Turkije zou Armenie moeten aanklagen voor het uitvoeren van genocide

[Turkse Nederlander]

Armenie beschuldigt Turkije voortdurend van genocide maar het land weigert een onafhankelijk onderzoek. Turkije moet dan maar het heft in eigen handen nemen en Armenie aanklagen bij het internationaal strafhof in Den Haag of een andere instantie. Turkije heeft namelijk bergen bewijzen in bezit. In de archieven zijn gedetailleerde plannen van Armeense Tashnaks voor het aanvallen van moslim dorpen gevonden. Wat is het doel van het aanvallen van dorpen? Het aanvallen van dorpen is op geen enkele manier te rechtvaardigen. Vooral als het meerendeel van de capabele mannen aan het front vechten tijdens WO I.

Lees het volgende:

(door Michael van der Galien)

The Armenians had detailed plans to whipe out muslims. Turkey should bring them to justice. I am 100% convinced that Turkey would win.

Read the following:

In chapter 9D of of Arþiv Belgeleriyle Tehcir - Ermeni Ýddialarý ve Gerçekler (Armenian Allegations and the Truth With Archival Documents) auteur Necdet Sevinç uses documents to prove that the Turkish point of view: namely that the deportations of the Eastern Anatolian Armenians was an act of self defense of the Ottomans because Armenians turned against their Muslim fellow countrymen.

Some excerpts from this book (Provisional Translation):

Various Armenian Methods to Kill Muslims

The situation faced by the Turks as well as the Ottoman Empire during World War I can be understood upon reading the following information. The Hunchak Organization which believed that an Armenian Republic could be founded by terrorist methods published organized instructions on how to kill Muslims, and how to demolish cities. One of the articles from the Hýnçakyan Ýhtilal Komitesi Azasýnýn Vezaifine (Vazifesine) Dair Talimat [The Duties of Hunchak Revolutionary Committee Members] instructions booklet is as follows:

Article 8: Each Committee should have a chief executioner with a team of executioners around him who share his values. Duties of this team include getting rid of those who disobey within and around the committee with the orders of the Committee. There are three methods of punishment: (1) warning, (2) beating, (3) death. There are three methods of death: (1) dagger, (2) revolver, (3) choking or poisoning.

Methods of blowing up buildings are described as: Methods to be used for blowing up homes and other buildings: (1) solid dynamite, (2) dynamite solution, salicylic chemical, (3) derivatives of explosives prepared with gunpowder!

Of course, the above mentioned document is far from the only document of its kind (please pay special attention to the year of publication):

Another similar document titled Müdafaa-i Þahsiyye Ýçin Talimat [Instructions of Self Protection] and bearing the signature of Toman was printed in 1910 and was distributed by the thousands. Although it poses as self protection, this document actually prescribes various ways of wiping out Muslims. On page 4, after explaining which weapons should be used under each circumstance, it goes on to explain how to raid on villages and set them on fire as follows:

There are three kinds of villages. (1) Armenian villages among other Armenian villages that are habited by Armenians, (2) Villages habited by Armenians but located among villages which are habited by others, (3) Villages where Armenians live altogether with others.

In all three types of villages, organizations bear no difference. They all should join the forces with their ammunition and weapons. The forces are divided as (1) stationary and (2) mobile. Each force should be assigned a chief and an assistant to the chief. The mobile and stationary forces should each elect an experienced chieftain for their village. These chieftains will be the ultimate authority in the villages and all the forces in that village will be under his command. These chieftains will be the representatives of the government and of the armed forces in their villages. All village chieftains will get together to elect three persons in their district as temporary armed command commissions. These government representatives (Erkaný Harbiye Heyeti) and the commander will have the power to collect arms from disabled users and redistribute them to more experienced persons during skirmishes. Messengers should be formed to inform nearby village forces in case of a surprise attack on a village. If the Armenians living as minority among others find themselves under attack and if they are unable to get help in time, they should collect their valuables and move in to other Armenian villages.

In villages where the enemy numbers are fewer than Armenians, the former should be asked to leave if they have not done so on their own. Those who do not leave could be taken as hostage depending on the situation and the decision of the government.

During skirmishes, doors will be kept open and those who are escaping from the army or police forces will be allowed to enter. Civilians wandering around without weapons should be forbidden. The villagers have to pay for any weapons lost to the enemy. Weapons taken over from the enemy belong to whoever confiscates them.

