Psychiatrische corruptie: patiënten chronisch ziek gemaakt met antipsychotica

[ArjanD]

Antipsychotica vermindert de kans op herstel bij ALLE patiënten, terwijl eerlijke psychotherapie tot wel 90% kans biedt op goed herstel. Tevens verkort antipsychotica het leven met gemiddeld 30+ jaar.

Soteria psychotherapy, designed as a drugfree treatment environment, was as successful as anti-psychotic drug treatment in reducing psychotic symptoms in 6 weeks.

Data from the original drug-free, home-like, nonprofessionally staffed Soteria Project and its Bern, Switzerland, replication indicate that persons without extensive hospitalizations (<30 days) are especially responsive to the positive therapeutic effects of the well-defined, replicable Soteria-type special social environments. Reviews of other studies of diversion of persons deemed in need of hospitalization to "alternati-ve" programs have consistently shown equivalent or better program clinical results, at lower cost, from alternatives. Despite these clinical and cost data, alternatives to psychiatric hospitalization have not been widely implemented, indicative of a remarkable gap between available evidence and clinical practice. J Nerv Ment Dis 187:142-149, 1999

http://www.moshersoteria.com/soteri.htm

“Maar het verschil was dat de Soteria patiënten langer gezond bleven. De terugvals cijfers waren veel lager voor de Soteria groep in zowel één als twee jarige follup-up studies. De Soteria patiënten funktioneerden ook sociaal veel beter. Ze waren beter in staat om hun baan te behouden of om school te volgen.”

~ Robert Whitaker, wetenschapsjournalist
http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_...r_%28author%29

Mensen met een ernstige psychose/schizofrenie hebben meer kans op herstel ZONDER behandeling toont de wetenschap aan:



http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17502806

http://www.madinamerica.com/

Living in a developed country is a “strong predictor” that a person newly diagnosed with schizophrenia will never fully recover.
World Health Organization, 1992

When the World Health Organization compared outcomes for schizophrenia patients in rich countries to those in poor countries, it determined that outcomes were much, much better in the poor countries. In the poor countries, the WHO reported, only 16% of patients were regularly maintained on antipsychotic drugs.

40% van alle mensen herstelt goed als ze nooit worden blootgesteld aan antipsychotica (zonder behandeling groeien ze er in enkele maanden tot enkele jaren overheen) tegenover nooit meer beter worden en 30+ jaar eerder sterven.

Volgens psychiaters zelf (verschillende publicaties) verkort antipsychotica het leven met 'gemiddeld' 30 jaar.

http://www.psy.nl/nieuws/meer-nieuws...5-jaar-eerder/

In de praktijk zal het sterftecijfer ongetwijfeld hoger zijn want psychiaters hebben er een handje naar om tot in het absurde aan toe bijwerkingen te ontkennen of te bagatelliseren.

Daniel Galvin died of a heart attack in August. He was six stone overweight and had high blood pressure; his hair was falling out and he was incapacitated by trembling legs. He was 29.

Daniel's family believe his symptoms, and his untimely death, were caused by side effects from the powerful psychiatric drugs he had been taking for 14 years.

http://www.independent.co.uk/life-st...em-951821.html

In een recente studie die gepubliceerd is in The Lancet bleek dat de modernste antipsychotica het meest dodelijk zijn en dat de top 3 best verkochte antipsychotica overeenkomt met de top 3 dodelijkste antipsychotica (Seroquel, Risperdal en Zyprexa):

http://www.reuters.com/article/healt...56C15Z20090713

Dat is verdacht, want een bedrijf voorziet altijd in vraag. Het zijn dus duidelijk de psychiaters die dit om de een of andere reden WILLEN. Dat kan niet anders.

Antipsychotica (ook de atypische) veroorzaakt een atrofie van de hersenschors en een vergroting van de basale ganglia. Antipsychotica blokkeert dopamine D² receptoren in de hersenen en in een reactie daarop maken de hersenen de receptoren gevoeliger zodat iemand biologisch meer gevoelig wordt voor een psychose. Antipsychotica maakt patiënten op die manier chronisch ziek en wanneer ze proberen om te stoppen met antipsychotica - en in het bijzonder wanneer ze abrupt stoppen - dan bestaat er een grote kans dat ze een zeer heftige psychose krijgen die maanden tot jaren kan aanhouden, gedurende de tijd dat de hersenen zich moeten herstellen.

