Is België de volgende domino?

Maarten Verheyen · 15 december 2010, 21:37

De voorbije dagen werd België hier en daar genoemd als één van de volgende dominosteentjes die kunnen vallen in de Europese schuldencrisis.

Een aantal Britse kranten bonden de kat de bel aan en zelfs The Wall Street Journal schreef er dit weekend iets over.

De Belgische politici toonden dat ze duidelijk niets geleerd hebben van de ontwikkelingen in Griekenland en Ierland. De reactie was dan ook nogal voorspelbaar: België heeft geen probleem.

En dat is dat. Politici kunnen weer over tot de orde van de dag. Er zijn dringender problemen. Zoals het voorstel om van internationale vrouwendag een betaalde feestdag te maken of de inspanningen om het WK in 2018 naar ons landje te halen. Geld zat!

Laten we de cijfers er eens even bijhalen en kijken of er al dan niet een probleem is voor België. Ik vergelijk steeds met de andere getroffen landen.

Eerst het goede nieuws. Het Belgische begrotingstekort is heel wat kleiner in omvang:

Op zich positief. Om de tekorten te financieren, moeten namelijk nieuwe schulden gemaakt worden. Een kleiner tekort betekent dat onze schulden minder snel aangroeien.

En dat is eigenlijk ook wel nodig omdat we ons geen grote tekorten kunnen permitteren met een overheidsschuld van meer dan 100% van het BNP.

Zoals je kan zien, doet enkel Griekenland hier nog slechter:

Ik hoor echter sommige ministers verklaren dat België best wat meer schulden mag hebben omdat deze voornamelijk door de eigen bevolking gefinancierd worden.

Dat blijkt alvast niet uit de onderstaande grafiek. De cijfers komen van het IMF (zie het Global Financial Stability Report). Ik ga ervan uit dat deze correct zijn.

Maar laten we even terugkeren naar de situatie in Ierland. Dit land blaakte voor het uitbreken van de crisis van financiële gezondheid maar wordt nu in een diep, zwart gat getrokken door een veel te grote banksector.

Ierland probeerde als klein land het onmogelijke te doen in een poging de banksector recht te houden. Het land had zich in 2008 garant gesteld voor bankdeposito's en bankleningen en blijkt nu niet over de nodige middelen te beschikken om deze garanties hard te maken.

Het reddingsplan dat dit weekend werd uitgewerkt, is dan ook vooral bedoeld om de banksector verder te ondersteunen.

De bevolking zal de rekening betalen met jarenlange inspanningen en flink hogere belastingen.

Nu de Ierse problemen voorpaginanieuws zijn geworden, kijken een aantal partijen in de richting van België.

Want ook België is een relatief klein landje met een veel te grote banksector. En dan mogen we nog van geluk spreken dat Fortis werd doorgeschoven naar Frankrijk.

Hieronder een idee van de garanties die gegeven werden aan de banksector:

België heeft zich voor flinke bedragen garant gesteld en dat maakt beleggers nerveus. Eén van de grootste banken, KBC, heeft namelijk omvangrijke activiteiten in Ierland.

KBC heeft er voor 17,4 miljard euro aan leningen uitstaan terwijl het eigen vermogen van de bank slechts 11,2 miljard euro groot is.

Met de voorgaande cijfers in het achterhoofd, is de reactie van onze politici op zijn zachtst gezegd onverantwoordelijk.

We moeten nu daadkracht tonen! Helaas een eigenschap die politici te vaak ontbreekt.

Enkel door een geloofwaardig plan te publiceren om aan te tonen dat we in staat zijn om aan onze verplichtingen te voldoen, kunnen we uit de greep van de financiële markten blijven.

Wie nu nog de problemen blijft ontkennen, stuurt ons land rechtstreeks op het faillissement af.

Het feit dat we niet eens over een volwaardige regering beschikken, maakt het er allemaal niet makkelijker op.

Politici aan beide kanten van de taalgrens kunnen het zelfs over de meest simpele zaken niet eens worden.

Hoe realistisch is het dan om te verwachten dat de dreiging van de financiële markten eensgezind en resoluut het hoofd wordt geboden?

Inderdaad. Niet erg realistisch.

Dat betekent dat wij als inwoners enkel maar kunnen hopen dat het dit op één of andere manier allemaal overwaait. De schulden zijn er vanzelf gekomen en zullen vanzelf ook wel weer verdwijnen, toch?