And more:

In order to attack villages:
1) Fortification points of enemy villages must be known.
2) The escape routes must be decided beforehand and kept under control of the outpost.
3) Villages that may aid to enemy must be explored beforehand and must be prevented.
4) Only three sides of the village to be attacked must be kept under siege. One side must appear like an escape route for the residents. (If contained from all four sides, the enemy may counter attack and endanger our victory.) Only a small contingent should be hidden on the fourth side to press and to inflict casualties on them. Actually, the real reason to leave an open side is to assure speedy victory by dividing the enemys forces, more so than allowing an escape route to them.
5) Attacking at dawn would surprise the enemy. Attacking earlier would cause us losses while waiting for the light.
6) In order to create chaos and commotion, fires must be started in different places at the same time and expanded. Necessary equipment must be prepared beforehand.
7) If there are no cavalrymen among the attackers, spare horses must be brought along to carry the wounded and the dead bodies into the Armenian villages so that they cannot be identified.


A few days before the attack, strong and reliable agents selected by our Chief Armed Forces (Erkaný Harbiye Heyeti) must be sent to the targeted village. They must stay there as long as it requires to collect the necessary information. Consequent attack preparations must be planned based on these agents reports.

If the above paragraphs were too long for you to read heres the summary:

While the Turkish Army was fighting on multiple fronts, thousands of kilometers away from their homes, Armenians were busy preparing brutal plans to eradicate their neighbors of 900 years. An Armed Chief Commander is going to be elected in each city, every Armenian will carry out the orders of this Chief of Armed Forces, agents will be sent to whichever village will be attacked, fire will be started in various places at dawn, and bullets will be raining on the Turks who flee their homes in panic. This was their plan.

The Armenian lobby, logically, never mentions these documents nor the criminal - yes criminal - behavior of their ancestors. Its simply irrelevant to many of them that their ancestors were no angels.

Then, later, quite some Armenians did what their leaders had taught and told them to do:

Zeitun Rebellion

The first Armenian rebellion following the order to enlist men for the army started on August 17, 1914 in Zeitun, which is now the Suleymanli borough of Kahraman Maraþ. Armenians stopped paying their taxes to the government following their call to arms. They ran away from serving the Ottoman Military, and called the citizens to rebel against the government.

They held up young men on their way to enroll in the army, and robbed them. Those coming from mountain villages were ambushed on the road and killed. They raided a group of 100 Andýnýr Turks on their way through Ferens on August 17th while the latter were returning home after being discharged from the army. They killed most of these Turks and stole their money. They opened fire on the gendarmerie who were trying to collect vehicles from the village. At the Kaymakampýnarý site on the road to Maraþ, they killed some of the Turkish civilians of Beþanlý village.

http://realgenocide.blogcu.com/armen..._16481891.html

[Turkse Nederlander]

Michael van der Galien had een eigen blog. Helaas heeft hij zijn blog verwijderd.

[Turkse Nederlander]

"THOUSANDS of Armenians from all over the world, flocked to the standards of such famous fighters as Antranik, Kery, Dro, etc. The Armenian volunteer regiments rendered valuable service to the Russian Army in the years of 1914-15-16."
Kapriel Serope Papazian, Patriotism Perverted, Boston Baker Press, 1934, pg. 38



"I have it from absolute first-hand information that the Armenians in the Caucasus attacked Tartar (Muslim) villages that are utterly DEFENSELESS and bombarded these villages with artillery and they murder the inhabitants, pillage the village and often burn the village."
Admiral Mark Bristol, Bristol Papers, General Correspondence: Container #32: Bristol to Bradley Letter of September 14, 1920.

Zoals je kunt zien is degene die dit zegt een Engelse Admiraal en geen Turk. Is het bombarderen van weerloze dorpen geen misdaad tegen de menselijkheid?


"The Moslems who did not succeed in escaping [the city] were put to death..."
Grace H. Knapp, The Tragedy of Bitlis, Fleming H. Revell Co., New York (1919) , page 146.

Moslims die Bitlis niet konden ontvluchten werden gedood. Lekker is dat he. Zoals je kunt zien is de bron alweer geen Turk.


"We closed the roads and mountain passes that might serve as ways of escape for the Tartars (Turks), and then proceeded in the work of extermination. Our troops surrounded village after village. Little resistance was offered. Our artillery knocked the huts into heaps of stones and dust, and when the villages became untenable and the inhabitants fled from them into the fields, bullets and bayonets completed the work."
Ohanus Appressian, describing incidents in 1919; Memoirs of an Armenian officer, Men are Like That, 1926.

Hij praat over exterminatie alsof Turken insecten zijn. De bron is een ARMENIER

"This three-day massacre by Armenians is recorded in history as the 'March Events' and thousands of Muslims, old people, women and children lost their lives."
F. Kazemzadeh, The Struggle for Transcaucasia (New York, 1951),

"The Armenians did exterminate the entire Muslim population of Russian Armenia as Muslims were considered inferior to the Armenians by the prominent leaders of the Dashnaks."
Mikael Kaprilian, Armenian revolutionary leader, in Yerevan, 1919

Alweer een Armenier als bron. Nu ook nog een Armeense revolutionaire leider.