Dit verklaart waarom het zo vaak fout gaat wanneer patiënten de medicatie vergeten in te nemen. Dat komt door de veranderingen in de hersenen die veroorzaakt zijn door de antipsychotica.

Het is een vicieuze cirkel en de psychiater profiteert van alle kanten. Ze bepleiten zelfs om crimineel gedrag psychiatrisch te behandelen in plaats van straf.

~~

Wat vinden jullie van bovenstaande feiten?

Ik vind dat psychiaters hiervoor vervolgd dienen te worden om de samenleving te tonen dat deze corrupte praktijken niet onbestraft worden gelaten in Europa! Dat is belangrijk voor onze toekomst.

Prof. dr. Loren Mosher heeft zijn titel psychiater opgegeven uit afkeer tegen de fraude met antipsychotica.

“Ik doe niet meer mee aan deze fraude!”

http://www.moshersoteria.com/psycho.htm

Ook sommige Nederlandse psychiaters trekken aan de bel:



Patiënten worden opzettelijk vroege dood in gejaagd met antipsychotica

Amsterdam - Antipsychotische medicijnen hebben ernstige bijwerkingen en leiden tot een hoger sterftecijfer. De effectiviteit ervan is bij langdurig gebruik echter nooit aangetoond. Dit betoogt psychiater Detlef Petry in zijn artikel ‘giftige psychiatrie’, dat vandaag verschijnt in het tijdschrift Deviant.

http://www.tijdschriftdeviant.nl/

Het wordt tijd dat de psychiatrie ten einde wordt gebracht in Europa! De psychiatrie is niet goed en draagt op geen enkele manier bij aan een succesvolle toekomst. Het maximaal haalbare met psychiatrie is problemen onderdrukken, en dan krijg je dus ook niet meer dan dat: steeds meer onderdrukte problemen!

Psychotherapie is de toekomst. We moeten weer gaan beseffen dat de psyche meer is dan een product van de bouwstenen. Psychiaters zijn oplichters.

[ArjanD]

Wie is het er mee eens dat psychiaters een misdaad plegen als ze mensen onder dwang giftige antipsychotica inspuiten, die de kans op herstel verminderen en die het leven drastisch verkorten, terwijl er humane alternatieven zijn die wel 90% kans bieden op goed herstel, tegen lagere kosten?

En wie niet? En zo niet, waarom niet?

[Vette Pois(s)on]

Tom Cruise had gelijk, stel u voor...

[ArjanD]

Wat heeft Tom Cruise te maken met de door mij genoemde feiten? Besef je wel dat het hier om gedegen onderbouwde feiten gaat en dat psychiaters geen poot om op te staan hebben, als het er op aankomt?

Want waar zijn die psychiaters dan, als ik onwaarheden zou verkondigen?

En voor de duidelijkheid: ik ben geen lid van Scientology/CCHR of een sekte. Ook hang ik geen enkel geloof aan en ben ik niet werkzaam in de farmaceutische industrie/psychiatrie.

[Johan Bollen]

Ik heb een viend die door een autoongeluk een trauma opliep toen hij ergens in de twintig was en behandeld werd met antipsychotica. Hij is nooit meer uit de psychiatrie geraakt (dat is pak twintig jaar geleden). Hij is de enigste in heel zijn familie met een gelijkaardig probleem. Het is een beetje zoals hierboven beschreven. Een soort van verslaving wordt gecreëerd aan de medicatie is mijn indruk. Maar het is een moeilijk bespreekbaar thema, want de medicatie 'help' als je in nood bent. Een vicieuze cirkel is mijn vermoeden als sinds lang. Zeer spijtig en pijnlijk, een carriere, een gezin, een leven voor een deel, kapot.

[cdekeule]

Antipsychotica zijn geneesmiddelen. Het heeft geen zin om daar voor of tegen te zijn. Wat je wel moet doen, is de voordelen en de nadelen telkens afwegen.

