Opgedeeld, gespleten en vernield

Patriot! · 5 mei 2004, 20:16

Opgedeeld, gespleten en vernield

D E voorbije weken hebben de Nieuw-Vlamingen mij afgeschilderd als een
snotaap, intellectuele non-valeur, belgicistische reactionair, Joseph
Goebbels-achtige, FDF-sympathisant, schijtende papegaai; ja, een cordon
sanitaire moest het nieuw-Vlamingendom tegen mij, een schrijver,
beschermen. Maar wat zou ik geuren met mijn eigen voortreffelijkheid.

De kwestie is natuurlijk dat de Nieuw-Vlamingen helemaal niet tot een
inhoudelijke reactie bij machte waren, een paar twintig jaar oude en
volstrekt misleidende cijfers buiten beschouwing gelaten. En daar is een
verbluffend eenvoudige reden voor: ik heb namelijk de waarheid gesproken.
Vandaar dat ik geen enkel antwoord kreeg op mijn vragen over het
biefstuknationalisme van de N-VA, het gênante gebrek aan cultureel en
geestelijk elan, het verraad aan honderdduizend taalgenoten in Brussel,
enzovoorts.

Alles bij elkaar gebruikten de Nieuw-Vlamingen tegenover mijn persoon de
oude truc van het Vlaams Blok: als je ze ontmaskert, ben jij geen
democraat.

Maar heb ik dan niet gescholden, zoals mijn opponenten beweren? Ik ben
scherp geweest, zeker, polemiek is oorlog, al was het maar via de
etymologische wortelstok van dat woord. En oorlog is niet toevallig de
uiterste consequentie van nationalisme. Ook als je de solution belge
voorstaat, moet je soms je zwaard trekken. En zie, de draak bleek vele
koppen te hebben {mdash} op het forum van de site verschenen tal van
brieven, waarvan de voornaamste strekking luidt dat ik een Nederlands
paspoort bezit. (Maar op de intolerante gastvrijheid van Nieuw-Vlaanderen
kom ik straks nog wel even terug.)

Geen enkele cultuurflamingant heeft me tegengesproken, op één na. De
toestand is dus nog ernstiger dan ik vreesde. Die ene uitzondering was
Matthias Storme, mijn beste vijand, die tenminste durfde in te gaan op mijn
verwijt van cultuurloosheid (DS 1 april) . Voor de George Steiner-achtige
aspecten van zijn conservatisme heb ik een onverantwoord zwak. Ook ik meen
dat de post '68-generatie het onderwijs heeft vernield, daar zou ik met hem
weleens over willen doorpraten, evenals over rivieren van bloed die zijn
vergoten als resultaat van de nationalistische subversie in de Habsburgse
kroonlanden, waarvan de onovertroffen Joseph Roth de resten als ,,smerige
republiekjes'' omschreef (wat het met uitzondering van het Tsjechoslowakije
van Tomá{scaron} Masaryk ook waren). Maar er helpt geen lievemoedertje aan,
alle erudiete tegenwerpingen van Storme ten spijt, de Nieuw-Vlamingen
blijven verraders van hun eigen respectabele culturele traditie, net zoals
de socialisten, overigens.

Bovendien, ook Storme liegt. De ontkenning achteraf is natuurlijk het
risico als je obiter dicta citeert, in dit geval over het loslaten van
Brussel in de Nieuw-Vlaamse ideologie en over de intieme verwevenheid van
de N-VA met de erfenis van de collaboratie. Op dat eerste komt Storme noch
De Wever (DS 24 maart) terug, dus kunnen we veilig aannemen dat mijn gelijk
op dit punt bewezen is en dat het Vlaams Blok in deze zaak nota bene nog
boven het Nieuw-Vlamingendom te prefereren valt{hellip} Maar het tweede! Ik
hoor het hem nog zeggen, glas in de hand, in de Keizerstraat te Antwerpen:
,,Bij ons zitten er heel wat meer nazaten van de collaboratie dan bij het
Blok.'' De nuancering tot ,,uitsluitend nazaten die een ondubbelzinnige
keuze maakten voor de democratie, de fundamentele vrijheden en de
rechtsstaat'' heeft Storme er achteraf bij gefantaseerd. Ik heb een
feilloos geheugen voor frappante uitspraken; ook deze heb ik nog diezelfde
avond in mijn dagboek genoteerd.