Maarten Verheyen

Bebob · 15 december 2010, 21:40

Mooie post. Interessant cijfermateriaal.

gertc · 16 december 2010, 08:49

Ik vrees dat je nog een aspect onderbelicht laat, namelijk de pensioenen. België is één van de zeer weinige landen waar pensioenen volledig via een herverdelingsstelsel worden gefinancierd. Ondanks het gepraat over het Zilverfonds een paar jaar geleden, is er zo goed als geen enkele reserve voor het uitbetalen van de pensioenen de komende 10-tallen jaren. Zweden bijvoorbeeld heeft een spaarpotje van meer dan 100% van hun BNP voor die pensioenen. Ierland heeft een reddingspakket gekregen van andere landen, maar een flink deel van dat pakket komt uit hun eigen pensioenfonds.
Een bedrag dat binnen een bepaalde termijn uitbetaald moet worden, noemt men in bedrijfsvoering normaal gezien een schuld. Enkel overheden slagen erin om dergelijke schulden buiten balans te houden. Maar als je ze wel zou meetellen, vrees ik dat het plaatje voor B. er veel slechter uit ziet.

MIS · 16 december 2010, 09:05

België en het chaospunt

Voortgaand op de vier herkenbare fasen binnen de chaosdynamiek zien we in België een quasi perfect land om de theorie te toetsen op waarachtigheid. Immers, België is een smeltkroes van diverse culturen, heeft een complexe staatsvorm gestimuleerd door taalgrenzen en is onderhevig aan de financiële druk van een verschuivende wereldeconomie, een mooie casestudy. Deze verschuivende wereldeconomie zien we in dit geval dan als een externe factor die ons op verschillende manieren laat reageren. Vergelijkend met het verwachte breekpunt heeft België de potentie om te kiezen voor ofwel het ineenstortingtraject ofwel een doorbraak te lanceren.

In functie van het ineenstortingtraject moge het duidelijk zijn dat we hier verwijzen naar de splitsing van België, een thema dat ons allen bezighoudt en waarover de meningen verdeeld zijn. We krijgen dus te maken met twee visies. Enerzijds kiezen we voor het eigen belang resulterend in de splitsing van België, anderzijds zien we duidelijk bewegingen ontstaan die pleiten voor het behoud van België, waarbij nogal eens de koning als symbool voor éénheid wordt aanzien. Het streven naar een splitsing kunnen we denkelijk vertalen naar een congruente angstreactie ter vrijwaring van de gerealiseerde winst/welzijn, niet onterecht. Ondanks de consensus die het conflict induceert staan verschillende meningen schijnbaar loodrecht tegenover elkaar en net hierdoor wordt een waar progressief beleid belemmerd. Door niet (h)erkenning van deze dynamieken resulteert deze situatie in een ware impasse tot wordt ingezien dat een ruimere visie - die ver voorbij de eigen landsgrenzen reikt - oplossingen biedt. Vanuit ons standpunt kunnen we slechts waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van een dergelijke impasse, zeker te weten dat ook andere culturen in dit land deze strijd kunnen aangrijpen om hun frustraties te uiten.

De chaos die hieruit voortvloeit, resulteert mogelijks in een situatie van totale anarchie waarbij dat vrijwel niemand nog zal weten waar nu de oorzaak ligt van onze problemen. Dialoog wordt steeds moeilijker (zelfs onmogelijk) en culturen/meningen staan met z’n allen tegenover elkaar. Het spreekt denkelijk voor zich dat wanneer de economie steeds verder verschuift en onze individuele vrijheid bedreigd wordt, dat we zullen teruggrijpen naar vormen van minder sociaal gedrag en ‘bendevorming’. Naar onze bescheiden mening en rekeninghoudend met diverse studies kan enkel een eenheidsstreven ons uit deze penibele situatie redden. Nu, nuchter analyserend krijgen we dus een situatie waarbij onze buurman de vijand wordt maar dit alles onder leiding van een monetair systeem dat een ware democratie stagneert en zelfs afbreekt. We kunnen deze analyse denkelijk niet beter flankeren dan met de uitspraak ‘wanneer twee honden vechten om een been, gaat de derde ermee heen’. Een diepere analyse leert ons echter dat de spreekwoordelijke ‘derde’ dit gevecht initieert door zijn verhuis naar de lage loonlanden als een logisch gevolg van het aanvaarde monetaire systeem. Anders gezegd, het spreekwoordelijke ‘been’ (geld) zet z’n weg verder volgens het huidige paradigma en resulteert mogelijks in een sociaal kerkhof extra gestimuleerd door de onderlinge strijd die de achterblijvers voeren. Hieruit volgend zien we dus dat een onderlinge strijd ons allen bezig houdt maar dat finaal geen oplossing wordt geboden voor het kapitaal dat stilaan maar zeker de afvaart inzet (of verder zet). Vanuit deze hachelijke situatie probeert men vervolgens allerhande creatieve oplossingen te bedenken maar nog steeds binnen hetzelfde denkpatroon die aanleiding gaven tot deze problemen. In deze periode van chaos en spanning druisen diverse beslissingen in tegen elke logica waardoor een eerder conflictueus beleid ontstaat.

