Ijzerwake : Vlaanderen Staat! 10de IJzerwake te SteenstrateVlamingen,

[Politics.be]

Op een koude winterdag lijkt de komende IJzerwake nog erg ver weg… en toch. De tijd vliegt, de voorbereidingen draaien op volle toeren! Altijd beter, ‘omver en erover’ zoals de leuze van de Fronters ons voorhoudt.

Wij willen u opnieuw beter ontvangen op onze weide in Steenstrate. IJzerwake brengt weer een programma dat traditie koppelt aan vernieuwing. Ik zou bijna zeggen: de tiende IJzerwake wordt cruciaal, ware het niet dat het gebruikte woord veel Vlamingen stilaan op de lachspieren werkt: de voorbije weken hebben we immers niets dan telkens opnieuw weerkerende cruciale weken gekend, zodat dit woord stilaan zijn betekenis verliest.

Tja, als de Vlamingen voor één keer ‘neen’ durven te zeggen, en het bord linzensoep van de Wetstraat 16 aan zich voorbij laten gaan, weet het francofone Belgie zich plots geen blijf meer: het is ongehoord dat de Vlamingen echt verandering willen, het kan toch niet dat er écht een staatshervorming moet komen. Di Rupo en co doen alles om hun echte agenda verborgen te houden: België moet een status-quo blijven, elke verandering is uit den boze en niet te verkopen bij de achterban in Wallonie. Zo simpel is dat. Maar zo mooi wordt het verpakt, dat het telkens weer lijkt of de Vlaamse onderhandelaars de moeilijke jongens zijn…

En waar de Waalse onderhandelaars aan één zeel trekken om hun voordelige positie in dit land te behouden, zijn enkele van de Vlaamse onderhandelaars al lang blij met een dode mus. Hoe kleiner de partij, hoe liever ze zich opblazen, lijkt het wel...

Wij gaan in augustus 2011 zoals de voorbije jaren de actualiteit belichten met kernachtige toespraken om nieuwe bakens uit te zetten. Maar we vertrekken zoals ook de voorbije jaren vanuit de geschiedenis, die ons 65 jaar terugvoert, naar een door haat vernield monument in de Westhoek. Twee aanslagen, waarvan de zwaarste op 16 maart 1946, maakten de IJzertoren grondig kapot. Het IJzermonument, opgericht als antwoord op de verbrijzeling van Heldenhuldezerkjes na WO I, lag door dynamiet in puin…

De voorbije 65 jaar hebben velen opnieuw aan de weg getimmerd. Terwijl een nieuwe toren herrees in het weidse vlakke land van de Westhoek, herrees ook de Vlaamse Beweging met wisselend succes op het partijpolitieke en verenigingsvlak. Vlaanderen staat NU op de kaart. Vlaanderen MOET er staan, en een afspraak maken met de geschiedenis: de sociaal-economische problemen, het belang van identiteit om herkenbaar en leefbaar te blijven in een geglobaliseerde wereld, maken dat er geen tijd te verliezen is. Wij hopen dat velen opnieuw en vele nieuwe vrienden en sympathisanten en ingetogen bedevaarders voor het eerst de weg naar Steenstrate zullen vinden, en er staan met de hakken in de klei. Om te herbronnen, om de batterijen op te laden. Hopelijk voor de laatste rechte lijn naar de onafhankelijkheid. Het is dé tijd om daarvoor in Steenstrate te staan, te bezinnen, te zingen, te juichen, te verbroederen.
Gino Smits


Bron: politics.be