Zoals alle geneesmiddelen hebben ook antipsychotica zowel voordelen als nadelen. De voordelen hebben betrekking tot de effectiviteit van het middel, in dit geval op de psychose. De nadelen hebben eerder te maken met de efficiëntie, waarbij een lage efficiëntie staat voor veel bijwerkingen. Bij de antipsychotica heb je verschillende combinaties van effectivitieit en efficiëntie. Het kan bijvoorbeeld best zijn dat een bepaald antipsychoticum een hoge effectiviteit heeft, m.a.w. de psychose sterk doet afnemen of controleerbaar maken, terwijl het een lage efficïentie heeft, d.i. veel bijwerkingen heeft.

Als je het ongeluk hebt een psychische stoornis te hebben, dan is het veel te eenvoudig om te stellen dat je tegen antipsychotica of andere middelen bent. Immers ook je psychische stoornis kan negatieve bijwerkingen hebben. In feite heeft het altijd negatieve bijwerkingen, vandaar dat het ook een stoornis genoemd wordt. Stel bijvoorbeld dat je door je psychose allerlei sociale problemen hebt. Die sociale problemen kunnen dan weer de stress verhogen en en een negatieve invloed hebben op de psychose.

Therapie kan een alternatief zijn, maar ook hier alleen maar als de persoon voldoende ontvankelijk is voor therapie. Medicatie kan tijdelijk helpen om verandering als gevolg van therapie mogelijk te maken.

Als er psychiaters zijn die mediactie gebruiken om personen juist afhankelijk te maken van de medicatie waardoor ze juist institutioneler worden en beter beheersbaar, ik weet niet of dat waar is, maar als dat ergens het geval zou zijn, dan is dat natuurlijk ronduit misdadig en moet er aan de alarmbel getrokken worden.

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Antipsychotica zijn geneesmiddelen. Het heeft geen zin om daar voor of tegen te zijn. Wat je wel moet doen, is de voordelen en de nadelen telkens afwegen.

Heeft u mijn bericht eigenlijk wel gelezen, en de bronnen? Die tonen namelijk duidelijk aan dat antipsychotica de kans op herstel vermindert (buiten de schade aan het lichaam die er nog eens bijkomt).

Neemt u dat niet serieus?

[ArjanD]

Het lijkt er op dat u het standaard psychiatrische verhaal opratelt, zoals u dat bent wijsgemaakt door uw leermeesters. De realiteit is echter dat antipsychotica de kans op herstel vermindert bij ALLE mensen en dat er in het geheel geen wetenschappelijke onderbouwing bestaat voor het onder dwang injecteren van antipsychotica bij mensen.

Ziet u bijvoorbeeld eens het volgende onderzoek dat gepubliceerd is in Journal of Advanced Nursing.



Geen wetenschap achter het inspuiten van medicijnen onder dwang

Het onder dwang inspuiten van medicijnen bij psychiatrisch patiënten heeft geen enkel wetenschappelijk bewijs om het gebruik te ondersteunen, stellen onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk.

“Het gebrek aan literatuur over dit onderwerp betekent dat dwangmedicatie geen evidenced-based praktijk is” zeggen onderzoekers in een herziening dat vorige maand gepubliceerd is in de Journal of Advanced Nursing.

“Veel meer onderzoek is nodig om alle aspecten van deze contentieuze praktijk te onderzoeken ” schrijven de auteurs onder wie Len Bowers, hoogleraar psychiatrische verpleging aan de City University in London.

http://psychminded.co.uk/news/news20...y_force002.htm

Begrijpt u nu dat de gehele psychiatrische praktijk als misdadig gezien moet worden en niet enkele individuele 'boze' psychiaters?

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Het lijkt er op dat u het standaard psychiatrische verhaal opratelt, zoals u dat bent wijsgemaakt door uw leermeesters. De realiteit is echter dat antipsychotica de kans op herstel vermindert bij ALLE mensen en dat er in het geheel geen wetenschappelijke onderbouwing bestaat voor het onder dwang injecteren van antipsychotica bij mensen.

Ziet u bijvoorbeeld eens het volgende onderzoek dat gepubliceerd is in Journal of Advanced Nursing.



Geen wetenschap achter het inspuiten van medicijnen onder dwang



http://psychminded.co.uk/news/news20...y_force002.htm

Begrijpt u nu dat de gehele psychiatrische praktijk als misdadig gezien moet worden en niet enkele individuele 'boze' psychiaters?