"Many massacres were committed by the Armenians until our army arrived in Erzurum... (after General Odesilitze left) 2,127 Muslim bodies were buried in Erzurum's center. These are entirely men. There are ax, bayonet and bullet wounds on the dead bodies. Lungs of the bodies were removed and sharp stakes were struck in the eyes. There are other bodies around the city."
Official telegram of the Third Royal Army Command, addressed to the Supreme Command, March 19, 1918; ATASE Archive of General Staff, Archive No: 4-36-71. D. 231. G.2. K. 2820. Dos.A-69, Fih.3

[Turkse Nederlander]

Lees dit artikel. Het is een ooggetuige verslag van een Nederlandse journalist. Volgens hem waren de Armeniers begonnen en liep het uit op een burgeroorlog waarbij Armeniers en Turken om de beurt wraak namen op elkaar. Volgens hem slachtten de Armeniers zelfs Turkse vrouwen en kinderen af. Hij heeft met een priester gesproke die getuige is geweest van putten die vol zaten met Turkse lijken en van massagraven die vol zaten met Turken. Lees en huiver. Het is een fantastisch stuk proza. Een echte aanrader en hij maakt ook nog eens de Armeense beweringen met de grond gelijk.

--------------------------------------------------

Algemeen Handelsblad
Amsterdam
25.05.1920 van Dinsdag

ARMENIE

De Armenisch-Turksche kwestie

Van een onzer medewerkers in den Balkan ontvingen wij den volgenden interessanten brief, waarvan de inhoud een anderen kijk geeft op de Armenische quaestie dan de in West Europa gebruijkelijke. Wij stellen in de objectiviteit van dezen medewerker het grootste vertrouwen. - Zijn betoogtrant bevat het bewijs dat hij dit verdient - en drukken daarom zijn correspondentie ongewijzigd en zonder commentaar af.

Evenals onder de regering van Sultan Abdulhamit komen uit Cilicie weer weerzinwekkende berichten over massaslachtingen van Armeniers, waardoor de zenuwen van de tamelijk afgestempte wereld weer opniew worden geschokt. Het valt mij in de verste verte niet in om slachtingen, door wie de ook worden gehouden, te rechtvaardigen en den weerzinwekkendsten van alle moorden, de goddienstmoord, in bescherming te nemen. Maar elke waarheid heeft twee kanten, en wanneer de Armeensche perspropaganda het Armeensche bloodbad in Cilicie tegen de Turken weet uit te buiten, in dezen zin, dat zij daardoor de volledige vernietiging van Turkije door de Entente bewerkt, dan meen ik dat het in het belang der waarheid is, om te onderzoeken of werkelijk alleen de beestachtigheid van de Turken aan deze massamoorden schuldig is.

Ik geloof, dat ik eenig recht heb om dit uit te maken, want ik had gelegenheid om Turkije gedurende den oorlog bij wijze van spreken, in neglige te zien en wel juist daar, waar de Armeensche en Turksche stammen in den meest verbitterden haat elkaar te lijf gaaan.

In de lente van het gedenkwaardige jaar 1918, toen ten gevolge van de Russische nederlaag, Turkije het offensief weer begon, en de vlag van den profeet zegevierend in vreemde landen woei, wat sinds den vrede van Küçük Kaynarca niet meer gebeurd was, bevond ik mij in het Armeeinsch-Russische grensgebied, en maakte een deel van den Turkschen opmarsch in het voornamelijk door Armenieers bewoonde gebied mee.

Een ieder die weet wat oorlogvoeren betekent, zal moeten toegeven, dat er geen betere gelegenheid is, om een land en volk te leren kennen, als juist in den oorlog, waar alle menselijke hartstochten met geweld tot uiting komen, en waar het laagje cultuur en veinzerij voor de ruwe, hoogere noodzakelijkheid van de oorlogsvoering verdwijnen. Als eenige Europeaan bevond ik mij toen ter tijd in de kritieke omgeving en ben misschien de eenige Europeesche getuige ervan geweest op welke wijze de gebeurtenissen gedurende den Turkschen opmarsch in Russisch-Armenie zich hebben toegedragen, en hoe deze beide volkeren tot elkander stonden.

Voordat ik mijn reis begon, was ik reeds Armenisch gezind. Ik had gedurende mijn oponthoud te Konstantinopel, in de jaren 1916/17, genoeg weerzienwekkende details over de Armeensche massamorden in Turksch-Armenie gehoord en de Europeanen, die meer of minder goed over de gebeurtenissen in Armenie ingelicht waren, gaven dan Turken alleen de schuld en beschouwden de Armeniers als de onschuldige offers van den Turkschen goddiensthaat en van de dierlijke hartstochten van een barbaarsch volk.

