BUB : een schandelijk collectief bedrog

[Politics.be]

De politici die momenteel aan de macht zijn in België en de media die hen ondersteunen, houden niet op de Belgen het postulaat in te prenten volgens hetwelk het land dringend nood heeft aan een staatshervorming die een massale overdracht van bevoegdheden en middelen naar de drie “taal”gewesten inhoudt. Dat is echter een schandelijk collectief bedrog.

Sinds de verkiezingen van 2007 beheerst de politiek-communautaire crisis de Belgische politiek. De oorzaken zijn welbekend: het gebrek aan tweetaligheid van bepaalde politici, het taalnationalisme, het feitelijk bipolaire federalisme evenals de nationalistische parti- en mediacratie die de onmiskenbare unitaristische stroming versmachten. Volgens de laatste twee peilingen van la Libre Belgique zijn er 40% unitaristen onder de Belgen en daarmee is deze stroming ook meteen de grootste communautaire stroming in België !

Om uit de politieke crisis te geraken, nemen de oude particraten hun toevlucht tot oude recepten (splitsingen) en allerhande experten, die pseudo-oplossingen ontwikkelen die zodanig ingewikkeld zijn (bijv. de voorstellen tot wijziging van de financieringswet voor de deelstaten) dat niemand behalve zijzelf ze nog begrijpen. Dat doet denken aan de complexe financiële producten die de financiële crisis van 2007-2008 hebben veroorzaakt en die daarna is uitgemond in één van de ernstigste economische crisissen aller tijden.

De politici die onze vele parlementen, regeringen en instellingen bevolken, verergeren alleen maar de onontwarbare situatie die ze zelf sinds 1970 door de verschillende opeenvolgende staatshervormingen, die zonder de rechtstreekse toestemming van het volk werden goedgekeurd, gecreëerd hebben. Het resultaat is een geknoei van jewelste dat het talent van de verkozen politici kapot maakt omdat ze verlamd worden door het paradigma van het taalnationalisme en het taalfederalisme.

Daarentegen kreeg de Belgische regering van lopende zaken net lof van de Commissie van de Europese Unie voor het voortreffelijk verloop van het Europees voorzitterschap waarvoor België in het tweede semester van 2010 de verantwoordelijkheid had. Dat bewijst op onmiskenbare wijze dat België kan werken als het van die ergerlijke politiek-communautaire problemen verlost is.

De « goede federalist » zal ons hierop antwoorden dat de voorziene staatshervorming net dient om de federale regering van die problemen te verlossen. Niets is echter minder waar.

De 122 splitsingen die men ons voorbereidt en de massale overdracht van financiële middelen van de federale overheid naar de regio’s zal de capaciteit van diezelfde federale overheid om een coördinerende rol te spelen, wegnemen. Buiten het leger, de politie, de NMBS, de pensioenen, een deel van het burgerlijk en handelsrecht evenals enkele instellingen zoals het hof van cassatie en de raad van state, zal zij gewoon geen bevoegdheden meer hebben ! Bovendien zullen de enkele – heel beperkte – bevoegdheden die ze behoudt onmiddellijk door de meest radicale nationalisten betwist worden zodat er weer nieuwe splitsingen zullen worden voorbereid. De taalnationalisten denken trouwens terecht dat de staatshervormingen maar een etappe zijn naar echt separatisme.

De politici die vandaag beweren dat nieuwe verkiezingen niets gaan oplossen, liegen. Nieuwe en eindelijk eerlijke en democratische verkiezingen waaraan ook de unitaristen van de B.U.B. op volwaardige en gelijke wijze mogen deelnemen, kunnen de toestand wel verbeteren al was het maar omdat ze de enige democratische oplossing, een nieuw unitair en meertalig België op basis van de negen historische provincies, dichterbij kunnen brengen. Maar net dat wil de nationalistische maffia die België in zijn machtsgreep houdt net niet. Het behoud van haar macht is voor haar immers belangrijker dan de belangen van België en zijn inwoners.

Bijgevolg is het huidig probleem in België niet dat er geen regering is, maar dat er teveel zijn ! Zolang de politici niet begrepen hebben dat België een unitaristische revolutie nodig heeft die onze instellingen grondig en in de zin van de nationale eenheid verandert, zullen ze niets oplossen en België en de Belgen alleen maar blijven verarmen.

www.belgischeunie.be

Bron: politics.be

[Pelgrim]

Wie zouden die "bepaalde politici" zijn met een gebrek aan tweetaligheid?


Oh.
Juist

[respublica]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

De politici die onze vele parlementen, regeringen en instellingen bevolken, verergeren alleen maar de onontwarbare situatie die ze zelf sinds 1970 door de verschillende opeenvolgende staatshervormingen, die zonder de rechtstreekse toestemming van het volk werden goedgekeurd, gecreëerd hebben.

Die politici zijn, in tegenstelling tot de BUB'ers, wél gelegitimeerd door het volk. Ze zijn met andere woorden VERKOZEN. De staatshervormingen noch enig ander overheidsbeleid moet in een vertegenwoordigende democratie rechtstreeks goedgekeurd worden door het volk. Dat volk moet bij de volgende verkiezingen maar zijn mening laten gelden.

[roger verhiest]

Kan een volk zich vergissen ?

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Politics.be

Nieuwe en eindelijk eerlijke en democratische verkiezingen waaraan ook de unitaristen van de B.U.B. op volwaardige en gelijke wijze mogen deelnemen, kunnen de toestand wel verbeteren al was het maar omdat ze de enige democratische oplossing, een nieuw unitair en meertalig België op basis van de negen historische provincies, dichterbij kunnen brengen.

Dat mag toch? Het is kwestie van lijsten in te kunnen dienen, he. De spelregels daarvoor zijn voor iedereen dezelfde.

[roger verhiest]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

Dat mag toch? Het is kwestie van lijsten in te kunnen dienen, he. De spelregels daarvoor zijn voor iedereen dezelfde.

De mens klaagt over de toegang tot de "media" (lees VRT)