Spaanse kustsport Eendengooien gaat door ondanks verbod

[ArjanD]

De geliefde Spaanse kustsport "Eendengooien" is na een lange strijd door dierenbeschermings organisaties eindelijk verboden.

Het eendengooien maakt deel uit van een jaarlijks feest waarbij gekortwiekte eenden zo ver mogelijk in zee worden geworpen, die dan worden gevangen door zwemmers. Het gerechtshof in Valencia zei dat de eenden vaak gewond raken en verdrinken.

Organisatoren van het eendengooi feest in Sagunto hebben gisteren echter aangekondigd dat zij door zullen gaan met het eendenwerp festiviteit ondanks het verbod dat onlangs is opgesteld door de overheid van Valencia op basis van klachten van dieren beschermings organisaties over dierenleed.

http://www.thinkspain.com/news/foton...=foto11667.jpg

http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnie...n_verboden.xml

~~

Dit werd mij zojuist ter kennis gesteld. Het speelt al wat langer maar waar ik graag een discussie over wilde voeren is: waarom kan dierenleed ethisch gezien niet?

Ik bedoel deze vraag puur filosofisch. Natuurlijk vind ik het wreed wat ze met de dieren doen en vind ik dat het verboden moet worden. Ik ben echter benieuwd naar de reden dat mensen dit soort praktijken verwerpelijk vinden.

[maddox]

Ik vind het barbaars. Net zoals stierenvechten, goudvissen drinken, ganzenrijden oude stijl, Fois gras ,halal slachten en nog zoveel meer.

Maar om culturele "eigenheid" te gaan verbieden, da's wat anders.

[Bovenbuur]

Dubbel, zie onder.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

http://www.thinkspain.com/news/foton...=foto11667.jpg

http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnie...n_verboden.xml

~~

Dit werd mij zojuist ter kennis gesteld. Het speelt al wat langer maar waar ik graag een discussie over wilde voeren is: waarom kan dierenleed ethisch gezien niet?

Ik bedoel deze vraag puur filosofisch. Natuurlijk vind ik het wreed wat ze met de dieren doen en vind ik dat het verboden moet worden. Ik ben echter benieuwd naar de reden dat mensen dit soort praktijken verwerpelijk vinden.

Omdat het geen nut heeft. Instinctief dichten we alles wat een beetje op ons lijkt en/of schattig is een bepaalde waardigheid toe, een recht om niet gekwetst te worden. De eigen ik en zijn directe familie hebben daarbij meestal de hoogste waarde, nog niet van terrorisme beschuldige Afghanen in een enge gevangenis al wat minder en zo rond vliegen zit bij veel mensen de waarde al nauwelijks boven de nul. Als wij een goed genoege reden hebben mogen we echter over dit recht heen walsen. Bij die vlieg is "hij irriteert me" voor de meesten al genoeg, maar bij gewervelden is er vaak toch een idee dat het niet alleen om irritatie of plezier mag gaan, zeker als een dier niet gewoon gedood word maar sterft in een lange stressvolle ceremonie waarbij ze prikkers in zijn rug steken of als een soort bal in een ruwe watersport. Het plezier van die mensen maal hun mensmultiplier is op dat punt een kleinere waarde dan het leed van de eenden maal hun 't is maar een stom beest multiplier. De meter komt daarmee onder de nul uit en de activiteit word als wreed en afkeurenswaardig gezien. Een ander mooi voorbeeld is de walvisjacht. Een walvis is wat lastiger te slachten dan een koe waardoor het een beetje een traag en bloederig vertoon word, een walvis maakt mooiere geluiden en beweegt eleganter dan een koe en bovendien eet het gemiddelde greenpeace lid nooit walvis. Het leed voor het dier is wat groter, de multiplier is wat groter en het belang van de mensen word als kleiner gezien. Meter onder nul, afkeurenswaardig.

En hoe onmenselijk dat ook mag klinken, misschien is dit systeem helemaal zo'n slechte morele leidraad nog niet. Je kan tenslotte niet met elke bacterie rekening houden. Vandaar dat mensen er vaak voor opteren om de wezens met de meeste hersenkracht, die waarschijnlijk ook het best in staat zijn tot lijden (een regenworm heeft er weinig aan als hij zielig is, hij kan minder aanpassen in zijn gedrag om zijn kansen te verbeteren) voor te trekken. Dit zijn ook de wezens die meestal wel een aardige multiplier krijgen toegedeeld. Oke, kraaien schieten we graag van de daken, maar ze worden in ieder geval al wat beter behandeld dan kakkerlakken. Misschien is het dus maar goed dat er af en toe eens wat verontwaardiging ontstaat, het systeem werkt stiekem toch wel een beetje.