Mijn verhouding tot de Turken was goed genoeg om hen ook over dit netelige punt, wat een Europeaan bijna niet te berde durft te brengen, te spreken. De houding der Turken moest mij in mijn overtuiging sterken, dat de Armeniers onschuldig waren en de Turken alle shuld hadden. Want met een eigenaardige bruuske afwijzing werd mij steeds door iedereen Turk, wien ik ver het pro en contra van de Armeensche quaestie om inlichtingen vroeg, geantwoord: "Ja alles is waar wat men over ons verteld. Wij hebben een millionen Armeniers afgemaakt; het was afschuwelijk bloodbad, maar wij waren in ons recht en wij zijn daarvoor alleen tegenover ons zelf verantwoording schuldig." Het gelukte mij niet nog verdere details, of de gronden van deze verschrikkelijke daden te, weten te komen. En ik kon alleen tot den slotsom komen ..... In de loogelaten hartstochten van den oorlog het goddienstfanatiesme tegenover de Cristenen zich liet gaan, waar het maar gelegenheid daartoe zag. En dat gebeurde in het hoogland van Armenie, waar de van de gehele wereld afgesneden. Armenieers aan den Turken overgeleverd waren.

In het voorjaar van 1918 kwam ik in Trabzon van waaruit -gelijk bekend is -de einige beganbare weg naar binnenland van Hoog-Armenie loopt.
Trabzon zelf was in 1915 getuige van een Armeensch bloedbad en drie jaar later wisten Grieken en Levantijnsche Europeanen mij nog in kleuren en geuren te vertellen van de onbeschrijfelijke gruwelscenes, die zich binnen de oer-oude muren van de Trabzon in 1915 afgespeeld hebben. Hoe op de straten van Trabzon het bloed der Armeniers vloeide! Hoe de Armeensche wijken in rook en vlammen opgingen en nog dagen en weken na het bloedbad de lijken van kinderen tegen den oer-ouden Konstantijnschen dijk en in de haven van Platana aanspoelden. Ik zag geruineerde streken en men vertelde mij, dat dit eens Armeensche wijken waren geweest. Men toonde mij Cristelijke kerken. Dit waren de kerken der Armeniers. Men rakelde de mesthoopen op en beenderen en vergane lijken kwamen te voorschijn. Dat zijn lijken van Armeniers, zeide
men mij.

Dit zijn zulke ontzettende gewaarwordingen, die men nooit vergeet en die bij iedereen maar een wens doen opkomen: God behoede onsen een ieder voor deze barbaarscheid en voor den godsdiensthaat der Mohammeden!
Maar een prior der Franciskaner monniken, een envoudige oude priester, die ongetwijfeld aan de zijde van de Cristenen stond, schudde zijn hoofd, toen ik in verwenschingen tegen de Turken uitbrak. "Gij vergist u" zeide hij, "de Turken hebben niet alleen schuld. Ja voor iemand die uit Europa komt en die met Europesche begrijpen over Azie will oordeelen, die zal de misdaad van het uitroeien van dit volk verwenschen. Maar het is niet de geheele waarheid, die gij gezien en gehoord hebt. Gij moet deze dingen door een Aziatische bril bekijken en begrijpen, dat hier twee volken elkaar met eeuwenouden haat en verbittering te lijf gaan. Men heeft hier twee mentaliteiten, de Turksche en de Armeensche en beide mentaliteiten zeggen, dat een van hen te gronde gaan. Ja, in 1915 waren het Armeniers, die te gronde zijn gegaan.Alles werd tegen hen in werking gesteld, en zij moesten de nederlaag lijden. Maar zijt gij er wel van overtuigd, dat de Armeniers in dezelfde omstandigheden niet hetzelfde zouden hebben gedaan of deden? Ik heb mijn rapporten van missies, uitgezonden door mijn orde in Beyazıt, Van, Erzurum, Erzincan; uit de rapporten weet ik, dat in 1915 toen de oorlog met Rusland begon, het de Armeniers waren, die achter het Turkse leger de revolutie aanwakkarden en de Turksche dorpen en nederzettingen ontvolkten en met den grond gelijk maakten. De verdere gebeurtenissen, die daarna in Turkije voorvielen, waren alleen de gevolgen van deze eerste vijandelijke houding der Armeniers. Ik geef toe, dat er verschrikkelijke dingen gebeurd zijn; er is zoveel bloed gevloeid als nog nooit te voeren. Maar onschuldig waren de Armeniers aan het ontstaan van het bloedbad niet. En wanneer de Turken dan verder gegaan zijn dan nodig was, dan ligt daarvan de schuld niet alleen bij de Turken, maar bij de mentaliteit van Azie, waar de volkenhaat dieper gaat dan bij de Europesche volken en waar de oorlog beesachtige vormen aanneemt."

