'Laat het doek maar vallen'

Gerre · 16 maart 2011, 00:55

'De voorstelling heeft lang genoeg geduurd. Laat het doek maar vallen over België' zegt Jules Gheude, voorstander van de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk.
Hij doet soms denken aan die onheilsprofeten, zeg ik, die steeds opnieuw het einde der tijden voorspellen. Wanneer hun voorspelling niet wordt bewaarheid, schuiven ze gewoon een nieuwe vervaldatum naar voren. Politiek essayist Jules Gheude, pleitbezorger van de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk, voorzegt namelijk al geruime tijd het naderende einde van België, maar ook die voorspelling weigert vooralsnog uit te komen.

Maar de bewijslast tegen België stapelt zich op, verdedigt Gheude zich, voor wie België nu manifest 'in het eindstadium van zijn ziekte' zit. Langer doorgaan met behandelen zou een vorm van therapeutische hardnekkigheid zijn. Vlamingen en Walen moeten vriendschappelijk scheiden en hun eigen weg gaan, vindt Gheude. Die van de Walen loopt vanzelfsprekend naar Parijs.

In de imposante 19e-eeuwse bar van het Brusselse hotel Metropole wil Gheude ook benadrukken dat het einde van België, in tegenstelling tot het einde der tijden, niets apocalyptisch hoeft te hebben.

Jules Gheude is een voormalig medewerker en discipel van François Perin, eminent Waals grondwetspecialist en gewezen politicus. 'De professor', negentig jaar oud intussen, maar nog helder van geest, moedigt zijn trouwe leerling aan om vooral door te gaan met het verspreiden van het rattachistisch gedachtegoed. 'Jij levert prima werk met je studiegroep', zei hij me gisteren nog aan de telefoon, vertelt Gheude trots. Het is Gheudes grote droom dat Perin het einde van België nog mag meemaken, ofschoon hij beseft dat dit gezien de gevorderde leeftijd van de meester weinig waarschijnlijk is.

Eind vorig jaar verscheen van Gheude Le Petit Guide de L'après-Belgique, een beknopte gids voor post-België. Het boekje verkocht goed, zoals op dit moment alle publicaties over de Belgische politieke crisis. Zeker in Franstalig België, waar heel wat mensen in alle ernst rekening houden met het einde van het land, is een scenario waarbij Vlaanderen eenzijdig zijn onafhankelijkheid uitroept geen fictie, maar een mogelijk toekomstperspectief.

'Het Vlaams-nationalisme laat zich op het pad naar onafhankelijkheid door niets of niemand stoppen. Vlaanderen is een natie geworden binnen België' zegt Jules Gheude stellig, en dat kan alleen maar uitmonden in de ondergang van het terminaal zieke land.

Gheude herinnert bewonderend aan de vooruitziende blik van zijn leermeester Perin. Die publiceerde al in 1983 een artikel in het weekblad Pourquoi Pas? met als titel Et si les Flamands proclamaient leur indépendance? Luttele dagen later ontving Perin een handgeschreven briefje van wijlen Jean Gol, toenmalig vicepremier in de regering-Martens V. De Franstalige liberaal was het roerend eens met de analyse van Perin. België had geen toekomst meer, de Walen en de Brusselaars moesten hun hoop maar op Frankrijk vestigen. Het speet Gol dat hij dit wegens zijn functie niet hardop kon zeggen.

Contacten met Frankrijk

Jules Gheude beschouwt de verdediging van Perins geestelijke erfenis als een ernstige zaak. Met onvermoeibare ijver is hij dagelijks in de weer: hij schrijft boeken, hij bestookt de pers met opiniebijdragen, hij legt contacten met academici en politici in België en Frankrijk, hij neemt deel aan debatten en ga zo maar door. Ook heeft hij een studiegroep (de Gewif, Groupe d'Etudes pour la Wallonie intégrée �* la France) opgericht om de vereniging van Wallonië met Frankrijk in al haar aspecten - staatkundig, sociaal, economisch, politiek en internationaal rechtelijk - te bestuderen.

'We hebben Frankrijk en Wallonië vergeleken op het gebied van onderwijs, zorg, fiscaliteit, politieke structuren en dies meer. Die vergelijking heeft inderdaad grote verschillen aan het licht gebracht, die een snelle en volledige integratie van Wallonië in Frankrijk kunnen bemoeilijken', vertelt Gheude.

