Groen ! Kandidatuursnota voorzitter - ondervoorzitter Groen! Wouter Van Besien – Björ

[Politics.be]

Tijd voor nieuwe wijn én nieuwe zakken Scharniermoment „Never waste a good crisis‟, aldus Hillary Clinton. Nochtans is het net dat wat de beleidsmakers aan het doen zijn. Want de crisis is er: op vlak van economie, klimaat, milieu en sociale verhoudingen kraakt onze wereld langs alle kanten. En dus zou het nu een scharniermoment moeten zijn.


We dachten dat door de ineenstorting van het financieel systeem de oogkleppen zouden afvallen, dat de beperkingen van de vrije markt zouden erkend worden. Maar dat blijkt niet het geval. De banken keren als vanouds onverantwoorde bonussen en dividenden uit. De Europese unie gaat rustig verder met het liberaliseren van de landbouw, met schrijnende toestanden voor de Europese boeren tot gevolg. De klimaattop in Kopenhagen dreigt te stranden op weinig concrete ambities. Om de steeds kleiner wordende oliereserves op te vangen, wordt er weer onbeschaamd naar kernenergie gekeken.
De millenniumdoelen van de Verenigde naties, om onder meer de armoede en ongeletterdheid in de wereld aan te pakken, zakken verder weg in het slop. Met andere woorden: de aanpak van de crisis is in handen van de traditionele krachten. Zij hebben er alle belang bij om de problemen niet ten gronde aan te pakken en terug te keren naar oude recepten. En daar moeten we van af. We hebben nood aan nieuwe ideeën en aan nieuwe dragers van die ideeën. Het is tijd voor nieuwe wijn in nieuwe zakken.
Voor die nieuwe wijn zien wij alvast vier ingrediënten:
1. Groene economie
Na de Tweede Wereldoorlog hadden ze het wel begrepen. De sociale zekerheid werd opgezet en het Marshallplan uitgevoerd. Het doel was economische welvaart en sociale veiligheid. Ook nu is er een relanceplan nodig. Deze keer niet gebaseerd op het stimuleren van massale consumptie, maar door zwaar te investeren in duurzame economie. Dit helpt mee aan het oplossen van de recessie. Tegelijkertijd verzetten we de bakens en wordt een duurzaam productieapparaat ondersteund.
Ons einddoel is een groene economie: een economisch systeem dat rekening houdt met de kwaliteit en de draagkracht van de omgeving, met het welzijn van de werknemers en met de belangen van de producenten in het Zuiden.
Die groene economie is geen niche, geen aparte sector. Het punt is net dat heel het systeem vertrekt vanuit deze uitgangspunten. En dat de overheid alle instrumenten die ze heeft,
2
hiervoor inzet. We denken aan productnormering, fiscaliteit, subsidiëringspolitiek, vergunningenbeleid, ...
2. Solidariteit en rechten voor iedereen
De economie alleen kan er niet voor zorgen dat iedereen aan bod komt. Daar is een sterke en efficiënte overheid voor nodig: een sociale zekerheid die de vergrijzing voorbereidt, een justitie die toegankelijk is voor iedereen en de juiste prioriteiten legt, welzijnsvoorzieningen die de mensen en niet de instellingen centraal zetten, …
3. Gedurfde hervormingen in het onderwijs
Onderwijs is een knooppunt van heel wat maatschappelijke vraagstukken. Het onderwijs zal die sowieso niet allemaal kunnen oplossen. Er gebeuren heel veel goede inspanningen door onderwijsmensen. Toch zijn er structurele problemen. Onderwijs slaagt er op dit moment onvoldoende in om als hefboom te functioneren. Sociale ongelijkheid en ongelijke startposities worden er behouden en in veel gevallen versterkt. Nog te veel talenten blijven onderbenut. Daar moeten stevige antwoorden op komen. Het bewustzijn van de impact van onderwijs is groot, de nu gezette stappen zijn nog te mager.
4. De democratie in nieuwe vormen gieten
Een democratie die zichzelf niet kan reinigen van anomalieën, is niet geloofwaardig. En dus wordt het dringend tijd om de functie van gouverneur af te schaffen, om de senaat te ontmantelen, om het koningshuis alle politieke macht te ontnemen, om de maandelijkse Europese verhuis van Brussel naar Straatsburg en terug te stoppen, …
Maar de democratie heeft meer injecties nodig dan dat. De Lange Wapper heeft dat debat op scherp gezet. Niemand kan vertellen hoe de besluitvorming rond de Oosterweelverbinding gelopen is. De uitvoering van de beslissingen zijn uitbesteed aan de schimmige BAM, die cruciale informatie systematisch achterhoudt. Kritische stemmen worden gemarginaliseerd.
Het is hoog tijd voor een nieuwe kijk op democratie. Van lokaal niveau tot op internationaal vlak. Gebaseerd op volledige openheid en waarbij kritische stemmen serieus worden genomen.
Een eigen links profiel
Op het Partijbreed Beraad van 3 oktober jl stond op het scherm geprojecteerd:
“De waarden van solidariteit, rechtvaardigheid en herverdeling maken dat Groen! een linkse partij is.” Hierover was ruime eensgezindheid. Maar daarmee is de kous niet af. Op datzelfde beraad werd gevraagd om het begrip links een goede definitie te geven, om er een nieuwe, door Groen! gedragen invulling aan te geven, zodat het een wervend onderdeel van onze positie in het politiek spectrum kan worden.