"Zie b.v. naar Trabzon. Gij hebt de platgebrande Armeensche wijken gezien, maar hebt hij ook de platgebrande Turksche wijken aanschouwd? Hebt gij op de nog frissche graven van de Turksche bevolking gelet? Neen! Ziet toen de Armeniers zich in de zelfde positie bevonden als de Turken, toen zij zegevierend voortrukten onder de bescherming van het Russische leger, toen herhaalde zich het schouwspel van het jaar 1915, maar toen moesten de Turken het ongelden. Waar de Armeniers een Turk vonden, daar werd hij onbarmhartig neergehouwen, waar zij een Turksche moskee zagen werd deze geplunderd en in brand gestoken. Turksche wijken gingen even goed in rook en vlammen op als Armeensche wijken. Gij gaat thans het land in en gij zult de sporen van den oorlog kunnen volgen: Bayburt, Erzincan, Erzurum en Kars. Gij zult nog rookende puinhoopen zien; gij zult nog bloed en lijken ruiken, maar dat waren echter Turkse lijken."

De Franciscaner pater heeft slechts de waarheid gezegd. Maandenlang ging ik dwaars door Armenie en Kurdistan en ik vond bevestigd, wat hij mij verteld had. Na den terugtocht van het Russische leger, die op de Russische vreede volgde, namen de troepen van het z.g. Armeensche leger, de militaire operaties in de bezette Turkse gebieden over. Gedurende de Russische bezetting beschermden de Russen het leven en eigendommen van de Turken. Wat na dan terugtocht van de Russen gebeurd is, is hartverscheurend. De kleine Turksche nederzettingen werden door de benden van generaals Adronits en Murat tot den laatsten man afgemaakt, kerken tot den laatsten steen vernield.
Toen waren de Armeensche verwachtingen nog hoog gespannen. Hun plannen reikten ver, omspanden het geheele Turksche rijk. En zij hoopten dat zij met den erfvijand zouden kunnen afrekenen tot den laatsten man, de laatste vrouw, het laatste kind. Ik heb in Erzincan ruines gezien, waar honderden lijken van gewurgde Turken lagen tusschen de puinhoopen. Ik heb licht laten schijnen in putten, die vol lijken waren. Ik heb met eigen ogen gezien, dat graven open gemakt werden, waarin mannen-en vrouwenlijken overelkaar lagen, bij honderden. Wie hadden dit gedaan? Die overwinnende Armeniers.

Deze tooneelen vergezelden mij op den verren, langen weg door Opper-Armenie, Kurdistan tot in Russisch-Armenie. En is het een wonder, dat de Turken, toen zij weer overwinnaars waren, wraak namen, kwaad met kwaad vergolden? Ik moet erkennen dat tijdens den Turkschen opmarsch naar Russisch- Armenie het moorden voortgezet werd door de Turken. Aan den anderen kant van de grens van de Sarıkamış werden de Armeensche vestigingen, die daar tamelijk gezaaid zijn, ontvolkt met vuur en ijzer. De meest verbitterde volkshaat woedde tegen de vroegere overwinnaars, thans overwonnenen , in den beestachtigen vorm, een wild land van Azie eigen. Onze Europeesche hersens begrijpen deze onverbiddelijke haat niet, die volkeren tegen volkeren opzweept tot de ergste gruweldaden. Maar wij mogen niet vergeten, dat Opper-Armenie een land is, waarvan de beschaving vergeleken kan worden met de oer-cultuur der Europeesche volkeren. De volkeren daar zijn geen naties, doch horden. En zoals in den oertoestand der volkeren een ontmoeting van twee hordende vernitiging beteekende van een dezer twee, zoo is men in de bergen om den Grooten Ararat heden ten dage nog niet bedacht op samenleven, doch op vernietiging. In de kale bergen van Opper-Armenie bestaat er geen compromis, alleen strijd op leven en dood. De overwinnaar leeft, de overwonnene kan alleen sterven.

Tijdens mijn verblijf in Alexandropol(Gümrü) gebeurde het volgende, dat een goed licht werpt op de mentaliteit van de menschen aldaar. Uit de richting van de bergengroep Alagöz hoorde men op een dag kanongedonder. De Armenische bevolking, die achter het Turksche front in angst en beven leefde, legden dit kanongedonder zoo uit, dat de Engelschen oprukten tegen de Turken. En zij leefden in de overtuiging, dat de Turken binnen enkele uren verslagen zouden zijn. Onmiddelijk ontstond achter het Turksche front een opstand, en de zwakke Turksche posten in de Armenische dorpen werden op de geraffineerde manier dood gemarteld. Maar de Engelsen kwamen niet. Een detachement van Kafkas- Armeniers had getracht door het dunne Turksche front te breken. Vandaar het kanongedonder. En toen het gevecht een paar uur later voorbij was, kwaam de wraak. De dorpen, waarin Turksche soldaten vermoord waren werden vernietigd. Kan men zeggen, dat de Armeniers geen schuld hadden?