Ook zonder medicatie zit je jichaam vol chemische processen, hoor. Dat is nu eenmaal hoe we als mens in elkaar zitten. Als we van een chemische balans spreken, dan kan het voorkomen dat deze balans uit evenwicht is. De vraag is dan hoe opnieuw terug naar een evenwicht toewerken? Dat kan gedragsmatig, bijvoorbeeld via therapie, maar dat levert zeker niet 90% succes op. Medicatie kan ook helpen, mits de nodige voorzichtigheid voor bijwerkingen. In ernstige gevallen zal men de twee combineren.

[ArjanD]

Als we spreken van het bestaan van elfjes, dan kan het zijn dat peter pan bestaat. Bedoelt u zoiets?

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Dat kan gedragsmatig, bijvoorbeeld via therapie, maar dat levert zeker niet 90% succes op. Medicatie kan ook helpen, mits de nodige voorzichtigheid voor bijwerkingen. In ernstige gevallen zal men de twee combineren.

Dit is pure kolder, beseft u zich dat wel? Waar haalt u deze onzin in hemelsnaam vandaan als ik vragen mag?

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Dit is pure kolder, beseft u zich dat wel? Waar haalt u deze onzin in hemelsnaam vandaan als ik vragen mag?

Studies naar het effect van therapie komen eerder uit op 40% dan op 90%. Dat kan je zelf makkelijk opzoeken.

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Studies naar het effect van therapie komen eerder uit op 40% dan op 90%. Dat kan je zelf makkelijk opzoeken.

Beste cdekeule,

Allereerst: prettige kerst gewenst

Wat betreft uw reactie: U kan hier natuurlijk ook wel verkondigen dat u Peter Pan over uw huis heeft zien vliegen toen u 12 jaar oud was. Maar zonder bewijs wordt het toch lastig om u serieus te nemen, vooral gezien de bronnen die ik eerder heb aangehaald waarin het is aangetoond dat 90% goed kan herstellen met Soteria psychotherapie.

http://www.moshersoteria.com/soteri.htm

Een andere studie toont aan dat ten minste 96% van alle patiënten wetenschappelijk gezien beter af is met psychotherapie in plaats van psychiatrische medicatie. Deze studie was uitgevoerd door een Universiteit in Duitsland:

http://afp.google.com/article/ALeqM5...v1koOaXPr3qGRQ

Waarom leest u mijn referenties eigenlijk niet? Kijk:

In de VS, maar inmiddels ook hier, roeren de patiëntengroepen zich steeds luider, vertelt Van Os. "Want wat moet je met die diagnose? Stel dat je zoon dat van de dokter te horen krijgt. Een goede ouder zal zich verzetten, die kent het kind en zijn mogelijkheden, die weet dat er ook nog een andere identiteit is dan die van de zieke. Zo'n diagnose doet meer kwaad dan goed, het betekent een verwijzing naar de dagbehandeling en je beneemt er alle uitzicht op herstel mee. Terwijl dat wel mogelijk is, ook bij schizofrenie.

...

Cognitieve therapie, praten, dat helpt, vooral bij mensen die stemmen horen en daaraan denken te moeten gehoorzamen. Ze kunnen leren om de stemmen te negeren. Het probleem is dat de zorg daar niet op ingericht is. Wel op pillen, op medicatie, die is routinematig te verkrijgen."

http://www.observant.unimaas.nl/defa...bs19/art20.htm

De diagnose doet meer kwaad dan goed, zegt prof. dr. Jim van Os. Hij is psychiater van het jaar 2008 in Nederland.

Hoogleraren bepleiten om schizofrenie als etiket af te schaffen, omdat het bedrog is:

http://www.telegraaf.nl/binnenland/4...nie_af___.html

Vanuit de zaal kwam dan ook de oproep aan psychiaters om nu eens lef te tonen en eindelijk op te houden met patiënten als schizofreen te diagnosticeren. Discussievoorzitter en psychiater Jim van Os greep die kans aan om zijn stelling te poneren dat het wetenschappelijk gezien volstrekte onzin is om schizofrenie als een hersenziekte te beschouwen.

Dat lijkt me toch wel duidelijk, of niet? Waarom negeert u dit?