Vier dagen na mijn aanval op de Nieuw-Vlamingen, rukte de N-VA zelf haar
masker af. In een ,,De circusleeuw klauwt niet'' getiteld opiniestuk (DS 26
maart) pleitte Marie-Rose Morel (bij de voorbije federale verkiezingen op
de tweede plaats van de N-VA-senaatslijst, dus tamelijk hoog in de
partijhiërarchie) openlijk voor een regering met het Vlaams Blok. Niemand
reageerde, behalve de schrijver Kamiel Vanhole (DS 30 maart) . Lam land!
Maar nog verbijsterender: ook de N-VA-leiding zelf, ondubbelzinnig kiezend
voor de democratie, de fundamentele vrijheden, de rechtsstaat en wat u
verder maar belieft, kwam niet met een dementi. En zie, een week later
bleek de naam van mevrouw Morel plotseling op de lijst van het Vlaams Blok
te prijken. Ook deze voormalige schoonheidskoningin heeft trouwens
geschiedenis gestudeerd, het vak is duidelijk in verval.

Maar nog boeiender waren de ontwikkelingen in draaikolkstijl van de
voorbije dagen. De duidende intellectueel Matthias Storme deed mij het
bittere plezier de petitie over ,,vrije meningsuiting'' van het zojuist
wegens racisme veroordeelde Vlaams Blok te ondertekenen en, almaar
ondubbelzinniger kiezend voor de democratie enzovoorts, in het openbaar te
verklaren dat het min of meer een morele plicht was om op die partij zijn
stem uit te brengen. Waarlijk, ik werd op mijn wenken bediend.

Natuurlijk moest Geert Bourgeois de professor daarop kaltstellen : ten
slotte is het bepaald ongebruikelijk dat een politicus oproept om voor de
concurrentie te stemmen. Maar evengoed is de conclusie duidelijk, zij luidt
als volgt. Ongetwijfeld zetelen er vele brave democraten in de schoot van
deze partij, maar in toto is het georganiseerde Nieuw-Vlamingendom een
naaste verwant van het Blok. En geloof me vrij: de enige reden dat nog geen
kartel met dat Blok is gesloten, schuilt in het diepe verlangen naar macht.
De grote historicus Lode Wils probeerde het ons al jaren geleden duidelijk
te maken: als een kaak ontsteking doorzeurend Vlaams nationalisme zal
etnisch-rechts eindigen. De Vlaamse emancipatiebeweging heeft haar doel
namelijk allang bereikt. Werd het Nederlands nu nog bedreigd door de
Franstaligen, ik klom direct op de barricades, ik leef van die taal. Maar
de enigen in dit land die het vehikel van hun intellectuele bevrijding nu
nog bedreigen, zijn de Vlamingen zelf.

Maar België, in hemelsnaam, wat zijn dan toch mijn argumenten pro België,
die voortzetting van een opera met andere middelen, dat tussenniveau tussen
Vlaanderen en de Europese Unie, die oude doos die hooguit nog wat restjes
verguldsel uit een verregende eeuw bevat?

Even los van het feit dat er al bijna vijfhonderd jaar Belgen bestaan,
samenlevend onder dezelfde heren, zal ik drie goede redenen voor het
voortbestaan van dit land noemen. Ten eerst is een overlegdemocratie als de
Belgische in het Europa van Kosovo een bewijs van beschaving. Ten tweede is
de verplichting kennis te nemen van een andere cultuur binnen je eigen
staatsgrenzen heilzaam. Bij de verplichting komt de mogelijkheid: als
België werkelijk een lege doos was, zouden die vele duizenden Franstaligen
hun kinderen nooit Nederlands willen/kunnen laten leren. En ten derde, en
nu spreek ik uit doorleefde ervaring, is België, Brussel voorop, een
kosmopolitische realiteit {mdash} terwijl Nieuw-Vlaanderen zichzelf als een
provinciaal, schraapzuchtig, xenofoob alternatief presenteert.

Ik zou nog iets zeggen over de intolerante gastvrijheid van dit
Nieuw-Vlaanderen, aan de staatkundige verwerkelijking waarvan een
intellectueel als Matthias Storme niet twijfelt, want je bent gelovig of je
bent het niet.