De oplossing voor dat probleem ligt volgens Gheude in een suggestie van Jacques Lenain, een hoge Franse functionaris die de kwestie van de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk ook diepgaand heeft onderzocht. 'Het gaat om zogenaamde unie-integratie', zegt Gheude. De Franse grondwet voorziet in die mogelijkheid. Wallonië zou zich aansluiten bij Frankrijk, maar ruime bestuurlijke autonomie behouden. Het zou wel helemaal op Frankrijk zijn aangewezen op het gebied van fiscaliteit, publieke dienstverlening en sociale zekerheid.

Ik vraag hem of Wallonië zich tot Frankrijk zou verhouden zoals de overzeese gebieden, denk aan Frans Polynesië, tot het moederland. Gheude schudt krachtig het hoofd. De band tussen Wallonië en Frankrijk zou een stuk inniger zijn. 'Wallonië telt bijna vier miljoen inwoners, is maar 300 kilometer van Parijs verwijderd en heeft dezelfde taal en cultuur.'

Gheude schreef een open brief aan alle verkozenen van de Franse Republiek en bezorgt de resultaten van zijn studiewerk systematisch aan Franse parlementsleden en senatoren. Hij ontving naar eigen zeggen positieve reacties. Met het verstrijken van de Belgische politieke crisis komen ook steeds meer Franse politici in het openbaar uit de kast. 'Jacques Myard en François Michel Gonnot van de UMP, Nicolas Dupont-Aignan van Debout la République, om er maar enkelen te noemen', zegt Gheude. Deze Fransmannen vinden dat Frankrijk zich niet langer afzijdig mag houden en de Walen op het hart moet drukken dat ze, indien ze dat willen, meer dan welkom zijn.

'Ik herinner me ook die vooraanstaande Franse diplomaat, die me in het begin van de jaren 1980 toevertrouwde dat indien Vlaanderen zijn onafhankelijkheid zou uitroepen, Frankrijk de eerste zou zijn om de nieuwe staat te erkennen', zegt Gheude.

Andere post-Belgische alternatieven deugen volgens Gheude niet. Het plan B van de Franstalige politici, de voortzetting van België met Wallonië en Brussel, vertoont, aldus Gheude, grote tekortkomingen. 'Het plan B is op de eerste plaats een retorisch praatje, bedoeld om de bevolking gerust te stellen. Ook als Vlaanderen zich zou afscheiden, blijven we gewoon Belgen hoor! Een residuaal België zou voor de Franstalige politici zelf natuurlijk ook de beste optie zijn. Zo kunnen ze hun machtspositie behouden.'

Een mini-België is om verschillende redenen geen goed idee, legt Gheude uit. Om te beginnen wordt Brussel door Vlaanderen ingesloten, terwijl de internationale gemeenschap een hekel heeft aan enclaves. Daarnaast is er het probleem van de Belgische staatsschuld - ruim 350 miljard euro. 'Ik kan me voorstellen dat een onafhankelijk Vlaanderen weigert zijn aandeel in de schuld over te nemen als Wallonië en Brussel met België zouden doorgaan.' Bovendien zijn Brussel en Wallonië totaal verschillend, betoogt Gheude. Niet alleen zijn ze geografisch gescheiden, ook sociologisch en politiek hebben ze weinig met elkaar gemeen. 'Een residuaal België zou een even kunstmatige constructie zijn als het huidige België.'

Die andere post-Belgische optie, een onafhankelijk Wallonië, is nauwelijks aantrekkelijker te noemen. 'Indien het aantal inwoners als criterium voor de verdeling van de Belgische schuld wordt gehanteerd, zou de overheidsschuld van een zelfstandig Wallonië 150 procent van zijn bbp bedragen. Na het wegvallen van de financiële transfers zouden de uitkeringen en andere sociale voorzieningen met 20 procent dalen, daarover zijn alle economen het eens.' Het zou een sociaal bloedbad zijn, denkt Gheude.

