar betreurt dat dit in geen 6 maanden vergaderd heeft.

“De regering weet wat ze moet doen, maar doet het niet”, vat hij samen.

De commissie van de Normen wil de vrijlating van de personen die omwille van hun strijd voor hun burgerrechten werden opgesloten. De regering moet maatregelen nemen om de amendementen goed te keuren die de wet in overeenstemming brengen met de conventie en het tripartiete overleg reanimeren. De commissie stelt technische bijstand voor en verwacht een verslag en een timing voor alle maatregelen. Deze case krijgt een speciale paragraaf.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Kuwait: Overeenkomst 111, discriminatie

today

Sommige wetten sluiten beroepen uit voor vrouwen. Er wordt gediscrimineerd op basis van ras, kleur en afkomst. Huispersoneel , in het bijzonder vrouwen en migranten, zijn het grootste slachtoffer.

De regering geeft, bij gebrek aan een schriftelijk ingediend verslag aan de commissie van de Deskundigen, mondeling informatie en legt een beknopt verslag ter plaatse neer. De procedure laat dat toe, maar die informatie kan uiteraard niet door de Deskundigen nagekeken worden.
Bovendien vertelt de regering van Kuwait - niet tegengesproken door de werkgevers en werknemers van Kuwait, het tegenovergestelde van wat de Deskundigen rapporteren. Vervelend!

Kuwait moest zich al eerder in de Normencommissie verantwoorden over het gebrek aan informatie en over de uitsluiting van vrouwen uit sommige beroepen. Missiën hebben de Deskundigen het dan toch bij het rechte eind.

Unaniem besluit de Normencommissie dat de wet in Kuwait moet aangepast worden aan de conventie 111 van de IAO.

Read more / 0 comment(s)
Peru: Conventie 169, inheemse volkeren

today

Deze conventie is van toepassing op volkeren die zich door sociale, culturele en economische omstandigheden onderscheiden van de andere inwoners en die zich laten leiden door hun gewoonten en hun tradities.

Om te beginnen is er in Peru verwarring over de definitie van “inheemse volkeren” en dus over voor wie de conventie van toepassing is. Dat heeft uiteraard gevolgen, bijvoorbeeld voor de dotatie aan instituten en mechanismen en voor het recht op inspraak waarin de conventie voorziet ten behoeve van de inheemse volkeren.

Maar het gaat veel verder. De conventie regelt ook de wijze waarop de inheemse bevolking betrokken wordt bij bepaalde projecten en in het bijzonder de exploitatie van hun natuurlijke rijkdommen die een negatieve weerslag zou kunnen hebben op hun levenswijze.

De commissie van Deskundigen hecht aan deze case veel belang, in die mate dat ze een voetnoot toevoegt aan het verslag waarin zij de regering uitnodigt in detail te antwoorden op de vergadering van de Normencommissie.

Conventie 169 is een belangrijke conventie die slechts voor de vijfde keer de Normencommssie haalt (eerste keer Peru). Het debat draait vooral om de betrokkenheid van de inheemse bevolking in de (buitenlandse) (economische) projecten die hun natuurlijke biotoop overhoop halen. En dus gaat het over dialoog, overleg.

Deze case staat niet op de agenda van de Normencommissie omwille van het gewelddadig verzet, precies nu, in Peru en de solidaire protestmanifestaties overal ter wereld. Maar het illustreert natuurlijk het belang van deze 20 jaar jonge conventie voor landen zoals Peru, waar de inheemse bevolking 45% van de populatie levert.

De vakbondsgroep legt er terecht de nadruk op dat de deelname van de volkeren aan de ontwikkelingsplannen, zoals voorzien in de conventie 169, zich niet beperkt tot de arbeidsrechtelijke aspecten en dat alle artikelen tegen het licht moeten gehouden worden.

De regering heeft gefaald in de informatie en in de rol om de dialoog tot stand te brengen gebaseerd op het respect voor de inheemse volkeren. Peru moet dat herstellen en toelaten dat ze hun eigen prioriteiten kunnen bepalen, kortom, onmiddellijk een dialoog starten en een mechanisme creëren om te consulteren. In een overlegd actieplan moet de regering haar wetgeving aanpassen aan de conventie 169.

