Waar het toch nog goe voor is...

[stropke]

Allez, hier is Belgisch advies voor de Iraakse grondwet
COLUMN, Bart Dirks
Gepubliceerd op 15 februari 2005 00:00, bijgewerkt op 15 januari 2009 19:59


Na de verkiezingsuitslag in Irak staat de broze democratie voor een volgende uitdaging: het opstellen van een grondwet. Gelukkig gloort er hoop: België wil zijn beste grondwetspecialisten aan de Verenigde Naties uitlenen voor het ontwerp van de Iraakse grondwet.

België? Het land waar de staatsinrichting steevast wordt vergeleken met een 'kluwen waar een kat zijn jongen niet in terugvindt?' Het land met tien miljoen inwoners en zes regeringen? Is dat niet vragen om ellende?

Neem het dossier-DHL. Drie van de zes Belgische regeringen (federaal, Brussels en Vlaams) maakten vorig jaar zo lang ruzie over geluidshindernormen voor nachtvluchten tot koerier DHL de kibbelende politici maar uit hun lijden verloste. Het bedrijf besloot zijn activiteiten niet op Zaventem uit te breiden, maar in Leipzig.

De botsingen zijn alleen maar toegenomen sinds de verschillende regeringen geen 'spiegelcoalities' meer van elkaar zijn. Zo zitten de Franstalige liberalen (MR) wel in de federale regering, maar niet langer in de Waalse en de Brusselse. Omgekeerd zetelen de Vlaamse christen-democraten (CD & V) op federaal niveau in de oppositiebankjes, terwijl ze in Vlaanderen de premier leveren. CD & V-fractieleider Pieter De Crem verwoordde het onlangs als volgt: 'Wij zitten 100 procent in de Vlaamse regering, maar 200 procent in de federale oppositie.'

Dan zijn er twisten tussen de taalgebieden. De Belgische politieke elite verliest nu al maanden al haar tijd, energie en geloofwaardigheid aan 'Brussel-Halle-Vilvoorde'. BHV kort door de bocht: Franstalige inwoners kunnen in 28 Vlaamse randgemeentes van Brussel toch op Franstalige kamerleden stemmen, tot onvrede van de Vlamingen.

Natuurlijk is 'BHV' een probleem waar beide kampen een beetje gelijk hebben en beide vreselijk onredelijk zijn. Maar moet het dossier alle andere beslissingen verlammen? Een nieuwe 'communautaire ronde', die bevoegdheden verder moet verdelen tussen federale, gemeenschaps- en gewestregeringen, is onder slecht gesternte begonnen.

Zelfs gematigde commentatoren roepen dezer dagen een existentiële vraag op: moet België dan maar worden ontbonden? Of moet er op zijn minst 'een groot institutioneel debat komen waar bekeken wordt of we nog willen samenleven' (aldus de Franstalige socialist en Brusselse premier Picqué)?

Kortom, kan een land dat nadenkt over zijn boedelscheiding model staan voor Irak?

Jazeker wel, zolang 'Brussel-Halle-Vilvoorde' maar geen 'Bagdad-Halle-Vilvoorde' wordt. Want ondanks alle rituele en oprechte ruzies, is er in België geen druppel bloed meer vergoten sinds de revolutie van 1830. 'Joegoslavische toestanden' zijn het land bespaard gebleven, laat staan Iraakse. Het rijke 'noorden' is nog altijd solidair met het armere 'zuiden', zij het morrend.

België slaagt erin op twee ongeveer even grote bevolkingsgroepen te laten samenleven. Dat is vrij uniek: in Tsjechoslowakije mislukte het, en in Zwitserland en Canada is één taalgroep duidelijk dominanter.

De Vlamingen zijn weliswaar groter in getal dan de Walen (zoals de shi'ieten in Irak), maar in het hoofdstedelijk gewest Brussel liggen de verhoudingen omgekeerd. Kortom, men heeft elkaar nodig. Hoge posten worden zo eerlijk mogelijk verdeeld (al bestaat coöptatie officieel niet) en verder is het schikken en plooien, duwen en trekken.

België bestaat bij de gratie van grendelgrondwet, pariteit, taalfaciliteiten, decreten, dubbele en bijzondere meerderheden en een alarmbelprocedure voor noodgevallen. België bestaat niet ondanks, maar dankzij de zes regeringen: een federale, een Franstalige gewest- en een gemeenschapsregering, een Vlaamse regering, een Brusselse regering en eentje voor de Duitstalige gemeenschap.

Wat te denken van een federale Iraakse regering waarin shi'ieten, soennieten en Koerden een plaats hebben? De drie bevolkingsgroepen krijgen in Bagdad elk een gemeenschapscommissie. Verder komen er drie Iraakse deelstaten met een eigen regering en parlement: een Koerdische in het noorden (hoofdstad Arbil) een soennitische in het centrum (hoofdstad Tikrit) en een shi'itische in het zuiden (Bagdad of Basra).

België is geen kluwen waar een kat haar jongen kwijtraakt, verdedigt Herman De Croo. De voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, officieel de 'eerste burger' van België, verkiest een ander beeld.

'Uw wagen heeft wel vierduizend onderdelen onder de motorkap. Bent u bang als u de contactsleutel omdraait?'

'Nee.'

'Aha. Dus Nederlanders weten kennelijk hoe alles werkt.'

'Nou, nee.'

'Toch rijdt uw auto naar wens.'

'Meestal wel, ja.'

'Allez, zo is het nu ook met België.'

http://www.volkskrant.nl/archief_gra...aakse_grondwet


Tja waar het toch nog goe voor is, hé dat Belziekske.
Gezegd moet worden tot eer voor beide partijen is de vreedzame wijze waarop het al jaren gaat, buiten een paar kleine , te verwaarlozen slaagsraken met de flikken of met elkaar in Voeren. Maar das zo lang geleeeeeeen dak nie meer weet wanneer.
Dit vreedzame mag Belziek tot eer zijn en een voorbeeeld voor anderen.
Maar of de moslims metr dergelijke oplossing het zien zitten betwijfel ik den zeerste.
Hopelijk wordt een eventuele scheiding ook vreedzaam geregeld en kunnen vlaandrs en fransgezinden mekaar handschuddend zeggen: Vaarwel en het beste. Het lukte niet samen, laat ons ieders zijns weegs gaan en als goeden buren verder leven in Europa.
Dan zal ook de wereld respekt hebben en wij als een voorbeeld zijn voor andere conflicten om te tonen dat het wel in vrede kan.