Gezien de situatie hierboven kort omschreven mogen we jammer genoeg vaststellen dat we op deze manier voor het ineenstortingtraject kiezen en dat ondanks de nobele alternatieven die we inmiddels kennen. Het lijkt ons evident dat aandacht voor deze alternatieven noodzakelijk wordt om deze tendensen op een vreedzame manier om te buigen naar een hoopvoller traject, de solidariteit stimulerend. Anders gezegd en samengevat, het lijkt ons moeilijk te aanvaarden dat België z’n problemen Nationaal zal kunnen oplossen zonder zich als een deel van een mondiale visie te profileren dewelke ook oplossingen biedt voor de lokale problemen.

netslet · 16 december 2010, 18:57

Nog wat meer slecht nieuws:

En het wordt ook steeds moeilijker (duurder) om nog geld los te krijgen, zie maar naar de geldophaling van Spanje gisteren.

netslet · 16 december 2010, 19:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Maarten Verheyen

Enkel door een geloofwaardig plan te publiceren om aan te tonen dat we in staat zijn om aan onze verplichtingen te voldoen, kunnen we uit de greep van de financiële markten blijven.

Wie nu nog de problemen blijft ontkennen, stuurt ons land rechtstreeks op het faillissement af.

Onderken je de problemen nu zelf niet? Volgens mij maakt het weinig uit of we het volgende domino-blokje worden dat omvalt. Wat belangrijker is, is dat we in een rij van domino-blokjes staan waarvan er sommigen aan het omvallen zijn.

Dan moet m.i. de strategie toch niet zijn: "We moeten zorgen dat we niet omvallen" maar wel: "We moeten zorgen dat we ons blokje uit die rij van mogelijks in de toekomst omvallende blokjes krijgen."

SPJ · 26 december 2010, 14:38

Belgie heeft problemen dat is niet te ontkennen...

MIS · 26 december 2010, 17:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Onderken je de problemen nu zelf niet? Volgens mij maakt het weinig uit of we het volgende domino-blokje worden dat omvalt. Wat belangrijker is, is dat we in een rij van domino-blokjes staan waarvan er sommigen aan het omvallen zijn. Dan moet m.i. de strategie toch niet zijn: "We moeten zorgen dat we niet omvallen" maar wel: "We moeten zorgen dat we ons blokje uit die rij van mogelijks in de toekomst omvallende blokjes krijgen."

Krampachtige bezigheid lijkt me dat, waarom niet gewoon gewoon doen ?

corse · 26 december 2010, 20:36

Is België de volgende domino?

Nee, de volgende dominee.

Een pedofiele dominee dan!

MIS · 26 december 2010, 21:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Is België de volgende domino?

Nee, de volgende dominee.

Een pedofiele dominee dan!

Een aarsbisschop bedoel je ?

corse · 27 december 2010, 11:37

Of Belgie domina van Europa, dat is beter.

Pølle · 7 januari 2011, 06:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Onderken je de problemen nu zelf niet? Volgens mij maakt het weinig uit of we het volgende domino-blokje worden dat omvalt. Wat belangrijker is, is dat we in een rij van domino-blokjes staan waarvan er sommigen aan het omvallen zijn.

Dan moet m.i. de strategie toch niet zijn: "We moeten zorgen dat we niet omvallen" maar wel: "We moeten zorgen dat we ons blokje uit die rij van mogelijks in de toekomst omvallende blokjes krijgen."

Hoe?

corse · 8 januari 2011, 06:21

Is België de volgende domino?

Hoe kan zo een systeem blijven functioneren?

Meer neoliberale economische groei?