Jammer dat het vakbondsvoorstel om een missie van hoog niveau te sturen wordt afgezwakt in technische assistentie van de IAO.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Italië: Conventie 143, migranten

today

Ondanks de wetten over de rechten van de mens, de discriminatie en de organen om één en ander te controleren, blijven immigranten gediscrimineerd en zijn de inbreuken op hun fundamentele rechten wijd verspreid.

“Sans papiers”, zeker als ze uit Afrika, Oost-Europa en Azië komen, worden slecht behandeld, hun lage lonen worden veel te laat betaald. Lange werkuren en dwangarbeid waarbij een deel van het loon wordt ingehouden als betaling van een overbevolkt logement.

De Italiaanse regering bevestigt de soms racistische en xenofobe propaganda, vooral tegen niet-Europese migranten en minderheden, zoals de Roma. Dit bemoeilijkt de integratie in de samenleving. Vorig jaar werd de wet aangepast en initiatieven genomen, samen met de sociale partners, o.a. om de toegang tot de gezondheidszorg te vergemakkelijken.

De regering heeft dus een strategie, maar dat neemt onze zorgen over de politieke wil niet helemaal weg.

In de conclusies erkent de commissie dat de regering maatregelen heeft genomen o.a. via de arbeidsinspectie tegen de onwettelijke tewerkstelling. De huidige crisis maakt er een bijkomende uitdaging van, wat racisme in Italië en elders in de hand werkt.

De Italiaanse regering krijgt een batterij aanbevelingen mee als huiswerk. Enfin, “La vita è bella”.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Panama: Conventie 87, vakbondsvrijheid

today

Het Internationaal Vakverbond meldt ernstige geweldplegingen tegen de vakbondsleiding.

In Panama kan er maar één vakbond in een afdeling actief zijn en mag je er met minder dan 40 werknemers geen oprichten. Wil je lid zijn van het bestuur van de bond, dan kan dat alleen met de Panamese nationaliteit. Staken is gereglementeerd en in de eerste twee jaar van een onderneming moet die geen collectieve arbeidsovereenkomst sluiten.

Dat zijn maar een paar voorbeelden. Maar in het verslag van de Deskundigen is die dubbel zo lang. De regering heeft niet eens een rapport opgesteld over deze inbreuken. Het is de hoogste tijd dat de Normencommissie zich opnieuw bemoeit.

Uit een korte verklaring van de regering blijkt dat ze samen met de IAO gewerkt hebben aan verbeteringen die ze in een wetsontwerp hebben gegoten.

Sociale partners pleiten voor verdere ondersteuning. De commissie van de Normen pikt hierop in en stuurt technische bijstand om een wetsontwerp bij te spijkeren.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Iran: Overeenkomst 111, discriminatie

today

De klachten zijn niet nieuw. Al in 2006 (en vorig jaar) werd het dossier in de Normencommissie besproken. Maar de Iraanse regering heeft nog altijd niet de gevraagde informatie gegeven, noch maatregelen getroffen om de discriminatie, vooral van vrouwen, te elimineren.

Meisjes en vrouwen hebben nog altijd veel minder kans op opleiding en dus op werk. De regering verschuilt zich achter “culturele, historische, religieuze en economische redenen” om één en ander goed te praten.

Maar daar is “Genève” niet mee gediend. De internationale normen verbieden discriminatie en de Commissie wil dan ook maatregelen zien die bijvoorbeeld het recht afschaft van de man die zijn vrouw kan verbieden te gaan werken of die het mogelijk maakt dat een vrouw, ook na haar 40ste, een baan kan hebben.

Etnische minderheden, Koerden, Turken, Azeris, worden nog altijd gediscrimineerd. En ondanks herhaald aandringen, weigert de regering informatie te geven die het tegendeel zou aantonen.

“To comply with the convention or not to comply with the convention?” grapt de regeringswoordvoerder, omringd met twee gesluierde dames en een etnische Iranees. Die mag zelfs in zijn taal iets zeggen, de dames niet.

Zijn lang verhaal wordt gelukkig afgebroken. Ook hier was een document op de vergadering handiger geweest. Nog beter: verslagen op tijd aan de Deskundigen bezorgen!

De regering van Iran blijft in de hoogste mate in gebreke.
Werkgevers en werknemers kunnen kopie voorlezen van de opmerkingen die ze vorig jaar gemaakt hebben. Er is absolute onwil bij de regering. Iran werkt hard aan een vertrouwenscrisis met de Internationale Arbeidsorganisatie.