Zo lang als ik hier woon, haast mijn hele volwassen leven al, ervaar ik hoe
het is om als vreemde te worden behandeld, en dan ben ik nog een
Groot-Nederlandse taalgenoot. Mijn dierbaarste vrienden zijn Belgisch
{mdash} maar evengoed raakt een of ander vorm van kleine Vlaamse xenofobie
mij dagelijks, evengoed krijg ik regelmatig een rotte vrucht naar mijn
hoofd, geplukt van het diepgewortelde struikgewas der grote Vlaamse
xenofobie. In mijn geval betreft het de afkeer van iemand die gepoogd heeft
zich echt te integreren, tot op het peil van een eigen mening over dit
land; maar juist dat laatste is er te veel aan: ik ben welkom mits ik
uitsluitend vriendelijke en dankbare dingen zeg.

Ik heb dus niet zo veel vertrouwen in de tolerantie van die toekomstige
republiek, te vormen uit een landsdeel dat nu al zo afschuwelijk rechts is,
dat de liberale partij er van de weeromstuit links door lijkt. Hoeveel
collectief-psychologisch inzicht heb je nodig om te begrijpen dat dit volk,
dat al meer dan een eeuw zijn levenssappen uit een externe vijand zuigt,
straks niet anders zal kunnen dan zijn tanden in een interne vijand zetten?

O, mijn medestanders en ik verliezen de strijd, ik weet het. Jullie zullen
je smerige republiekje wel gesticht krijgen, messieurs les flamingants. En
dan zal ik met Joseph Roth verzuchten: ,,Mijn oude heimat, de monarchie,
was een groot huis met vele deuren en kamers voor verschillende soorten
mensen. Het huis werd opgedeeld, gespleten, vernield. Ik heb er niets meer
te zoeken.''

Benno Barnard (De auteur is schrijver.) De overige bijdragen aan dit debat
vindt u op: www.standaard.be/nationalisme

Jan van den Berghe · 5 mei 2004, 20:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Ik heb dus niet zo veel vertrouwen in de tolerantie van die toekomstige republiek, te vormen uit een landsdeel dat nu al zo afschuwelijk rechts is, dat de liberale partij er van de weeromstuit links door lijkt.

Blijkbaar heeft de schrijver het drommels moeilijk met de democratie: hij kan maar niet verdragen dat een meerderheid van de Vlamingen niet denkt zoals hij... Hij ontmaskert bij deze zichzelf.

Spolpoel · 5 mei 2004, 21:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Ik heb dus niet zo veel vertrouwen in de tolerantie van die toekomstige republiek, te vormen uit een landsdeel dat nu al zo afschuwelijk rechts is, dat de liberale partij er van de weeromstuit links door lijkt.

Verhuizen jongen, bv naar de toekomstige republiek Wallonië, een landsdeel dat nu zo afschuwelijk links is dat de PS er als een dictatoriaal regimepartij van een ontwikkelingsland door lijkt.

Je kan natuurlijk ook asiel aanvragen bij je oppernar-in-chief in Laken.

Eric Verhulst · 5 mei 2004, 22:46

Citaat:

Ten eerst is een overlegdemocratie als de
Belgische in het Europa van Kosovo een bewijs van beschaving.

Nog iemand met illusies. Een regering die zich bezighoudt (op een super conclaaf dan nog wel) met het parkeren op den trottoir en voor de rest niet meer weet waar de klepel hangt, behalve bij de hardste roepende. Als ons pervers (loon)belastingsysteem (en laat ons eerlijk zijn, de PS speelt daarin een grote rol) 2.2 miljoen mensen gedwongen zonder werk zet, bijna alsof het een open gevangenis was, terwijl er nog 2.5 miljoen mogen breken onder de werkstress, dan is dit immoreel en niet de benaming van beschaving waardig. Het zij gezegd.

zorroaster · 6 mei 2004, 00:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

O, mijn medestanders en ik verliezen de strijd, ik weet het. Jullie zullen
je smerige republiekje wel gesticht krijgen, messieurs les flamingants.

Het interessantste stukje van Barnards epistel heb ik even gequoot: Doe me eraan denken dat ik dit bovenhaal als Bruno weer komt vertellen dat "recente ontwikkelingen hebben aangetoond dat België niet in gevaar is"...

