VVO: Balans Leterme II

[Politics.be]

BHV is niet gesplitst ...... niet alleen omdat de Franstalige partijen tegen waren, maar ook omdat de beide Vlaamse regeringspartijen voor het francofone veto door de knieën gingen. Om de stemming over de splitsing te voorkomen gooiden de Franstaligen de KERNBOM ( - dixit Vice-eerste Minister Reynders - ) van de alarmbel.


“Quod licet Jovi, non licet bovi” .

Inderdaad, alle Franstalige partijen, ook Ecolo, trokken aan die alarmbel en gebruikten zelfs een stemming, Franstaligen tegen Vlamingen, de ene taalgemeenschap tegen de andere, om de stemming over BHV te voorkomen. Een ingreep die zij net de Vlamingen verweten.

Tussen haakjes, kon het Vlaams Parlement geen belangenconflict inroepen tegen dat luiden van de alarmbel of zijn dergelijke blokkades alleen een voorrecht van de francofone parlementen?

Terwijl de francofone partijen moord en brand schreeuwden over de dictatuur van de meerderheid, zag Erik Donckier “Een dictatuur van de minderheid”. Tegen de Grondwet in, die zij nochtans mede hebben goedgekeurd, werd niet langer een wettelijke beslissing aanvaard en daardoor is ...

BELGIE NIET LANGER EEN DEMOCCRATIE

Sedert 1970 werd door invoering van de pariteit in de Belgische regering de democratische meerderheid uitgeschakeld. Dit komt er op neer dat het beslissingsrecht werd ontnomen aan 1/3 van de Vlamingen, 2 MILJOEN inwoners. Het wordt dus hoog tijd voor de Vlaamse instanties om daartegen klacht in te dienen bij de bevoegde Europese en internationale instellingen.

Dit gebrek aan democratie kwam in het verleden al evenzeer tot uiting in het inroepen van eindeloze belangenconflicten door de Franstalige en Duitstalige parlementen tegen de splitsing van BHV. Dat was ook het geval, maar minder duidelijk, bij het nemen of eigenlijk bij het gebrek van beslissingen op vele beleidsdomeinen, justitie, immigratie, sociaal-economisch beleid, enz... !

Tegenbos (De Standaard) sprak dan ook van 2-LANDEN-verkiezingen. Deze staan meer dan ooit in het teken van de fundamentele en onoverbrugbare tegenstellingen inzake beleidsopties.

3 JAAR NIET - BELEID ...

... was daarvan het gevolg. Van der Kelen (Het Laatste Nieuws) schreef dat deze regeringsperiode een “festival was van niet-gehouden beloften en niet-gerealiseerde plannen”. Zo kwam er ook geen GROTE STAATSHERVORMING en deze is ook niet voor morgen. Dat blijkt genoegzaam uit het beperkt aantal grondwetsartikelen dat voor herziening vatbaar is verklaard. Maar nog meer uit de verklaringen van de woordvoerders van de francofone partijen, in de eerste plaats deze van Madame NON.

Dat blijkt ook uit hun onwil om, zoals door het VVO al dikwijls gevraagd, artikel 35 van de Grondwet uit te voeren, die de wetgever in 1993 de plicht oplegde te bepalen welke plaatsgebonden materies nog tot de federale bevoegdheid zouden blijven behoren. De Franstalige partijen aarzelden niet om in deze tijden van economische crisis naar het ultieme wapen van de alarmbel te grijpen, alleen maar om COMMUNAUTAIRE redenen. Dat leidde tot deze regeringscrisis, die wel eens kan leiden tot de REGIMECRISIS.

Nu, een korte pijn is misschien beter dan het verder laten verrotten van de toestand.

Bron: politics.be