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Beste cdekeule,

Allereerst: prettige kerst gewenst

Wat betreft uw reactie: U kan hier natuurlijk ook wel verkondigen dat u Peter Pan over uw huis heeft zien vliegen toen u 12 jaar oud was. Maar zonder bewijs wordt het toch lastig om u serieus te nemen, vooral gezien de bronnen die ik eerder heb aangehaald waarin het is aangetoond dat 90% goed kan herstellen met Soteria psychotherapie.

http://www.moshersoteria.com/soteri.htm

Een andere studie toont aan dat ten minste 96% van alle patiënten wetenschappelijk gezien beter af is met psychotherapie in plaats van psychiatrische medicatie. Deze studie was uitgevoerd door een Universiteit in Duitsland:

http://afp.google.com/article/ALeqM5...v1koOaXPr3qGRQ

Waarom leest u mijn referenties eigenlijk niet? Kijk:



http://www.observant.unimaas.nl/defa...bs19/art20.htm

De diagnose doet meer kwaad dan goed, zegt prof. dr. Jim van Os. Hij is psychiater van het jaar 2008 in Nederland.

Hoogleraren bepleiten om schizofrenie als etiket af te schaffen, omdat het bedrog is:

http://www.telegraaf.nl/binnenland/4...nie_af___.html



Dat lijkt me toch wel duidelijk, of niet? Waarom negeert u dit?

Het hangt er vanaf wat je onder diagnose verstaat. Als we het breed bekijken, dan is een diagnose een soort van oordeelsvorming. Dit gaat altijd plaats vinden. Zelfs in je directe omgeving gaan mensen een oordeel over je uitspreken en vaak zijn dat weinig flatterende en uiterst simplistische, vertekende interpretaties. Zonder een expliciete diagnose wordt je daar dan kwetsbaarder voor. Is dat beter? Stel een kind dat niet goed kan lezen. De ouders en leerkrachten zeggen 'het kind is dom, stuur het maar naar speciaal onderwijs'. Een diagnose stelt echter 'dyslexie' vast. Zou het kind en de omgeving niet gebaat zijn met deze diagnose die op zich geen verdere uitspraken doet over het intellectuele functionren van het kind? Hetzelfde geldt voor vele andere diagnosen. Ik ben wel akkoord dat diagnosen niet mogen gezien worden als 'ziekten' maar wel als 'stoornissen' en dat ze geen excuus mogen zijn om medicatie te verkopen. Ook moet aan de patiënt/cliënt duidelijk uitgelgd worden wat een diagnose is. Ook daar is inderdaad een probleem, want vele hulpverleners weten het zelf blijkbaar niet. Onlangs sprak ik met iemand van een COS (centrum voor ontwikkelingsstoornissen) en ze zei dat er bij hun een diagnose 'geplakt' wordt op een kind voor de rest van zijn/haar leven. Met zo'n ingesteldheid is natuurlijk veel mis. En nee, het was geen arts/psychiater.

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Een diagnose stelt echter 'dyslexie' vast. Zou het kind en de omgeving niet gebaat zijn met deze diagnose die op zich geen verdere uitspraken doet over het intellectuele functionren van het kind?

Dat hangt er maar net vanaf, zo'n etiket is en blijft gebakken lucht. Bent u dat niet met mij eens?

Er zijn miljoenen manieren om een probleem te omzeilen, en als je zo'n etiket opgeplakt krijgt dan ontneem je iemand alle motivatie om het probleem te omzeilen. Terwijl als je mensen met respect zou behandelen, en zou erkennen dat problemen met de geest, of bijvoorbeeld problemen tijdens het studeren, bij ieder mens uniek zijn, dan bied je mensen de kans om er veel voordeel mee te verkrijgen. Want immers: zonder problemen overwinnen geen vooruitgang.

Psychiatrie heeft geen respect voor mensen. Het heeft de drang naar etiketteren voor allerhande belangen die niets met het welzijn van mensen te maken hebben.

Ik zal u een voorbeeld geven v.w.b. dyslexie. Iemand kan moeite hebben met zijn aandacht erbij te houden tijdens het lezen door talloze factoren. Een genie kan de energie/capaciteiten van zijn of haar hersenen willen benutten voor (onbewuste) processen en kiest er intern voor om de aandacht dus niet bij de lesstof te houden.