· Meer kredieten omzetten naar de toekomst? (60 jaar afbetalen, in twee generaties is mogelijk)
· Meer alle soorten afval naar de toekomstige generaties overbrengen? (vooral radioactief afval)
. Geld en waardepapieren bijdrukken?
· De natuur meer belasten? (Totaalvervuiling moet mogelijk zijn, dit is pas vrijheid)
· De mens tot zijn 80 jaar laten werken? (Meer toegang voor rolstoelen in bedrijven)
· Oorlog maken? (De oorlogsindustrie lost elke crisis op, ieder zijn bom)
· Waterstofbommen uitproberen? (totaal genocide of zelfvernietiging, vrije keuze)
. Meer handel met lageloonlanden tot al onze bedrijven verdwenen zijn?
. Meer automatisering waarvan de winsten naar enkele onmetelijk rijke gaan?
. Het liberalisme heeft zichzelf schaakmat gezet! (Een ander schaakbord dan maar)
. Laten we de nieuwe schaakregels weer over aan de liberale gedachtegang of hebben we geleerd.
. Geen openbaar vervoer? ( Liever met miljoenen mensen in miljoenen km files op onze planeet)
. Geen alternatieve energie? (aan fossiele brandstoffen en atoomenergie is meer verdiend)
. Herverdeling is taboe? (enkel rijkdom voor elite en jetset, wij dan geen sociale zekerheid nodig)
. Concurrentie met lageloonlanden die aan één honderdste van ons loon werken is zeker mogelijk.

Adam Smith · 9 januari 2011, 02:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door gertc

Ik vrees dat je nog een aspect onderbelicht laat, namelijk de pensioenen. België is één van de zeer weinige landen waar pensioenen volledig via een herverdelingsstelsel worden gefinancierd. Ondanks het gepraat over het Zilverfonds een paar jaar geleden, is er zo goed als geen enkele reserve voor het uitbetalen van de pensioenen de komende 10-tallen jaren. Zweden bijvoorbeeld heeft een spaarpotje van meer dan 100% van hun BNP voor die pensioenen. Ierland heeft een reddingspakket gekregen van andere landen, maar een flink deel van dat pakket komt uit hun eigen pensioenfonds.
Een bedrag dat binnen een bepaalde termijn uitbetaald moet worden, noemt men in bedrijfsvoering normaal gezien een schuld. Enkel overheden slagen erin om dergelijke schulden buiten balans te houden. Maar als je ze wel zou meetellen, vrees ik dat het plaatje voor B. er veel slechter uit ziet.

Volledig omslagstelsel? Afgelopen jaar heeft ook zwakheden van kapitaaldekking aangetoond, maar dat is nog altijd beter dan dat...

corse · 9 januari 2011, 17:19

Het liberale egalitarisme:

De liberale definitie van egalitarisme richt zich op economische ongelijkheid, waarin vervolgens automatisch ongelijkheid van kansen wordt nagestreefd.
(eenieder moet niet evenveel kansen hebben en niet tot economische voorspoed komen)
De ongelijkheid van uitkomst (eenieder moet geen gelijke welvaart bezitten), wat men terug kan vinden in bijvoorbeeld het liberalisme.
Het uitbuiten van mens door mens is toegestaan.
Het BBP wordt niet rechtsevenredig verdeeld over het aantal inwoners per land, maar gehoord een bepaalde elite en jetset toe.

IMF prognoses, GOS:

http://www.prospekt-online.nl/prospe...n/gos_2010.pdf

· Het bbp per hoofd van de bevolking zegt weinig over het werkelijke welvaartspeil van verschillende inkomensgroepen in een land.
· Dit omdat het cijfer slechts het nationaal inkomen door het aantal inwoners is.
· Het bbp per hoofd van de bevolking zegt daarom niets over de verdeling van het inkomen.
· Het gros van het nationaal inkomen kan best terechtkomen bij een kleine elite.
· Als we hiermee rekening houden staat een gemiddelde inwoner van het egalitaire Wit-Rusland er nog beter voor.

Julianus · 10 januari 2011, 16:50

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuw...e/110110_Rente
Want een gewaarschuwd man is er twee waard.

Ke Nan · 10 januari 2011, 17:02

Met dank aan het communitair gefuck van de laatste paar jaar. Er zijn belangrijkere dingen in het leven dan nationalistisch gezever.

chan · 10 januari 2011, 17:18

http://www.youtube.com/watch?v=FKnnLbkSEo4

corse · 10 januari 2011, 20:24

Portugal is de volgende domino!