In Alexandropol zelf, in een zuiver Armeensche stad, waar, niettegenstaande de Turksche bezetting, de Armeniers rustig hun werk deden , kwam ik veel in aanraking met toonaangevende Armeniers. Zij leefden voortdurend onder een verschrikkelijke angst, dat op een dag door een onbedachtzame handeling van Armeensche benden de Turken wraak zouden nemen en dat zij dan het eerst er aan zouden moeten gelooven. Een gedeelte van Armeensche volk, het beste deel- was voor een vreedzame overenstemmming met de Turken. Men was nu eenmaal gedwongen samen te leven. En dan zou toch alleen verdraagzaamheid een eind kunnen maken aan het moorden. Maar het grootste gedeelte en de benden, de zogenaamde militairen wilden van vreede niets weten. Hun leuze was : "Zij of wij, een moet te gronde gaan."

De mannen, die verdraagzaamheid en verzoeninig predikten, werden verwenscht door het gros van het Armeensche volk. Men zei mij openlijk in Armeensche kringen: "Nu zijn de Turken baas. Maar spoedig zullen wij weer heer en meester zijn en dan zullen we geen enkelen Turk, die in onze handen komt in leven laten. Tusschen ons is geen overeenstemming mogelijk. Wij hebben een rekening eeuwen oud te vereffenen. Onze strijd is zoo oud als ons volk. Deze strijd begon op den dag, waarop de Turken in ons land kwamen en zal tot den dag duren, waarop wij op zij te gronde gaan. Een verzoening willen wij niet. Vervloekt zijn zij , die vriendschap sluiten met de Turken. "

Zoo was de stemming in een tijd, waarin de Armenen geen hoop hadden ooit van de Turken bevrijd te worden. Het zag er naar uit, alsof de overwinnende halve maan geheel Russisch- Armenie tot zich zou trekken.
Hiernaar kan men beoordelen, wat er gebeurd is, toen de Turken moesten terugtrekken en de Turksche vestiginggen weer in handen van de Armeniers vielen.

Een vergelijk is alleen mogelijk tusschen beschaafde volkeren. Bij de volkeren van het wildste Azie bestaat alleen haat en vernietiging. "De Turken zijn schuldig. Zij hebben gemoord." Zijn echter de Armeniers minder schuldig, die ook hebben gemoord, zoodra daartoe de macht bezeten?

Azie kan men alleen beoordeelen met Aziatische ogen.

[Pieter B]

Hoe komt het dat Turkije dit dan niet doet?
Misschien zijn de bewijzen dan toch niet zo waterdicht als jij doet uitschijnen.

[Turkse Nederlander]

Armenian story has another side
By Norman Stone, A Historian, and The Author Of World War I A Short History
October 16, 2007

All the world knows what the end of an empire looks like: hundreds of thousands of people fleeing down dusty paths, taking what was left of their possessions; crammed refugee trains puffing their way across arid plains; and many, many people dying. For the Ottoman Empire that process began in the Balkans, the Crimea and the Caucasus as Russia and her satellites expanded. Seven million people -- we would now call them Turks -- had to settle in Anatolia, the territory of modern Turkey.

n 1914, when World War I began in earnest, Armenians living in what is now Turkey attempted to set up a national state. Armenians revolted against the Ottoman government, began what we would now call "ethnic cleansing" of the local Turks. Their effort failed and caused the government to deport most Armenians from the area of the revolt for security reasons. Their sufferings en route are well-known.

Today, Armenian interests in America and abroad are well-organized. What keeps them united is the collective memory of their historic grievance. What happened was not in any way their fault, they believe. If the drive to carve out an ethnically pure Armenian state was a failure, they reason, it was only because the Turks exterminated them.

For years, Armenians have urged the U.S. Congress to recognize their fate as genocide. Many U.S. leaders -- including former secretaries of state and defense and current high-ranking Bush administration officials -- have urged Congress either not to consider or to vote down the current genocide resolution primarily for strategic purposes: Turkey is a critical ally to the U.S. in both Iraq and Afghanistan and adoption of such a resolution would anger and offend the Turkish population and jeopardize U.S.-Turkish relations.

Given this strong opposition, why would Congress, upon the advice of the House Foreign Affairs Committee, make itself arbiter of this controversy? What makes the Armenians' dreadful fate so much worse than the dreadful fates that come with every end of empire? It is here that historians must come in.