Alleen de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk - voor Brussel moet een aparte regeling worden uitgedokterd - vindt bij Gheude genade, maar veel medestanders hebben rattachisten als Gheude in Wallonië niet. Geen enkele belangrijke politieke partij wil het scenario van aansluiting van Frankrijk zelfs maar in overweging nemen. Toch moet Vlaanderen beseffen dat er in elke partij individuele aanhangers van de 'Frankrijk-optie' zijn, zegt Gheude. 'Daniel Bacquelaine, de voorzitter van de MR-fractie in de Kamer, denkt helemaal zoals Jean Gol. Didier Reynders is de geestelijke zoon van Gol en ook een persoonlijke vriend van de Franse president Nicolas Sarkozy. In de PS heb je iemand als Claude Eerdekens, gewezen minister en huidig burgemeester van Andenne, die mijn groep een lokaal ter beschikking stelt. Eerdekens vertelt me dat Laurette Onkelinx in geval van een splitsing van het land ook de aansluiting bij Frankrijk verkiest. Bij Ecolo is er iemand als Bernard Westphael.'

Gheude maakt zich ook geen zorgen over het ontbreken van sterke politieke steunpilaren. Voor Gheude staat de bocht richting Frankrijk namelijk in de sterren geschreven. Uiteindelijk zal een meerderheid van de Walen dat wel inzien. 'Je kunt niet tegen de stroom van de geschiedenis in blijven roeien.'

DOOR HAN RENARD

Interessant artikel morgen in KNACK. Het bewijs dat er ook over de taalgrens logisch denkende mensen zijn. Hopelijk groeit deze groep in de nabije toekomst.

solidarnosc · 16 maart 2011, 01:09

Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack?

Dat ie al naar Claude Eerdekens moet verwijzen is veelzeggend. De man is binnen de PS wat Pluto is binnen ons zonnenstelsel qua afstand tot de top van de partij.

born2bewild · 16 maart 2011, 01:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack?

maingain en milquet komen uw gedacht al zeggen

solidarnosc · 16 maart 2011, 01:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

maingain en milquet komen uw gedacht al zeggen

Naah. Ik ben geen voorstander van de uitbreiding van Brussel dus dat durf ik ten sterkste te betwijfelen.

bgf324 · 16 maart 2011, 02:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gerre

DOOR HAN RENARD

Interessant artikel morgen in KNACK. Het bewijs dat er ook over de taalgrens logisch denkende mensen zijn. Hopelijk groeit deze groep in de nabije toekomst.

Linkje aub?

Jazeker · 16 maart 2011, 06:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

maingain en milquet komen uw gedacht al zeggen

Jazeker · 16 maart 2011, 06:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Linkje aub?

knack.be ?

TheFuture · 16 maart 2011, 07:05

Wallonie bij Frankrijk lijkt me niet helemaal een goed idee. De provincies Luik en Luxemburg hebben weinig affectie met Frankrijk denk ik. De Oostkantons gaan zowieso best dan naar Duitsland.

Zelfde scenario bij een Vlaamse onafhankelijkheid zou het meest logische zijn dat ZeeuwsVlaanderen bij Vlaamnderen komt en bvb Limburg,Kempen en Hageland bij Nederland......

Maar ik denk eerlijk gezegd dat die gedachten op dit moment allemaal weinig steek houden gezien alles Belgisch Laf zal worden opgelost met een tripartite

. Maar hopelijk dan wel een regering die eens eindelijk opnieuw in functie zal staan van zij die hun loon betalen

fransV · 16 maart 2011, 07:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TheFuture

Wallonie bij Frankrijk lijkt me niet helemaal een goed idee. De provincies Luik en Luxemburg hebben weinig affectie met Frankrijk denk ik. De Oostkantons gaan zowieso best dan naar Duitsland.

Zelfde scenario bij een Vlaamse onafhankelijkheid zou het meest logische zijn dat ZeeuwsVlaanderen bij Vlaamnderen komt en bvb Limburg,Kempen en Hageland bij Nederland......

Maar ik denk eerlijk gezegd dat die gedachten op dit moment allemaal weinig steek houden gezien alles Belgisch Laf zal worden opgelost met een tripartite

. Maar hopelijk dan wel een regering die eens eindelijk opnieuw in functie zal staan van zij die hun loon betalen

wedden dat Frankrijk Vlaanderen verkiest boven Wallonie indien het de keuze had

guido 007 · 16 maart 2011, 07:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

maingain en milquet komen uw gedacht al zeggen

Dat is er één om in te kaderen.

SDG · 16 maart 2011, 07:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TheFuture

Wallonie bij Frankrijk lijkt me niet helemaal een goed idee. De provincies Luik en Luxemburg hebben weinig affectie met Frankrijk denk ik. De Oostkantons gaan zowieso best dan naar Duitsland.

