Wat je zelf doet, is dat effectief ook beter? (een project voor de toekomst)

satiper · 30 november 2011, 10:53

Regelmatig is op dit forum kritiek te lezen op politici, banken, bedrijven (organisaties die voor een groot stuk vorm geven aan onze maatschappij).

Hierdoor vroeg ik me af of de burger het zelf soms beter zou doen?
Ik vroeg me dan tevens af hoe de burger zou kunnen bewijzen dat hij het zelf effectief beter zou kunnen.

Een voorstel bij middel van een voorbeeld (het is slechts een voorbeeld en dus kunnen alle genoemde getallen naar boven of onder herzien worden, het is maar om een idee te geven wat eventueel mogelijk zou zijn.)

1000 tot 10.000 burgers verenigen zich in een venootschap
Elke burger doet een inbreng van 1000 (equivalent vakantie) tot 10.000 (equivalent wagen –basisversie) euro, je verzamelt aldus een startkapitaal dat zich situeert tussen 1 miljoen en 100 miljoen euro.
Elke vennoot kan een voorstel doen om met dit bedrag een bepaald project te realiseren.
Alle venoten kunnen stemmen in funktie tot hun inbreng (gezien de marges bij de inbreng kan de meest invloedrijke venoot slechts 10 maal invloedrijker zijn dan de minst invloedrijke venoot – beperking van de macht van één enkele venoot in het geheel).
Alle venoten hebben het recht om een voorstel in te dienen om de statuten van de venootschap te bepalen. Ook hier kan via stemming bepaald worden onder welke statuten de venootschap zal werken.
Er wordt met andere woorden gestreefd naar een optimale vorm van transparantie in reilen en zeilen van de organisatie.
Gezien ook voor de bepaling van welk project (of projecten) uiteindelijk gerealiseerd zal worden een beroep gedaan wordt op een groot aantal mensen ter beoordeling, zal de keuze waarschijnlijk beter gefundeerd zijn dan wanneer dit moet bepaald worden door enkelingen.
Een individu met een idee is al gauw overtuigd dat hij de ultieme vondst heeft gedaan.
Als dit idee de toets van enkele honderden/duizenden medevenoten moet doorstaan is de kans toch al wat groter dat het idee effectief kans op slagen heeft.
Een idee hebben is één ding, het realiseren is nog wat anders.
Eén van de grootste hinderpalen is hier ongetwijfeld de manier om de zaak te financieren.
Bij een bundeling van relatief kleine bedragen (mits voldoende venoten) kan echter een behoorlijk startkapitaal samengebracht worden.
Het is natuurlijk zaak om de venootschap zodanig (transparant) te construeren dat niemand van de venoten angst hoeft te hebben dat de zaak een zwendel kan zijn.

De bedoeling van het hele opzet zou moeten zijn om van deze wereld een beter plaats te maken en er gelijktijdig zelf ook beter van worden.
Mss moeten we het heft in eigen handen nemen en een organisatie bouwen die op een betere manier handeld dan we gewoon zijn van de in de inleiding beschreven groepen.
Mss moeten we via een reeks van projecten (die naarmate we in de tijd voortschrijden steeds groter en ambitieuser worden) het bewijs maar eens leveren dat het kan.

Graag jullie mening?

30 november 2011, 10:53	#1
satiper Minister-President Geregistreerd: 13 mei 2005 Berichten: 5.004	Wat je zelf doet, is dat effectief ook beter? (een project voor de toekomst) Regelmatig is op dit forum kritiek te lezen op politici, banken, bedrijven (organisaties die voor een groot stuk vorm geven aan onze maatschappij). Hierdoor vroeg ik me af of de burger het zelf soms beter zou doen? Ik vroeg me dan tevens af hoe de burger zou kunnen bewijzen dat hij het zelf effectief beter zou kunnen. Een voorstel bij middel van een voorbeeld (het is slechts een voorbeeld en dus kunnen alle genoemde getallen naar boven of onder herzien worden, het is maar om een idee te geven wat eventueel mogelijk zou zijn.) 1000 tot 10.000 burgers verenigen zich in een venootschap Elke burger doet een inbreng van 1000 (equivalent vakantie) tot 10.000 (equivalent wagen –basisversie) euro, je verzamelt aldus een startkapitaal dat zich situeert tussen 1 miljoen en 100 miljoen euro. Elke vennoot kan een voorstel doen om met dit bedrag een bepaald project te realiseren. Alle venoten kunnen stemmen in funktie tot hun inbreng (gezien de marges bij de inbreng kan de meest invloedrijke venoot slechts 10 maal invloedrijker zijn dan de minst invloedrijke venoot – beperking van de macht van één enkele venoot in het geheel). Alle venoten hebben het recht om een voorstel in te dienen om de statuten van de venootschap te bepalen. Ook hier kan via stemming bepaald worden onder welke statuten de venootschap zal werken. Er wordt met andere woorden gestreefd naar een optimale vorm van transparantie in reilen en zeilen van de organisatie. Gezien ook voor de bepaling van welk project (of projecten) uiteindelijk gerealiseerd zal worden een beroep gedaan wordt op een groot aantal mensen ter beoordeling, zal de keuze waarschijnlijk beter gefundeerd zijn dan wanneer dit moet bepaald worden door enkelingen. Een individu met een idee is al gauw overtuigd dat hij de ultieme vondst heeft gedaan. Als dit idee de toets van enkele honderden/duizenden medevenoten moet doorstaan is de kans toch al wat groter dat het idee effectief kans op slagen heeft. Een idee hebben is één ding, het realiseren is nog wat anders. Eén van de grootste hinderpalen is hier ongetwijfeld de manier om de zaak te financieren. Bij een bundeling van relatief kleine bedragen (mits voldoende venoten) kan echter een behoorlijk startkapitaal samengebracht worden. Het is natuurlijk zaak om de venootschap zodanig (transparant) te construeren dat niemand van de venoten angst hoeft te hebben dat de zaak een zwendel kan zijn. De bedoeling van het hele opzet zou moeten zijn om van deze wereld een beter plaats te maken en er gelijktijdig zelf ook beter van worden. Mss moeten we het heft in eigen handen nemen en een organisatie bouwen die op een betere manier handeld dan we gewoon zijn van de in de inleiding beschreven groepen. Mss moeten we via een reeks van projecten (die naarmate we in de tijd voortschrijden steeds groter en ambitieuser worden) het bewijs maar eens leveren dat het kan. Graag jullie mening?