Als hun held Barnard al het vaandel strijkt, wie is er dan nog over?

zorroaster · 6 mei 2004, 00:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Ook ik meen
dat de post '68-generatie het onderwijs heeft vernield, daar zou ik met hem weleens over willen doorpraten, evenals over rivieren van bloed die zijn vergoten als resultaat van de nationalistische subversie in de Habsburgse kroonlanden, waarvan de onovertroffen Joseph Roth de resten als ,,smerige republiekjes'' omschreef (wat het met uitzondering van het Tsjechoslowakije van Tomá{scaron} Masaryk ook waren).

En dan zal ik met Joseph Roth verzuchten: ,,Mijn oude heimat, de monarchie,
was een groot huis met vele deuren en kamers voor verschillende soorten
mensen. Het huis werd opgedeeld, gespleten, vernield. Ik heb er niets meer
te zoeken.''

Als je 't mij vraagt zou die Barnard uitstekend met Bruno kunnen opschieten. Allebei zéér zelfverklaarde democraten en hoeders van recht en vrijheid, maar beiden een haast pathetische bewondering voor het Habsburgse keizerrijk.

Opmerkelijkt rijk, dat Oostenrijkse keizerrijk, dat alleen door oorlog tegen zijn eigen onderdanen en door het handhaven van een centraal en dictatoriaal keizerlijk gezag, zo'n "huis met vele kamers" kon opbouwen.
Zodra een lichte democratisering en federalisering (na de "Ausgleich" en het oprichten van Oostenrijk-Hongarije als dubbelmonarchie) optrad, ging het zaakje snel bergaf, om uiteen te vallen zodra de keizer en de Oostenrijkers hun macht verloren hadden in WOI.

Smerige republiekjes, die nieuwe Oost-Europese landen? Misschien. Maar de Habsburgers hadden een wel erg smerig keizerrijkje...

ICE-MAN · 6 mei 2004, 00:56

verdorie nog aan toe, dat generaal pinochet zichzelf patriot noemt..... en hier in belgikske verblijft.....en incognito...... straf !!!