Een speciale paragraaf is hier wel op zijn plaats.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Venezuela: overeenkomst 87, vakbondsvrijheid

today

De commissie van deskundigen verwijt de bolivariaanse republiek van Venezuela al meer dan acht jaar dat het parlement nog steeds geen wettelijke initiatieven heeft genomen om de vrijheid van vereniging te garanderen. Ook de “Conseil national électoral” blijft zich moeien in de syndicale verkiezingen.

Nog een verwijt is dat er geen echte syndicale dialoog tot stand komt en dat enkel organisaties, zowel van vakbonden als van patroons, die de trouw zijn aan de regering, erkend worden. Daarom biedt de Commissie van de deskundigen opnieuw een technische bijstand aan om de overlegorganen op te richten en de sociale dialoog te organiseren. Die steun werd tot nu toe altijd afgewezen.

Er zijn plezanter dingen om verslag over uit te brengen. Niet dat het amusementsgehalte niet hoog is, maar dat is na 10 uur vergaderen toch danig gezakt. Het doet immers pijn dat de werknemersgroep zich laat verdelen en dat ook luidruchtig en schaamteloos toont aan werkgevers en regeringen.

Ik heb overdreven medeleven van een vakbond voor een regering altijd al verdacht gevonden.

Het zou anders kunnen als syndicalisten in eerste instantie syndicalist blijven en van daaruit (en meer wordt ons niet gevraagd) het onafhankelijk verslag van de commissie van Deskundigen bespreken. Niet om er het eigen gelijk al dan niet in terug te vinden, maar om, als het even kan, er in dialoog en overleg met de regeringen en de werkgevers, tot een gemeenschappelijke conclusie te komen waar de mensen misschien beter van worden.

Dat lukt in de 24 andere dossiers en over de syndicale rechten in Myanmar in een speciale zitting. Dat lukt niet over syndicale rechten in Venezuela.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 1 comment(s)
Maleisië: Overeenkomst 138, minimumleeftijd

today

Maleisië belooft al sinds 1997 de minimumleeftijd (om te werken) op 15 jaar te brengen. Dat is de algemene regel in de conventie 138. Maar van die belofte komt niets in huis.

Voor “gevaarlijk werk” legt de overeenkomst de lat op 18 jaar. Ook daar faalt de regering. Voor “licht werk”, de derde categorie in de overeenkomst, heeft ze ook al geen maatregelen genomen om de wet en de praktijk in overeenstemming te brengen met conventie 138.

De wet schrijven is één. Ze doen toepassen twee. De regering verschuilt zich achter het gebrek aan statistieken en ziet dus niet waar ze in de fout zou gaan. Maar dat argument pikken ze niet in “Genève”!

De regering heeft het snel begrepen en belooft de leeftijd van 14 jaar, zoals nu van toepassing, op te trekken naar 15jaar en dit in overleg met de sociale partners. Ze wil zich ook schikken in de andere bepalingen van de conventie.

Werkgevers en werknemers vinden zich gemakkelijk in het debat en nagelen de regering vakkundig tegen de muur. “Children are sacred” bezweren ze.

En zo hoort het ook, overal ter wereld. Wij, de kinderen van gisteren, moeten kunnen waarborgen dat kinderen kind kunnen zijn. De IAO-conventies 182 over de ergste vormen van kinderarbeid (zie cases Rusland en Congo op deze conferentie) en 138 over de minimumleeftijd zijn de twee belangrijkst instrumenten tegen kinderarbeid.

Bijzondere aandacht moet gaan naar kinderen van migranten en asielzoekers en de huisarbeid.

De commissie concludeert dat de regering van Maleisië de capaciteit van de arbeidsinspectie moet opvoeren en onaangekondigde bezoeken organiseren. Ze zal met de hulp van de IAO een tripartiete overleg opzetten en gedetailleerd rapporteren hoe in de praktijk de conventie zal worden toegepast.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Ethiopie: Overeenkomst 87, vakbondsvrijheid

today

De commissie van Deskundigen betreurt dat het rapport van de regering niet ingaat op de serieuze klachten van het Internationaal Vakverbond: ernstige geweldpleging tegen de syndicale rechten van de leraars (arrestatie, foltering, slechte behandeling in gevangenschap, enz.). Het probleem is niet nieuw. In 2003 klaagde de commissie de regering aan voor andere groepen van werknemers. Tevergeefs.