Zelfde scenario bij een Vlaamse onafhankelijkheid zou het meest logische zijn dat ZeeuwsVlaanderen bij Vlaamnderen komt en bvb Limburg,Kempen en Hageland bij Nederland......

Maar ik denk eerlijk gezegd dat die gedachten op dit moment allemaal weinig steek houden gezien alles Belgisch Laf zal worden opgelost met een tripartite

. Maar hopelijk dan wel een regering die eens eindelijk opnieuw in functie zal staan van zij die hun loon betalen

Een Vlaams staatje zal uiteindelijk net als België niet meer dan een ersatzland zijn voor het echte vaderland van zijn oprichters.

stab · 16 maart 2011, 08:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door SDG

Een Vlaams staatje zal uiteindelijk net als België niet meer dan een ersatzland zijn voor het echte vaderland van zijn oprichters.

Een noodzakelijke tussenstap voor dat echte vaderland.
Je ziet toch niet heel Belgiek aansluiten bij NL?

SDG · 16 maart 2011, 08:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Een noodzakelijke tussenstap voor dat echte vaderland.
Je ziet toch niet heel Belgiek aansluiten bij NL?

Dat zeg ik ook niet. Ik zeg alleen maar dat een onafhankelijk Vlaanderen - en dan zeker zonder Brussel - niet meer dan een tijdelijke overgangsmaatregel zal en m�*g worden dan wel een langetermijnsproject.

Herr Flick · 16 maart 2011, 08:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack?

Dat ie al naar Claude Eerdekens moet verwijzen is veelzeggend. De man is binnen de PS wat Pluto is binnen ons zonnenstelsel qua afstand tot de top van de partij.

Toch vind ik persoonlijk dat mensen beter op jullie zouden stemmen dan op de spa, ... allee de echte linksigaards natuurlijk...

Anna List · 16 maart 2011, 09:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

maingain en milquet komen uw gedacht al zeggen

Skjaergaard · 16 maart 2011, 09:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TheFuture

Wallonie bij Frankrijk lijkt me niet helemaal een goed idee. De provincies Luik en Luxemburg hebben weinig affectie met Frankrijk denk ik.

Ik dacht dat in Luik 14 juli gevierd werd en de Marseillaise werd gezongen.

Skjaergaard · 16 maart 2011, 09:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack?

Dat ie al naar Claude Eerdekens moet verwijzen is veelzeggend. De man is binnen de PS wat Pluto is binnen ons zonnenstelsel qua afstand tot de top van de partij.

7000 Vlamingen in Brussel krijgen nochtans ook behoorlijk wat aandacht...

giserke · 16 maart 2011, 10:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door fransV

wedden dat Frankrijk Vlaanderen verkiest boven Wallonie indien het de keuze had

Dat is dan ook de reden waarom België bestaat. Frankrijk wilde Wallonië toen al niet.
Wallonië probeert langs alle mogelijke manieren te solliciteren bij Frankrijk.
Vb door Vlaamse kroonjuwelen te verkassen aan dumpingprijzen. (Fortis, Dexia en Electrabel) Met medewerking van een aantal Vlaamse vetzakken, die in ruil voor de 16 onze toekomst verkopen.

Gerre · 16 maart 2011, 10:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack?

Dat ie al naar Claude Eerdekens moet verwijzen is veelzeggend. De man is binnen de PS wat Pluto is binnen ons zonnenstelsel qua afstand tot de top van de partij.

Waarom zou Knack daar geen aandacht aan besteden? Ik denk dat dit scenario bij vele Franstaligen in het achterhoofd zit, maar dat men daar bang en onzeker is voor de toekomst en daarom blijft vastklampen aan België. Indien echt duidelijk zou worden dat ze werkelijk welkom zijn bij Frankrijk (en de Fransen hun financieël onderhouden i.p.v. de Vlamingen) denk ik dat de meerderheid van de Walen daarvoor kiest. Zoiets kan snel gaan. Kijk maar naar de NVA. 5 jaar geleden haalden ze alleen waarschijnlijk de kiesdrempel niet. En kijk nu.
Het probleem is niet de Waalse bevolking, het zijn de politici die aan hun macht en postjes willen vasthouden. Zoals in dit artikel ook beweert wordt. Indien Wallonië in Frankrijk zou opgaan zijn vele Waalse politici hun postjes kwijt. (Belgisch parlement, Waals parlement, parlement van de Franstalige gemeenschap). Daar verdenk ik ook vele Vlaamse politici van.
Zij houden België kunstmatig in leven om hun eigen carrière te verzekeren.