5 mei 2004, 20:16	#1
Patriot! Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 6 oktober 2002 Locatie: België - Belgique - Belgien - Belgium Berichten: 21.353	Opgedeeld, gespleten en vernield D E voorbije weken hebben de Nieuw-Vlamingen mij afgeschilderd als een snotaap, intellectuele non-valeur, belgicistische reactionair, Joseph Goebbels-achtige, FDF-sympathisant, schijtende papegaai; ja, een cordon sanitaire moest het nieuw-Vlamingendom tegen mij, een schrijver, beschermen. Maar wat zou ik geuren met mijn eigen voortreffelijkheid. De kwestie is natuurlijk dat de Nieuw-Vlamingen helemaal niet tot een inhoudelijke reactie bij machte waren, een paar twintig jaar oude en volstrekt misleidende cijfers buiten beschouwing gelaten. En daar is een verbluffend eenvoudige reden voor: ik heb namelijk de waarheid gesproken. Vandaar dat ik geen enkel antwoord kreeg op mijn vragen over het biefstuknationalisme van de N-VA, het gênante gebrek aan cultureel en geestelijk elan, het verraad aan honderdduizend taalgenoten in Brussel, enzovoorts. Alles bij elkaar gebruikten de Nieuw-Vlamingen tegenover mijn persoon de oude truc van het Vlaams Blok: als je ze ontmaskert, ben jij geen democraat. Maar heb ik dan niet gescholden, zoals mijn opponenten beweren? Ik ben scherp geweest, zeker, polemiek is oorlog, al was het maar via de etymologische wortelstok van dat woord. En oorlog is niet toevallig de uiterste consequentie van nationalisme. Ook als je de solution belge voorstaat, moet je soms je zwaard trekken. En zie, de draak bleek vele koppen te hebben {mdash} op het forum van de site verschenen tal van brieven, waarvan de voornaamste strekking luidt dat ik een Nederlands paspoort bezit. (Maar op de intolerante gastvrijheid van Nieuw-Vlaanderen kom ik straks nog wel even terug.) Geen enkele cultuurflamingant heeft me tegengesproken, op één na. De toestand is dus nog ernstiger dan ik vreesde. Die ene uitzondering was Matthias Storme, mijn beste vijand, die tenminste durfde in te gaan op mijn verwijt van cultuurloosheid (DS 1 april) . Voor de George Steiner-achtige aspecten van zijn conservatisme heb ik een onverantwoord zwak. Ook ik meen dat de post '68-generatie het onderwijs heeft vernield, daar zou ik met hem weleens over willen doorpraten, evenals over rivieren van bloed die zijn vergoten als resultaat van de nationalistische subversie in de Habsburgse kroonlanden, waarvan de onovertroffen Joseph Roth de resten als ,,smerige republiekjes'' omschreef (wat het met uitzondering van het Tsjechoslowakije van Tomá{scaron} Masaryk ook waren). Maar er helpt geen lievemoedertje aan, alle erudiete tegenwerpingen van Storme ten spijt, de Nieuw-Vlamingen blijven verraders van hun eigen respectabele culturele traditie, net zoals de socialisten, overigens. Bovendien, ook Storme liegt. De ontkenning achteraf is natuurlijk het risico als je obiter dicta citeert, in dit geval over het loslaten van Brussel in de Nieuw-Vlaamse ideologie en over de intieme verwevenheid van de N-VA met de erfenis van de collaboratie. Op dat eerste komt Storme noch De Wever (DS 24 maart) terug, dus kunnen we veilig aannemen dat mijn gelijk op dit punt bewezen is en dat het Vlaams Blok in deze zaak nota bene nog boven het Nieuw-Vlamingendom te prefereren valt{hellip} Maar het tweede! Ik hoor het hem nog zeggen, glas in de hand, in de Keizerstraat te Antwerpen: ,,Bij ons zitten er heel wat meer nazaten van de collaboratie dan bij het Blok.'' De nuancering tot ,,uitsluitend nazaten die een ondubbelzinnige keuze maakten voor de democratie, de fundamentele vrijheden en de rechtsstaat'' heeft Storme er achteraf bij gefantaseerd. Ik heb een feilloos geheugen voor frappante uitspraken; ook deze heb ik nog diezelfde avond in mijn dagboek genoteerd. Vier dagen na mijn aanval op de Nieuw-Vlamingen, rukte de N-VA zelf haar masker af. In een ,,De circusleeuw klauwt niet'' getiteld opiniestuk (DS 26 maart) pleitte Marie-Rose Morel (bij de voorbije federale verkiezingen op de tweede plaats van de N-VA-senaatslijst, dus tamelijk hoog in de partijhiërarchie) openlijk voor een regering met het Vlaams Blok. Niemand reageerde, behalve de schrijver Kamiel Vanhole (DS 30 maart) . Lam land! Maar nog verbijsterender: ook de N-VA-leiding zelf, ondubbelzinnig kiezend voor de democratie, de fundamentele vrijheden, de rechtsstaat en wat u verder maar belieft, kwam niet met een dementi. En zie, een week later bleek de naam van mevrouw Morel plotseling op de lijst van het Vlaams Blok te prijken. Ook deze voormalige schoonheidskoningin heeft trouwens geschiedenis gestudeerd, het vak is duidelijk in verval. Maar nog boeiender waren de ontwikkelingen in draaikolkstijl van de voorbije dagen. De duidende intellectueel Matthias