Rr00ttt · 11 januari 2011, 01:41

Maarten,

ik wist al die zaken al maar je hebt ze mooi en overzichtelijk samengevat.

Het eerste wat me te binnen schiet is dat het toch absoluut godgeklaagd is dat onze professionele 'journalisten' niet dezelfde moeite doen als een (excuseer voor het woord) amateur in zijn vrije tijd, maar klakkeloos meegaan in het 'all is well (of de schuld van de vlaams nationalisten)' verhaal.

Waarom confronteert men politici zo zelden met hun eigen leugens?

Het tweede is dat ik denk dat het naar de jongere generaties hier toe enkel eerlijk kan zijn om zo snel mogelijk komaf te maken met dit hele financiële en overheidssysteem.

Zelfs al zou het mogelijk zijn (waar ik alles behalve van overtuigd ben) om en de schuld onder controle te krijgen en het sociaal systeem overeind te houden acht ik dit niet wenselijk.

De druk die ervoor gelegd zal worden op de generaties van na 68 vind ik onaanvaardbaar.

15 december 2010, 21:37	#1
Maarten Verheyen Vreemdeling Geregistreerd: 15 december 2010 Berichten: 2	Is België de volgende domino? De voorbije dagen werd België hier en daar genoemd als één van de volgende dominosteentjes die kunnen vallen in de Europese schuldencrisis. Een aantal Britse kranten bonden de kat de bel aan en zelfs The Wall Street Journal schreef er dit weekend iets over. De Belgische politici toonden dat ze duidelijk niets geleerd hebben van de ontwikkelingen in Griekenland en Ierland. De reactie was dan ook nogal voorspelbaar: België heeft geen probleem. En dat is dat. Politici kunnen weer over tot de orde van de dag. Er zijn dringender problemen. Zoals het voorstel om van internationale vrouwendag een betaalde feestdag te maken of de inspanningen om het WK in 2018 naar ons landje te halen. Geld zat! Laten we de cijfers er eens even bijhalen en kijken of er al dan niet een probleem is voor België. Ik vergelijk steeds met de andere getroffen landen. Eerst het goede nieuws. Het Belgische begrotingstekort is heel wat kleiner in omvang: Op zich positief. Om de tekorten te financieren, moeten namelijk nieuwe schulden gemaakt worden. Een kleiner tekort betekent dat onze schulden minder snel aangroeien. En dat is eigenlijk ook wel nodig omdat we ons geen grote tekorten kunnen permitteren met een overheidsschuld van meer dan 100% van het BNP. Zoals je kan zien, doet enkel Griekenland hier nog slechter: Ik hoor echter sommige ministers verklaren dat België best wat meer schulden mag hebben omdat deze voornamelijk door de eigen bevolking gefinancierd worden. Dat blijkt alvast niet uit de onderstaande grafiek. De cijfers komen van het IMF (zie het Global Financial Stability Report). Ik ga ervan uit dat deze correct zijn. Maar laten we even terugkeren naar de situatie in Ierland. Dit land blaakte voor het uitbreken van de crisis van financiële gezondheid maar wordt nu in een diep, zwart gat getrokken door een veel te grote banksector. Ierland probeerde als klein land het onmogelijke te doen in een poging de banksector recht te houden. Het land had zich in 2008 garant gesteld voor bankdeposito's en bankleningen en blijkt nu niet over de nodige middelen te beschikken om deze garanties hard te maken. Het reddingsplan dat dit weekend werd uitgewerkt, is dan ook vooral bedoeld om de banksector verder te ondersteunen. De bevolking zal de rekening betalen met jarenlange inspanningen en flink hogere belastingen. Nu de Ierse problemen voorpaginanieuws zijn geworden, kijken een aantal partijen in de richting van België. Want ook België is een relatief klein landje met een veel te grote banksector. En dan mogen we nog van geluk spreken dat Fortis werd doorgeschoven naar Frankrijk. Hieronder een idee van de garanties die gegeven werden aan de banksector: België heeft zich voor flinke bedragen garant gesteld en dat maakt beleggers nerveus. Eén van de grootste banken, KBC, heeft namelijk omvangrijke activiteiten in Ierland. KBC heeft er voor 17,4 miljard euro aan leningen uitstaan terwijl het eigen vermogen van de bank slechts 11,2 miljard euro groot is. Met de voorgaande cijfers in het achterhoofd, is de reactie van onze politici op zijn zachtst gezegd onverantwoordelijk. We moeten nu daadkracht tonen! Helaas een eigenschap die politici te vaak ontbreekt. Enkel door een geloofwaardig plan te publiceren om aan te tonen dat we in staat zijn om aan onze verplichtingen te voldoen, kunnen we uit de greep van de financiële markten blijven. Wie nu nog de problemen blijft ontkennen, stuurt ons land rechtstreeks op het faillissement af. Het feit dat we niet eens over een volwaardige regering beschikken, maakt het er allemaal niet makkelijker op. Politici aan beide kanten van de taalgrens kunnen het zelfs over de meest simpele zaken niet eens worden. Hoe realistisch is het dan om te verwachten dat de dreiging van de financiële markten eensgezind en resoluut het hoofd wordt geboden? Inderdaad. Niet erg realistisch. Dat betekent dat wij als inwoners enkel maar kunnen hopen dat het dit op één of andere manier allemaal overwaait. De schulden zijn er vanzelf gekomen en zullen vanzelf ook wel weer verdwijnen, toch? Maarten Verheyen __________________ Bron: Maarten Verheyen http://www.beurs.com

