Zuid-Kirgizië in de greep van het geweld

[Den Duisteren Duikboot]

Het overzicht is zoek. Zijn hier door toevalligheden oude etnische spanningen opgerakeld? Zit de afgezette Bakijev erachter en wat hoopt hij ermee te winnen? Welke rol speelt het leger en heeft de huidige interimregering wel vat op dit leger? Welk belang moeten we hechten aan de sociaal-economische omstandigheden (welgestelde ingeweken Oezbeken versus straatarme Kirgiezen uit rurale gebieden)?

Maar vooral: wat is de rol van Rusland hierin? Ik dacht dat Rusland de interimregering steunde, maar als die om hulp vraagt, geeft Moskou niet thuis. Probeert Rusland de regio te destabiliseren om er meer greep op te krijgen? Zal die destabilisatie niet eerder in het voordeel spelen van moslimfundamentalisten die via Tadzjikistan invloed trachten te winnen?

Kortom, wat zijn jullie veronderstellingen? Iemand bekend met de regio?

[jevaly]

heel de regio (de vruchtbare Fergana vallei in Kirgizië, Oezbekistan en Tadzjikistan) is ontwricht door het overexploiteren van de vruchtbare grond voor katoenteelt in het Sovjettijdperk en het ontginnen van de nabijgelegen bergen (Pamir en alai gebergte) op steenkool. Ten gevolge van deze industrieën is deze regio een van de meest dichtbevolkte in heel Azië (± 500 inwoners per m²)
Door de milieuproblemen die ontstaan zijn door deze overexploitatie (erosie, verzilting, overbemesting...), klimaatverandering (minder neerslag, lager debiet van de rivieren Naryn en Kara Darya...) en het ontbreken van een centraal gezag, zijn de landbouwopbrengsten spectaculair gedaald en is de regio bijlange na niet meer zelfvoorzienend en voor zijn voedseltransport afhankelijk van de handel op de Trans-Aral lijn die aan beide zijden uitkomt in Rusland.
In dit gevecht om de primaire behoeftes, worden vermeende etnische conflicten door externe partijen aangewakkerd (vergelijkbaar met de hutu - tutsi dualiteit in ruanda). Het is geen toeval dat na een pro-russische staatsgreep in Bishket, de oezbeken geviseerd worden in Kirgizië; Oezbekistan is immers het land dat het meest tegenstand biedt in die regio tegen het hernieuwde Russische imperialisme.

Ik vermoed dat Rusland aanstuurt op een gewapend conflict ala Georgië om niet alleen Kirgizie, maar ook en vooral Oezbekistan tot een sattelietstaat ala wit-rusland te degraderen. Om een grootscheeps militair conflict te rechtvaardigen zou het de Russen uiteraard niet slecht uitkomen als er eerst wat geweld aan te pas komt. Ondertussen heeft de Kirgizische militie een 'licence to kill' gekregen in het zuiden.

[C uit W]

Een zoveelste mislukte "revolutie" die de Amerikanen besteld hadden.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door jevaly

In dit gevecht om de primaire behoeftes, worden vermeende etnische conflicten door externe partijen aangewakkerd (vergelijkbaar met de hutu - tutsi dualiteit in ruanda). Het is geen toeval dat na een pro-russische staatsgreep in Bishket, de oezbeken geviseerd worden in Kirgizië; Oezbekistan is immers het land dat het meest tegenstand biedt in die regio tegen het hernieuwde Russische imperialisme.

Wat meent Rusland hier dan juist mee te winnen? Grondstoffen?

Ik begrijp het toch niet, vrees ik. Ik dacht dat de Oezbeekse Kirgiezen sympathiseerden met de interimregering? En ligt Oezbekistan wel wakker van die Oezbeekse Kirgiezen? Hoe kan dit conflict Oezbekistan overstag doen gaan?

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Wat meent Rusland hier dan juist mee te winnen? Grondstoffen?

Ik begrijp het toch niet, vrees ik. Ik dacht dat de Oezbeekse Kirgiezen sympathiseerden met de interimregering? En ligt Oezbekistan wel wakker van die Oezbeekse Kirgiezen? Hoe kan dit conflict Oezbekistan overstag doen gaan?

het conflict gaat niet over Kyrgiezen versus Oezbeken. Dat is vandaag de manier waarop het naar buiten komt, maar er is natuurlijk meer aan de hand. Veel meer.

De kern van het conflict draait om de belangen van de VS voor het verder onbelangrijke land. De VS hebben er (na de sluiting van de Karshi-Khanabad Air Base in Oezbekistan) de grootste luchtmachtbasis in de regio (Manas Air Base) die vooral dient om troepentransporten naar Afghanistan te verzekeren. In mei passeerden er op de basis 55.000 Amerikaanse soldaten van en naar Afghanistan. Die basis is veel belangrijker dan wat ze hebben in Pakistan omdat de transporten daar regelmatig worden aangevallen.

Niet vergeten dat het Parlement van Kyrgizië in februari 2009 met 78 tegen 1 stem besliste die basis te sluiten. De toenmaige president Bakiyev tekende het decreet en de VS kregen 180 dagen om hun spullen in te pakken en te maken dat ze weg waren.