Maar een evenzogoede reden om de energie anders te benutten is voor iemand die verwikkeld is in droomprocessen. Sommige mensen zijn heel realistisch, kunnen goed leren. Weer anderen dromen en excelleren in denkprocessen.

Nog even snel een andere mogelijkheid: iemand heeft een hersenbeschadiging opgelopen als kind waardoor een bepaald deel van de hersenen minder goed in staat is om de focus bij lezen te houden e.d.

Wat de psychiatrie nu doet is al die mensen stigmatiseren met 1 etiket. Geen enkel mens kan in de toekomst kijken en zien wat voor ongekende voordelen het op een eigen 'unieke' manier overwinnen van hun (ogenschijnlijke) problemen kan opleveren. Maar meneer de psychiater diagnosticeert ze met een etiket die bepaalt dat ze een 'stoornis' hebben.

Zeg maar dag met de kans op een wonderbaarlijke oplossing voor het probleem die leidt tot superieure prestaties.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Ik ben wel akkoord dat diagnosen niet mogen gezien worden als 'ziekten' maar wel als 'stoornissen' en dat ze geen excuus mogen zijn om medicatie te verkopen.

Wat u hier zegt slaat nergens op. Een hersenstoornis of hersenziekte zijn beide exact hetzelfde, alleen een andere naam. De psychiatrie verhult altijd hun duistere praktijken door het een andere naam te geven.

Patiënten zijn 'cliënten'.
Isoleercel is een 'separeercel'
Ziekten zijn 'stoornissen'

Maar toch betekent 'hersenstoornis' gewoon 'hersenziekte'.

En als u bekent: "psychiatrische etiketten zijn geen verantwoording voor hersenmedicatie" Dan bent u het er toch mee eens dat de psychiatrie een immens grote zwendel is die koste wat kost ten einde moet worden gebracht in het belang van de toekomst van de mensheid?

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Dat hangt er maar net vanaf, zo'n etiket is en blijft gebakken lucht. Bent u dat niet met mij eens?

Er zijn miljoenen manieren om een probleem te omzeilen, en als je zo'n etiket opgeplakt krijgt dan ontneem je iemand alle motivatie om het probleem te omzeilen. Terwijl als je mensen met respect zou behandelen, en zou erkennen dat problemen met de geest, of bijvoorbeeld problemen tijdens het studeren, bij ieder mens uniek zijn, dan bied je mensen de kans om er veel voordeel mee te verkrijgen. Want immers: zonder problemen overwinnen geen vooruitgang.

Psychiatrie heeft geen respect voor mensen. Het heeft de drang naar etiketteren voor allerhande belangen die niets met het welzijn van mensen te maken hebben.

Ik zal u een voorbeeld geven v.w.b. dyslexie. Iemand kan moeite hebben met zijn aandacht erbij te houden tijdens het lezen door talloze factoren. Een genie kan de energie/capaciteiten van zijn of haar hersenen willen benutten voor (onbewuste) processen en kiest er intern voor om de aandacht dus niet bij de lesstof te houden.

Maar een evenzogoede reden om de energie anders te benutten is voor iemand die verwikkeld is in droomprocessen. Sommige mensen zijn heel realistisch, kunnen goed leren. Weer anderen dromen en excelleren in denkprocessen.

Nog even snel een andere mogelijkheid: iemand heeft een hersenbeschadiging opgelopen als kind waardoor een bepaald deel van de hersenen minder goed in staat is om de focus bij lezen te houden e.d.

Wat de psychiatrie nu doet is al die mensen stigmatiseren met 1 etiket. Geen enkel mens kan in de toekomst kijken en zien wat voor ongekende voordelen het op een eigen 'unieke' manier overwinnen van hun (ogenschijnlijke) problemen kan opleveren. Maar meneer de psychiater diagnosticeert ze met een etiket die bepaalt dat ze een 'stoornis' hebben.

Zeg maar dag met de kans op een wonderbaarlijke oplossing voor het probleem die leidt tot superieure prestaties.



