Liberalisme en democratie gaan niet samen!

[Guderian]

"Parlementaire democratie"? Een contradictio in terminis!

Liberalisme en democratie moeten van elkaar gescheiden worden om het heterogene lapwerk dat de moderne democratie uitmaakt, kan herkend worden. Het parlementarisme is een methode van regeren of een politiek systeem dat vaan gekarakteriseerd word als "government by discussion". Essentieel is ook voor een parlementair systeem, dat beslissingen NIET in het parlement worden genomen. Parlementarisme is liberaal, niet democratisch!

Gelijke rechten hebben pas zin, waar homogeniteit bestaat. De idee dat iedere volwassen persoon dezelfde politieke rechten moet hebben als idere andere persoon is een liberale idee, geen democratische idee, aangezien het op de substantiële gelijkheid en homogeniteit gebaseerde democratie vervangt door een "mensendemocratie". Een mensendemocratie die niet bestaat: de wereld is immers onderverdeeld in staten die een democratie trachten te ontwikkelen op basis van nationale homogeniteit en die in geen enkel opzicht, behalve voornoemde, iedere mens als een gelijkberechtigde burger behandelen.

Daar waar een concept van gelijkheid, zonder de noodzakelijke correlatie met ongelijkheid, een domein van het menselijke leven inneemt (politiek, economie, moraal) verliest dit domein zijn inhoud en wordt het overschaduwd door een ander gebied waarin ongelijkheid zich met meedogenloze kracht zal doen gelden.

De gelijkheid van alle mensen is geen democratie, maar een bepaald soort liberalisme, geen staat maar een individualistisch-humanitaire ethiek en Weltanschauung. De moederne massademocratie berust op een onklare combinatie van beide. Carl schmitt merkte op dat, ondanks het feit dat de franse filosoof J.J. Rousseau terecht geacht wordt aan het begin te staan van de moderne democratie, men nog niet bemerkt heeft dat de staatstheorie in zijn "Contrat social" deze twee aspecten op een onsamenhangende wijze bevat. De facade is liberaal: de legitimiteit van de staat wordt gerechtvaardigd door een vrij verdrag (contract). Maar de daaropvolgende uiteenzetting en ontwikkeling van het cruciale begrip, de "algemene wil", toont aan dat een ware staat, volgens Rousseau, alleen bestaat waar het volk zodanig homogeen is, dat er uninanimiteit heerst. Deze unanimiteit moet volgens Rousseau zover gaan dat de wetten "sans discussion" tot stand zouden komen.

Carl Schmitt merkte hierbij op dat, als de unanimiteit en overeenstemming van alle willen zo groot is, er in feite geen bijkomend verdrag moet geconstrueerd worden. Een contract veronderstelt immers tegenstellingen en verschillen! Unanimiteit, net als de algemene wil, is er of is er niet. Waar het bestaat is een contract zinloos. Waar het niet bestaat, helpt een verdrag niet! De idee van een vrij verdrag van allen met allen komt uit een totaal verschillende theoretische wereld waar tegengestelde belangen, verschillen en egoïsmen verondersteld worden, met name... het liberalisme. De Algemene Wil, zoals door Rousseau geconstrueerd, is in werkelijkheid homogeniteit. Dat is een werkelijke, consequente democratie! Volgens het "Contrat social" berust de staat, ondanks de titel en ondanks de contracttheorie, niet op een verdrag maar in wezen op homogeniteit. Hieruit volgt de democratische identiteit van regeerders en geregeerden.

Carl Schmitt stelt uitdrukkelijk dat democratie NIET egalitair is:

1. Gelijkheid en democratie zijn onlosmakelijk verbonden. Iedere ware democratie berust op het principe dat er slechts gelijkheid geldt onder gelijkaardigen. Ongelijken kunnen dan ook niet gelijk behandeld worden.

2. De politieke kracht van een democratie bestaat er in dat ze het vreemde en ongelijke dat haar homogeniteit bedreigt, weet uit te schakelen of weg te houden.

3. Gelijkheid is enkel politiek interessant en waardevol, als het een inhoud heeft en dus op z'n minst de mogelijkheid tot ongelijkheid bestaat.

4. Een democratie kan perfect een deel van de geregeerden uitsluiten, zonder op te houden een democratie te zijn; immers gelijkheid en ongelijkheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Democratie betekent de macht aan het volk, een volk met een gemeenschappelijk etno-cultureel erfgoed. In een liberale "democratie" gaat het echter om een constructie van geatomiseerde individuen wiens etno-culturele bindingen verzwakt en uitgehold zijn. Het liberaal-democratische discours staat bol van terminologie als "mensenrechten" en "gelijke kansen" maar dat verandert niets aan het feit dat liberale "democratie" overduidelijk resulteert in economische ongelijkheid!

