Kieslijsten BELG.UNIE

Politics.be · 23 mei 2010, 14:30

Volgend op de definitieve afsluiting van de kieslijsten op dinsdag 18 mei bevestigen CDF en B.U.B. dat ze aan de federale verkiezingen van 13 juni zullen meedoen onder de naam BELG.UNIE en dit in het merendeel van de kieskringen in het zuiden van het land, alsook in Brussel-Halle-Vilvoorde. Alle lijsten zijn volledig.

Het kartel BELG.UNIE heeft GEEN ENKELE handtekening van een uittredend Kamerlid of van een uittredende Senator verkregen. Niet van een Nederlandstalige, noch van een Franstalige. Het kartel is dan ook fier op het dynamisme en de belangrijke inspanningen die door zijn leden en sympathisanten geleverd werden. Op één week tijd slaagden ze erin om een voldoende aantal handtekeningen te verzamelen om lijsten neer te leggen in het arrondissemment Brussel-Halle-Vilvoorde, alsook in de provincies Luik, Namen, Waals-Brabant en Luxemburg. Meer dus dan in 2009 !

Democratie

Het door de B.U.B. en het CDF gevormde kartel is niet verkiesbaar in de noordelijke provincies van België (voor de Kamer), noch voor de Senaat. Hiervoor ontbrak ons een redelijke termijn om handtekeningen te verzamelen. In West-Vlaanderen waren we nochtans ver gevorderd. Ook het feit dat de parlementariërs weigerden om handtekeningen te geven, speelde een rol in deze lacune. Wij vinden dit jammer voor onze kiezers, maar dit is een geval van overmacht.

CDF en B.U.B. klagen eveneens de draconische beperkingen die aan nieuwe partijen opgelegd worden aan. Zij krijgen immers amper of geen toegang tot de media : televisie, radio en geschreven pers. De raden van beheer van de openbare omroepen, die grotendeels met middelen van de belastingsbetaler gesubsidieerd worden en bestaan uit politiek personeel, hebben beslist om geen toegang te verlenen aan de kleine politieke partijen die niet overal lijsten hebben ingediend. Deze beslissing gaat vaak in tegen de mening van hun eigen redacties, zoals we van de RTBF hebben vernomen.

De B.U.B. en CDF wensen eraan te herinneren dat partijen die niet in het parlement vertegenwoordigd zijn geen enkele staatssubsidie krijgen om campagne te voeren. De grote partijen verdelen de pot van tientallen miljoenen euro’s – die zoals gezegd afkomstig zijn van de belastingsbetaler – gretig onder elkaar. Dit is een ware vorm van machtsmisbruik en een bijkomende discriminatie.

Tenslotte is de verkiezingsaffichering op de borden in de gemeenten ook volkomen discriminerend. In verschillende gemeenten in de rand rond Brussel zal er eens te meer niet kunnen geplakt worden. Deze maatregel van bepaalde flamingantische gemeenten werd overigens door de Vlaamse minister van “binnenlandse” aangelegenheden, een N-VA lid, bekrachtigd. Dit is natuurlijk volkomen « anti-democratisch », om de woorden van federaal minister Annemie Turtelboom in de mond te nemen.

Vaststellingen en voorstellen

Op het vlak van de politieke de ideeën scharen CDF, een partij die opkomt voor unie-federalisme en de B.U.B., die voorstander is van een nieuw tweetalig en unitair België op basis van de negen provincies, zich achter een gemeenschappelijke verklaring. Deze gaat over de institutionele aangelegenheden.

De steeds weerkerende politiek-communautaire crisissen, die onze instellingen teisteren en het normaal functioneren van het land beletten, hebben het doodvonnis van het Belgische federale – quasi-confederale – model getekend. Dit systeem is gebaseerd op een inefficiënte, dure, ingewikkelde, onaangepaste, discriminerende en in de feiten tweeledige institutionele structuur. Zo wordt een toestand van permanente instabiliteit geschapen waardoor het bedje van het Vlaamse en Waalse nationalisme gespreid wordt. Het federalisme met twee-en-een-half is duidelijk een mislukking. Het heeft geen zin dit te blijven ontkennen. Overigens worden de echte sociale en economische uitdagingen – die geen grenzen kennen en DE prioriteit van onze bestuurders zouden moeten zijn – voortdurend gegijzeld door partijpolitieke spelletjes van communautaire aard.

