De strijd om Opel Antwerpen gaat over meer dan het redden van jobs alleen

Wisord · 24 februari 2010, 18:36

De strijd om Opel Antwerpen gaat over meer dan het redden van jobs alleen. De strijd gaat ook over de vraag welke economie we willen, en over het op een maatschappelijk verantwoorde manier aanwenden van technologische innovatie. Het is daarom niet enkel een strijd van de werkers van Opel alleen, maar van ons allemaal, en verdient daarom een breed sociaal en politiek front.
De auto-industrie is in de afgelopen honderd jaar een belangrijke motor geweest van zowel tewerkstelling als van technologische innovatie. Het tijdperk van de fossiele brandstoffen loopt ten einde. We staan voor een industrieel-technologische revolutie. Het kan niet de bedoeling zijn dat België zich in die context een belangrijke troef, namelijk een uitstekend gelegen ultraproductief assemblageplatform, uit handen laat slaan. Opel Antwerpen is geen steenkoolmijn maar een wissel op de industriële toekomst van België. De politieke overheden mogen zich daarom niet beperken tot het steunen van de syndicale strijd voor het behoud van de Opel-fabriek binnen of buiten de context van General Motors. Hoewel die strijd moet worden gevoerd en gesteund, betekent regeren ook vooruitzien.

Sinds jaren werden belangrijke geldsommen de automobielindustrie aangeboden, dit zowel vanuit Europees, federaal als regionaal niveau. Vandaag zeggen wij : deze gelden waren reeds een vorm van « overheidsinmenging » en geven politieke vertegenwoordiging niet alleen het recht maar ook de plicht om het voortouw te nemen in de uitbouw van een ecologische autoproductie. Dergelijke productie zal bovendien een belangrijke hefboom zijn in de ontwikkeling van een mobiliteitsbeleid steunend op duurzame vormen van dienstverlening en gebruik. Verschillende opties liggen open en zijn overigens combineerbaar: denken we maar aan een productieplatform dat "groene" auto's assembleert voor verschillende merken (net zoals Nedcar het doet in Nederland) of een productie-eenheid die elektrische auto's produceert, te meer dat we op dit vlak over wetenschappelijke en technische expertise beschikken.

Een productie-eenheid in openbare handen is de beste garantie om de juiste investeringskeuzes te maken en volwaardige tewerkstelling te behouden, ook indien Opel Antwerpen open blijft en herstructureert. Een productie-eenheid die gebruikersverenigingen en werkers, samen met de vakbonden, een controle laat uitoefenen op de productie zou bovendien aantonen dat democratie ook binnen de werksfeer kan bestaan en zelfs een bron van efficiëntie is. Echt participatief management zonder nefaste sociale gevolgen zoals intensivering van het werkritme, aandeelhoudersdictatuur en constante werkonzekerheid er zijn.

De Vlaamse en federale regering hebben de banken gered; waarom zouden ze niet mogen bijdragen tot het redden van Opel Antwerpen? We kunnen stellen dat de fabriek in Antwerpen reeds ten dele van de gemeenschap gegeven het feit dat er allerlei subsidies en overheidssteun werden aangeboden. Bovendien beschikken we over een Vlaamse begrotingskrediet ter waarde van 500 miljoen euro voor Opel. We hebben publieke investeringsmaatschappijen die een overheidsholding voor de auto-industrie kunnen oprichten en desnoods de fabriek kunnen overnemen

Henri1 · 24 februari 2010, 18:46

Schrijf er direkt de slachtoffers van Carrefour bij.

Die Vlomse Regering werkt goe joeng........

Wisord · 24 februari 2010, 18:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Schrijf er direkt de slachtoffers van Carrefour bij.

Die Vlomse Regering werkt goe joeng........

Het liberalisme is aan het pieken !!

Vette Pois(s)on · 24 februari 2010, 19:11

Ben benieuwd welk bolleke die Opel en Carrefour mensen tekomende verkiezingen gaan kleuren.

fransV · 24 februari 2010, 20:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vette Pois(s)on

Ben benieuwd welk bolleke die Opel en Carrefour mensen tekomende verkiezingen gaan kleuren.

nooit het goede denk ik !Zouden die nog gesyndiceerd blijven ?