giserke · 16 maart 2011, 10:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Gerre

Waarom zou Knack daar geen aandacht aan besteden? Ik denk dat dit scenario bij vele Franstaligen in het achterhoofd zit, maar dat men daar bang en onzeker is voor de toekomst en daarom blijft vastklampen aan België. Indien echt duidelijk zou worden dat ze werkelijk welkom zijn bij Frankrijk (en de Fransen hun financieël onderhouden i.p.v. de Vlamingen) denk ik dat de meerderheid van de Walen daarvoor kiest. Zoiets kan snel gaan. Kijk maar naar de NVA. 5 jaar geleden haalden ze alleen waarschijnlijk de kiesdrempel niet. En kijk nu.
Het probleem is niet de Waalse bevolking, het zijn de politici die aan hun macht en postjes willen vasthouden. Zoals in dit artikel ook beweert wordt. Indien Wallonië in Frankrijk zou opgaan zijn vele Waalse politici hun postjes kwijt. (Belgisch parlement, Waals parlement, parlement van de Franstalige gemeenschap). Daar verdenk ik ook vele Vlaamse politici van.
Zij houden België kunstmatig in leven om hun eigen carrière te verzekeren.

Ik heb een vermoeden dat ze helemaal niet welkom zijn bij Frankrijk.
Zij willen wallonie niet net om dezelfde reden waarom wij Wallonie niet moeten hebben.