Deze vaststelling heeft B.U.B. en CDF ertoe gebracht om samen een kartel te vormen met de naam BELG.UNIE. Het gaat hier om een door de omstandigheden genoodzaakt verbond met als doel een concreet voorstel te formuleren en aan de kiezer voor te leggen. Dit voorstel is erop gericht de communautair-institutionele knoop te ontwarren.

Zo stelt het kartel BELG.UNIE ondermeer voor om een tweetalig gewest Brussel-Brabant op te richten. Dit omvat het huidige Brussels gewest en de twee « Brabanden”. Geen risico meer dus op een « Franstalige olievlek » of een uitbreiding van Brussel, geen nood meer aan « faciliteiten » en een persoonlijke – en deels ook administratieve – tweetaligheid – die zich over het hele Brabantse grondgebied uitstrekt. Deze tweetaligheid is een plicht voor de overheid en een recht voor de burgers van elke taalgroep.

Een andere, meer doorgedreven, oplossing bestaat erin om een nieuwe structuur op basis van de negen historische provincies te creëren. Een federalisme of een structuur op basis van drie gelijkwaardige entiteiten of gewoonweg op basis van de negen historische provincies, is, in vergelijking met een systeem waarbij twee entiteiten (« Vlaanderen » en « Wallonië ») elke dag op het politieke toneel met getrokken messen tegenover elkaar staan, veruit de beste oplossing. Wat ook de keuze van de staatsstructuur is, het behoud van de provincies, die een specifieke rol te spelen hebben omdat ze een uiting zijn van de verschillende gevoeligheden die binnen één taalgemeenschap bestaan, is primordiaal. (Zie de gemeenschappelijke verklaring van CDF en B.U.B. dd. 5 mei 2010).

Pierre-Alexandre de Maere d’Aertrycke Hans Van de Cauter
Voorzitter van het CDF Voorzitter van de B.U.B.

Bron: politics.be

Shadowke · 23 mei 2010, 15:45

een tweetalig brabant dat op termijn ééntalig frans wordt.
neen bedankt door een vlaams-brabander!

Scherven A. Mok · 23 mei 2010, 15:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

Democratie

Het door de B.U.B. en het CDF gevormde kartel is niet verkiesbaar in de noordelijke provincies van België (voor de Kamer), noch voor de Senaat. Hiervoor ontbrak ons een redelijke termijn om handtekeningen te verzamelen. In West-Vlaanderen waren we nochtans ver gevorderd. Ook het feit dat de parlementariërs weigerden om handtekeningen te geven, speelde een rol in deze lacune. Wij vinden dit jammer voor onze kiezers, maar dit is een geval van overmacht.

CDF en B.U.B. klagen eveneens de draconische beperkingen die aan nieuwe partijen opgelegd worden aan. Zij krijgen immers amper of geen toegang tot de media : televisie, radio en geschreven pers. De raden van beheer van de openbare omroepen, die grotendeels met middelen van de belastingsbetaler gesubsidieerd worden en bestaan uit politiek personeel, hebben beslist om geen toegang te verlenen aan de kleine politieke partijen die niet overal lijsten hebben ingediend. Deze beslissing gaat vaak in tegen de mening van hun eigen redacties, zoals we van de RTBF hebben vernomen.

De B.U.B. en CDF wensen eraan te herinneren dat partijen die niet in het parlement vertegenwoordigd zijn geen enkele staatssubsidie krijgen om campagne te voeren. De grote partijen verdelen de pot van tientallen miljoenen euro’s – die zoals gezegd afkomstig zijn van de belastingsbetaler – gretig onder elkaar. Dit is een ware vorm van machtsmisbruik en een bijkomende discriminatie.

Tenslotte is de verkiezingsaffichering op de borden in de gemeenten ook volkomen discriminerend. In verschillende gemeenten in de rand rond Brussel zal er eens te meer niet kunnen geplakt worden. Deze maatregel van bepaalde flamingantische gemeenten werd overigens door de Vlaamse minister van “binnenlandse” aangelegenheden, een N-VA lid, bekrachtigd. Dit is natuurlijk volkomen « anti-democratisch », om de woorden van federaal minister Annemie Turtelboom in de mond te nemen.