24 februari 2010, 18:36	#1
Wisord Banneling Geregistreerd: 5 januari 2010 Locatie: Lommel Berichten: 10.022	De strijd om Opel Antwerpen gaat over meer dan het redden van jobs alleen De strijd om Opel Antwerpen gaat over meer dan het redden van jobs alleen. De strijd gaat ook over de vraag welke economie we willen, en over het op een maatschappelijk verantwoorde manier aanwenden van technologische innovatie. Het is daarom niet enkel een strijd van de werkers van Opel alleen, maar van ons allemaal, en verdient daarom een breed sociaal en politiek front. De auto-industrie is in de afgelopen honderd jaar een belangrijke motor geweest van zowel tewerkstelling als van technologische innovatie. Het tijdperk van de fossiele brandstoffen loopt ten einde. We staan voor een industrieel-technologische revolutie. Het kan niet de bedoeling zijn dat België zich in die context een belangrijke troef, namelijk een uitstekend gelegen ultraproductief assemblageplatform, uit handen laat slaan. Opel Antwerpen is geen steenkoolmijn maar een wissel op de industriële toekomst van België. De politieke overheden mogen zich daarom niet beperken tot het steunen van de syndicale strijd voor het behoud van de Opel-fabriek binnen of buiten de context van General Motors. Hoewel die strijd moet worden gevoerd en gesteund, betekent regeren ook vooruitzien. Sinds jaren werden belangrijke geldsommen de automobielindustrie aangeboden, dit zowel vanuit Europees, federaal als regionaal niveau. Vandaag zeggen wij : deze gelden waren reeds een vorm van « overheidsinmenging » en geven politieke vertegenwoordiging niet alleen het recht maar ook de plicht om het voortouw te nemen in de uitbouw van een ecologische autoproductie. Dergelijke productie zal bovendien een belangrijke hefboom zijn in de ontwikkeling van een mobiliteitsbeleid steunend op duurzame vormen van dienstverlening en gebruik. Verschillende opties liggen open en zijn overigens combineerbaar: denken we maar aan een productieplatform dat "groene" auto's assembleert voor verschillende merken (net zoals Nedcar het doet in Nederland) of een productie-eenheid die elektrische auto's produceert, te meer dat we op dit vlak over wetenschappelijke en technische expertise beschikken. Een productie-eenheid in openbare handen is de beste garantie om de juiste investeringskeuzes te maken en volwaardige tewerkstelling te behouden, ook indien Opel Antwerpen open blijft en herstructureert. Een productie-eenheid die gebruikersverenigingen en werkers, samen met de vakbonden, een controle laat uitoefenen op de productie zou bovendien aantonen dat democratie ook binnen de werksfeer kan bestaan en zelfs een bron van efficiëntie is. Echt participatief management zonder nefaste sociale gevolgen zoals intensivering van het werkritme, aandeelhoudersdictatuur en constante werkonzekerheid er zijn. De Vlaamse en federale regering hebben de banken gered; waarom zouden ze niet mogen bijdragen tot het redden van Opel Antwerpen? We kunnen stellen dat de fabriek in Antwerpen reeds ten dele van de gemeenschap gegeven het feit dat er allerlei subsidies en overheidssteun werden aangeboden. Bovendien beschikken we over een Vlaamse begrotingskrediet ter waarde van 500 miljoen euro voor Opel. We hebben publieke investeringsmaatschappijen die een overheidsholding voor de auto-industrie kunnen oprichten en desnoods de fabriek kunnen overnemen

24 februari 2010, 18:46	#2
Henri1 Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 15 juli 2008 Locatie: GROOT LUIK (Liège) Berichten: 64.878	Schrijf er direkt de slachtoffers van Carrefour bij. Die Vlomse Regering werkt goe joeng........

24 februari 2010, 19:11	#4
Vette Pois(s)on Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 27 november 2007 Berichten: 13.786	Ben benieuwd welk bolleke die Opel en Carrefour mensen tekomende verkiezingen gaan kleuren.