16 maart 2011, 00:55	#1
Gerre Burger Geregistreerd: 29 juli 2005 Berichten: 180	'Laat het doek maar vallen' 'De voorstelling heeft lang genoeg geduurd. Laat het doek maar vallen over België' zegt Jules Gheude, voorstander van de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk. Hij doet soms denken aan die onheilsprofeten, zeg ik, die steeds opnieuw het einde der tijden voorspellen. Wanneer hun voorspelling niet wordt bewaarheid, schuiven ze gewoon een nieuwe vervaldatum naar voren. Politiek essayist Jules Gheude, pleitbezorger van de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk, voorzegt namelijk al geruime tijd het naderende einde van België, maar ook die voorspelling weigert vooralsnog uit te komen. Maar de bewijslast tegen België stapelt zich op, verdedigt Gheude zich, voor wie België nu manifest 'in het eindstadium van zijn ziekte' zit. Langer doorgaan met behandelen zou een vorm van therapeutische hardnekkigheid zijn. Vlamingen en Walen moeten vriendschappelijk scheiden en hun eigen weg gaan, vindt Gheude. Die van de Walen loopt vanzelfsprekend naar Parijs. In de imposante 19e-eeuwse bar van het Brusselse hotel Metropole wil Gheude ook benadrukken dat het einde van België, in tegenstelling tot het einde der tijden, niets apocalyptisch hoeft te hebben. Jules Gheude is een voormalig medewerker en discipel van François Perin, eminent Waals grondwetspecialist en gewezen politicus. 'De professor', negentig jaar oud intussen, maar nog helder van geest, moedigt zijn trouwe leerling aan om vooral door te gaan met het verspreiden van het rattachistisch gedachtegoed. 'Jij levert prima werk met je studiegroep', zei hij me gisteren nog aan de telefoon, vertelt Gheude trots. Het is Gheudes grote droom dat Perin het einde van België nog mag meemaken, ofschoon hij beseft dat dit gezien de gevorderde leeftijd van de meester weinig waarschijnlijk is. Eind vorig jaar verscheen van Gheude Le Petit Guide de L'après-Belgique, een beknopte gids voor post-België. Het boekje verkocht goed, zoals op dit moment alle publicaties over de Belgische politieke crisis. Zeker in Franstalig België, waar heel wat mensen in alle ernst rekening houden met het einde van het land, is een scenario waarbij Vlaanderen eenzijdig zijn onafhankelijkheid uitroept geen fictie, maar een mogelijk toekomstperspectief. 'Het Vlaams-nationalisme laat zich op het pad naar onafhankelijkheid door niets of niemand stoppen. Vlaanderen is een natie geworden binnen België' zegt Jules Gheude stellig, en dat kan alleen maar uitmonden in de ondergang van het terminaal zieke land. Gheude herinnert bewonderend aan de vooruitziende blik van zijn leermeester Perin. Die publiceerde al in 1983 een artikel in het weekblad Pourquoi Pas? met als titel Et si les Flamands proclamaient leur indépendance? Luttele dagen later ontving Perin een handgeschreven briefje van wijlen Jean Gol, toenmalig vicepremier in de regering-Martens V. De Franstalige liberaal was het roerend eens met de analyse van Perin. België had geen toekomst meer, de Walen en de Brusselaars moesten hun hoop maar op Frankrijk vestigen. Het speet Gol dat hij dit wegens zijn functie niet hardop kon zeggen. Contacten met Frankrijk Jules Gheude beschouwt de verdediging van Perins geestelijke erfenis als een ernstige zaak. Met onvermoeibare ijver is hij dagelijks in de weer: hij schrijft boeken, hij bestookt de pers met opiniebijdragen, hij legt contacten met academici en politici in België en Frankrijk, hij neemt deel aan debatten en ga zo maar door. Ook heeft hij een studiegroep (de Gewif, Groupe d'Etudes pour la Wallonie intégrée �* la France) opgericht om de vereniging van Wallonië met Frankrijk in al haar aspecten - staatkundig, sociaal, economisch, politiek en internationaal rechtelijk - te bestuderen. 'We hebben Frankrijk en Wallonië vergeleken op het gebied van onderwijs, zorg, fiscaliteit, politieke structuren en dies meer. Die vergelijking heeft inderdaad grote verschillen aan het licht gebracht, die een snelle en volledige integratie van Wallonië in Frankrijk kunnen bemoeilijken', vertelt Gheude. De oplossing voor dat probleem ligt volgens Gheude in een suggestie van Jacques Lenain, een hoge Franse functionaris die de kwestie van de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk ook diepgaand heeft onderzocht. 'Het gaat om zogenaamde unie-integratie', zegt Gheude. De Franse grondwet voorziet in die mogelijkheid. Wallonië zou zich aansluiten bij Frankrijk, maar ruime bestuurlijke autonomie behouden. Het zou wel helemaal op Frankrijk zijn aangewezen op het gebied van fiscaliteit, publieke dienstverlening en sociale zekerheid. Ik vraag hem of Wallonië zich tot Frankrijk zou verhouden zoals de overzeese gebieden, denk aan Frans Polynesië, tot het moederland. Gheude schudt krachtig het hoofd. De band tussen Wallonië en Frankrijk zou een stuk inniger zijn. 'Wallonië telt bijna vier miljoen inwoners, is maar 300 kilometer van Parijs verwijderd en heeft dezelfde taal en cultuur.' Gheude schreef een open brief aan alle verkozenen van de Franse Republiek en bezorgt de resultaten van zijn studiewerk systematisch aan Franse parlementsleden en senatoren. Hij ontving naar eigen zeggen positieve reacties. Met het verstrijken van de Belgische politieke crisis komen ook steeds meer Franse politici in het openbaar uit de kast. 'Jacques Myard en François Michel Gonnot van de UMP, Nicolas Dupont-Aignan van Debout la République, om er maar enkelen te noemen', zegt Gheude. Deze Fransmannen vinden dat Frankrijk zich niet langer afzijdig mag houden en de Walen op het hart moet drukken dat ze, indien ze dat willen, meer dan welkom zijn. 'Ik herinner me ook die vooraanstaande Franse diplomaat, die me in het begin van de jaren 1980 toevertrouwde dat indien Vlaanderen zijn onafhankelijkheid zou uitroepen, Frankrijk de eerste zou zijn om de nieuwe staat te erkennen', zegt Gheude. Andere post-Belgische alternatieven deugen volgens Gheude niet. Het plan B van de Franstalige politici, de voortzetting van België met Wallonië en Brussel, vertoont, aldus Gheude, grote tekortkomingen. 'Het plan B is op de eerste plaats een retorisch praatje, bedoeld om de bevolking gerust te stellen. Ook als Vlaanderen zich zou afscheiden, blijven we gewoon Belgen hoor! Een residuaal België zou voor de Franstalige politici zelf natuurlijk ook de beste optie zijn. Zo kunnen ze hun machtspositie behouden.' Een mini-België is om verschillende redenen geen goed idee, legt Gheude uit. Om te beginnen wordt Brussel door Vlaanderen ingesloten, terwijl de internationale gemeenschap een hekel heeft aan enclaves. Daarnaast is er het probleem van de Belgische staatsschuld - ruim 350 miljard euro. 'Ik kan me voorstellen dat een onafhankelijk Vlaanderen weigert zijn aandeel in de schuld over te nemen als Wallonië en Brussel met België zouden doorgaan.' Bovendien zijn Brussel en Wallonië totaal verschillend, betoogt Gheude. Niet alleen zijn ze geografisch gescheiden, ook sociologisch en politiek hebben ze weinig met elkaar gemeen. 'Een residuaal België zou een even kunstmatige constructie zijn als het huidige België.' Die andere post-Belgische optie, een onafhankelijk Wallonië, is nauwelijks aantrekkelijker te noemen. 'Indien het aantal inwoners als criterium voor de verdeling van de Belgische schuld wordt gehanteerd, zou de overheidsschuld van een zelfstandig Wallonië 150 procent van zijn bbp bedragen. Na het wegvallen van de financiële transfers zouden de uitkeringen en andere sociale voorzieningen met 20 procent dalen, daarover zijn alle economen het eens.' Het zou een sociaal bloedbad zijn, denkt Gheude. Alleen de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk - voor Brussel moet een aparte regeling worden uitgedokterd - vindt bij Gheude genade, maar veel medestanders hebben rattachisten als Gheude in Wallonië niet. Geen enkele belangrijke politieke partij wil het scenario van aansluiting van Frankrijk zelfs maar in overweging nemen. Toch moet Vlaanderen beseffen dat er in elke partij individuele aanhangers van de 'Frankrijk-optie' zijn, zegt Gheude. 'Daniel Bacquelaine, de voorzitter van de MR-fractie in de Kamer, denkt helemaal zoals Jean Gol. Didier Reynders is de geestelijke zoon van Gol en ook een persoonlijke vriend van de Franse president Nicolas Sarkozy. In de PS heb je iemand als Claude Eerdekens, gewezen minister en huidig burgemeester van Andenne, die mijn groep een lokaal ter beschikking stelt. Eerdekens vertelt me dat Laurette Onkelinx in geval van een splitsing van het land ook de aansluiting bij Frankrijk verkiest. Bij Ecolo is er iemand als Bernard Westphael.' Gheude maakt zich ook geen zorgen over het ontbreken van sterke politieke steunpilaren. Voor Gheude staat de bocht richting Frankrijk namelijk in de sterren geschreven. Uiteindelijk zal een meerderheid van de Walen dat wel inzien. 'Je kunt niet tegen de stroom van de geschiedenis in blijven roeien.' DOOR HAN RENARD Interessant artikel morgen in KNACK. Het bewijs dat er ook over de taalgrens logisch denkende mensen zijn. Hopelijk groeit deze groep in de nabije toekomst.