Storme deed mij het bittere plezier de petitie over ,,vrije meningsuiting'' van het zojuist wegens racisme veroordeelde Vlaams Blok te ondertekenen en, almaar ondubbelzinniger kiezend voor de democratie enzovoorts, in het openbaar te verklaren dat het min of meer een morele plicht was om op die partij zijn stem uit te brengen. Waarlijk, ik werd op mijn wenken bediend. Natuurlijk moest Geert Bourgeois de professor daarop kaltstellen : ten slotte is het bepaald ongebruikelijk dat een politicus oproept om voor de concurrentie te stemmen. Maar evengoed is de conclusie duidelijk, zij luidt als volgt. Ongetwijfeld zetelen er vele brave democraten in de schoot van deze partij, maar in toto is het georganiseerde Nieuw-Vlamingendom een naaste verwant van het Blok. En geloof me vrij: de enige reden dat nog geen kartel met dat Blok is gesloten, schuilt in het diepe verlangen naar macht. De grote historicus Lode Wils probeerde het ons al jaren geleden duidelijk te maken: als een kaak ontsteking doorzeurend Vlaams nationalisme zal etnisch-rechts eindigen. De Vlaamse emancipatiebeweging heeft haar doel namelijk allang bereikt. Werd het Nederlands nu nog bedreigd door de Franstaligen, ik klom direct op de barricades, ik leef van die taal. Maar de enigen in dit land die het vehikel van hun intellectuele bevrijding nu nog bedreigen, zijn de Vlamingen zelf. Maar België, in hemelsnaam, wat zijn dan toch mijn argumenten pro België, die voortzetting van een opera met andere middelen, dat tussenniveau tussen Vlaanderen en de Europese Unie, die oude doos die hooguit nog wat restjes verguldsel uit een verregende eeuw bevat? Even los van het feit dat er al bijna vijfhonderd jaar Belgen bestaan, samenlevend onder dezelfde heren, zal ik drie goede redenen voor het voortbestaan van dit land noemen. Ten eerst is een overlegdemocratie als de Belgische in het Europa van Kosovo een bewijs van beschaving. Ten tweede is de verplichting kennis te nemen van een andere cultuur binnen je eigen staatsgrenzen heilzaam. Bij de verplichting komt de mogelijkheid: als België werkelijk een lege doos was, zouden die vele duizenden Franstaligen hun kinderen nooit Nederlands willen/kunnen laten leren. En ten derde, en nu spreek ik uit doorleefde ervaring, is België, Brussel voorop, een kosmopolitische realiteit {mdash} terwijl Nieuw-Vlaanderen zichzelf als een provinciaal, schraapzuchtig, xenofoob alternatief presenteert. Ik zou nog iets zeggen over de intolerante gastvrijheid van dit Nieuw-Vlaanderen, aan de staatkundige verwerkelijking waarvan een intellectueel als Matthias Storme niet twijfelt, want je bent gelovig of je bent het niet. Zo lang als ik hier woon, haast mijn hele volwassen leven al, ervaar ik hoe het is om als vreemde te worden behandeld, en dan ben ik nog een Groot-Nederlandse taalgenoot. Mijn dierbaarste vrienden zijn Belgisch {mdash} maar evengoed raakt een of ander vorm van kleine Vlaamse xenofobie mij dagelijks, evengoed krijg ik regelmatig een rotte vrucht naar mijn hoofd, geplukt van het diepgewortelde struikgewas der grote Vlaamse xenofobie. In mijn geval betreft het de afkeer van iemand die gepoogd heeft zich echt te integreren, tot op het peil van een eigen mening over dit land; maar juist dat laatste is er te veel aan: ik ben welkom mits ik uitsluitend vriendelijke en dankbare dingen zeg. Ik heb dus niet zo veel vertrouwen in de tolerantie van die toekomstige republiek, te vormen uit een landsdeel dat nu al zo afschuwelijk rechts is, dat de liberale partij er van de weeromstuit links door lijkt. Hoeveel collectief-psychologisch inzicht heb je nodig om te begrijpen dat dit volk, dat al meer dan een eeuw zijn levenssappen uit een externe vijand zuigt, straks niet anders zal kunnen dan zijn tanden in een interne vijand zetten? O, mijn medestanders en ik verliezen de strijd, ik weet het. Jullie zullen je smerige republiekje wel gesticht krijgen, messieurs les flamingants. En dan zal ik met Joseph Roth verzuchten: ,,Mijn oude heimat, de monarchie, was een groot huis met vele deuren en kamers voor verschillende soorten mensen. Het huis werd opgedeeld, gespleten, vernield. Ik heb er niets meer te zoeken.'' Benno Barnard (De auteur is schrijver.) De overige bijdragen aan dit debat vindt u op: www.standaard.be/nationalisme __________________ CD&V's strijd tegen de horeca (lees meer)

6 mei 2004, 00:56	#7
ICE-MAN Parlementslid Geregistreerd: 26 juni 2003 Locatie: noordelijke ijszee (ferm fris zeetje) Berichten: 1.867	verdorie nog aan toe, dat generaal pinochet zichzelf patriot noemt..... en hier in belgikske verblijft.....en incognito...... straf !!! __________________ Per 20 november 2009 verlaat ik dit politiek kloteland FOREVER - treur niet k'zal t'niet missen !