Onkelinx en Vandenbroucke. De vrije markt redden door de sociale bescherming te ontma

[Wisord]

Het neoliberale dogma van de vrije markt is niet meer. Zelfs voormalige ultra’s pleiten nu voor meer toezicht om “excessen” te bestrijden. Er gaan stemmen op voor een actievere rol voor de overheid. Wie verwachtte dat de sociaal-democratische excellenties die kans zouden grijpen om de welvaartsstaat, laat staan socialisme, in ere te herstellen, vergist zich. Integendeel, de Griekse sociaal-democraten van PASOK beloven onder toezicht van Europa de loontrekkenden, de uitkeringsgerechtigden en de gepensioneerden eens flink bij de lurven te vatten. Dichter bij huis, wil PS-minister Onkelinx van “Sociale” zaken beslag leggen op ons brutoloon en de blauwe socialist Vandenbroucke wil “een budgettaire sanering die in ons land de voorbije 40 jaar niet gezien is”.

Artikel uit het maartnummer van de Linkse Socialist door Eric Byl

Volgens De Tijd zijn de Belgen vandaag nochtans weer even rijk als voor de crisis. Een gemiddeld gezin zou een gekend vermogen van maar liefst 365.000 euro bezitten. Men schat de zwarte economie in ons land op 20% van het totaal, voor de Eurozone zou dat enkel in Griekenland en Italië nog meer zijn. Als we ook die verdelen over alle gezinnen, zou het gemiddelde gezinsvermogen een kleine 450.000 euro bedragen. Ondanks de crisis is er dus niet minder, maar juist meer rijkdom dan ooit. Voor de lezer helemaal gefrustreerd raakt: die rijkdom was nooit zo ongelijk verdeeld als vandaag. Onder de Belgen zitten enkele superrijken, veel gemiddelden en een groeiend aantal armen. Zelfs een job is geen garantie meer tegen armoede, jobs worden bovendien steeds schaarser.

Onkelinx en Vandenbroucke weten maar al te goed dat de patroons volgens de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) vorig jaar 8,4 miljard euro aan lastenverlaging en loonsubsidies op zak staken. Het jaar daarvoor was dat ‘nog maar’ 7,8 miljard euro. Maar daarover geen woord. Aan de competitiviteit van “onze” bedrijven mag immers niet geraakt worden. Wat moet er dan wel gebeuren? Onkelinx wil een “deal”, een nieuw sociaal pact ter vervanging van dat na WOII. Ze wil het aandeel van de sociale bijdragen in de financiering van de sociale zekerheid herleiden tot 50%, nu is dat nog 66%. Dat zou een forse verlaging van de loonkosten betekenen en omdat we dat netto niet voelen, denkt Onkelinx ermee weg te komen. Ze hoopt wellicht op instemming van de vakbondsleiders bij de komende onderhandelingen over een interprofessioneel akkoord. We zijn gewaarschuwd.

Die sociale bijdragen zijn niets anders dan ons uitgesteld loon. Ons colletieve appeltje voor de dorst bij ziekte, invaliditeit, kindergeld, wettelijk pensioen en werkloosheid. Als de sociale bijdragen verminderen, moeten de uitkeringen naar beneden of andere financieringsbronnen worden aangesproken. En aangezien Onkelinx dat wil realiseren met de MR, weten we al wie daarvoor zal opdraaien. Haar oud-collega VDB reikt alvast 34 bladzijden strategische keuzes aan. Hij wil een beroep doen op wie in staat is tot solidariteit en herverdelen. We horen hem al komen. Omdat er nu eenmaal budgettaire keuzes gemaakt moeten worden, zegt hij, moeten we ons eerst concentreren op bodembescherming. Hij wil dus, zoals de echte liberalen, de Sociale Zekerheid degraderen tot een sociaal vangnet. Tenslotte vindt VDB de welvaartstaat een luxe die we ons enkel kunnen veroorloven als we flink meer bijdragen en flink minder ontvangen. De sociaal-democratische excellenties werpen zich op als echte experten, helaas niet inzake sociale bescherming, maar integendeel in het uitkleden van ons sociaal systeem.

http://www.socialisme.be/lsp/archief.../05/edito.html