De thema‟s hierboven zijn stenen om dat eigen groene en linkse profiel op te bouwen.
3
De partij zal met politiek bezig zijn of ze zal niet zijn
Meer politiek
Een politieke partij kan pas echt wervend zijn als ze met politiek bezig is. Als ze leden en kaders de kans geeft om over politiek te discussiëren, zowel inhoudelijk als strategisch.
Het Horizondebat en het Partijbreed Beraad waren twee plekken waar dit debat werd georganiseerd. Uit de evaluaties is gebleken dat, hoewel er nog heel wat beter kon, de grondstroom goed zat: er werd interessant over politiek gediscussieerd. Dit soort dingen moet dus meer en beter.
Ook op streek- en provinciaal niveau krijgt het politiek debat een betere plaats.
Meer vorming
Het politiek debat moet ook de nodige fond hebben. We zetten structuren op om lokale mandatarissen te ondersteunen en we investeren behoorlijk in vorming – zowel over politieke inhoud als over politieke vaardigheden. Via open vorming screenen en begeleiden we nieuw talent.
Bondgenoten zoeken
Het politiek debat kan natuurlijk niet enkel binnen de partij. We hebben bondgenoten nodig om samen het maatschappelijk debat te voeren en machtscentra te veroveren. We moeten een uitgekiende strategie op poten zetten, zowel als partij en door het sterk maken van Oikos, om in gesprek te komen met oude en nieuwe middenveldorganisaties, academici, opiniemakers, ondernemers, …
De spanningen voorbij
De generatiewissel is nu voltooid. Zo‟n wissel brengt altijd spanningen mee. Het is tijd dat op vlak van politiek personeel de rust terugkeert. De huidige parlementsleden spelen we volop uit als boegbeelden van onze partij. Maar ook bij de mensen die gestopt zijn als parlementslid zit een schat aan ervaring en kennis. Het is nodig om hen op een goede manier te betrekken bij de verdere uitbouw van de partij.
2011
De poll is ver weg, en beloftes zijn niet mogelijk en niet wenselijk. Toch gaan wij er van uit dat de huidige federale parlementsleden de ruggengraat vormen van onze strategie voor de federale verkiezingen. Zij zijn onze boegbeelden.
2012
In 2010 beginnen we met de voorbereiding van de lokale verkiezingen. We organiseren een Ronde van Vlaanderen en Brussel, waarbij we van elke gemeente en elk district de groenen zien om de verkiezingen voor te bereiden. Dat doen we door samen te bekijken welke thema‟s we op de lokale politieke agenda willen plaatsen en door samen haalbare doelstellingen te formuleren en werkbare strategieën af te spreken.
4
Over onszelf.
Wouter Van Besien
Wouter heeft twee jaar als ondervoorzitter meegedraaid aan de top van de partij, maar daar komt door het ontslag van Mieke een eind aan op 25 oktober.
Hij is districtsschepen in Borgerhout, vanaf januari wordt hij districtsburgemeester. Groen! heeft 7 van de 25 zetels in de Borgerhoutse districtsraad.
Hij heeft een lange ervaring binnen de partij, en kent haar van binnen en van buiten. Hij werkte eerder als provinciaal medewerker voor Groen! Antwerpen, als expert op het kabinet van Erwin Pairon en als parlementair medewerker voor senator Freya Piryns. Hij zat als vrijwilliger zowel in het Antwerpse als in het nationale partijbestuur.
Voordien had hij verantwoordelijke functies in het jeugdwerk.
Hij is actief in verschillende buurt- en actiegroepen.
Wouter is licentiaat in de sociologie en Master in Developing Area Studies (derde wereldstudies).
Björn Rzoska
Björn heeft een professioneel leven vol cultuur en geschiedenis. Hij werkt bij FARO. Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed. Als stafmedewerker bouwde hij (internationale) expertise op omtrent mondelinge geschiedenis.
Voorheen doceerde hij cultuurbeschouwing aan de Toneelacademie Maastricht en werkte hij
als cultuurbeleidscoördinator in Sint-Lievens-Houtem. Nog vroeger werkte hij als onderzoeksassistent aan de Universiteit van Antwerpen , op het kabinet van minister Wivina Demeester (verantwoordelijk voor het tentoonstellings- en publicatieproject ‘Er is leven voor de dood. 200 jaar gezondheidszorg in Vlaanderen’) en als historicus-archivaris in het Rijksarchief van Beveren.
Hij doet heel wat vrijwilligerswerk in het socio-culturele middenveld in Gent en in Lokeren. Hij stond verschillende keren op nationale lijsten en sinds 2006 is hij fractieleider in de Lokerse gemeenteraad. Hij is actief in de regionale werking van Groen!. In de aanloop naar de Vlaamse verkiezingen was hij een van de auteurs van het vernieuwde cultuurluik in het partijprogramma.
Wouter en Björn
Twee mannen, dat is er misschien één te veel.
Om twee redenen hebben we besloten om onze kandidatuur toch samen in te dienen:
- Het klikt. We zitten op dezelfde lijn wat betreft onze visie op partij en op partijleiding en kijken er naar uit om dit samen in de praktijk brengen. Dat lijkt ons een heel goede basis om te gaan samenwerken.
- Het genderevenwicht moet je over de partij in zijn geheel bekijken. En hoewel op de meeste plaatsen een licht overwicht van mannen, is er geen structureel probleem. Van onze 15 parlementsleden bijvoorbeeld zijn er momenteel 8 mannen en 7 vrouwen

Bron: politics.be