Voor de tiende keer in 22 jaar mag Ethiopië meespelen in de Normencommissie. Die “eer” zou ze nu toch eens eindelijk mogen belonen met de betrokken onderwijsbond te registeren. Dat adviseert de commissie haar in ieder geval in haar besluiten. De commissie legt de regering ook op onverwijld werk te maken van de waarborg om in volle vrijheid syndicale activiteiten toe te laten. Ze dringt aan om de syndicalisten vrij te laten die omwille van de uitoefening van hun rechten opgepakt en opgesloten werden.

De commissie van de Normen wil een verslag van de maatregelen die de regering neemt om de wet en de praktijk af te stemmen op de geratificeerde afspraken in de fundamentele conventie 87. En een timing op kalender natuurlijk.

René Geybels, de ABVV vertegenwoordiger in de Normencommissie van de IAO

Read more / 0 comment(s)
Interview met Magnus M. Norodahl van de IJslandse vakbond

11.06.2009

DSC00505.JPG

Why is it important for you to be here at the ILO Conference?
“For me as an Icelander it’s very important to be here because what’s going on in the world really matters for the workers in Iceland. That’s the same for all the representatives who are here.
It is also important because like we say, if you get a cold in the USA, you get a pneumonia in the rest of the world. The financial and economic crisis and the responses on that crisis are a main issue here.”

You are a distinguished member of the drafting committee from the Committee of the Whole on Crisis Responses. What is the aim of this drafting committee and what should be the outcomes in your opinion?
“This drafting committee in the committee of the whole is negotiating a global jobs pact, and that’s of course very important. Last year we had a declaration for a fair globalization, now my feeling is that the emphasizes in the world is a bit different. We are not only talking about economic globalization or global trade, but we are talking about what is necessary for individual states to be strong with a strong economy, a strong working force, to be able to participate in a fair globalization. The drafting committee is a very important committee that is also trying to get a commitment from the member states, that there is one common objective that we should protect the jobs in the world, that we should create more jobs and that we should them have decent. So, this is quite important in the ongoing discussions and my hope for the outcome of this committee is that it will give the ILO a very strong mandate to be the international organization speaking for the working people and a base for negotiations with the IMF, the world bank, all big players in the world today.”

The world is definitely changing. World bank, IMF, G20, WTO, are all listening now to ILO. Why is this such an important evolution?
“It ‘s a very important evolution indeed. The last G20 meeting actually is asking the ILO to contribute into the responses that we have now to this crisis. I think the role of the ILO is growing. All the way back tot '98 when we had the decent work agenda put on the table, ILO has been gaining more power and authorithy within the international community.”

Thank you very much for this interview, dear colleage Magnus.

DSC00483.JPG
Attachment Size
DSC00505.JPG 52.33 KB
DSC00483.JPG 58.72 KB

Read more / 0 comment(s)
Committee of the Whole vordert langzaam, maar zeker

11.06.2009

Op 8 juni vonden de laatste sessies plaats van de panelgesprekken in het Committee of the Whole. De dag erna kregen alle delegaties nog eens de kans om zich uit te spreken over de resultaten die het comité zou moeten bereiken. Dat het Tjechische voorzitterschap het moeilijk heeft met zijn rol als spreekbuis van de EU, bleek nog maar eens toen België moest tussenkomen om het Tjechische standpunt te nuanceren.

Ook op 9 juni besprak de IAO-conferentie in plenaire vergadering het rapport “The cost of coercion” In het kader van de opvolging van de ILO Declaration on Fundamental Principles and Rights at Work evalueert de IAO elke vier jaar de vooruitgang op het vlak van gedwongen arbeid. Dit rapport is het derde rapport, na de rapporten in 2001 en 2005.

Naast een stand van zaken, bevat het rapport ook een globaal actieplan tegen gedwongen arbeid waarin een rol is weggelegd voor de IAO, de regeringen, werknemers- en werkgeversorganisaties. In het rapport stelt de IAO vast dat er steeds meer aandacht is voor de problematiek, maar dat gedwongen arbeid nog steeds niet uitgeroeid is. Ook de Belgische regering toonde haar betrokkenheid, met een tussenkomst van Eddy Laurijssen.

