VVO: Justitie op de schopstoel.

[Politics.be]

Overvolle gevangenissen, ontsnappingen van gevangenen, gevangenen die penitentiair verlof krijgen om vlug wat zakgeld te gaan “verdienen”, onderzoeksrechters die zware procedurefouten begaan, rechters die ervan verdacht worden te lekken om politieke redenen of verdacht worden van valsheid in geschrifte, jonge criminelen die vrij blijven rondlopen omdat “er geen plaats is in de jeugdinstellingen en dat al sedert onnoemelijk veel jaren”, ….


Je kan het zo gek niet bedenken of het is de dagelijkse harde realiteit in ons justitiewereldje!

Bovendien is er een enorme achterstand in de behandeling van de dossiers. Wanneer komen de affaires van de sociale huisvestingsmaatschappijen in Charleroi, tevens een oorzaak van het groot aantal verdachten die in voorlopige hechtenis zitten, voor de rechtbank ? Het doet de burger besluiten dat er geen justitie meer is!

Zeker, de fout kan niet helemaal op de mat van de huidige minister van justitie worden gelegd, maar hij is toch al sedert enkele maanden in die functie aangetreden en tot nog toe heeft hij er niet veel potten gebroken of zich bijzonder onderscheiden door kordate beslissingen of door beslissingen “tout court”. En de justitiële tekortkomingen zijn in ruime mate ook te wijten aan het lakse beleid van de regeringen Verhofstadt, ingegeven door de “Parti socialiste”. Minister van Justitie Onkelinx tijdens de regering Verhofstadt II, mag gerust de “Madonna van de criminelen” worden geheten. Haar voorganger tijdens Verhofstadt I, Verwilghen, werd in zijn zeer op repressie gericht beleid afgeremd door de PS.

Het VVO is ook verbolgen omdat er geen voortgang werd geboekt bij de evaluatie van de werklast van de onderscheiden gerechten en parketten, wat zou toelaten tot een doeltreffender verdeling van de rechters en hun werk te komen. Sommigen zijn overbelast terwijl weer anderen tijd zat hebben om te nietsnutten. Dat Onkelinx daar geen werk van gemaakt heeft is te wijten aan het feit dat er te veel Franstaligen en te weinig Nederlandstaligen zijn.

Bovendien moet ook worden vastgesteld dat sommige rechters vonnissen vellen, die voor geen zinnig mens door de beugel kunnen. Maar ja, ze zijn voor het leven benoemd, nietwaar, en sommigen maken er gebruik van om meer naar eigen voorkeuren te vonnissen dan overeenkomstig de bestaande wetgeving.

Het buitengewoon hoog percentage aan buitenlandse verdachten en veroordeelden bij ons in de nor, wijst er op dat België het schorriemorrie aantrekt door een al te genereus immigratiebeleid en een gebrek aan een effectief en efficiënt uitwijzingsbeleid. Het is een diep verlangen van het VVO dat er nu eindelijk eens met de vuile voeten wordt doorgegaan.

Maar die hoop is wellicht ijdel als men vaststelt dat een Eerste Minister op vakantie blijkbaar van mening is zijn pleziertjes niet te moeten onderbreken, daar zijn regering er toch na maanden in geslaagd was een “rondzendbrief” inzake regularistatie wereldkundig te maken, wat voor hem een eerste en een meest dwingende vereiste voor een goed beleid was, terwijl hij verder laat verstaan dat al de rest, en zeker dus ook justitie, kan wachten.

In wezen echter ligt de diepere oorzaak van het disfunctionele justitiebeleid in de diepe noord-zuid-kloof en daar durft hij, de Eerste Minister, als beleidsmaker ook niet aan. Ondanks het feit dat de PS blijft dwarsliggen, dringt zich toch van langs om meer de dwingende noodzaak op om justitie binnen de kortste keren naar de deelstaten over te hevelen. Om te beginnen is dat al het geval met de rechtspraak, die verband houdt met de bevoegdheden van de deelstaten.

Wij wijzen er ook nog op dat in de federale Verenigde Staten justitie in overgrote mate tot de bevoegdheden van de staten behoort, en niet tot deze van de federatie.

Bron: politics.be