First, allegedly critical evidence of the crime consists of forgeries. The British were in occupation of Istanbul for four years after the war and examined all of the files of the Ottoman government. They found nothing, and therefore could not try the 100-odd supposed Turkish war criminals that they were holding. Then, documents turned up, allegedly telegrams from the interior ministry to the effect that all Armenians should be wiped out. The signatures turned out to be wrong, there were no back-up copies in the archives and the dating system was misunderstood.

There are many other arguments against a supposed genocide of the Armenians. Their leader was offered a post in the Turkish Cabinet in 1914, and turned it down. When the deportations were under way, the populations of the big cities were exempted -- Istanbul, Izmir, Aleppo, where there were huge concentrations of Armenians. There were indeed well-documented and horrible massacres of the deportee columns, and the Turks themselves tried more than 1,300 men for these crimes in 1916, convicted many and executed several. None of this squares with genocide, as we classically understand it. Finally, it is just not true that historians as a whole support the genocide thesis. The people who know the background and the language (Ottoman Turkish is terribly difficult) are divided, and those who do not accept the genocide thesis are weightier. The Armenian lobby contends that these independent and highly esteemed historians are simply "Ottomanists" -- a ridiculously arrogant dismissal.

Unfortunately, the issue has never reached a properly constituted court. If the Armenians were convinced of their own case, they would have taken it to one. Instead, they lobby bewildered or bored parliamentary assemblies to "recognize the genocide."

Congress should not take a position, one way or the other, on this affair. Let historians decide. The Turkish government has been saying this for years. It is the Armenians who refuse to take part in a joint historical review, even when organized by impeccably neutral academics. This review is the logical and most sensible path forward. Passage of the resolution by the full House of Representatives would constitute an act of legislative vengeance and would shame well-meaning scholars who want to explore this history from any vantage point other than the one foisted upon the world by ultranationalist Armenians.

http://archives.chicagotribune.com/2...ed1016endoct16

Stone was subsequently accepted in 1984 as a Professor of Modern History at Oxford University, England.[3]

"Stone's books of greatest note are The Eastern Front 1914-1917 (1975) which won the Wolfson History Prize.[8] Also Hitler (1980), and Europe Transformed 1878-1919 (1983) which won the Fontana History of Europe Prize.[9]"

"He published a regular column in the Sunday Times between 1987 and 1992, and helped comment for many news services, including the BBC, the Frankfurter Allgemeine Zeitung, and the Wall Street Journal.[4]"

Dat zijn niet de minste kranten

"During this same time Stone also became Margaret Thatcher's foreign policy advisor on Europe[5], as well as her speech writer.[6]"

http://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Stone

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieter B

Hoe komt het dat Turkije dit dan niet doet?
Misschien zijn de bewijzen dan toch niet zo waterdicht als jij doet uitschijnen.

Daar heb ik een wedervraag op. Waarom sleept Armenie Turkije niet voor het interationaal gerechtshof? Dat mogen we ons ook afvragen.

Misschien vreest Turkije bevooroordeelde rechters. Turkije heeft in ieder geval Armenie uitgenodigd de kwestie gezamanlijk te onderzoeken. Armenie heeft dit afgewezen. Turkije heeft alle archieven opengegooid. Armenie weigert zijn archieven te openen.

[Turkse Nederlander]

informatie over Norman Stone:

Stone was subsequently accepted in 1984 as a Professor of Modern History at Oxford University, England.[3]

"Stone's books of greatest note are The Eastern Front 1914-1917 (1975) which won the Wolfson History Prize.[8] Also Hitler (1980), and Europe Transformed 1878-1919 (1983) which won the Fontana History of Europe Prize.[9]"

"He published a regular column in the Sunday Times between 1987 and 1992, and helped comment for many news services, including the BBC, the Frankfurter Allgemeine Zeitung, and the Wall Street Journal.[4]"

Dat zijn niet de minste kranten

"During this same time Stone also became Margaret Thatcher's foreign policy advisor on Europe[5], as well as her speech writer.[6]"

http://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Stone

[Pieter B]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Daar heb ik een wedervraag op. Waarom sleept Armenie Turkije niet voor het interationaal gerechtshof? Dat mogen we ons ook afvragen.

Misschien vreest Turkije bevooroordeelde rechters. Turkije heeft in ieder geval Armenie uitgenodigd de kwestie gezamanlijk te onderzoeken. Armenie heeft dit afgewezen. Turkije heeft alle archieven opengegooid. Armenie weigert zijn archieven te openen.

Zijn al onze politiekers dan zo dom dat ze niet beseffen dat de Armeniers door hun eigen schuld zijn uitgemoord...