Eindelijk een tekst voor de leden van het Committee of the Whole
Voor de eerste keer in twee weken, krijgen de leden van het Committee of the Whole op 10 juni ontwerpteksten van het IAO-secretariaat. Ze worden ons ter beschikking gesteld om 14 u 30. Om 16 u komt de drafting group bij elkaar. Gelukkig heeft IVV al heel wat amendementen voorbereid. Voor ons is het moeilijk te volgen, we krijgen geen kopie van de amendementen en moeten alles noteren. Toch maken we enkele opmerkingen. Stephan komt tussen om meer solidariteit te vragen tussen de rijke en de armere landen, een opmerking die zeer goed wordt onthaald door de IVV en de andere leden van de werknemersgroep.

De werknemersgroep wordt voorafgegaan door de voorstelling van het “Annual survey of violations of trade union rights”. In dit jaarlijks rapport lijst het IVV alle schendingen van de vrijheid van vereniging op. Het rapport telt dit jaar opnieuw 304 pagina’s. Ook België staat erin vermeld. Werkgevers doen immers steeds vaker een beroep op rechtbanken om piketten bij stakingen te verbieden. Het rapport veroordeelt ook scherp de werkgever die afgevaardigden op de ondernemingsraad liet arresteren door de politie. Guy Ryder,General Secretary van het IVV stelt het rapport voor. Daarna nemen syndicalisten uit Myanmar, Guatemala, Zimbabwe en Belarus het woord.

Geen vergaderingen, dan maar interviewen
Op 11 juni kwam de drafting group voor het eerst bijeen. Op weg naar ons hotel kwamen we onze collega van de bevriende vakbond tegen die in de drafting group zetelt. De drafting group werd geschorst, wegens te grote meningsverschillen. Vanmorgen op de werknemersgroep blijkt de situatie toch niet zo ernstig. De besprekingen verlopen trager dan verwacht, maar ze zijn nog steeds constructief. De meeste goeie dingen in de tekst zouden er nog instaan, ook de paragraaf over het collectief overleg waarop ik in de voorbereidende vergaderingen heb aangedrongen. Bij de ingang van het gebouw lopen we even Eddy Laurijssen tegen het lijf. Daarna posteren we ons in de bar, in afwachting van een interview met Pierre Paul Maeter. Onderweg ontmoeten we en ander lid van de drafting group, Magnus M. Norodahl die we ook interviewen. Deze interviews vind je verder op de site.

De ABVV delegatie op de IAO op conferentie

Read more / 0 comment(s)
Myanmar: Overeenkomst 87, vakbondsvrijheid

11.06.2009

Nog eens Myanmar! Zaterdag de speciale zitting naar aanleiding van de Conventie over dwangarbeid en vandaag het ook al aanslepende verbod om vrij, internationaal erkende vakbondsrechten uit te oefenen.

Al jaren een loodzwaar dossier: moord, aanhouding, gevangenis, foltering zijn schering en inslag. Voor de meest elementaire vakbondsactiviteiten worden syndicalisten jarenlang opgesloten. De Deskundigencommissie eist dan ook de onmiddellijke vrijlating van deze vakbondsmiltanten en maatregelen van de regering om de vrije organisatie van werknemers- en werkgeversorganisatie te waarborgen.

Maar de regering van Myanmar ziet dat anders. Op weg naar de democratie (slik) heeft de bevolking het ontwerp van nieuwe grondwet met een stalinistische meerderheid goedgekeurd. Ze treedt volgend jaar in werking.

In de opvallend korte inleiding benadrukt de regeringswoordvoerder dat de rechten van de burgers en dus ook van de vakbonden, in deze nieuwe grondwet gewaarborgd worden. Goed nieuws!
De opgepakte “syndicalisten” zijn terroristen en geen vakbondsmensen. Daarom wordt de Federation of Trade Unions of Burma (FTUB), lid van ons IVV, in Myanmar als een terroristische, illegale organisatie beschouwd.

En mocht de commissie toch vrijlatingen pleiten, zo voegt de woordvoerder er nog fijntjes aan toe, dan beschouwt zijn regering dat als een ongeoorloofde inmenging in binnenlandse aangelegenheden. Da’s duidelijk! “Myanmar doet zijn best…kwestie van ons nog wat tijd te gunnen”, besluit de woordvoerder.

Dat weerhoudt de vakbonden niet om met de opsomming van een lange lijst opgepakte, ontvoerde of vermoorde syndicalisten, aan te tonen dat er in Myanmar geen sprake is van vakbondsvrijheid. Werkgevers zitten op dezelfde golflengte.

Bij de regeringen lopen de meningen uiteen. Er zijn er die zwijgen en er zijn er een paar die de militaire junta steunen, China, Cambodja, Cuba.