Blijkbaar geeft (nog) niemand een zak om jullie thema's hier in Vlaanderen. Zelfs met een medium als het internet slagen jullie er nog niet in na al die jaren om te doen wat bvb. het VB deed zonder internet. Groot worden door wildplakken en die thema's op de affiche te zetten waar een deel van de bevolking werkelijk met zat.
Als België je zo dierbaar is moet je er iets voor over hebben en boetes en gevangenisstraf riskeren om je boodschap tot bij de burger te krijgen. Als ze er dan een boodschap aan heeft zullen jullie groeien anders niet.
PVDA+ had ook binnen een minimum van tijd handtekeningen omdat meer en meer mensen aangetrokken worden door hun thema's. Als ze nu nog eens het straatbeeld gaan domineren zijn ze vertrokken.

Jaani_Dushman · 23 mei 2010, 18:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

Pierre-Alexandre de Maere d’Aertrycke

Ik ruik hier blauw bloed...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_v...de_titel_baron

Shadowke · 23 mei 2010, 19:45

die lijst is duidelijk vol met 'adel' die heimwee hebben naar het oude unitaire frankofone belziek en zij hebben ook de touwtjes in handen bij bepaalde andere partijen en het hof.

23 mei 2010, 14:30	#1
Politics.be Redactie Geregistreerd: 27 november 2004 Berichten: 28.704	Kieslijsten BELG.UNIE Volgend op de definitieve afsluiting van de kieslijsten op dinsdag 18 mei bevestigen CDF en B.U.B. dat ze aan de federale verkiezingen van 13 juni zullen meedoen onder de naam BELG.UNIE en dit in het merendeel van de kieskringen in het zuiden van het land, alsook in Brussel-Halle-Vilvoorde. Alle lijsten zijn volledig. Het kartel BELG.UNIE heeft GEEN ENKELE handtekening van een uittredend Kamerlid of van een uittredende Senator verkregen. Niet van een Nederlandstalige, noch van een Franstalige. Het kartel is dan ook fier op het dynamisme en de belangrijke inspanningen die door zijn leden en sympathisanten geleverd werden. Op één week tijd slaagden ze erin om een voldoende aantal handtekeningen te verzamelen om lijsten neer te leggen in het arrondissemment Brussel-Halle-Vilvoorde, alsook in de provincies Luik, Namen, Waals-Brabant en Luxemburg. Meer dus dan in 2009 ! Democratie Het door de B.U.B. en het CDF gevormde kartel is niet verkiesbaar in de noordelijke provincies van België (voor de Kamer), noch voor de Senaat. Hiervoor ontbrak ons een redelijke termijn om handtekeningen te verzamelen. In West-Vlaanderen waren we nochtans ver gevorderd. Ook het feit dat de parlementariërs weigerden om handtekeningen te geven, speelde een rol in deze lacune. Wij vinden dit jammer voor onze kiezers, maar dit is een geval van overmacht. CDF en B.U.B. klagen eveneens de draconische beperkingen die aan nieuwe partijen opgelegd worden aan. Zij krijgen immers amper of geen toegang tot de media : televisie, radio en geschreven pers. De raden van beheer van de openbare omroepen, die grotendeels met middelen van de belastingsbetaler gesubsidieerd worden en bestaan uit politiek personeel, hebben beslist om geen toegang te verlenen aan de kleine politieke partijen die niet overal lijsten hebben ingediend. Deze beslissing gaat vaak in tegen de mening van hun eigen redacties, zoals we van de RTBF hebben vernomen. De B.U.B. en CDF wensen eraan te herinneren dat partijen die niet in het parlement vertegenwoordigd zijn geen enkele staatssubsidie krijgen om campagne te voeren. De grote partijen verdelen de pot van tientallen miljoenen euro’s – die zoals gezegd afkomstig zijn van de belastingsbetaler – gretig onder elkaar. Dit is een ware vorm van machtsmisbruik en een bijkomende discriminatie. Tenslotte is de verkiezingsaffichering op de borden in de gemeenten ook volkomen discriminerend. In verschillende gemeenten in de rand rond Brussel zal er eens te meer niet kunnen geplakt worden. Deze maatregel