16 december 2010, 18:57	#5
netslet Minister-President Geregistreerd: 25 mei 2006 Locatie: Isla Tortuga Berichten: 5.278	Nog wat meer slecht nieuws: En het wordt ook steeds moeilijker (duurder) om nog geld los te krijgen, zie maar naar de geldophaling van Spanje gisteren. __________________ auction your future!

10 januari 2011, 16:50	#16
Julianus Lokaal Raadslid Geregistreerd: 17 april 2010 Berichten: 319	http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuw...e/110110_Rente Want een gewaarschuwd man is er twee waard. __________________ Bart De Wever is te groot voor een klein land als België. Daarom wil hij het splitsen.

15 december 2010, 21:40	#2
Bebob Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 19 januari 2010 Berichten: 747	Mooie post. Interessant cijfermateriaal.

16 december 2010, 08:49	#3
gertc Europees Commissaris Geregistreerd: 17 mei 2010 Berichten: 6.576	Ik vrees dat je nog een aspect onderbelicht laat, namelijk de pensioenen. België is één van de zeer weinige landen waar pensioenen volledig via een herverdelingsstelsel worden gefinancierd. Ondanks het gepraat over het Zilverfonds een paar jaar geleden, is er zo goed als geen enkele reserve voor het uitbetalen van de pensioenen de komende 10-tallen jaren. Zweden bijvoorbeeld heeft een spaarpotje van meer dan 100% van hun BNP voor die pensioenen. Ierland heeft een reddingspakket gekregen van andere landen, maar een flink deel van dat pakket komt uit hun eigen pensioenfonds. Een bedrag dat binnen een bepaalde termijn uitbetaald moet worden, noemt men in bedrijfsvoering normaal gezien een schuld. Enkel overheden slagen erin om dergelijke schulden buiten balans te houden. Maar als je ze wel zou meetellen, vrees ik dat het plaatje voor B. er veel slechter uit ziet.