Democratie heeft intrinsiek niets met het liberalisme gemeen. Nationalisten moeten durven de axioma's van de liberale "democratie" in vraag stellen. Een ware democratie moet steeds de uitdrukking zijn van de wil van het volk en niet die van belangengroepen. De wet is de uitdrukking van de wil van het volk. Aangezien democratie homogeniteit verondersteld, functioneert deze best in etno-cultureel homogene gemeenschappen. Kan het algemeen belang per definitie gewaarborgd worden door een parlementair systeem, door een liberale "democratie"? NEEN!
(Bron: J. Lievens, 'Democratie versus liberalisme')

[chr.wouters]

Ten tijde van Rousseau was het eenvoudig om begrippen als zelfbeschikking van de burgers e.d. te lanceren omdat de maatschappij toen homogeen was: iedere Europeaan met een degelijke opleiding kon zich een idee vormen over politieke vraagstukken.
In de multiculturele mij. is dit onmogelijk. De premisses die al die ethnisch-religieuze groepen hanteren zijn zo verscheiden dat een concensus onmogelijk is.

[Doomy]

Dit antwoord heb ik al eens elders geplaatst, maar voor de overzichtelijkheid publiceer ik het nog eens in deze topic.

Wie zegt dat gemeenschappen aan een bepaald gebied gebonden moeten zijn? Wat doe je dan bijvoorbeeld met de Zigeuners, een volk zonder staat? En wat met de wereldwijde gemeenschap van motorrijders? En wat met de hedendaagse subkulturen op basis van muziek- en leefstijlen (Een West-Vlaamse metalfan voelt zich bijvoorbeeld meer verbonden met een andere metalfan uit Mongolië en Papoea-Nieuwguinea dan met zijn West-Vlaamse buur die naar smartlappenmuziek luistert)? En met gemeenschappen op basis van godsdienstige overtuiging? Volgens mij hebben die gemeenschappen evenveel bestaansrecht en recht op een gelijke behandeling als deze op basis van taal en grondgebied. Mensen kunnen trouwens tot verschillende gemeenschappen tegelijk behoren. Een Limburgsgezinde vrijzinnige motorrijder behoort bijvoorbeeld zowel tot de Limburgse gemeenschap als de vrijzinnige gemeenschap als de gemeenschap van de motorrijders.

Dit bewijst het failliet van het mono-identitair denken en dat mono-identitaire staatsstrukturen veel te stroef zijn voor zoiets fleksibels en veranderlijks als identiteit. Een beleid voeren op basis van een mono-identitaire vizie is een sterke vereenvoudiging van de werkelijkheid en kan nooit rechtvaardig zijn tegenover degenen die van dit mono-identitaire ideaal afwijken. Laat mensen vrij kiezen tot welke gemeenschappen ze willen behoren. Leve de vrije identiteit! De overheid heeft geen zaken met identiteitsgebonden zaken. Ja, zelfs individuen hebben zelfbeschikkingsrecht! Bijvoorbeeld over hoe ze hun leven gaan invullen, hoe ze zich kleden, hoe ze hun lichaam versieren (haartooi, piercings, tatoeages,...), hun seksueel zelfbeschikkingsrecht, wat ze eten en drinken, waar ze wel of niet in geloven,... Wat mij betreft zijn zaken zoals identiteit -net zoals godsdienstige overtuiging en andere overtuigingen- geen zaak van de overheid maar horen ze thuis op het domein van de vrije meningsuiting en de privésfeer. Iedereen heeft het recht om zich Belg, Vlaming, West-Vlaming, Limburger, Europeaan, wereldburger, katoliek, protestant, moslim, vrijzinnige, ateïst, agnostikus, punker, metalfan, of wat dan ook te voelen. Een overheid heeft zich niet in te laten met dergelijke privézaken. Regionale verbondenheid is net als godsdienst en politieke overtuiging een persoonlijke overtuiging waar de overheid geen zaken mee heeft.

[Supe®Staaf]

Inderdaad Doomy.
Wat Guddi ons wil opdringen is een verbondenheid omwille iets totaal arbitrair, nl. geboorteplaats en/of ras.
Een totaal geforceerd criterium, stammend uit het belegen nationalisme uit de romantiek.

[Pelgrim]

Guderian, ik geef u gelijk moest u zeggen dat er cultureel gezien, biologisch gezien, misschien een ongelijkheid bestaat tussen mensen. Maar ik zie niet in hoe een democratie kan bestaan zonder politieke gelijkheid. Gelijkheid betekend niet dat iedereen hetzelfde kostuum moet aandoen en naar dezelfde kerk moet gaan of dergelijk. Het is net de kracht van 'beschaving' dat zij over natuurlijke ongelijkheden tussen mensen kan stijgenen al haar leden als politieke gelijken kan beschouwen. Vrijheid en gelijkheid zijn onlosmakelijk verbonden. Zonder het één kan het andere niet bestaan. Als er geen gelijkheid is tussen mensen (op politiek vlak dan) zullen sommigen zich alle vrijheden kunnen permiteren en anderen niet. En wie meer vrij is dan de andere is per definitie niet gelijk. En vrijheid is net een essentieel aspect van democratie, bijgevolg ook politieke vrijheid.

En als u dan toch gelijkheid wil afschaffen, mij goed. Dan zal ik in de hogere klasse gaan zitten en mag u zich naar de pariaghettos begeven. Of misschien maakt u toch nog een kans om in mijn paleis te wonen als ik u toevallig ooit koop op de slavenmarkt.

[Pelgrim]

Wat betreft liberalisme en democratie geef ik u overigens gelijk: binnen een liberaal systeem waar geld primeert op mensen kan inderdaad geen democratie bestaan.

[Tantist]

Ik vind het merkwaardig dat iemand die stemrecht wil afschaffen zich zorgen maakt om de democratie...