[Jaani_Dushman]

Wat voor walgelijks speelt er toch allemaal in de hoofden van die kemalisten...
Het doet denken aan de Israëlische overheid die de herdenking van de Nakba wil verbieden.

Gelukkig zijn de Duitsers nog zo zot niet om het herdenken van de Holocaust te verbieden.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Wat voor walgelijks speelt er toch allemaal in de hoofden van die kemalisten...
Het doet denken aan de Israëlische overheid die de herdenking van de Nakba wil verbieden.

Gelukkig zijn de Duitsers nog zo zot niet om het herdenken van de Holocaust te verbieden.

Als jij gruwt wat de Israëliërs doen, moet je ook gruwen over wat de Armeniërs in Nagorno-Karabach doen.

[Wiley E Coyote]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieter B

Hoe komt het dat Turkije dit dan niet doet?
Misschien zijn de bewijzen dan toch niet zo waterdicht als jij doet uitschijnen.

Omdat je op basis van het volkenrecht een land dat niet bestond op het moment van de feiten (Armenië) niet kan aanklagen.

Trouwens de Turken zijn ook nog niet gestorven van d eeerste leugen of vervalsing.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Als jij gruwt wat de Israëliërs doen, moet je ook gruwen over wat de Armeniërs in Nagorno-Karabach doen.

Qua negationisme ben jij anders niet aan je proefstuk toe:
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=561

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Wat voor walgelijks speelt er toch allemaal in de hoofden van die kemalisten...
Het doet denken aan de Israëlische overheid die de herdenking van de Nakba wil verbieden.

Gelukkig zijn de Duitsers nog zo zot niet om het herdenken van de Holocaust te verbieden.

Wat een walgelijke revisionistische onzin. Ik snap niet dat je nog zulke smerige onzin kunt schrijven na het lezen van de bewijzen die ik heb geplaatst. Ik ga er van kokhalzen.

Nagenoeg ALLE Armeense "bewijzen" zijn met de grond gelijk gemaakt. Er is onomstotelijk aangetoond dat Armeniers bewijzen vervalst hebben. Er is onomstotelijk aangetoond dat Armeniers weerloze dorpen hebben aangevallen en de bevolkingen hebben uitgeroeid. Er is onomstotelijk aangetoond dat er een massale goed bewapende Armeense opstand was.

[laurensje]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Walgelijke revisionistische onzin. Ik snap niet dat je nog zulke smerige onzin kunt schrijven na het lezen van de bewijzen die ik heb geplaatst. Ik ga er van kokhalzen.

Typ in op Wikipedia: Armeense Genocide.

Een bron van kennis zal voor u opengaan.

[Turkse Nederlander]

Jaani,

Hoe klasificeer jij het aanvallen van weerloze dorpen? Wat vind jij van de plannen die zijn gevonden in de archieven waarin gedetailleerd staat uitgelegd hoe Armeniers dorpen dienen aan te vallen? Valt dat volgens jou onder genocide?

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door laurensje

Typ in op Wikipedia: Armeense Genocide.

Een bron van kennis zal voor u opengaan.

Weer iemand die mijn stukken niet heeft gelezen en revisionistische onzin gelooft.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Qua negationisme ben jij anders niet aan je proefstuk toe:
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=561

Zoals je eigen bronnetje daar aangeeft, bestaat er heel veel twijfel over de gebeurtenissen in dat dorp.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Zoals je eigen bronnetje daar aangeeft, bestaat er heel veel twijfel over de gebeurtenissen in dat dorp.

Q.E.D.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Jaani,

Hoe klasificeer jij het aanvallen van weerloze dorpen? Wat vind jij van de plannen die zijn gevonden in de archieven waarin gedetailleerd staat uitgelegd hoe Armeniers dorpen dienen aan te vallen? Valt dat volgens jou onder genocide?

Waarom hebt u het zo moeilijk om de genocide van het Ottomaanse rijk tegen de Armeense bevolking te erkennen? Nagenoeg geen enkele Duitser ontkent de Holocaust. Heeft het feit dat Duitsland de realiteit erkent het land doen ineenstuiken? Ook hier zijn de enigen die de genocide onder Leopold II ontkennen of minimaliseren demente krokodillen, die niet beseffen dat ze hun patrie de Belgique er meer schade dan goed mee doen.
Hou toch alstublief eens op met uw achterlijk negationisme! Of denkt u dat Turkije veel sympathie zal wekken in de rest van de wereld door na bijna een eeuw alles te blijven ontkennen? Dat staat misschien stoer binnen jullie kringetje van grijze wolven, maar de rest van de wereld heeft alleen de diepste walging over de manier waarop Turkije omgaat met haar verleden.