16 december 2010, 09:05	#4
MIS Banneling Geregistreerd: 16 november 2007 Berichten: 8.492	België en het chaospunt Voortgaand op de vier herkenbare fasen binnen de chaosdynamiek zien we in België een quasi perfect land om de theorie te toetsen op waarachtigheid. Immers, België is een smeltkroes van diverse culturen, heeft een complexe staatsvorm gestimuleerd door taalgrenzen en is onderhevig aan de financiële druk van een verschuivende wereldeconomie, een mooie casestudy. Deze verschuivende wereldeconomie zien we in dit geval dan als een externe factor die ons op verschillende manieren laat reageren. Vergelijkend met het verwachte breekpunt heeft België de potentie om te kiezen voor ofwel het ineenstortingtraject ofwel een doorbraak te lanceren. In functie van het ineenstortingtraject moge het duidelijk zijn dat we hier verwijzen naar de splitsing van België, een thema dat ons allen bezighoudt en waarover de meningen verdeeld zijn. We krijgen dus te maken met twee visies. Enerzijds kiezen we voor het eigen belang resulterend in de splitsing van België, anderzijds zien we duidelijk bewegingen ontstaan die pleiten voor het behoud van België, waarbij nogal eens de koning als symbool voor éénheid wordt aanzien. Het streven naar een splitsing kunnen we denkelijk vertalen naar een congruente angstreactie ter vrijwaring van de gerealiseerde winst/welzijn, niet onterecht. Ondanks de consensus die het conflict induceert staan verschillende meningen schijnbaar loodrecht tegenover elkaar en net hierdoor wordt een waar progressief beleid belemmerd. Door niet (h)erkenning van deze dynamieken resulteert deze situatie in een ware impasse tot wordt ingezien dat een ruimere visie - die ver voorbij de eigen landsgrenzen reikt - oplossingen biedt. Vanuit ons standpunt kunnen we slechts waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van een dergelijke impasse, zeker te weten dat ook andere culturen in dit land deze strijd kunnen aangrijpen om hun frustraties te uiten. De chaos die hieruit voortvloeit, resulteert mogelijks in een situatie van totale anarchie waarbij dat vrijwel niemand nog zal weten waar nu de oorzaak ligt van onze problemen. Dialoog wordt steeds moeilijker (zelfs onmogelijk) en culturen/meningen staan met z’n allen tegenover elkaar. Het spreekt denkelijk voor zich dat wanneer de economie steeds verder verschuift en onze individuele vrijheid bedreigd wordt, dat we zullen teruggrijpen naar vormen van minder sociaal gedrag en ‘bendevorming’. Naar onze bescheiden mening en rekeninghoudend met diverse studies kan enkel een eenheidsstreven ons uit deze penibele situatie redden. Nu, nuchter analyserend krijgen we dus een situatie waarbij onze buurman de vijand wordt maar dit alles onder leiding van een monetair systeem dat een ware democratie stagneert en zelfs afbreekt. We kunnen deze analyse denkelijk niet beter flankeren dan met de uitspraak ‘wanneer twee honden vechten om een been, gaat de derde ermee heen’. Een diepere analyse leert ons echter dat de spreekwoordelijke ‘derde’ dit gevecht initieert door zijn verhuis naar de lage loonlanden als een logisch gevolg van het aanvaarde monetaire systeem. Anders gezegd, het spreekwoordelijke ‘been’ (geld) zet z’n weg verder volgens het huidige paradigma en resulteert mogelijks in een sociaal kerkhof extra gestimuleerd door de onderlinge strijd die de achterblijvers voeren. Hieruit volgend zien we dus dat een onderlinge strijd ons allen bezig houdt maar dat finaal geen oplossing wordt geboden voor het kapitaal dat stilaan maar zeker de afvaart inzet (of verder zet). Vanuit deze hachelijke situatie probeert men vervolgens allerhande creatieve oplossingen te bedenken maar nog steeds binnen hetzelfde denkpatroon die aanleiding gaven tot deze problemen. In deze periode van chaos en spanning druisen diverse beslissingen in tegen elke logica waardoor een eerder conflictueus beleid ontstaat. Gezien de situatie hierboven kort omschreven mogen we jammer genoeg vaststellen dat we op deze manier voor het ineenstortingtraject kiezen en dat ondanks de nobele alternatieven die we inmiddels kennen. Het lijkt ons evident dat aandacht voor deze alternatieven noodzakelijk wordt om deze tendensen op een vreedzame manier om te buigen naar een hoopvoller traject, de solidariteit stimulerend. Anders gezegd en samengevat, het lijkt ons moeilijk te aanvaarden dat België z’n problemen Nationaal zal kunnen oplossen zonder zich als een deel van een mondiale visie te profileren dewelke ook oplossingen biedt voor de lokale problemen.

26 december 2010, 14:38	#7
SPJ Vreemdeling Geregistreerd: 26 december 2010 Berichten: 4	Belgie heeft problemen dat is niet te ontkennen...

26 december 2010, 20:36	#9
corse Banneling Geregistreerd: 15 september 2004 Berichten: 10.608	Is België de volgende domino? Nee, de volgende dominee. Een pedofiele dominee dan!

27 december 2010, 11:37	#11
corse Banneling Geregistreerd: 15 september 2004 Berichten: 10.608	Of Belgie domina van Europa, dat is beter.