Wat u hier zegt slaat nergens op. Een hersenstoornis of hersenziekte zijn beide exact hetzelfde, alleen een andere naam. De psychiatrie verhult altijd hun duistere praktijken door het een andere naam te geven.

Patiënten zijn 'cliënten'.
Isoleercel is een 'separeercel'
Ziekten zijn 'stoornissen'

Maar toch betekent 'hersenstoornis' gewoon 'hersenziekte'.

En als u bekent: "psychiatrische etiketten zijn geen verantwoording voor hersenmedicatie" Dan bent u het er toch mee eens dat de psychiatrie een immens grote zwendel is die koste wat kost ten einde moet worden gebracht in het belang van de toekomst van de mensheid?

Een 'etiket' kan zowel voordelen als nadelen hebben. Neem bijvoorbeeld het CVS. Als je dat 'etiket' niet erkent, dan blijven deze mensen in de kou staan, en worden ze beschuldigd van luiheid en aanstellerij. Een kind met dyslexie wordt vaak dom behandeld, terwijl het misschien alleen een leesstoornis heeft.

Het verschil tussen ziekte en stoornis is dat ziekte verwijst naar een lichamelijke toestand terwijl een stoornis verwijst naar een psycho-sociale toestand. Dat is toch een groot verschil.

Ik ben het ermee eens dat er in de psychische hulpverlening een zeer groot probleem is, waarschijnlijk inderdaad in de eerste plaats een gebrek aan respect voor patiënten/cliënten. Ik ben het er ook mee eens dat diagnosen stigmatiserend kunnen zijn, maar ik ga niet zover dat diagnosen per se slecht zijn en best worden afgeschaft. Een diagnose kan ook een erkenning zijn voor iemand van de problematiek waarmee iemand te kampen heeft.

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Een 'etiket' kan zowel voordelen als nadelen hebben. Neem bijvoorbeeld het CVS. Als je dat 'etiket' niet erkent, dan blijven deze mensen in de kou staan, en worden ze beschuldigd van luiheid en aanstellerij. Een kind met dyslexie wordt vaak dom behandeld, terwijl het misschien alleen een leesstoornis heeft.

Wat een onzin, CVS is een echte ziekte. Het is geen 'etiket'. Het is appels met peren vergelijken.

U ziet een 'leesstoornis'. Ik zie 'een miljard verschillende oorzaken en potentiële redenen voor een bepaald aspect van iemands prestaties'.

Het is heel erg slecht en belemmerend om zo negatief en stigmatiserend naar mensen te kijken, en dan ook nog te geloven in een 'stoornis' (ziekte). U ontneemt mensen daarmee de kans om uniek te zijn en tot unieke prestaties te komen, die u van zijn leven lang niet zal kunnen voorspellen.

Het gaat om een zeker respect voor het onbekende, dat u lijkt te ontberen door mensen af te rekenen op etiketten op basis van externe waarneming.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Het verschil tussen ziekte en stoornis is dat ziekte verwijst naar een lichamelijke toestand terwijl een stoornis verwijst naar een psycho-sociale toestand. Dat is toch een groot verschil.

Ziekte = stoornis aan organen. En psychiaters behandelen toch zeker de hersenen met medicijnen, waarom doen ze dat dan? Omdat het om een ziekte in de tenen gaat?

Ze spreken van psychiatrische hersen-stoornissen, maar laten het woord hersenen vaak weg. Het is gewoon misleiding.

In feite spreken ze gewoon over hersenziekten en geven ze het via een omweg een andere naam, zodat niemand meer weet waar het precies over gaat.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Een diagnose kan ook een erkenning zijn voor iemand van de problematiek waarmee iemand te kampen heeft.

Dat is onzin. Een psychiater kan wel zeggen: "U bent Peter Pan", en iemand kan zich daar goed bij voelen (erkenning in vinden) maar dat wil niet zeggen dat het ook daadwerkelijk zo goed is, als de psychiater vervolgens zegt: "omdat u Peter Pan bent kunt u vliegen dus spring maar van het dak" (in andere woorden: "omdat u een hersenstoornis heeft heeft u hersenmedicijnen nodig dus hier heeft u een voorschrift")

Mensen zijn onzekere wezens, altijd op zoek naar bevestiging. Het is in zekere zin ook logisch: want wie kan in de toekomst kijken?