Maar zoals we weten is het zo niet gelopen. Geen jaar later kreeg je een nieuwe staatsgreep (President Bakiyev was eerder aan de macht gekomen in één van de door de VS geïnstigeerde zgn. color-revolutions die de regio in hun greep kregen na de val van de Sovjet-Unie). Bakiyev had eerder al een brief gekregen van Obama en bleek na lezing daarvan dermate inschikkelijk voor de vraag van de VS om de basis te behouden dat hij bereid was de stemming in het Parlement en zijn eigen decreet naast zich neer te leggen.

Ik moet hierbij onwillekeurig denken aan het lot van de Japanse Eerste-Minister Yukio Hatoyama die bij de verkiezing beloofd had de VS-basis in Okinawa te sluiten en daarmee zijn eigen lot bezegelde. Onder druk van de VS was hij niet in staat de nochtans democratisch genomen beslissing om de basis te sluiten uit te voeren en zag hij zich verplicht af te treden.

De vergelijking gaat zeker op en het lijkt me de kern van de zaak: democratische beslissingen van de Aziatische bevolking om basissen te sluiten vallen bij de VS bijzonder slecht omdat ze die nodig hebben voor hun uitbreidingsplannen, hun oorlog in Afghanistan en de nakende oorlog tegen Iran.

De VS doet er alles aan om die basissen te behouden en schrikt er niet voor terug om democratisch genomen beslissing of democratisch gekozen (of herkozen) leiders aan de kant te zetten en stappen te nemen die tegen de lokale belangen ingaan als het hun eigen strategische en militaire belangen dient.

Dat ook de regering Obama dat doet, hoeft niet te verwonderen: zoals de bekende Honduerese dichter Salva Madrid al zei bij het aantreden van Obama:

Con Obama, o sin Obama, el imperio es el imperio.

Me dunkt dat de gebeurtenissen in Kyrgizië daarvan een illustratie zijn.


(een interessante analyse staat hier)

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Me dunkt dat de gebeurtenissen in Kyrgizië daarvan een illustratie zijn.

Ik wil gerust aannemen dat de VS op ongeoorloofde wijze haar belangen verdedigt in de regio, maar ik zie oprecht het verband niet met het huidige conflict. Ga je er dan van uit dat Bakijev met de steun en het medeweten van de VS de instigator is van dit conflict en dat het Kirgizische leger primair de belangen dient van Bakijev?

[Cdude]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

het conflict gaat niet over Kyrgiezen versus Oezbeken. Dat is vandaag de manier waarop het naar buiten komt, maar er is natuurlijk meer aan de hand. Veel meer.

(een interessante analyse staat hier)

Zéér interessante anayse (alweer)
Meer cash en een "herdefinitie" van de basis.

Hoe heeft men dit verkregen bij Yukio Hatoyama?

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Cdude

Zéér interessante anayse (alweer)
Meer cash en een "herdefinitie" van de basis.

Hoe heeft men dit verkregen bij Yukio Hatoyama?

as Kenji Hall wrote in Bloomberg Businesweek, "on Nov. 13, after spending nearly an hour and a half in 'densely packed' discussions with President Barack Obama at the Prime Minister's residence in Tokyo, the Japanese leader seemed a lot less combative. . . As for talking as equals, Hatoyama didn't even get to raise the issue. 'Even before I could say it, President Obama said that U.S.-Japan relations should be on an equal footing,' he said as Obama stood by his side during a news conference televised live by public broadcaster NHK."

Hatoyama's popularity, 77% soon after the election and still 72% in late October, dipped to 50% in December, partly due to his apparent vacillation on the issue of an equal relationship. In January the Democrats fulfilled their promise to end the eight-year refueling misson, but offered $5 billion towards Afghan reconstruction to appease U.S. anger at the move. His popularity was then in the low 40s.

As recently as April, prior to the massive Okinawan demonstration, he declared "It must never happen that we accept the existing plan [for Futenma relocation on Okinawa]." But this month he visited Okinawa, for his first time since becoming prime minister, announcing, "We must maintain the Japan-U.S. alliance as a deterrent force, and . . . we must ask Okinawa to bear some of that burden. . . It has become clear from our negotiations with the Americans that we cannot ask them to relocate the base to too far-flung a location." In other words: We must obey the Americans, just as the LDP did for 54 years.

The moral of the story? A change of parties in a U.S. client-state is unlikely to affect the bilateral relationship with the U.S., notwithstanding the popular will. De Gaulle could boot out the U.S. bases from France in 1966, but he is the exception to prove the rule. (He took action after U.S. efforts to supplant or even assassinate him due to his decision to grant Algeria independence, something Washington bitterly opposed, and wrangling over the role of France within NATO.)

Hatoyama is no De Gaulle. Rather, in failing to stand up to Obama, he has become Japan's Obama: a breaker of campaign promises, a capitulator, a pawn of the Pentagon, a tremendous disappointment to his supporters. But unlike the U.S. president, whose favorable ratings have only fallen from 68% in April 2009 to 44%, hovering around that figure all this year, Hatoyama's appear to be in free-fall. Such is a lackey's karma.

[Cdude]

Thanx

linkje http://www.pacificfreepress.com/news...etting-go.html

[C uit W]

Om de dingen in perspectief te zetten:
De Amerikanen hebben hier ook kernwapens liggen.


Nuja, we zijn allemaal vrije westerlingen, nietwaar?