8 januari 2011, 06:21	#13
corse Banneling Geregistreerd: 15 september 2004 Berichten: 10.608	Is België de volgende domino? Hoe kan zo een systeem blijven functioneren? Meer neoliberale economische groei? · Meer kredieten omzetten naar de toekomst? (60 jaar afbetalen, in twee generaties is mogelijk) · Meer alle soorten afval naar de toekomstige generaties overbrengen? (vooral radioactief afval) . Geld en waardepapieren bijdrukken? · De natuur meer belasten? (Totaalvervuiling moet mogelijk zijn, dit is pas vrijheid) · De mens tot zijn 80 jaar laten werken? (Meer toegang voor rolstoelen in bedrijven) · Oorlog maken? (De oorlogsindustrie lost elke crisis op, ieder zijn bom) · Waterstofbommen uitproberen? (totaal genocide of zelfvernietiging, vrije keuze) . Meer handel met lageloonlanden tot al onze bedrijven verdwenen zijn? . Meer automatisering waarvan de winsten naar enkele onmetelijk rijke gaan? . Het liberalisme heeft zichzelf schaakmat gezet! (Een ander schaakbord dan maar) . Laten we de nieuwe schaakregels weer over aan de liberale gedachtegang of hebben we geleerd. . Geen openbaar vervoer? ( Liever met miljoenen mensen in miljoenen km files op onze planeet) . Geen alternatieve energie? (aan fossiele brandstoffen en atoomenergie is meer verdiend) . Herverdeling is taboe? (enkel rijkdom voor elite en jetset, wij dan geen sociale zekerheid nodig) . Concurrentie met lageloonlanden die aan één honderdste van ons loon werken is zeker mogelijk.

9 januari 2011, 17:19	#15
corse Banneling Geregistreerd: 15 september 2004 Berichten: 10.608	Het liberale egalitarisme: De liberale definitie van egalitarisme richt zich op economische ongelijkheid, waarin vervolgens automatisch ongelijkheid van kansen wordt nagestreefd. (eenieder moet niet evenveel kansen hebben en niet tot economische voorspoed komen) De ongelijkheid van uitkomst (eenieder moet geen gelijke welvaart bezitten), wat men terug kan vinden in bijvoorbeeld het liberalisme. Het uitbuiten van mens door mens is toegestaan. Het BBP wordt niet rechtsevenredig verdeeld over het aantal inwoners per land, maar gehoord een bepaalde elite en jetset toe. IMF prognoses, GOS: http://www.prospekt-online.nl/prospe...n/gos_2010.pdf · Het bbp per hoofd van de bevolking zegt weinig over het werkelijke welvaartspeil van verschillende inkomensgroepen in een land. · Dit omdat het cijfer slechts het nationaal inkomen door het aantal inwoners is. · Het bbp per hoofd van de bevolking zegt daarom niets over de verdeling van het inkomen. · Het gros van het nationaal inkomen kan best terechtkomen bij een kleine elite. · Als we hiermee rekening houden staat een gemiddelde inwoner van het egalitaire Wit-Rusland er nog beter voor.

10 januari 2011, 17:02	#17
Ke Nan Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 30 maart 2004 Berichten: 8.433	Met dank aan het communitair gefuck van de laatste paar jaar. Er zijn belangrijkere dingen in het leven dan nationalistisch gezever.

10 januari 2011, 17:18	#18
chan Burger Geregistreerd: 19 juli 2009 Berichten: 152	http://www.youtube.com/watch?v=FKnnLbkSEo4

10 januari 2011, 20:24	#19
corse Banneling Geregistreerd: 15 september 2004 Berichten: 10.608	Portugal is de volgende domino!

11 januari 2011, 01:41	#20
Rr00ttt Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 10 december 2003 Berichten: 8.216	Maarten, ik wist al die zaken al maar je hebt ze mooi en overzichtelijk samengevat. Het eerste wat me te binnen schiet is dat het toch absoluut godgeklaagd is dat onze professionele 'journalisten' niet dezelfde moeite doen als een (excuseer voor het woord) amateur in zijn vrije tijd, maar klakkeloos meegaan in het 'all is well (of de schuld van de vlaams nationalisten)' verhaal. Waarom confronteert men politici zo zelden met hun eigen leugens? Het tweede is dat ik denk dat het naar de jongere generaties hier toe enkel eerlijk kan zijn om zo snel mogelijk komaf te maken met dit hele financiële en overheidssysteem. Zelfs al zou het mogelijk zijn (waar ik alles behalve van overtuigd ben) om en de schuld onder controle te krijgen en het sociaal systeem overeind te houden acht ik dit niet wenselijk. De druk die ervoor gelegd zal worden op de generaties van na 68 vind ik onaanvaardbaar.