Aan het eind van de discussie krijgt de betrokken regering de kans om te antwoorden op de tussenkomsten. De vertegenwoordiger van Myanmar wint niet meer sympathie voor zijn standpunt als hij het verband legt tussen de werkloosheid in zijn land en de economische boycot. Hij veroordeelt de tussenkomst van de vertegenwoordiger van de FTUB op de Conferentie en bestempelt hem als terrorist op de vlucht. Om af te ronden geeft hij er de deelnemers aan het debat van langs die het gewaagd hebben over “Birma” te spreken i.p.v. “Myanmar”.

In de conclusies stelt de Normencommissie vast dat er fundamentele verschillen bestaan tussen de wettelijke bepalingen om de vakbondsrechten te waarborgen en de praktijk. De commissie eist dan ook (voor de zoveelste keer) maatregelen van de regering en de onmiddellijke vrijlating van allen die omwille van hun strijd voor de elementaire vrijheden worden opgesloten. De commissie is zeer duidelijk over de erkenning van de FTUB en wil dat de vervolgingen stoppen van diegenen die met deze vakbond contact hebben.

In het eindverslag van deze internationale Conferentie zal de zaak in een bijzondere paragraaf onder de aandacht worden gebracht omwille van het voortdurend falen in de toepassing van de fundamentele Conventie 87 over de vakbondsvrijheid.

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie

Read more / 0 comment(s)
Wit-Rusland: Conventie 87, vakbondsvrijheid

11.06.2009

Belarus, Wit-Rusland, vroeger een deelstaat van de Sovjet-Unie, is vaste klant in de verslagen van Amnesty International en van de Commissie van de Normen. De regering steekt stokken in de wielen van degenen die een vrije vakbond willen oprichten, belet stakerspiketten en vakbondsvergaderingen en verbiedt stakers om buitenlandse financiële hulp te ontvangen.

Maar uit de verklaringen van de regering zou je kunnen afleiden dat “hun roebel gevallen is”. Meteen na de Conferentie van vorig jaar organiseerde de regering, samen met de IAO en alle sociale partners, een seminarie over de verdediging van vakbonden tegen discriminatie en in januari 2009 een nieuw tripartiete seminarie over de aanbevelingen van de Onderzoekscommissie van de IAO. Hieruit heeft de regering, weer in samenwerking met de IAO, een actieplan gedistilleerd ter verdediging van de vakbondsrechten. Een tripartite “Council for the Improvement of the Legislation in the Social and Labour Sphere” speelt hierbij een sleutelrol. In die Council werden de eerste akkoorden afgesloten.

De sociale partners uit Belarus bevestigen dit verhaal en erkennen de vooruitgang. Eindelijk, nu het voor de negende keer op de agenda van de Normencommissie staat.

Geen euforie, want ze beseffen dat een chronisch probleem zoals de vakbondsvrijheid in hun land, niet zo maar bij toverslag op te lossen is. Onafhankelijke vakbonden bevinden zich nog steeds in een gevarenzone. De standaardvoorwaarden om vrije vakbondsactiviteiten te ontwikkelen zijn nog niet gegarandeerd. De vakbonden hopen dat de politieke wil blijft bestaan, zodat, met de hulp van de IVV en de IAO, de lange weg naar volledige toepassing van de Conventie 87 zo snel mogelijk met succes wordt afgerond.

Ook van de andere regeringen krijgt Belarus krediet.

In de conclusies wordt de vooruitgang een belangrijk element genoemd in een nieuw proces, maar dat betekent niet dat er al sprake is van echte verbeteringen. Zo is er nog geen aanpassing van de spelregels betreffende de registratie van vakbonden en blijft buitenlandse financiële hulp (voorlopig?) verboden.

De commissie van de Normen moedigt de regering aan de inspanningen te verdubbelen in tripartiete overleg en met de hulp van de IAO. Ze stelt voor een boordtabel op te stellen om systematisch alle aangelegenheden, opgesomd door de onderzoekscommissie, te onderzoeken en er oplossingen voor uit te werken.

Maar het doet deugd dat, na jaren opboksen tegen een politieke onwil. De toon was dit jaar totaal verschillend van de voorgaande jaren. Een opsteker. Hopen dat we volgend geen koude douche krijgen!

Verslag van René Geybels, ABVV vertegenwoordiger in de normencommissie




Bron: politics.be