van bepaalde flamingantische gemeenten werd overigens door de Vlaamse minister van “binnenlandse” aangelegenheden, een N-VA lid, bekrachtigd. Dit is natuurlijk volkomen « anti-democratisch », om de woorden van federaal minister Annemie Turtelboom in de mond te nemen. Vaststellingen en voorstellen Op het vlak van de politieke de ideeën scharen CDF, een partij die opkomt voor unie-federalisme en de B.U.B., die voorstander is van een nieuw tweetalig en unitair België op basis van de negen provincies, zich achter een gemeenschappelijke verklaring. Deze gaat over de institutionele aangelegenheden. De steeds weerkerende politiek-communautaire crisissen, die onze instellingen teisteren en het normaal functioneren van het land beletten, hebben het doodvonnis van het Belgische federale – quasi-confederale – model getekend. Dit systeem is gebaseerd op een inefficiënte, dure, ingewikkelde, onaangepaste, discriminerende en in de feiten tweeledige institutionele structuur. Zo wordt een toestand van permanente instabiliteit geschapen waardoor het bedje van het Vlaamse en Waalse nationalisme gespreid wordt. Het federalisme met twee-en-een-half is duidelijk een mislukking. Het heeft geen zin dit te blijven ontkennen. Overigens worden de echte sociale en economische uitdagingen – die geen grenzen kennen en DE prioriteit van onze bestuurders zouden moeten zijn – voortdurend gegijzeld door partijpolitieke spelletjes van communautaire aard. Deze vaststelling heeft B.U.B. en CDF ertoe gebracht om samen een kartel te vormen met de naam BELG.UNIE. Het gaat hier om een door de omstandigheden genoodzaakt verbond met als doel een concreet voorstel te formuleren en aan de kiezer voor te leggen. Dit voorstel is erop gericht de communautair-institutionele knoop te ontwarren. Zo stelt het kartel BELG.UNIE ondermeer voor om een tweetalig gewest Brussel-Brabant op te richten. Dit omvat het huidige Brussels gewest en de twee « Brabanden”. Geen risico meer dus op een « Franstalige olievlek » of een uitbreiding van Brussel, geen nood meer aan « faciliteiten » en een persoonlijke – en deels ook administratieve – tweetaligheid – die zich over het hele Brabantse grondgebied uitstrekt. Deze tweetaligheid is een plicht voor de overheid en een recht voor de burgers van elke taalgroep. Een andere, meer doorgedreven, oplossing bestaat erin om een nieuwe structuur op basis van de negen historische provincies te creëren. Een federalisme of een structuur op basis van drie gelijkwaardige entiteiten of gewoonweg op basis van de negen historische provincies, is, in vergelijking met een systeem waarbij twee entiteiten (« Vlaanderen » en « Wallonië ») elke dag op het politieke toneel met getrokken messen tegenover elkaar staan, veruit de beste oplossing. Wat ook de keuze van de staatsstructuur is, het behoud van de provincies, die een specifieke rol te spelen hebben omdat ze een uiting zijn van de verschillende gevoeligheden die binnen één taalgemeenschap bestaan, is primordiaal. (Zie de gemeenschappelijke verklaring van CDF en B.U.B. dd. 5 mei 2010). Pierre-Alexandre de Maere d’Aertrycke Hans Van de Cauter Voorzitter van het CDF Voorzitter van de B.U.B. Bron: politics.be __________________ Politics.be - Jouw politieke portaalsite

23 mei 2010, 15:45	#2
Shadowke Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 26 december 2008 Locatie: De Nederlanden Berichten: 19.249	een tweetalig brabant dat op termijn ééntalig frans wordt. neen bedankt door een vlaams-brabander!

23 mei 2010, 19:45	#5
Shadowke Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 26 december 2008 Locatie: De Nederlanden Berichten: 19.249	die lijst is duidelijk vol met 'adel' die heimwee hebben naar het oude unitaire frankofone belziek en zij hebben ook de touwtjes in handen bij bepaalde andere partijen en het hof.