16 maart 2011, 01:09	#2
solidarnosc Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 9 november 2002 Berichten: 20.910	Opvallend hoeveel aandacht Knack besteedt aan die rattachisten. Op een paar maanden tijd hebben ze nu al verschillende stukken aan een beweging gewijd die bij de laatste verkiezingen dacht ik ongeveer evenveel stemmen had als ons. Wanneer mogen wij eens ons gedacht zeggen in Knack? Dat ie al naar Claude Eerdekens moet verwijzen is veelzeggend. De man is binnen de PS wat Pluto is binnen ons zonnenstelsel qua afstand tot de top van de partij. __________________ http://www.reddesolidariteit.be/ http://www.socialisme.be/ Laatst gewijzigd door solidarnosc : 16 maart 2011 om 01:12.

16 maart 2011, 07:05	#8
TheFuture Vreemdeling Geregistreerd: 3 maart 2011 Berichten: 25	Wallonie bij Frankrijk lijkt me niet helemaal een goed idee. De provincies Luik en Luxemburg hebben weinig affectie met Frankrijk denk ik. De Oostkantons gaan zowieso best dan naar Duitsland. Zelfde scenario bij een Vlaamse onafhankelijkheid zou het meest logische zijn dat ZeeuwsVlaanderen bij Vlaamnderen komt en bvb Limburg,Kempen en Hageland bij Nederland...... Maar ik denk eerlijk gezegd dat die gedachten op dit moment allemaal weinig steek houden gezien alles Belgisch Laf zal worden opgelost met een tripartite. Maar hopelijk dan wel een regering die eens eindelijk opnieuw in functie zal staan van zij die hun loon betalen